Είχε κοιμηθεί τα ξημερώματα, κι όμως μόλις είχε πάει δέκα είχε ξυπνήσει. Όμως δεν είχε σηκωθεί από το κρεβάτι της, κάτι μέσα της ήξερε πως η μέρα της δεν θα ήταν εύκολη. Και αυτός ήταν ο λόγος που ενώ είχε ώρα που είχε ξυπνήσει δεν ήθελε να δει το κινητό της.

Δεν ήθελε να την χτυπήσει η πραγματικότητα κατακέφαλα.

Χρειάστηκε πολύ κουράγιο για να το πάρει απόφαση και να δει το κινητό της. Και για κακή της τύχη, είχε αρκετές ειδοποιήσεις, και δεν ήξερε γιατί μπορεί να είναι, ήλπιζε να μην έχει να κάνει με την μπουνιά από εχθές το βράδυ.

Σκέφτηκε, πως μπορούσε για ακόμα λίγη ώρα να αφήσει την πραγματικότητα εκτός από το σπίτι της. Θα τα αντιμετώπιζε όλα όταν θα ήταν σε θέση.

Έτσι σηκώθηκε και άρχισε την καθημερινή της ρουτίνα, ξεκίνησε από την ρουτίνα της στο μπάνιο, και αφού έβαλε την κρέμα της, βγήκε με κατεύθυνση την κουζίνα έτσι ώστε να ετοιμάσει το πρωινό της. Αν και δεν ήταν το αγαπημένο της γεύμα μέσα στην ημέρα, προσπαθούσε να μην το χάνει.

Το μεσημέρι ήταν η καθιερωμένη συνάντηση της με την Έλενα, και σήμερα ήταν η σειρά της να μαγειρέψει. Επομένως, μόλις έτρωγε το πρωινό της θα σκεφτόταν τι θα έφτιαχνε για μεσημεριανό.

Έκατσε στον σαλόνι, και άνοιξε την τηλεόραση. Εκείνη την ώρα παιζόταν μία πρωινή εκπομπή και το θέμα που συζητούσαν την έκανε να εκπλαγεί και να αφήσει κάτω το μπολ με τα δημητριακά που είχε φτιάξει.

Χωρισμός στην τηλεόραση με αφορμή την σχέση ανάμεσα στο τηλεοπτικό ζευγάρι της αγαπημένης σειρά.

Και όσο μιλούσαν για τον υποτιθέμενο χωρισμό της με τον Χάρη, έδειχνα φωτογραφίες τους από γυρίσματα, από την μπουνιά που έδωσε εχθές ο Χάρης, αλλά και για κακή τους τύχη, μία φωτογραφία της με τον Ορφέα, όταν είχε βγει να μιλήσει.

Κάποιος της έκανε πλάκα.

Ήταν σίγουρη πως όλο το χθεσινό θα μαθευόταν, αλλά να υπάρχουν φωτογραφίες αυτό ήταν κάτι που δεν περίμενε. Αφού δεν μπορούσε να φανταστεί άτομο μέσα από τον χώρο της εργασίας της θα έκανε κάτι τέτοιο.

Είχε τα νεύρα της με το Χάρη ότι αφορά τα χθεσινά. 

Όμως αυτό που συνέβαινε δεν περίμενε, να συμβεί, όχι σε αυτή την έκταση. Με τον Ορφέα ήταν συνεργάτες 3 χρόνια τώρα σαν ζευγάρι, και ποτέ δεν τους είχαν δηλώσει ως ζευγάρι. Ήταν γνωστό στον χώρο ότι ο Ορφέας ήταν παντρεμένος και ότι η ίδια ήταν σε σχέση με τον Χάρη. Μα σε ένα βράδυ, ο σύντροφός της είχε καταφέρει να την κάνει πρωταγωνίστρια σε ένα κουτσομπολίστικο θέμα. Κάτι που δεν επιζητούσε να ζήσει.

Ήξερε πλέον πως όσοι της είχαν στείλει μήνυμα, ήταν γιατί είχαν δει αυτά τα δημοσιεύματα. Ήταν σίγουρη πως ήθελαν να δουν αν το είχε ακούσει και αν όλο αυτό ήταν κάτι που ίσχυε.

