Πλευρά Κάμερον

Χάιδεψα με τα ακροδάχτυλά μου το μάγουλο της με κυκλικές απαλές κινήσεις του αντίχειρα μου. Ένιωθα το μαλακό της δέρμα να απαλύνει το δικό μου τραχύ χέρι. Τα χεράκια της βρέθηκαν στο στήθος μου, στην αρχή για να με σπρώξει αλλά μετά να με κρατήσει. Ξέρω πως αυτή η κοπέλα θα με πεθάνει. Άγγιξα τα χείλη της με ευλάβεια, κάτι παραπάνω από ερωτική έλξη. Εγκλώβισα το κάτω χείλος της ανάμεσα στα δόντια μου τραβώντας το απαλά και ξανά πιάνοντας το. Η ανάσα της κρατήθηκε στον λαιμό της και έμεινε εκεί. Τα χείλη της κινούνταν ρυθμικά επάνω στα δικά μου μέχρι που αποφάσισα να αλλάξω τον ρυθμό. Έγειρα το πρόσωπο μου από την αντίθετη μεριά φιλώντας τις γωνίες των χειλιών της. Εκείνη κρατώντας τον προηγούμενο ρυθμό με φιλούσε αντίθετα από εμένα. Δεν προλάβαινα να απομακρυνθώ όταν εκείνη ξανά ένωνε τα χείλη μας με τόση ένταση λες εξαρτιόμασταν από αυτό. Ένα γλυκό σφίξιμο ψηλά στην κοιλιά με έκανε να θέλω να την κρατήσω στα χείλη μου για ακόμα λίγο και ακόμα λίγο. Ένιωθα σαν έφηβος που ερωτεύονταν για πρώτη φορά-

Σάρα - Didn't mean to interrupt but I REALLY want that ice cream.
(Δεν ήθελα να διακόψω αλλά ΑΛΉΘΕΙΑ θέλω εκείνο το παγωτό)

Η Ζωή ντροπιασμένη με έσπρωξε από κοντά της και πέρασε μια τούφα από τα μαλλιά της πίσω από το αυτί της. Χαμογέλασα ικανοποιημένος που την έβλεπα να κοκκινίζει τόσο. Τα κορίτσια πήραν τα (λιωμένα) παγωτά και πήγαν στο σαλόνι. Η Ζωή έμεινε παγωμένη για λίγα καλά δευτερόλεπτα μέχρι που έπιασε και εκείνη το μπολάκι της.

Κάμερον - Τελικά ήρθαν χωρίς να βάλεις τις φωνές.

Της είπα πειρακτικά και εκείνη γέλασε κοιτώντας εμένα με μισό μάτι. Μου έδωσε μια μικρή αγκωνιά στο στομάχι κάνοντας με να γελάσω.

Ζωή - Θα σκάσεις επιτέλους;

Την είδα να κοκκινίζει ακόμα περισσότερο (αν είναι δυνατόν ρε μωράκι μου!) και να καλύπτει το πρόσωπο της.

Κάμερον - Παραδέξου το γειτόνισσα, σε στεναχώρησαν που μας διέκοψαν.

Της είπα με ένα puppy face μεταξύ σοβαρού και αστείου, εκείνη άρχισε να γελάει ηχηρά. Γέλασα και εγώ ακούγοντας το γέλιο της και για να μην αρχίσω να παίρνω ανάποδες. Δεν μπορεί μόνο εμένα να μου άρεσε.

Ζωή - Έτσι έτσι! Όπως τα λες!

Είπε με δυσκολία μέσα από τα γέλια της αλλά στα μάτια της φαίνονταν πως συμφωνούσε μαζί μου. Φαίνονταν καθαρά πως ότι έγινε πριν δεν το ένιωθα μόνος μου.

δε άιζ τσίκο, δέι νεβερ λάι

Κάμερον - Ε αφού σου άρεσε τόσο πολύ, θα συνεχίσουμε το βράδυ μωρό μου.

Της είπα αλλά πριν προλάβει να απαντήσει της έσκασα ένα γρήγορο φιλάκι στα χείλη, πήρα το μπολάκι μου και έφυγα για το τραπέζι.

Πλευρά Ζωής στην τραπεζαρία

Ζωή - Να ξέρεις ότι θα σε χτυπήσω στη μάπα με το πιρούνι αν μου ξανά ζουλήξεις το χέρι.

Σφύριξα μέσα από τα δόντια μου και χαμογέλασα σαν ηλιαχτίδα στις κοπέλες που είχα μπροστά μου. Ο Κάμερον από δίπλα μου φάνηκε ατάραχος από το αμοκ μου και συνέχισε να πίνει το κρασί του ζουλώντας πιο σφιχτά το χέρι μου επάνω στο τραπέζι.

Αυτό ήταν! Θα του καρφώσω το μάτι με το κουζινομάχαιρο!

Κάμερον - Αν δεν το βουλώσεις θα σου το βουλώσω εγώ με έναν και καλό τρόπο.

