Αν και όλοι προχωρούσαν μαγαζί προς το μαγαζί που είχαν κανονίσει να πιούν το ποτό τους, όλοι είχαν το μυαλό τους κάποιου αλλού. Η Κάλια δεν μπορούσε να σταματήσει να σκέφτεται το σκηνικό που είχε προηγηθεί. Στις σχέσεις της ήταν πάντα πιστή και ποτέ δεν είχε δώσει κανένα δικαίωμα, κι όμως στην σχέση της με τον Χάρη, τώρα ένιωθε πως και που ανέπνεε του έδινε δικαιώματα.

Τον Χάρη τον είχε ερωτευτεί σχεδόν αμέσως μόλις είχαν συστηθεί. Δεν είχε κανένα παράπονο από την σχέση τους, όμως η συνεχής και αδικαιολόγητη ζήλια του, ήταν κάτι που την είχε κουράσει. Όσο και να τον αγαπούσε είχε αρχίσει να χάνει την μαγεία του έρωτα της από μέσα του.

Δεν ήταν η πρώτη φορά που είχε δείξει να ζηλεύει τον Ορφέα, όσο και να του είχε εξηγήσει ότι ήταν μόνο συνάδελφοι και φίλοι. Σήμερα, με μία μόνο του κίνηση την είχε εξοργίσει σε σημείο να μην θέλει να τον βλέπει. Δεν ήθελε να είναι κοντά του και όμως είχε καταφέρει να την υποβάλει σε μία θέση που δεν μπορούσε να κάνει κάτι διαφορετικό από το να τον ανεχτεί. Αύριο σίγουρα θα έπρεπε να κάνει μια κουβέντα μαζί του.

Δεν άργησαν να φτάσουν στον μαγαζί, μπήκαν και οι τέσσερίς τους στον εσωτερικό χώρο. Οι συνάδελφοι του Ορφέα και της Κάλια τους έκαναν νόημα, και τους πλησίασαν. έκατσαν σε ένα τραπέζι δίπλα τους. Η Κάλια ένιωσε το κινητό της να δονείται μέσα στην τσάντα της, συνήθεια που είχε να το βάζει στο αθόρυβο όσο ήταν στην δουλειά. Όταν είδε το όνομα του ατόμου που την καλούσε, ένιωσε απέραντη αγάπη για εκείνο. Ζήτησε συγνώμη από την παρέα της και εξαφανίστηκε έξω από το μαγαζί.

«Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χαίρομαι που πήρες.» είπε αμέσως μόλις απάντησε στην κλήση.

«Ήξερα ότι με θες, όμως πες και ένα γεια πρώτα» ξεκίνησε να λέει το άτομο από την άλλη πλευρά του τηλεφώνου.

«Έλενα, αλήθεια είμαι έτοιμη να εκραγώ, με έχει φέρει στα όρια μου.» ξεκίνησε να εξηγεί η Κάλια. «Είπα να βγω για ένα ποτό και μου το έβγαλε από την μύτη πριν καν πάω.»

«Τι έκανε πάλι ο άχρηστός;» η Έλενα ήταν η παιδική της φίλη, την στήριζε σε όλα της τα βήματα, αλλά η σχέση της με τον Χάρη, ήταν κάτι που δεν της άρεσε.

Η Έλενα λάτρευε την φίλη της, και ήθελε να την δει ευτυχισμένη. Όταν η Κάλια είχε γνωρίσει τον Χάρη, είχε χαρεί για την φίλη της, όμως όσο περνούσε ο καιρός καταλάβαινε, πως αυτός ο άντρας δεν είναι για την κολλητή της. Την πρώτη φορά που είχε δείξει ότι ζηλεύει, είχε προειδοποιήσει την Κάλια.

«Αγάπη μου, να ξέρεις ότι αυτό δεν είναι κάτι που θα γίνει μία φορά, ο άνθρωπος είναι ανώριμος, θα κάνει κι άλλα πολύ χειρότερα.»

Δεν της άρεσε να κρίνει τους ανθρώπους από μία στιγμή αδυναμία τους, όμως τον έβλεπε πόσα ανώριμα έβλεπε την ζωή του. Ο Χάρης δεν άργησε πολύ και επαλήθευσε τα λόγια της. Η Κάλια όμως δεν έλεγε να δει ότι όσο περνούσε ο καιρός ο Χάρης δεν θα άλλαζε. Όμως η Έλενα θα έμενα δίπλα στην φίλη της ακόμα και αν διαφωνούσε με αυτή την σχέση.