Η χθεσινή της κουβέντα ήταν σίγουρα κάτι που είχε ξεκαθαρίσει την σχέση της με τον Χάρη, όμως έπρεπε να του μιλήσει. Έπρεπε να διορθώσει όλη την κατάσταση που είχε προκαλέσει η ανώριμη συμπεριφορά του.

Έπιασε το κινητό της στα χέρια της, και πήγε στην επαφή του Χάρη.

«Μωρό μου, πες μου ότι άλλαξες γνώμη;» ρώτησε γεμάτος ελπίδα ο Χάρης μόλις απάντησε.

«Τώρα είναι που δεν αλλάζω γνώμη.» είπε με ένταση εκείνη.

«Δεν καταλαβαίνω.» έκανε χωρίς να καταλαβαίνει τι είχε συμβεί.

«Χάρη, όλοι στην τηλεόραση ασχολούνται με αυτό που έκανες εχθές το βράδυ, κα έχουν βγάλει ήδη το συμπέρασμα πως εγώ και ο Ορφέας είμαστε ζευγάρι πίσω από την πλάτη σου.» του είπε χωρίς να προσπαθεί να χαμηλώσει την ένταση της φωνής της, όμως μπορεί εκείνη να ήταν μέσα στα νεύρα αλλά δεν έχασε τον χάρη ο οποίος έβριζε από την άλλη πλευρά της γραμμή. «Χάρη δεν ξέρω τι θα κάνεις αλλά αυτό πρέπει να το διορθώσεις.» συνέχισε εκείνη.

«Κάλια μου θα κάνω ότι μπορώ, αλλά δεν χρειάζεται να νευριάζει για αυτές τις μαλακίες.» της είπε σε μία προσπάθεια να την ηρεμήσει, όμως μέσα του ήξερε πως αυτό ήταν ότι χειρότερο θα μπορούσε να συμβεί ανάμεσα τους και σίγουρα θα ήταν η αιτία που θα την έχανε.

«Χάρη, ξέρεις πολύ καλά πως δεν θέλω να απασχολώ τα κουτσομπολίστικα με τέτοια θέματα, τέσσερα χρόνια προσπαθώ να κρατήσω την προσωπική μου ζωή ιδιωτική, και εξαιτίας της ηλίθιας ζήλιας σου όλο αυτό καταστράφηκε μέσα σε μία νύχτα.» ξεκίνησε να λέει. «Και εγώ τώρα πως θα αντικρίσω την γυναικά του ανθρώπου που για τον κόσμο θεωρούμαστε ζευγάρι.» συνέχισε να λέει χωρίς εκείνη να ξέρει τι την ενοχλούσε περισσότερο.

«Έχεις δίκιο, όμως μωρό μου σε παρακαλώ μην μου θυμώνεις, θα προσπαθήσω να το διορθώσω.» τον άκουσε να λέει πριν του το κλείσει στα μούτρα.

Πριν κλείσει το κινητό της, είδε πως την είχαν καλέσει οι γονείς της. Ήταν αυτό που φοβόταν περισσότερο, όχι ότι οι γονείς της δεν ήξεραν ότι μπορεί να ακούσουν πράγματα για την κόρη τους που να είναι ανακρίβειες. Αλλά δεν είναι λίγο να ακούς πως η κόρης σου απάτησε την σχέση της και τα έφτιαξε με έναν παντρεμένο.

Χωρίς να χάσει άλλο χρόνο, πάτησε το κουμπί της κλήσης και τους κάλεσε πίσω. Έπρεπε να ξέρουν και αυτοί την αλήθεια. Αν και η μητέρα της από την αρχή της είχε πει καλός είναι ο αυτός ο άχρηστος για να περνάς καλά, αλλά να δεις μόνο μπελάδες θα σου φέρει. Τότε απλά πίστευε πως επειδή δεν ήταν αυτό που ήθελε εκείνη της τα έλεγε αυτά για τον Χάρη, μπας και τον χωρίσει. Όμως να που τελικά είχε δίκιο.