Δήλωσε πίσω καθώς κοίταξε και εκείνος τις φίλες του που μιλούσαν αδιάκοπα η μία στην άλλη.

Καλά αυτές μαζί δεν ήρθαν; Στο αεροπλάνο δεν ανταλλάξανε κουβέντα;

Ζωή - Είσαι βλάκας και ζώον.

Τον τσίμπησα όταν πήγε να χαϊδέψει το χέρι μου και γύρισε να με κοιτάξει στα μάτια με το δολοφονικό βλέμμα του.

Κάμερον - Don't worry baby, I'll make sure you'll have fun tonight. I promise, you're not getting more than three hours of sleep. Alright?

Τα κορίτσια για κάποιο λόγο κούνησαν το κεφάλι τους κοιτώντας εμένα με ένα πονηρό βλέμμα, εγώ μισομπερδεμένη γύρισα το κεφάλι μου προς τον Κάμερον.

Κάμερον - Now be a good girl, huh?

Αχ ρε γιαγιά! Γιατί δεν με έστειλες αγγλικά;! Εκείνος ήπιε λίγο από το κρασί του και άφησε το ποτήρι του με αριστοκρατικό τρόπο κάτω. Έφερε το πρόσωπο του κοντά στο δικό μου και χαμογέλασε πονηρά όπως κάθε φορά όταν σκέφτεται κάτι καινούργιο για να με βασανίσει.

Κάμερον - Πες "Yes" μωρό μου.

Ψιθύρισε κοντά μου καθώς δεν διέκοψε στιγμή της οπτική επαφή μας. Ξεφύσηξα δυνατά και έβγαλα το κάτω χείλος μου σαν κουτάβι. Φάνηκε να το προσέχει και να χαμογελάει λίγο.

Ζωή - Πες μου απλά ότι δεν θα συμφωνήσω σε παρτούζα με άλογα.

Πετάρισε για λίγο τις βλεφαρίδες του και με κοίταξε ψιλοσοκαρισμένος, έτοιμος να βάλει τα γέλια.

Κάμερον - Όχι, δεν θα συμφωνήσεις σε παρτούζα με άλογα.

Ζωή - Yes.

Τι; Τι χειρότερο θα μπορούσε να έχει πει πέρα από αυτό;

Μάρα - I wish there was a way to talk to your girlfriend and get a response.

Ο Κάμερον με κοιτάζει πονηρά και εγώ στραβοτακαπίνω. Δεν θα πάει καλά η συζήτηση, το βλέπω εγώ!

Κάμερον - You can say what you want to me and I'll translate it.

Είπε χαλαρός αλλά από ότι φαίνεται τα κορίτσια το πήραν στα σοβαρά. Αχ Παναγίτσα μου, ποιος ξέρει τι τους είπε!

Σάρα - So darling, where did you grow up?

Κάμερον - Τα κορίτσια ρωτάνε που μεγάλωσες.

Μου απεύθυνε τον λόγο και εγώ γύρισα ξαφνιασμένη να τον κοιτάξω. Τι είδους ανάκριση είναι πάλι ετούτη;

Ζωή - Είμαι από την Ελλάδα.

Ο τσιμεντόβλακας δίπλα μου φάνηκε έκπληκτος. Γιατί Ντάλας; Δεν σου κάνουμε από την Ελλάδα;

Κάμερον - She is from Greece.

Σάρα - Don't you know your girlfriend's-

Κάμερον - I am not the one sharing her personal information. She may not want me to tell you some things.

Μάρα - Gosh Cameron, that's so thoughtful of you! You seem more mature… you are a real man now!

Είπε δίνοντας έμφαση στις λέξεις της αλλά δεν φάνηκε να ικανοποιείται ιδιαίτερα από τα λεγόμενα της ο Κάμερον. Κρίντζαρε όλη η ύπαρξη του! Μήπως να ανοίξω την google;

Κάμερον - Next?

Αχ τι, έχει κι άλλο;

Σάρα - What's her favorite food?

Ζωή - Oh oh! Pasta!
(Ω! Μακαρόνια!)

Είπα περήφανη για τον εαυτό μου και οι τρεις τους γύρισαν να με κοιτάξουν. Τα κορίτσια χαμογέλασαν, ο Κάμερον φάνηκε προσβεβλημένος που του πήρε τον λόγο μεταφραστή.

Σάρα - What's your favorite color?

Ζωή - Um, this!
(Αμ, αυτό!)

Είπα δείχνοντας ένα σημείο του τραπεζομάντηλου, ήταν ανοιχτό μπλε. Πολύ ωραίο χρώμα.

Μάρα - Oh, turquoise!

Κάμερον - Ποιό στο πούτσο είναι το τυρκουάζ;!

Γύρισα να κοιτάξω τον Κάμερον και γέλασα με τον προβληματισμό του, φαίνονταν λίγο χαμένος.

Σάρα - Ah yes! Turquoise!

Κάμερον - Μην ακούσεις περίεργη λέξη εσύ, αμέσως να καυλώσεις!

Ζωή - Κάμερον!