«Από που να αρχίσω.» ξεκίνησε να μιλάει η Κάλια, διακόπτοντας τις σκέψεις τις Έλενας. «Τελειώσαμε το γύρισμα με τον Ορφέα, και ήρθε ο Νίκος να μας προσκαλέσει για ποτό, πήρα τηλέφωνο τον Χάρη να του πω ότι θα πάω για ποτό με τα παιδιά από την δουλειά και εκεί ξεκινάει η παράνοια.»

«Παράνοια και Χάρης μαζί φίλη μου δεν πάνε μαζί. Αφού ο Χάρης είναι τέρας ηρεμίας.» ειρωνεύτηκε η φίλη της.

«Προσπερνάω το σχόλιο, με τον Ορφέα ξέρεις ότι κάνουμε πλάκα μεταξύ μας, και εκεί που με λέει πάνω στην πλάκα μωρό μου και του ρίχνει μία μπουνιά και γίναμε θέαμα μπροστά σε όλο το συνεργείο.» συνέχισε την εξιστόρηση της η Κάλια.

«Όπως πάντα ανώριμος αυτός ο άχρηστος.» σχολίασε η Έλενα αρχικά, «Μπορώ να καταλάβω ότι ένα τέτοιο σκηνικό μπορεί να φανεί περίεργο όμως, δεν γίνεται να φέρεσαι για δεκαπεντάχρονο. Και ειδικά στον χώρο εργασίας σου.»

«Αυτό λέω και εγώ, και απορώ με τον εαυτό μου που συγκρατιέμαι και δεν τον έχω βρίσει ήδη. Αλλά κάνω υπομονή για μόλις θα μείνουμε οι δύο μας.» της είπε η Κάλια.

«Αγάπη, να ξέρεις μία σχέση θέλει σεβασμό, και σου έχω πει πολύ καιρό τώρα ότι μόνο σεβασμό δεν σου δείχνει με αυτή του την στάση, φρόντισε να τον κάνει να καταλάβει, και αν δεν καταλάβει, τόσοι ελεύθεροι άντρες κυκλοφορούν εκεί έξω έτοιμη να τους κάνεις δικούς σου.» της είπε η Έλενα για να την ηρεμήσει.

Αυτό το σχόλιο έκανε την Κάλια να γελάσει, η φίλη της είχε πάντα τον μαγικό τρόπο να την κάνει να ηρεμεί. Συνέχισαν να μιλάνε, τώρα για τα νέα της φίλης, που ήθελε να της πει για την δουλειά της.

«Λοιπόν σε αφήνω, γιατί τους έχω αφήσει πολύ ώρα μόνους τους και πραγματικά δεν ξέρω σε τι κατάσταση θα τους βρω τώρα που θα πάω μέσα.» είπε η Κάλια.

«Συγγνώμη, τόση ώρα έχεις αφήσει τον Χάρη μόνο τους με τον Ορφέα, και ακόμα δεν έχει ακουστεί φασαρία. Οριακά με εντυπωσιάζει ο άχρηστος.» είπε η Έλενα εντυπωσιασμένη από την ψυχραιμία του Ορφέα κυρίως.

«Καλά για να είμαστε ειλικρινής, είμαι τυχερή που στην παρέα βρίσκεται και η Ρένια, αλλιώς θα μας είχαν πετάξει ήδη έξω.» συνέχισε να αστειεύεται τώρα η Κάλια.

«Η γυναίκα του Ορφέα δεν είναι αυτή;» ρώτησε η Έλενα τώρα μιας και δεν θυμόταν αυτή την πληροφορία.

«Ναι, αυτή είναι. Λοιπόν σε κλείνω και σε περιμένω αύριο να τα πούμε από κοντά.»

«Εντάξει αγάπη, άντε καλό κουράγιο.» είπε η φίλη της και τερμάτισαν την κλήση.

Μόλις έκλεισε το τηλέφωνο, γύρισε το σώμα της να κινηθεί προς τα μέσα πάλι, όμως συγκρούστηκε πάνω σε ένα μεγαλύτερο σώμα.

