Η διαδρομή μέχρι το σπίτι μου μου φάνηκε αιώνας, ήμουν σχεδόν εντυπωσιασμένη με το γεγονός πως δεν είχα κανένα ατύχημα στο δρόμο. Το μυαλό μου βρισκόταν σε άλλα θέματα, όπως τι θα γινόταν πλέον με μένα και τον Ιάκωβο. Όχι ότι δεν το βρίσκω λογικό, οποιοσδήποτε στην θέση μου το μυαλό του θα ήταν σε αυτό το θέμα και όχι πως θα οδηγούσε.

Οι κινήσεις μου ήταν τελείως μηχανικές, δεν χρειάστηκε να διακόψω τις σκέψεις για οτιδήποτε άλλο. Το μυαλό έτρεχε και δεν μπορούσα να το σταματήσω.

Όταν επιτέλους έφτασα στο σπίτι μου και πάρκαρα το αυτοκίνητο μου πήρα στα χέρια μου το τηλέφωνο μου και πληκτρολόγησα το νούμερο της Αλίνα, ευτυχώς σήμερα είχε και εκείνη άδεια από την δουλειά της και έτσι της ήταν εύκολο να έρθει για να μιλήσουμε. Είχα ανάγκη να μιλήσω σήμερα, ήταν από τις λίγες μέρες που ήθελα κάποιον δίπλα μου για να του μιλήσω.

Όταν μετά από λίγα λεπτά η Αλίνα έφτασε στο σπίτι μου ετοίμασα τους καφέδες μας και άρχισα να της εξιστορώ τι ακριβώς είχε γίνει σήμερα, το επικριτικό της βλέμμα δεν έλειψε από την αφήγηση μου.

«Ξέρεις την άποψη μου για το τρόπο ζωής σου μέχρι τώρα, αλλά με χαροποιεί αφάνταστα το ότι βρήκες κάποιον. Και τώρα τι σκέφτεσαι να κάνεις;» με ρώτησε.

«Πραγματικά δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω το μόνο σίγουρο είναι ότι θα φύγω από την εταιρία μόλις παραδώσω την εργασία μου.» της απάντησα.

«Στον Ιάκωβο έχεις πει αυτή την απόφαση σου;» με ρώτησε και συνειδητοποίησα πως δεν είχα πει τι είχε ειπωθεί ανάμεσα σε μένα και στον κ. Δημήτρη στον Ιάκωβο.

«Όχι δεν του είπα καν ότι μίλησα και εγώ με τον πατέρα του, ήδη ήταν πολύ νευριασμένος με ότι έγινε μεταξύ τους δεν χρειαζόταν να τον κάνω χειρότερα.» απάντησα και σκέφτηκα πως σε λίγες ώρες θα είναι δίπλα μου και θα με κλείνει στην αγκαλιά του.

«Πρέπει να του το πεις, είπες στον Πατέρα του πως πρόκειται να φύγεις από την εταιρία κάτι που θα πρέπει να ξέρεις και αυτός.» είπε και με κοίταξε με εκείνο το βλέμμα που με κοιτάζει όταν μου λέει κάτι που πρέπει να κάνω σίγουρα. «Ήξερες πολύ καλά ποια ήταν η θέση του σε αυτή την εταιρία και παρόλα αυτά εσύ έκανες μαζί του σχέση.» είπε και με κοίταξε πλέον αυστηρά.

«Ήξερα ναι, αλλά πότε η καρδιά σου σε ρώτησε για ποιον θα αγαπήσεις;» την ρώτησα, ήθελα να με καταλάβει.

«Η καρδιά μπορεί να μην σε ρωτάει όμως ξέρει το μυαλό τι είναι σωστό και τι είναι λάθος.» μου απάντησε.

«Τα τελευταία χρόνια ακούω μόνο το μυαλό και τι έχω καταλάβει, ακόμα και εσύ η ίδια πολλές φορές μου φώναζες για τον τρόπο που ζω την ζωή μου, αλλά τώρα που βρήκα πραγματικά αυτό που ήθελα τόσο καιρό, εσύ θα έπρεπε να χαίρεσαι και το μόνο πού κανείς είναι να με επικρίνεις για την επιλογή μου, δεν το διάλεξα να ερωτευτώ τον διευθυντή μου όμως μου έτυχε, προσπάθησα να το αποφύγω όμως απέτυχα και δεν το μετανιώνω.» τις είπα, ήθελα να ξέρεις πως ήξερα τις συνέπειες από αυτήν μου την επιλογή.

Η Αλίνα ήξερε καλά τι είχα περάσει και με καταλάβαινε αλλά κάθε φορά που τις μιλούσα ποτέ δεν άφησε την καρδιά της να με καταλάβει, πάντα έβαζε την λογική της να με καταλάβει.

Όμως αν πάντα λειτουργούσε η λογική θα υπήρχε το πάθος που νιώθουν δυο ανθρώπου; Η πρώτη φορά που ένοιωσα αυτό το πάθος που μιλάει τόσος κόσμος ήταν τώρα σε αυτή την φάση της ζωής μου, τώρα δίπλα στον Ιάκωβο ένιωσα τι θα πει να ποθείς έναν άλλον άνθρωπο.

Και πλέον ήξερα πως να αντιμετωπίσω τους εχθρούς αυτής της σχέσης, τον ήθελα δίπλα και θα τον είχα.