Δεν ήταν πως η μητέρα της ήθελε να της βρει η ίδια τον γαμπρό, αλλά ήθελε ο άντρας που θα καταλήξει η κόρης της να τον έχει βρει από πραγματικό έρωτα. Όπως είχε συμβεί και σε εκείνους. Ο πατέρας της είχε καταφέρει μόλις στα 35 του χρόνια να αποκτήσει έδρα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών στο τμήμα των μαθηματικών. Από μικρός λάτρευε τα μαθηματικά, μία αγάπη που είχε περάσει και στη κόρη του. Στα είκοσι του γνώρισε την Ζωή Σταθάτου, την μελλοντική γυναίκα του, κάτι που της είχε πει από την αρχή της γνωριμίας τους. Όταν γνωρίστηκαν εκείνος ήταν 20 χρονών, και εκείνη ήταν 18 χρονών, μόλις είχε μπει στο τμήμα νομικής της Αθήνας. Η σχέση τους ξεκίνησε αμέσως μόλις γνωρίστηκαν, όμως ο γάμος τους και το παιδί τους άργησαν περίπου μία δεκαετία.

Ο ήχος της φωνής της μητέρας της που απάντησε στην κλήση της την έβγαλε από τη σκέψη της.

«Είμαι σίγουρή, πως ότι λένε για εσένα είναι ψέμα, όμως πες μου τι έχει συμβεί.» ξεκίνησε η μητέρας της. Ήξερε το παιδί της, και σίγουρα δεν την είχε μεγαλώσει με αυτό τον τρόπο, να απατάει τον σύντροφό της και να μπλέξει με έναν παντρεμένο.

«Μαμάκα μου, χαίρομαι που δεν πιστεύεις ότι λένε.» ξεκίνησε η Κάλια.

«Πρώτα θα ακούσω τι έχεις εσύ να μου πεις και μετά θα ακούσω τι λένε οι δημοσιογράφοι.» της είπε η μητέρας της.

«Αρχικά θα ήθελα να σου πω, πως είχες δίκιο για τον Χάρη.» της είπε στην συνέχεια.

«Πες μου από την αρχή ότι αυτός ο άχρηστος φταίει. Δεν θα σε έπαιρνα τόσα τηλέφωνα.» της είπε η μητέρα της και εκείνη ξέσπασε σε γέλια.

«Θα σας ενημέρωνα μέσα στην μέρα, πως εχθές χωρίσαμε, αλλά τελικά οι δημοσιογράφοι με πρόλαβαν.» ξεκίνησε η Κάλια. «Ήρθε εχθές μόλις τελείωσα την δουλεία, για να πάμε για δουλεία, και ξεκίνησε να ρίχνει μπουνιές.»

«Όταν σου είχα πει ότι είναι άχρηστος εσύ δεν με άκουσε.» της ξανά είπε η μητέρα της.

Συνέχισαν για λίγο ακόμα την κουβέντα τους και αφού της εξήγησε με λεπτομέρειες τι ήταν αυτό που είχε γίνει την προηγούμενη ημέρα το έκλεισαν αφού πρώτα την είχε καθησυχάσει πως θα προσπαθήσει να λύσει όλη αυτή την παρεξήγηση που είχε γίνει.

Μόλις έκλεισε το τηλέφωνο της, έριξε το κεφάλι της προς τα κάτω. Ήταν ακόμα στην αρχή για να το επρόκειτο να συμβεί. Ήδη ένιωθε το κεφάλι της βαρύ. Έπρεπε να χαλαρώσει, δεν ήταν κάτι που είχε προκαλέσει η ίδια, έπρεπε να διώξει την ευθύνη από πάνω της.

Η ώρα είχε περάσει, και όπου να ναι θα ερχόταν η Έλενα, για το καθιερωμένο μεσημεριανό τους. Ο Χάρης την είχε καλέσει και την είχε ήδη ενημερώσει πως από εδώ και πέρα θα σταματήσουν να αναφέρουν το οτιδήποτε γύρω από το όνομα της.