Ξεφώνησα γρήγορα κατακόκκινη και ντροπιασμένη γύρισα να τον κοιτάξω.

Κάμερον - Ε μα!

Δήλωσε γελώντας και εγώ γέλασα κοκκινίζοντας περισσότερο. Θεούλη μου, είναι πολύ όμορφος.

Μάρα - Who is your favorite model?

Ζωή - What?
(Τι;)

Κάμερον - Ποιο είναι το αγαπημένο σου μοντέλο εσωρούχου; Ξέρεις, στρινγκ, μπραζίλ;

Ζωή - Ε-ε-

Κόμπιασα χωρίς να ξέρω τι να πω. Έβαλα μια τούφα των μαλλιών μου πίσω από το αυτί μου και κοίταξα ντροπαλά τον Κάμερον.

Ζωή - Είσαι σίγουρος ότι ρώτησαν αυτό;

Κάμερον - Απόλυτα βέβαιος.

Απάντησε σοβαρός κουνώντας το κεφάλι του καταφατικά για να δείξει πως λέει την αλήθεια.

Ζωή - Δ-δεν έχω αγαπημένο----;

Κάμερον - Ναι αλλά κάτι ωραία στρινγκ τα έχω δει εγώ-

Σάρα - What is taking you guys so long to answer?

Κάμερον - Άντε! Τα κορίτσια περιμένουνε!

Ντροπιασμένη έπαιξα με το τραπεζομάντηλο, καλά τι χαζή και αδιάκριτη ερώτηση είναι αυτή;

Ζωή - Ν-νομίζω πως δεν θα απαντήσω Κάμερον.

Σάρα - Huh?

Κάμερον - Bella Hadid.

Μάρα - Oh my gosh yes! I worked with her numerous times, she is such a sweetie!

Κάμερον - Kay, who?

Σάρα - Bella Hadid. What are you talking about?

Κάμερον - No, who asked you?

Και μετά για κάποιο λόγο τα κορίτσια του έφεραν τις χαρτοπετσέτες στο κεφάλι. Πέρασε περίπου μία ώρα ακόμα που δεν έβγαλα κουβέντα. Είχα φάει το παγωτό μου και χάζευα το τραπεζομάντηλο.

Μάρα - So Zoe will stay the night, as I understood.

Κάμερον - Of course she will, I can't sleep without her.

Σάρα - Awww, so sweet!

Είδα τον Κάμερον με την άκρη του ματιού μου να χαμογελάει πονηρά. Αμέσως μετά γύρισε να κοιτάξει εμένα και ξεφύσηξε. Ορκίζομαι ότι σε αυτό το τραπέζι έχει φουσκώσει μια ολόκληρη σαμπρέλα με τόσο αέρα!

Κάμερον - Θα κοιμηθείς εδώ σήμερα.

Και κάπου εδώ το χέρι μου έμεινε παγωμένο επάνω στο τραπεζομάντηλο.

Ζωή - Ξ-ξκιούσμι;

Γρήγορα με το μικρό μου δάχτυλο καθάρισα το αυτί μου σαν σκύλος και τον ξανά κοίταξα περίεργη. Ακούω μαλακίες, δεν μπορεί!

Κάμερον - ΛΈΩ, θα κοιμηθείς εδώ σήμερα.

Ζωή - Α δηλαδή δεν έχουν πρόβλημα τα αυτιά μου!

Κάμερον - Έλα ρε Ζωίτσα, είκοσι κιλά Μερέντα!

Θεούλη μου, δώσε μου κουράγιο να αντέξω αυτό το μαρτύριο!

[…]

Με έχει κλείσει στο δωμάτιο του ο σαρδανάπαλος Σκοτσέζος και εκείνος έφυγε καμαρωτός καμαρωτός για να κάνει μπάνιο! Αφού καληνύχτισα τα κορίτσια μετά την υπέροχη και απερίγραπτα ομιλητική βραδιά μας σαν φυσιολογικός άνθρωπος έκανα να φύγω κρυφά αλλά ΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΧΙ- ο πλατύποδας της Γουαδελούπης είχε άλλα σχέδια! Ας μην συζητήσουμε ότι τα ρούχα του μυρίζουν εκνευριστικά ωραία και πως είναι υπερβολικά άνετα επάνω μου. Ας μην αναφέρουμε ότι τα σεντόνια του είναι απερίγραπτα μαλακά και χαϊδεύουν το ξυρισμένο δέρμα των ποδιών μου. Ας μην τα συζητήσουμε!

Κάμερον - Αργά ή γρήγορα στο κρεβάτι μου κατέληξες, γειτόνισσα.

Πρόφερε πονηρά και εγώ τρομαγμένη πετάχτηκα από τον λήθαργό μου κοιτώντας τον να ξεκουράζει την αρχοντιά του πάνω στην κλειστή πόρτα του δωματίου του. Δεν φορούσε μπλούζα και το γκρι του παντελονάκι τόνιζε τους γυμνασμένους μηρούς του.