«Σε ρώτησε και πριν, και μετά από αυτό που συνέβη θα σε ξαναρωτήσω.» άκουσε μία γνώριμη ανδρική φωνή, και σήκωσε να δει τον άτομο που της απεύθυνε τον λόγο.

«Ορφέα.» είπε απλά η Κάλια.

«Δεν με νοιάζει ποιος είναι, δεν τον ξέρω, ξέρω όμως εσένα, και εσύ είσαι αυτή που θέλω να είσαι καλά. Σου φέρεται καλά;» είπε ο Ορφέας κοιτώντας της στα μάτια. Μπορεί κάποιοι να μην του απασχολούσε, αλλά ήταν φίλη του και ήθελε να είναι καλά, και αν έστω υποψιαζόταν ότι δεν της φερόταν καλά θα του έκανε χειρότερα από του είχε κάνει.

«Δεν με έχει πειράξει αν αυτό εννοείς, όμως οι σκηνές ζηλοτυπίας είναι κάτι που δεν φεύγουν από την ζωή μας.» του εξήγησε τώρα και κατέβασε το κεφάλι της ντροπιασμένη.

«Μην κατεβάζεις το κεφάλι για λάθη άλλων, είμαι σίγουρος πως είσαι σωστή απέναντι του, όμως αυτός δεν είναι.» της είπε, καθώς σήκωνε το πρόσωπο της να την κοιτάξει στα μάτια.

Τα πρόσωπα τους ήταν κοντά.

«Αν όμως απλώσει το χέρι του σε εσένα, θα μου το πεις αμέσως.» της είπε και με ένα απαλό χάδι στο μάγουλο της έφυγε.

Είχε πει ότι πήγαινε τουαλέτα δεν ήθελε να την φέρει σε χειρότερη θέση από ότι ήδη είχαν έρθει οι δύο τους μέχρι τώρα. Η Κάλια κατάλαβε ότι έπρεπε να περιμένει λίγα λεπτάκια πριν επιστρέψει. Ήξερε πως ο Ορφέας ήταν φίλο της, όμως δεν περίμενε να τον νοιάζει τόσο για εκείνη. Δεν ήξερε τι να νιώσει μετά από αυτό που μόλις είχε συμβεί.

Ήθελε να πάρει την φίλη της να της πει τι είχε συμβεί όμως πως να τις το περιέγραφε, αφού και η ίδια δεν ήξερε τι ήταν όλο αυτό. Κούνησε το κεφάλι της και κοίταξε την πόρτα του μαγαζιού.

Είχε έρθει να επιστρέψει στην παρέα που την περίμενε. Μόλις γύρισε στο τραπέζι της, ο Νικόλας τους πλησίασε και πέρασε το χέρι του γύρω από τους ώμους της.

«Βλέπω Ορφέα κονόμησες καινούριο ματάκι» προσπάθησε να αστειευτεί ο Νικόλας.

Η Κάλια έβλεπε τον Χάρη να είναι έτοιμος να ρίξει ακόμα μια μπουνιά, ήξερε όμως ότι δεν θα το έκανε για ακόμα μία φορά το ίδιο βράδυ. Έβλεπε στο βλέμμα του ότι είχε καταλάβει ότι αυτό που είχε κάνει ήταν λάθος, όμως έβλεπε ότι δεν θα ηρεμούσε, όσο έβλεπε άλλους να την τριγυρνούν. Με αυτό το βλέμμα καταλάβαινε ότι πρέπει να του μιλήσει δεν γινόταν να περιμένει άλλο.

«Θες να σου δώσω και εσένα ένα, να δεις πως είναι;» αστειεύτηκε ο Ορφέας και έκανε μία γκριμάτσα πόνου. Δημιουργώντας ένα βλέμμα ανησυχίας στην Ρένια.

«Αγάπη μου, μήπως να ζητήσουμε λίγο πάγο, μπορεί να βοηθήσει και να μην πρηστεί πολύ.» πρότεινε η Ρένια, στρέφοντας πλέον όλη της την προσοχή στον Ορφέα.

Ο Ορφέας ζήτησε από τον σερβιτόρο που περνούσε από δίπλα του, λίγο πάγο τυλιγμένο σε μία πετσέτα ώστε να βάλει στο πρόσωπο του.