Τώρα όμως θα έπρεπε να αντιμετωπίσει τον Ορφέα, και αυτό ήταν κάτι που την φόβιζε. Αν και είχε κρατήσει τον γάμο του κρυφό, όλοι στον χώρο της δημοσιογραφίας ήξεραν πως είναι παντρεμένος. Θα άφηνε προς το παρόν αυτή την συζήτηση για την συνέχεια.

Πήρε για ακόμα μια φορά το κινητό της και κάλεσε την Έλενα, με εκείνη να της απαντάει αμέσως.

«Άνοιξε την πόρτα» της είπε η Έλενα.

Άφησε το κινητό της στο τραπέζι της και πήγε να ανοίξει την πόρτα της.

«Τα νεύρα μου έχουν κτυπήσει κόκκινο.» είπε μέσα από τα δόντια της.

«Όταν σου έλεγα πως αυτό που έχει να σου προσφέρει είναι μόνο ένα καλό κρεβάτι και μόνο ξεμέθυστος, εσύ μου έλεγες να σταματήσω να είμαι κυνική και σεξομανής.» της απάντησε η Έλενα κάνοντας στο τέλος την φωνή της φίλης της.

«Σταματήστε σήμερα όλες σας να μου λέτε όσα μου λέγατε για τον Χάρη, ωραία είχατε δίκιο, αντί όμως να μου χτυπάτε αυτά που λέγατε για να με προειδοποιήσετε, πείτε τώρα τι πρέπει κάνω.» είπε αγανακτισμένα η Κάλια, και ξεκίνησαν να τρέχουν δάκρυα που δεν είχε καταλάβει πως κρατούσε.

Ήξερε πως η φίλης της δεν ήταν άτομο που θα της κτυπούσε αυτά που της έλεγε και το έκανε μόνο και μόνο για την κάνει να γελάσει, όμως αυτή την στιγμή αυτή η πλάκα δεν λειτουργήσει στην Κάλια όπως ήθελε η Έλενα.

«Αγάπη μου ξέρεις πως δεν το λέω για να σε πληγώσω, ξέρω πολύ καλά γιατί δεν μας άκουσες, και πολύ καλά έκανε.» της είπε ειλικρινά η Έλενα.

«Αυτό και αν είναι δήλωση.» έκανε η Κάλια γελώντας και σκούπισε τα μάτια της.

«Δεν θα στο ξανά πω, και μεταξύ μας, μπορεί εγώ στην θέση σου να μην έμπλεκα με τον Χάρη, αλλά εσένα σου έκανε και καλό αυτή η σχέση να μάθεις πλέον να ξεχωρίσεις ποιοι είναι μαλάκες αγάπη μου.» της είπε γελώντας η Έλενα.

Πριν προλάβει να πει το οτιδήποτε η Κάλια, άκουσε τον ήχο από το κουδούνι να χτυπάει. Κοίταξε την φίλης της και αμέσως σηκώθηκε να πάει να ανοίξει την πόρτα της.

Μέσα της ήξερε ότι πίσω από την πόρτα της ήταν ο Χάρης, αυτό που αντίκρισε μόλις άνοιξε την πόρτα δεν το περίμενε. Είδε ακόμα ένα ζευγάρι μάτια να την κοιτάνε με έναν τρόπο που δεν την είχαν ξανα κοιτάξει, κάνοντας κάτι μέσα της να σπάσει.

Η μορφή του Ορφέα δίπλα στο Χάρη, της επέφερε ένα συναίσθημα αμηχανίας. Τι έπρεπε να του πει, του είχε δημιουργήσει πρόβλημα όντως σε ότι αφορά την σχέση του με την Ρένια, ή απλά είχε πάει να την βρει ώστε να βρουν μια κοινή αντιμετώπιση για το θέμα που είχε προκύψει, χωρίς να πει κάτι απλά έκανε στην άκρη και του άφησε να μπουν. Και οι δύο κατευθύνθηκαν προς το σαλόνι, ο Χάρης πήρε την θέση στην αγαπημένη του πολυθρόνα στο σαλόνι της καλής του, όμως αντίθετά ο Ορφέας έμεινε όρθιος και περίμενε να του πει που να κάτσει η Κάλια, που ήταν από πίσω του.