Ζωή - Βασικά το σκέφτομαι πολύ σοβαρά να πηδήξω από το μπαλκόνι σου στο δικό μου-

Εκείνος αμέσως με κοίταξε σοβαρός και ξεκίνησε να με πλησιάζει με αργά βήματα στο κρεβάτι.

Κάμερον - Ούτε που να το σκέφτεσαι.

Δήλωσε αργά και κατανοητά φτάνοντας μπροστά μου στο κρεβάτι. Εγώ έσυρα το σώμα μου προς τα πίσω για να τον αποφύγω μέχρι που το κεφάλι μου ακούμπησε το προσκέφαλο του κρεβατιού. Εκείνος χαμογέλασε πονηρά και τοποθέτησε το γόνατο του ανάμεσα από τα μισάνοιχτα πόδια μου. Έγειρε το σώμα του επάνω μου ξαπλώνοντας αναπαυτικά στο στέρνο μου με τα χέρια του δίπλα από το κεφάλι μου.

Ζωή - Κ-Κάμερον φύγε από π-πάνω μου! Θα τσιρίξω!

Κάμερον - Χμμμ, και γιατί θα τσιρίξεις;

Με πείραξε με την ερωτική βραχνή φωνή του καθώς ξεκίνησε να αφήνει απαλά μικρά φιλιά κατά μήκος του λαιμού μου. Ε! Ε! Ε! Προσωπικό χώρο δεν του μάθανε αυτού του παιδιού; Άντε γιούργια και όποιον πάρει ο χάρος;!

Ζωή - Ά-άσε με-

Ψιθύρισα σχεδόν άηχα όταν τα χείλη του βρήκαν ένα ευαίσθητο σημείο του λαιμού μου και φίλησαν επανειλημμένα και ρουφηχτά μονάχα εκεί.

Κάμερον - Μμ- θέλεις;

Η βραχνή του φωνή ήταν κόλαση. Ένιωσα τα χέρια του να κατεβαίνουν στους γοφούς μου αλλά το σώμα του στηρίζονταν κυρίως στο γόνατο του χωρίς να πιέζει το βάρος του επάνω μου. Τα χείλη του περνούσαν σε διάφορα μονοπάτια του λαιμού μου, από την τελευταία λακουβίτσα μέχρι το πρώτο ύψωμα.

Ζωή - Θ-θα πηδήξω!

Κάμερον - Άμα συνεχίσεις να κουνιέσαι από κάτω μου μωράκι μου, μάλλον και εγώ.

Δήλωσε πονηρά καθώς για μια στιγμή μόνο σήκωσε το βλέμμα του να με αντικρύσει. Στα μάτια του διακρίνονταν κούραση καθώς είχαν σχεδόν κλείσει από την νύστα του. Παρόλα αυτά είχε ένα χαζό χαμόγελο στα χείλη του κοιτώντας το πρόσωπο μου. Ρε λες να μέθυσε με το κρασί; Και δεν του έριξα και τίποτα!

Ζωή - ΤΟ ΜΠΑΛΚΌΝΙ! Θα πηδήξω το μπαλκόνι!

Είπα γρήγορα μόλις συνειδητοποίησα τι γκάφα είχα πετάξει και τι μου απάντησε εκείνος αλλά το πονηρό του χαμόγελο μετατράπηκε γρήγορα σε ένα τρανταχτό γέλιο.

Κάμερον - Και εγώ θα πηδήξω την Ζωή!

Δήλωσε με χαρά και με την σειρά μου γούρλωσα τα μάτια μου προσπαθώντας να τον κατεβάσω από πάνω μου αλλά εκείνος απτόητος ξεκίνησε να μοιράζει πάλι φιλιά πάνω από το στήθος μου.

Ζωή - Κάμερον- στ-σταμάτα-

Ψιθύρισα πλήρως ξέπνοη αφού μου είχε πάρει το μυαλό με τα φιλιά του. Δεν ξέρω τι να κάνω πια και το χειρότερο είναι ότι ώρες ώρες πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται τα χείλη του. Δεν πρέπει εγώ να νιώθω έτσι για τον Κάμερον. Δεν πρέπει να νιώσω έτσι για κανέναν.

Κάμερον - Γιατί;

Ζωή - Ε-εμείς ε-είμαστε-

Κάμερον - Φίλοι;

Ρώτησε με τον ειρωνικό του τόνο να είναι εμφανής στην φωνή του. Φίλοι; Ο Χριστός και η Μάνα του!

Ζωή - Όχι.

Κάμερον - Ζευγάρι;

Ένιωσα την καρδιά μου να χάνει έναν χτύπο. Ζευγάρι; Εγώ και ο Κάμερον ζευγάρι; Δεν πρέπει να το σκέφτεσαι καν Ζωή, όχι.

Ζωή - Όχι!

Κάμερον - Εχθροί;

Είμαστε όντως εχθροί πια;

Ζωή - Σε λέω και έτσι.

Κάμερον - Εχθροί ε;

Αναρωτήθηκε για λίγη ώρα μένοντας σκεπτικός και ακίνητος στην θέση του επάνω στην κοιλιά μου.