Μετά από ώρες κουβέντας με την Αλίνα, έφυγε και έμεινα μόνη μου σπίτι να ετοιμάζομαι για το βράδυ, ότι έγινε σήμερα ήθελα να το αφήναμε στην άκρη και απλά να ήμασταν η Νεφέλη με τον Ιάκωβο, όπως εκείνο το πρώτο βράδυ που βρεθήκαμε για πρώτη φορά.

Πήρα στα χέρια μου το κινητό μου και κοίταξα για τυχόν κλήσεις του, όμως δεν είχα τίποτα από εκείνον, στην αρχή μου παραξενεύτηκα και φοβήθηκα. Μου είχε πει πως θα έρθει αλλά η κατάστασή του με έκανε να αμφιβάλω.

'Μωρό μου.' είπε μόλις το σήκωσε.

'Θα έρθεις σήμερα έτσι;' τον ρώτησα.

'Ναι βρε μωρό μου.' είπε με μια ήρεμη φωνή και πραγματικά δεν περίμενα να είχε ηρεμίσει τόσο γρήγορα.

'Να σε περιμένω δηλαδή;' τον ρώτησα ναζιάρικα.

'Ναι, κάτι μου ετοιμάζεις εσύ όμως.' είπε χωρίς να ξέρω αν το λέει σε εμένα ή πιο πολύ στον εαυτό του.

'Τι να σου ετοιμάζω βρε μωρό μου απλά θέλω το βραδύ μας να είναι ξεχωριστό και να ξεχάσουμε ότι έγινε σήμερα.' του είπα γλύκα.

'Αν είμαστε μαζί μωρό μου να είσαι σίγουρη πως δεν θα αφήσω κανέναν να μας χαλάσει την βραδιά.' είπε αποφασιστικά. 'Και να ξέρεις πως δεν θα αφήσω έτσι τον πατέρα μου.' είπε τώρα πιο αποφασιστικά.

'Θα τα πούμε από κοντά, και μην αργήσεις θέλω τόσο πολύ να χωθώ στην αγκαλιά σου.' του είπα το ίδιο ναζιάρικα.

Αφού συνεχίσαμε για λίγα λεπτά την κλήση και με εμάς να λέμε γλυκόλογα ο ένας στον άλλον, λες και είμαστε τίποτα παιδιά του γυμνασίου, πήγα στο μπάνιο για να αρχίσω να ετοιμάζομαι είχα μπροστά μου μια ώρα και δεν θα την άφηνα έτσι, ήθελα να ετοιμαστώ και να φορέσω ένα σέξι νυχτικό που είχα.

Ήμουν στο δωμάτιο μου όταν έβαζα τις τελευταίες πινελιές στην εμφάνιση μου όταν άκουσα το θυροτηλέφωνο, έτρεξα να απαντήσω και μόλις άκουσα την φωνή του Ιάκωβου του άνοιξα την κάτω πόρτα και στάθηκα μπροστά από την πόρτα του διαμερίσματος μου περιμένοντας να χτυπήσει το κουδούνι για να του ανοίξω.

Μόλις ο ήχος από το κουδούνι ήχησε σε όλο το διαμέρισμα, βεβαιώθηκα από το ματάκι πως ήταν ο Ιάκωβος και του άνοιξα. Όταν αντίκρυσε αυτά που φορούσα, σωστότερα αυτά που δεν φορούσα έμεινε με το στόμα ανοικτό.

Το νυχτικό μου ήταν πολύ αποκαλυπτικό, κάλυπτε το στήθος μου με μαύρο ύφασμα, και το υπόλοιπο μου σώμα με ύφασμα που δεν κάλυπτε τίποτα, αλλά το έδειχνε πιο σέξι.

Μόλις απέκτησε πάλι τις αισθήσεις του από το προηγούμενο του σάστισμα όρμησέ πάνω μου και με πήρα στην αγκαλιά του.

«Πόσο μου αρέσει ο τρόπος σου για να με κάνεις να ξεχνάω.» μου είπε και τύλιξα τα πόδια μου γύρω του, όσο εκείνος μας καθοδηγούσε στην κρεβατοκάμαρα μου.

Τα χέρια του βρισκόντουσαν παντού και με αναστάτωναν, όπως όλες μας οι φορές τα χέρια του είχαν στην αρχή έναν πολύ σημαντικό ρόλο, ήξερε να με φέρνει σε μια κατάσταση έκτασης. Μόλις με άφησε στο κρεβάτι έμεινε λίγο από πάνω μου απλά να με κοιτάζει και όταν η όψη μου πάνω στο κρεβάτι και να ανυπομονώ να ξανά νιώσω τα χάδια του τον είχε χορτάσει έβγαλε με μια γρήγορη κίνηση το πουκάμισο του και ξανά όρμησε με το στόμα του στο σώμα μου.

Οι κινήσεις τους αργές, όμως ήταν κτητικές, μου έδειχνε αυτό που ήθελα να του δείξω και εγώ πως τον θέλω και δεν θα αφήσω κανέναν να μπει αναμεσά μας.

«Πως μου το κάνεις κάθε φορά και νιώθω λες και είναι πρώτη φορά που φιλάω και χαϊδεύω το σώμα σου;» με ρώτησε, όμως το στόμα του έκλεισε το δικό μου και δεν μπορούσα να του απαντήσω. «Δεν μπορώ άλλο, πρέπει να μπω μέσα σου γρήγορα.»

«Τότε τι περιμένεις;» τον ρώτησα με ένα πονηρό τόνο.

Ακούγοντας αυτά μου τα λόγια έβγαλε τα ρούχα που φορούσε ακόμα και όρμησε να μου βγάλει και τα δικά μου, και με μια γρήγορη κίνηση μπήκε μέσα μου και με κατακτούσε.