«Δεν περίμενα να σε δω σήμερα εδώ.» του είπε η Έλενα μόλις τον είδε να κάθετε.

«Έλενα, από εδώ ο Ορφέα.» είπε η Κάλια στην φίλη της και αφού χαιρετήθηκαν, η Κάλια στράφηκε προς το μέρος του. «Όλα καλά;»

«Έπρεπε να μιλήσουμε.» ήταν το μόνο που της είπε, όμως η Κάλια δεν μπορούσε να καταλάβει με τίποτα την διάθεση του ούτε από το ύφος του ούτε από την χροιά της φωνής του.

«Για αυτό είμαι σίγουρη, όμως σίγουρα δεν περίμενα να ανοίξω την πόρτα και να σε δω.» του εξήγησε, όμως το είδε πως πήγε να πει κάτι αλλά δεν τον άφησε. «Θα μιλήσουμε, όμως θα ήθελα πρώτα να μιλήσω μόνη μου με τον Χάρη, θα μπορούσες να πας στην κουζίνα μαζί με την Έλενα και όταν είναι να έρθω να μιλήσουμε.» του ζήτησε ευγενικά.

«Βασικά εγώ καλύτερα να πηγαίνω, θα τα πούμε πιο μετά.» της είπε η φίλης της δεν χρειαζόταν να μείνει εκεί, αν και φεύγοντας θα ήθελε να πάρει τον άχρηστο από το σπίτι της φίλης της.

Μόλις έφυγε η Έλενα, έμεινα πάλι οι τρείς τους. κοίταξε με ελπίδα τον Ορφέα, όμως το βλέμμα του είχε μετατραπεί σε ανήσυχο, αφού δεν ήθελα να την αφήσει μαζί με αυτόν.

Σε παρακαλώ, σχημάτισε με τα χείλη της, και αυτό τον έκανε να πάει στην κουζίνα όπως του είχε ζητήσει..

«Δεν νομίζω πως υπήρχε κάποιος λόγος να έρθει από εδώ» του είπε μόλις έμεινα οι δύο τους.

«Έπρεπε να σε δω.» της είπε και σηκώθηκε για να την πλησιάσει.

«Πες μου απλά ότι κατάφερες να λύσεις όλο το πρόβλημα που δημιούργησες.» του είπε και απομακρύνθηκε από κοντά του.

«Μίλησα με πολλά άτομα, όμως αφού βγήκε στην τηλεόραση τώρα ότι έχει γίνει έγινε, και αυτό που μου είπαν είναι πως σε λίγες μέρες θα έχει ξεχαστεί, θα έχει καλυφθεί από κάποιο άλλο θέμα.» προσπάθησε να της εξηγήσει.

«Θα ξεχαστεί για εσένα, αντίθετα όμως εγώ δεν κοιτάζω μόνο την πάρτη μου, έχω και δύο γονείς που δεν θέλω να τους φέρνω σε δύσκολη θέση για τα σχόλια που ακούγονται σε εμένα. Δεν μπορείς να καταλάβεις πως αυτοί την στιγμή οι γονείς μου ακούνε πως οι κόρη τους παίζει με δύο άντρες. Και μάλιστα ο ένας παντρεμένος.»

«Ξέρω πως ήταν από λάθος μου όλο αυτό, όμως σε παρακαλώ συγχωρέσε με.» της είπε, ούτε και ο ίδιος ήξερε τι άλλο να της πει, ότι του είχε πει δεν το είχε σκεφτεί καθόλου.

«Αυτό είναι κάτι που το λύσαμε εχθές το βράδυ.» ξεκίνησε, « εμείς οι δύο έχουμε τελειώσεις, και καλά να κάνεις να το πάρεις απόφαση. Και αφού θα πας περιοδεία ευκαιρία να πας παρακάτω.» τους είπε κοιτάζοντας τον στα μάτια.

«Έχεις δίκιο.» αρκέστηκε εκείνος να πει απλά.