Κάμερον - Μπα, δεν γαμιέται.

Γρήγορα ανέβηκε επάνω μου και ένωσε τα χείλη του με τα δικά μου. Με τις γροθιές μου στο στήθος του προσπάθησα να τον απομακρύνω αλλά εκείνος έπιασε τα χέρια μου και τα έβαλε μέσα στις παλάμες του. Έμπλεξε τα δάχτυλα μου με τα δικά του και χάιδεψε με τον αντίχειρα του την αναστροφή του χεριού μου. Τα χείλη του κινούνταν σε έναν ερωτικό ρυθμό παρασέρνοντας τα δικά μου στα βήματα του. Τον ένιωθα να χαμογελάει. Απομάκρυνε χιλιοστά τα χείλη του για να τα ξανά κολλήσει στα δικά μου, μου άρεσε να νιώθω πως βρίσκω ξανά την επαφή μου μαζί του. Έφερνε το πρόσωπο του σε διαφορετικές γωνίες κάθε φορά ώστε να φιλήσει κάθε πόντο των χειλιών μου. Το λάτρευα αυτό, το λάτρευα όταν με φιλούσε με τέτοια ευλάβεια.

Κάμερον - Έχει πλάκα όταν λες πως θέλεις να σταματήσω αλλά ζητάς τα φιλιά μου.

Γέλασε λίγο μετά αφού χώρισε τα χείλη μας και εγώ κατακόκκινη μούγκρισα από την ντροπή μου! Είμαι σαν παντζάρι, το νιώθω στα μάγουλα μου! Άκουσα το γέλιο του και μετά ένιωσα τα χέρια του να χαϊδεύουν το μάγουλο μου.

Κάμερον - Καληνύχτα εχθρέ μου.

Ψιθύρισε σκύβοντας πάνω στο κεφάλι μου φιλώντας απαλά τα χείλη μου. Τα ρούφηξε για ένα δευτερόλεπτο και απομακρύνθηκε. Ξάπλωσε επάνω στο σώμα μου βολεύοντας το κεφάλι του στον λαιμό μου. Έπιασε τα χέρια μου και τα τοποθέτησε γύρω από τους ώμους του ενώ βόλεψε τα δικά του γύρω από την μέση μου. Άφηνε μικρούς χαριτωμένους ήχους σε κάθε του κίνηση μέχρι να πάρει μία μεγάλη ανάσα ξεκουράζοντας το σώμα του στο δικό μου. Τον ένιωσα να χαμογελάει στον λαιμό μου, ήμουν πλέον σίγουρη ότι είχε πιει. Χαμογέλασα άθελά μου, ήταν κάπως γλυκός ώρες ώρες.

Ζωή - Κακή ψυχρή και ανάποδ-

Ένιωσα ένα δάγκωμα στον λαιμό μου και αμέσως αναφώνησα από τον πόνο χτυπώντας τον με το χέρι μου στο κεφάλι, μιας και το είχα εύκαιρο.

Κάμερον - Μην μου ασκείς μπούλινγκ! Θα το πω στην μαμά μου!

Είπε με παιδική φωνή χωρίς να σηκώσει το κεφάλι του από τον λαιμό μου. Ένιωθα την ανάσα του να σκάει στο δέρμα μου και να γυρίζει πίσω.

Ζωή - Σκατόμωρο.

ΑΟΥΤΣ! ΡΕ Ο ΑΖΟΡ ΔΑΓΚΏΝΕΙ!

Ζωή - ΑΟΥΤΣ!

Κάμερον - Χάιδεψε μου τα μαλλιά και ίσως να σε συγχωρέσω.

Ζωή - Ναι ναι καλ-

Εκείνος έκανε προσποίηση πως θα με ξανά δαγκώσει και δεν κατάλαβα για πότε το χέρι μου βρέθηκε μέσα στα καστανόξανθα μαλλιά του χαιδεύοντας νευρικά τις ρίζες τους. Αναστέναξε σιγανά καθώς βολεύτηκε περισσότερο επάνω στο σώμα μου και πέρασε καλύτερα τα χέρια του γύρω από τον κορμό μου. Είχαν περάσει λίγα λεπτά όταν πλήρως εκδικητικά τράβηξα τα μαλλιά του λίγο παραπάνω στα χέρια μου. Χαμογέλασα ικανοποιημένη αλλά το γέλιο μου κόπηκε όταν ένιωσα την γλώσσα του να γλύφει και να ρουφάει τον λαιμό μου έντονα και γρήγορα. Σοκαρισμένη σταμάτησα τις κινήσεις μου και γούρλωσα τα μάτια μου. Έπιασε γρήγορα τα χέρια μου και κράτησε τους καρπούς μου για να μην μπορώ να αντιδράσω. Εκείνος ρούφηξε το δέρμα μου ηχηρά και δάγκωσε απαλά το κόκκινο πλέον άκρο που είχε στα δόντια του. Κουνιόμουν από κάτω του ώστε να τον αποφύγω χωρίς αποτέλεσμα. Έβλεπα το πρόσωπο του να σηκώνεται και να ξαναβυθίζεται στον λαιμό μου αφήνοντας φιλιά κατά μήκος του, έναν υπέροχο ήχο να ξεφεύγει από την επαφή των χειλιών του με το δέρμα μου. Ποιόν κοροϊδεύω; Είναι τέλειο.