«Εγώ ξέρω ότι έχω δίκιο, όμως ακόμα και αυτό σου το λάθος εγώ πρέπει να το αντιμετωπίσω, εγώ πρέπει να τα βγάλω πέρα με τους γονείς μου, εγώ έχω βγει η κακία της υπόθεσης, εγώ δεν εκτιμάω που σε έχω δίπλα μου, και τρέχω στις αγκαλιές άλλων αντρών. Κατάφερες να δείξω ένα πρόσωπο που δεν είμαι εγώ και δεν ξέρω πραγματικά τι να κάνω.» συνέχισε να του λέει.

«Ξέρεις πως δεν είσαι μόνη σου, θα είμαι δίπλα σου και θα σε βοηθήσω σε ότι χρειαστείς.» αμέσως της είπε αυτά που πίστευε πως θα την έκαναν να μαλακώσει αμέσως προς το πρόσωπό του.

«Δυστυχώς, Χάρη δεν θα είσαι δίπλα μου.» του είπε με απόλυτη σοβαρότητα.

«Δεν μπορώ να σκεφτώ ότι θα σε χάσω απλά γιατί λένε κάτι στην τηλεόραση.» είπε εκείνος χωρίς να της απαντάει στην ερώτηση της για ακόμη μια φορά.

«Δεν χωρίζουμε γιατί λένε για μένα πράγματα που δεν ισχύουν αλλά γιατί εσύ είσαι ο λόγος που χωρίζουμε, εσύ που όσες φορές και αν σου έλεγα πως οι ζήλειες σου δεν έχουν ουσία ποτέ δεν έκανες καν το κόπο να καταλάβεις πως πρέπει να αλλάξεις.» του είπε και τον πλησίασε. Σηκώθηκε στις μύτες και άφησε ένα απαλό φιλί στα χείλη του γιατί αυτό ήξερε πως ήταν από τα τελευταία φιλιά που θα μπορούσαν να αντάλλαζαν οι δύο τους. «Σε αγάπησα Χάρη, περισσότερο από τι περίμενα αλλά με όλες αυτές τις σκηνές ζήλειας που έχεις κάνει δεν μπορώ να συνεχίσω να ζω έτσι. Και αυτό που έγινε τώρα είναι αυτό που ξεχείλισε το ποτήρι. Με πονάει πολύ που το λέω γιατί έχουμε ζήσει και καλές στιγμές αλλά δεν είναι αρκετές πλέον για να με κρατήσουν κοντά σου..» του είπε «Ήρθε η στιγμή εμείς οι δύο να χωρίσουμε.» είπε τελικά και του έδωσε ένα ακόμα φιλί αλλά αυτή την φορά στο μάγουλο του.

Ο Χάρης άρπαξε την ευκαιρία που του έδωσε, την τράβηξε κοντά του και ένωσε τα χείλια τους, ήξερε πλέον πως δεν θα μπορούσε να την κάνει να αλλάξει γνώμη, δεν θα τον συγχωρούσε, την είχε χάσει και αυτό ήταν καθαρά δικό του λάθος.

Μόλις χωρίστηκαν συνέχισε να έχει τα χέρια του τοποθετημένα δεξιά και αριστερά στο πρόσωπο της.

«Ξέρω πως σε χάνω από δικό μου λάθος, όμως θέλω να ξέρεις πως σε αγαπώ περισσότερο από εμένα, μπορεί αν μην στο έδειξα όπως θα έπρεπε, αλλά μωρό μου τραβάς τα βλέμματα όλων πάνω σου γιατί είσαι κάτι μοναδικό, και πάντα φοβόμουν μην σε χάσω. Ξέρω πως αυτή την φορά δεν μπορώ ούτε να σου πω ούτε και να κάνω κάτι για να σε κρατήσω στην αγκαλιά μου, όμως θέλω αν είσαι εσύ καλά και αν αυτό είναι μακριά μου, όσο και να με πονάει θα σε αφήσω να μου φύγεις.» της είπε και ένωσε για ακόμα μια φορά τα χείλη του σε ένα πεταχτό φιλί.

Δεν της είπε κάτι άλλο, την άφησε και έφυγε χωρίς να ρίξει ένα βλέμμα στην κοπέλα που τον έχει σημαδέψει και δεν κατάφερε να της δείξει σωστά πως την είχε ερωτευθεί.

Μόλις έφυγε και έκλεισε την πόρτα πίσω του τα μάτια της άφησαν ελεύθερα τα δάκρυα που κρατούσε από την αρχή που των είδε. Για να είναι ειλικρινής με τον εαυτό της ήξερε πολύ καλά από εχθές το βράδυ πως το τέλος της σχέσης τους ήταν κοντά. Όμως τον είχε αγαπήσει όσο και οι δικοί να της έλεγαν πως αυτός ο άνθρωπος δεν αξίζει να βρίσκεται στην ζωή τους εκείνη έβλεπε κάτι που σε κανέναν άλλο είχε επιτρέψει να δει, τον ευαίσθητο Χάρη. Όμως η ανασφάλεια του μην την χάσει, του έκανε μεγαλύτερο κακό από ότι πίστευε, ήταν και ο λόγος να την χάσει.

«Κάλια είσαι καλά;» άκουσε την φωνή του Ορφέα, είχε ξεχάσει πως του είχε ζητήσει αν την περιμένει να μιλήσει με τον Χάρη πρώτα.

Δεν ήξερε τι είχε ακούσει, όμως για κάποιο λόγο δεν φοβόταν για το αν είχε ακούσει ή όχι. Σκούπισε τα μάτια της και γύρισε να τον κοιτάξει. Τι να του έλεγε, μπορεί με τον Χάρη να είχε χωρίσει αλλά το πρόβλημα που είχε δημιουργηθεί παρέμενε εκεί και περίμενε από αυτούς τους δύο αν το αντιμετωπίσουν.

Χωρίς να μπορεί να ελέγξει τον εαυτό της έπεσε με φόρα στην αγκαλιά του, είχε ανάγκη την αγκαλιά κάποιου που ένιωθε δικό της, κάποιον που δεν θα την έκρινε, συνήθως αυτό το άτομο ήταν ή η Έλενα ή η μητέρα της, αλλά εκείνη την στιγμή ένιωθε πως μπορούσε να βασιστεί και στον Ορφέα για να βρει παρηγοριά, να βρει την ηρεμία που χρειαζόταν.

Ο Ορφέας στην αρχή ξαφνιάστηκε από την κίνηση της, δεν περίμενε πως θα έπεφτε στην αγκαλιά του. 'όμως αυτό που είχε συμβεί ήταν βαρύ, ποτέ δεν είναι εύκολος ένας χωρισμός. Λίγα δεύτερα χρειάστηκαν για να υποχωρήσει το πρώτο ξάφνιασμα, και αμέσως τύλιξε τα χέρια του προστατεύτηκα γύρω της, με τον Ορφέα να νιώθει μια γαλήνη, ήταν μια ωραία αίσθηση αυτό που ένιωθε από αυτή την αγκαλιά ένιωθε πως η Κάλια ταιριάζει τέλεια ανάμεσα στα χέρια του, ακούμπησέ στο κεφάλι στο δικό της και πήρε μια βαθιά ανάσα, το άρωμά της εισχώρησε στα ρουθούνια του και αμέσως κατάλαβε πως ήταν το ωραιότερο που είχε μοιράσει μετά από πολλά χρόνια, μόνο μία είχε ένα άρωμα που τον είχε κάνει να αισθανθεί ωραία.

«Ναι, όσο καλά μπορώ να είμαι μετά από όλο αυτό.» του απάντησε και σαν να ξύπνησε από ένα όνειρο απομακρυνθεί από την αγκαλιά του και γύρισέ το σώμα της με κατεύθυνση την κουζίνα.

«Θες μήπως να σε αφήσω μόνη σου;» την ρώτησε εκείνος και την ακολούθησε, μπορεί να την είχε ρωτήσει αν ήθελε να μείνει μόνη της, όμως ο Ορφέας δεν ήθελε να την αφήσει μόνη της, ήθελε να μείνει να την βοηθήσει όσο μπορούσε.