Ζωή - Τ-τι έκανες;

Ρώτησα ξέπνοη όταν εκείνος απομάκρυνε το κεφάλι του από τον λαιμό μου και σήκωσε το βλέμμα του για να με κοιτάξει. Τα μάτια του σχεδόν κλειστά και τα χείλη του πρησμένα αναζητούσαν τα μάτια μου.

Κάμερον - Στην επόμενη μαλακία δεν θα γλιτώσεις με μια απλή πιπιλιά γειτόνισσα. Τώρα πέσε κοιμήσου.

Είπε βραχνά με την καυλω- ΤΗΝ ΑΝΔΡΙΚΉ φωνή του φιλώντας πάνω στην πιπιλιά που μέσα σε δευτερόλεπτα μου έκανε.

Ζωή - Είσαι-

Κάμερον - Καληνύχτα Ζωίτσα!

Τον κοίταξα ειρωνικά αλλά μόλις προσποιήθηκε ότι θα με ξανά δαγκώσει, μουρμούρησα κάτω από την ανάσα μου:

Ζωή - Καληνύχτα γείτονα.

[…]

Ήταν γύρω στις 09:15 όταν ξύπνησα, τουλάχιστον έτσι έλεγε το ψηφιακό ρολόι του στο κομοδίνο του. Έκανα να τεντωθώ αλλά ένιωσα το στέρνο μου πιασμένο, κατέβασα το βλέμμα μου και είδα τον Κάμερον να κοιμάται αναπαυτικά στο στήθος μου. Τον κοίταξα λίγο καλύτερα, φόρουσε πλέον στο σώμα του μια ζακέτα αλλά δεν μπορούσα να διακρίνω εάν είχε αλλάξει φόρμα. Λες να είναι ξύπνιος; Ανέβασα σιγά σιγά το χέρι μου ακουμπώντας διστακτικά το μάγουλο του. Δεν φάνηκε να αντιδρά. Τα γένια λίγων ημερών του γρατζουνούσαν απαλά το δάχτυλο μου. Χάιδεψα το αυτί του και εκείνος απλά κούνησε το κεφάλι του χώνοντάς το περισσότερο στην κοιλάδα του στήθους μου. Μούγκρισε απαλά, το ίδιο έκανα και εγώ μόνο που συνδιάζονταν από κατακόκκινα μάγουλα και καρδιοχτύπι. Αποφάσισα να τον αφήσω να κοιμηθεί μόνο που θα τον κατέβαζα από πάνω μου. Έπιασα με τα χέρια μου τους ώμους του και προσπάθησα να τον σπρώξω. Καμία σωτηρία. Έπιασα το κεφάλι του και προσπάθησα να το απομακρύνω από το στήθος μου. Καμία ελπίδα για την ανθρωπότητα. Είχε τυλίξει τα χέρια του γύρω από την μέση μου και με κρατούσε ασυναίσθητα σφιχτά στην αγκαλιά του. Τύλιξα τα πόδια μου γύρω του και προσπάθησα να τον γυρίσω ανάποδα. Έλα, έλα λίγο ακόμα! Έβγαλα μια ιαχή μάχης αλλά αμέσως έκλεισα το στόμα μου για να μην τον ξυπνήσω. Πήρα πολλές βαθιές ανάσες να συνέλθω. Τον είδα να κουνιέται στο στήθος μου για να βολευτεί καλύτερα. Το μάγουλο του πίεζε το δέρμα μου και τα χείλη του βρίσκονταν κοντά στην θηλή μου πάνω από το μπλουζάκι του. Με τις πολλές μου μάχες όμως το μπλουζάκι του που μου ήταν τεράστιο είχε κατέβει τόσο πολύ που σε λίγο όντως θα έβγαινε το στήθος μου απέξω. Αχ τι τραβάω η ρουφιάνα πρωινιάτικα. Πέρασα τα πόδια μου καλά γύρω από την μέση του και με απαλές κινήσεις προσπάθησα να μας γυρίσω. ΚΑΙ ΝΑΙ! ΓΟΥΥΥΥΥΥΥΙΙΙΙΙΙΙ ΑΡ ΔΕ ΤΣΑΑΑΑΑΑΑΜΠΙΟΟΟΟΟΟΝΣ ΜΑΪ ΦΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΝΤΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖ! Βρισκόμουν πλέον από πάνω του με εκείνον ξαπλωμένο στο κρεβάτι και εμένα με τα πόδια μου τυλιγμένα γύρω του. Να σημειωθεί πως τα τσίτος μου και βρίσκονταν ΑΚΡΙΒΏΣ μπροστά από το πρόσωπό του και τα χέρια μου τυλιγμένα γύρω από τον αυχένα του και το κεφάλι του. Τον είχα ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΆ καβαλήσει, τα χέρια του είχαν κρατήσει γερά την μέση μου και ελαφριά τον κώλο μου. Κατάλαβα πως δεν θα ξέφευγα τόσο εύκολα όταν είδα τα μάτια του να ανοιγοκλείνουν γρήγορα και σιγά σιγά να ανοίγουν ώστε να με κοιτάξουν επάνω του. Μπερδεμένος κοίταξε πρώτα το ακάλυπτο στήθος μου και έπειτα το πρόσωπο μου. Ξανά κατέβασε το βλέμμα του στο μπούστο μου και δάγκωσε το χείλος του.

Κάμερον - Τ-τι έγινε;

Ρώτησε με την βραχνή του φωνή χωρίς να πάρει τα μάτια του από πάνω μου και εγώ ντροπιασμένη, για 814ⁿ φορά σε αυτό το κεφάλαιο (όπου n ακέραιος θετικός αριθμός μεγαλύτερος του 100), του έδωσα μια ελαφριά μπουνιά στο στήθος για να συγκεντρωθεί.

Ζωή - Με κρατάς! Θέλω να φύγω.

Τόνισα και προσπάθησα να φανώ αγανακτησμένη. Εκείνος σήκωσε το φρύδι του κοιτώντας με πονηρά και με νόημα.

Κάμερον - Α και δεν σ' αρέσει;

Πρόφερε με έναν ερωτικό τόνο συνοδευόμενο από την βαριά του φωνή. Γύρισα κοκκινοσκουφικιασμένη το κεφάλι μου προς το πλάι και πήρα μια ανάσα.

Κάμερον - Πολύ ωραία η καλημέρα σου γειτόνισσα. ΠΟΛΎ ωραία.

Δήλωσε ψιθυριστά καθώς τα χέρια του γράπωσαν την μέση μου δυνατότερα και λύγισε τα γόνατα του ώστε να με ρίξει εντελώς επάνω στο σώμα του. Με κοίταξε με το πιο ερεθιστικό του βλέμμα καθώς χωρίς να πάρει τα μάτια του από τα μάτια μου, κατέβασε το πρόσωπο μου και φίλησε πάνω από την κοιλάδα του στήθους μου, λίγο πιο δίπλα από την θηλή μου. Θα με πεθάνει, το νιώθω!

Ζωή - Τ-τι κάνεις άνθρωπε μου;! Άσε με!

ΘΑ ΣΕ ΒΙΆΣΩ ΣΤΗ ΜΈΣΗ ΤΟΥ ΠΟΥΘΕΝΆ ΚΑΙ ΆΝΤΕ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΘΏ ΜΕΤΆ!

Κάμερον - Μα γιατί μωρό μου; Πάνω τους κοιμόμουν, τώρα σε πιάσανε οι ντροπές;

Ρώτησε πονηρά και εγώ γούρλωσα τα μάτια μου κατακόκκινη. Το νιώθω πως θα μου τα πετάξει τα μάτια αυτός! Αυτό είναι το μόνο σίγουρο!

Ζωή - ΉΣΟΥΝ ΞΎΠΝΙΟΣ;

Στρίγγλισα μπροστά στα μούτρα του και εκείνος έκλεισε τα μάτια του στο ξέσπασμα μου. Φίλησε ξανά το στήθος μου και ανέβηκε στον λαιμό μου, στο μάγουλό μου, στα χείλη μου. Τα χέρια μου έπιασαν τα δικά του για να τον απομακρύνουν αλλά για μαντέψτε. ΌΧΙ ΓΙΑ ΜΑΝΤΈΨΤΕ. Ίσως και να βρέθηκα να του χαϊδεύω τους αγκώνες.

Κάμερον - Σηκώθηκα για πρωινό τρέξιμο και όταν γύρισα ήμουν ανήμπορος να αντισταθώ. Δηλώνω αμαρτωλός.

Εκείνος γέλασε και εγώ με τις γροθίτσες μου, τον χτύπησα πεντακόσιες φορές όπου έβρισκα, χέρια, πόδια, στομάχι, στέρνο, πρόσωπο! Με έχει κάνει ένα κατακόκκινο, ντροπιασμένο πατζαράκι! Γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος Καμερονούλη!

Κάμερον - Έλα έλα σταμάτα.

Έπιασε τα χέρια μου στις παλάμες του και εγώ πάσχιζα να απελευθερωθώ για να τον χτυπήσω κι άλλο τον μπαμπουίνο! Ανασηκώθηκε στο κρεβάτι με εμένα στην αγκαλιά του χωρίς να αφήνει τα χέρια μου από τα δικά του. Το τριτοτέταρτο μοσχάρι της φάρμας!

Ζωή - ΆΣΕ ΜΕ ΡΕ ΝΑ ΣΟΥ ΣΠΆΣΩ ΤΑ ΜΟΎΤΡ-

Κάμερον - Κουνήσου λίγο ακόμα, έχεις πλάκα.