«Είμαι καλά, δεν χρειάζεται να φύγει, άλλωστε πρέπει να μιλήσουμε, δεν ήρθε τσάμπα. Ότι έγινε θα το ξεπεράσω σε μία ώρα θα είναι εδώ η κολλητή μου και θα πρήξω εκείνην.» του είπε και γύρισε να τον κοιτάξει ακουμπώντας το σώμα της πάνω στον πάγκο της κουζίνας. «Η Ρένια πως το πήρε όλο αυτό;» ρώτησε θέλοντας να αλλάξουν θέμα, και να μην συζητήσουν άλλο για εκείνην και τον Χάρη.

«Για να είμαι ειλικρινής δεν το πήρε και τόσο καλά.» της είπε μεταξύ σοβαρού και αστείου, όμως δεν ήθελε να της το πει με τέτοιον τρόπο που θα την στεναχωρούσε, εκείνος ήξερε πολύ καλά ποιος ήταν ο υπαίτιος, και αυτός δεν ήταν η γυναίκα που είχε απέναντι του. «Έφτασε μέχρι στο σημείο που άρχισε να αμφισβητεί πως εχθές δεν κάναμε απλώς πλάκα. Χρειάστηκε πολύ κόπο για να την πείσω πως όλο αυτό είναι ένα ψέμα» συνέχισε να της εξηγεί, με τρόπο ανάλαφρο

«Ορφέα μου, αλήθεια χίλια συγγνώμη για όλη αυτή την παρεξήγηση.» του είπε χαμηλώνοντας το βλέμμα της και μόλις τελείωσε την φράση της εκείνος την είχε πλησιάσει την ανάγκασε να τον κοιτάξει στα μάτια.

«Όπως το είπες και εσύ ήταν μια απλή παρεξήγηση, ξέρουμε και οι δύο πολύ καλά πως εσύ δεν φταις κάπου, όλο αυτό ήταν φταίξιμο ενός ηλίθιου γκόμενου. Όμως δεν θα ήθελα να σε ξαναδώ να αλλοιώνεσαι με τέτοια άτομα.» της είπε γλυκά και την τράβηξε στην αγκαλιά τους.

«Αχ βρε Ορφέα μου, γιατί να μην είναι όλοι τόσο γλυκοί σαν και εσένα.» είπε, όμως πιο πολύ στον εαυτό της, γιατί πολύ θα ήθελε ο άντρας που θα παντρευόταν να ήταν τόσο γλυκός σαν τον άντρα που την είχε στην αγκαλιά του.

«Να είσαι σίγουρη πως αν δεν με είχε ήδη τυλίξει η Ρένια, εσύ θα ήσουν αυτή που θα διάλεγα να περάσω την υπόλοιπη ζωή μου.» της είπε σοβαρά φέρνοντας το πρόσωπό της αντικρυστά με το δικό της έτσι ώστε να την κοιτάει μέσα στα μάτια καθώς της έλεγε αυτά τα λόγια.

Είχαν μείνει και δύο να κοιτάζονται, χωρίς να το καταλάβουν είχαν πλησιάσει πολύ κοντά, τόσο κοντά που ένιωθαν ο ένας την ανάσα του άλλου. Κανείς από τους δύο δεν κατάλαβαν πότε έγινε η ένωση, η ένωση σε ένα φιλί που ήταν γεμάτο ελπίδες, αλλά και ένα φιλί που τους έκαναν να καταλάβουν πόσο ταιριαστοί ήταν ο ένας για τον άλλο.

Η Κάλια ήταν η πρώτη που τραβήχτηκε, όταν η πραγματικότητα την χτύπησε στο κεφάλι, τραβήχτηκε αμέσως μακριά του.

«Δεν ξέρω πως θα λυθεί όλη αυτή η παρεξήγηση, όμως πρέπει να πας στην γυναίκα σου, και θα μιλήσω με τον Άνθιμο να δούμε την θα κάνουμε.» είπε η Κάλια πρώτη, κάνοντας σαν να μην είχε προηγηθεί το φιλί. Ο Ορφέας το μόνο που έκανε ήταν να κουνήσει θετικά το κεφάλι του και να φύγει σαν κυνηγημένος.