Σταμάτησα απότομα τις κινήσεις μου και τον κοίταξα σοβαρή. Τα χέρια μου είχαν κοκκινήσει από το κράτημα του, τα μάγουλα μου από τα λόγια του και τα αυτιά μου από τα νεύρα μου!

Ζωή - Ααααααααφησεεε μεεεεεε.

Κλαψούρισα ανήμπορη στα χέρια του και εκείνος έκανε ένα puppy face. Τράβηξε το κάτω χείλος του προς τα έξω και εγώ έκανα το ίδιο για να με λυπηθεί. Ήμασταν δύο ηλίθιοι που κάναμε puppy face ο ένας στον άλλον.

Κάμερον - Οοοοοοοοοοχι ακοοοοοομα.

Έκανε πως κλαψουρίζει και αυτός με το χείλος του ακόμα προς τα έξω. Γέλασα λίγο με την παιδική του φωνή και εκείνος γέλασε με το χαμόγελο μου. Πέρασε τα χέρια του γύρω από την λεκάνη μου και εγώ σιγά σιγά τα ανέβασα γύρω από τους ώμους του. Είσαι πιο ωραίος όταν δεν είσαι εκνευριστικός αλλά ακόμα και τότε είσαι ωραίος.

Κάμερον - Είσαι περίεργη.

Δήλωσε ρίχνοντας το κεφάλι του στον ώμο του. Το παιχνιδιάρικο χαμόγελο στα χείλη του με έκανε να σκεφτώ τι θα του απαντήσω.

Ζωή - Και εσύ σπαστικός.

Ζωή ετών 5.

Μου μισοχαμογέλασε και εγώ τον κοίταξα πονηρά. Έπιασε καλύτερα την μέση μου τραβώντας με λίγο πιο κοντά. Δάγκωσε το κάτω χείλος του κοιτώντας το ροδαλό δικό μου.

Κάμερον - Διπολική!

Πρόφερε μέσα από τα φιλήδονα χείλη του όταν άφησε το κάτω μέρος τους να γλιστρήσει έξω από τα δόντια του. Τότε μόνο κατάλαβα ότι και εγώ εστίαζα στα χείλη του.

Ζωή - Μου σπας τα νεύρα.

Σήκωσε το δεξί του φρύδι κοιτώντας με με το βλέμμα του "Εγώ ή εσύ μωρή παρδάλω που δεν με αφήνεις σε ησυχία μη σου χέσω;". Ναιπ. Ακριβώς αυτό το βλέμμα.

Κάμερον - Είσαι βλαμμένο. Έχεις βλάβη.

Δήλωσε γελώντας και εγώ τον κοίταξα με μισό μάτι. Το βλέμμα του με κάρφωνε απευθείας στα μάτια λες και προσπαθούσε να καταλάβει τι νιώθω ή τι σκέφτομαι. Νιώθω αμήχανα. Ωραία αμήχανα.

Ζωή - Και εσύ καθυστερημένος.

Μου χαμογέλασε πονηρά και έριξε το κεφάλι του στον ώμο του ξανά. Έριξα και εγώ το κεφάλι μου στον ώμο μου αντικριστά από αυτόν για να τον κοροιδέψω.

Κάμερον - Με αντιγράφεις;

Ρώτησε με μισό χαμόγελο και εγώ χαμογέλασα σατανικά από μέσα μου. Προετοίμασα τις φωνητικές μου χορδές για να του απαντήσω.

Ζωή - όΧι δΕν σΕ αΝτΙγΡάΦω.

Προσπάθησα να πω με τα βυθίσματα της βαριάς από τον ύπνο φωνής του και στο τέλος γέλασα. Εκείνος γούρλωσε τα μάτια του κοιτώντας με.

Κάμερον - Ε! Δεν μιλάω έτσι!

Είπε παραπονιάρικα και εγώ καθάρισα τον λαιμό μου.

Ζωή - νΑι, έΤσΙ ΜιΛάΣ νΤάΛαΣ!

Κάμερον - Α ναι; Έτσι είσαι τώρα;

Ζωή - νΑι, έΤσΙ εΊμΑι τΏρΑ!

Κάμερον - Είσαι σίγουρη;

Ζωή - νΑι, εΊμΑι ΣίΓοΥρΗ!

Κάμερον - Μου αρέσουν τα χείλη σου.

Ζωή - κΑι εΜέΝα τΑ δΙκΆ σ- κάτσε τι;

Αλλά πριν καλά καλά το καταλάβω είχε ενώσει τα χείλη μας σε ένα γλυκό αργό πρωινό φιλί. Ανέβασε το χέρι του γύρω από τον σβέρκο μου και χάιδεψε με τα ακροδάχτυλά μου το δέρμα μου κάνοντας μου μασάζ. Αγκάλιασα το σώμα του με τα δικά μου χέρια και φίλησα τα χείλη του. Ήμασταν απλά δύο νέοι που φιλιούνταν μέσα σε ένα δωμάτιο. Τι θα μπορούσε να πάει στραβά;