«Ευτυχώς που δεν έχει γύρισμα αυτή την εβδομάδα, ο Άνθιμος θα σε σκότωνε άμα εμφανιζόσουν έτσι.» συνέχισε ο Νικόλας, ο οποίος δεν είπε κάτι περισσότερο καθώς είχε δει το περιστατικό και δεν ήθελε να φέρει την Κάλια σε δύσκολη θέση, εξαιτίας του συντρόφου της.

Είχε περάσει σχεδόν μισή ώρα όπου έμεινε στο τραπέζι του ο Νικόλας, ήταν αρκετά άτομα, και σίγουρα δεν μπορούσαν να κάτσουν σε ένα όλοι μαζί. Η Ρένια είχε πιάσει κουβέντα με τον Χάρη, για την μουσική.

Είχε φτάσει τα 30 και ήδη ήταν γνωστός στον χώρο της μουσικής βιομηχανίας. Στο λύκειο είχε δημιουργήσει με τους φίλους του μία πάντα όπου έπαιζαν μουσική σε διάφορα τοπικά μαγαζιά, μέχρι και σήμερα η πάντα τους ήταν αυτή που προσέλκυε τον κόσμο, ήταν μία ελαφρό ροκ συγκρότημα, που λάτρευαν σχεδόν όλες οι ηλικίες.

«Έχετε κανονίσει και φέτος περιοδεία σε όλης την Ελλάδα, ή θα ξεκουραστείτε από τις χειμερινές σας εμφανίσεις;» ρώτησε η Ρένια, προσπαθώντας να ελαφρύνει το κλίμα ανάμεσα τους όπου ακόμα και τώρα ήταν μέσα στην ένταση.

«Δυστυχώς, έχει ήδη κανονιστεί και η φετινοί περιοδεία όπου δεν θα μου αφήσει πολύ ελεύθερο χρόνο για να δω το μωρό μου.» είπε και γύρισε να κοιτάξει την Κάλια.

Η Κάλια του έδωσε ένα αμήχανο χαμόγελο, που δεν πέρασε απαρατήρητο από τον Ορφέα.

«Αν και φέτος, θα υπάρξουν κάποιες αλλαγές, μας έκαναν πρόταση από μία αγγλική δισκογραφική, και θα πέσει αρκετή δουλειά.» συμπλήρωσε τώρα ο Χάρης.

Αυτό ήταν κάτι που προκάλεσε την έκπληξη στην Κάλια , αφού ήταν κάτι που δεν γνώριζε. Και σίγουρα την έκανε να εκνευριστεί περισσότερο μαζί του, αφού την έφερνε για ακόμα μία φορά προς εκπλήξεως.

Συνέχισαν να μιλάνε για λίγο ακόμα για την μουσική, και μετά συζήτησαν διάφορα θέματα. Κυρίως η Ρένια με τον Χάρης μιλούσαν περισσότερο. Μετά από κάποια στιγμή η Κάλια με την Ρένια πήγαν στο μπάνιο, αφήνοντας μόνους τους άλλους δύο.

«Θα ήθελα να σου ζητήσω συγγνώμη για όλο το σκηνικό πριν.» είπε η Κάλια μόλις μπήκαν στον χώρο του μπάνιου.

«Δεν χρειάζεται να ζητάς εσύ συγγνώμη, ο Χάρης έφταιγε και εκείνος πρέπει να ζητήσει.» της απάντησε ευγενικά η Ρένια. «Μερικοί άνδρες είναι αρκετά ανώριμοι, όμως η μεταξύ σας σχέση είναι καθαρά δικό σας πρόβλημα, όμως θα πρέπει να είσαι σίγουρη για αν αυτό είναι κάτι που σε καλύπτει.» είπε στην Καλιά και γύρισε να φύγει, δεν χρειαζόταν να συνεχίσουν αυτή την συζήτηση.

«Φίλε συγγνώμη για πριν, απλά παρεξήγησα.» είπε ο Χάρης μετά από κάποια λεπτά αμηχανίας.

«Φίλε.» ξεκίνησε ειρωνικά ο Ορφέας, αντιγράφοντας το στυλάκι του συνομιλητή του. «Το συγγνώμη δεν πρέπει να το ζητήσεις από εμένα, αλλά από την κοπέλα σου που την ρεζίλεψες στον μπροστά στους συναδέλφους.» του είπε ο Ορφέας μέσα στην ένταση.

«Εντάξει ρε φίλε, πως θα έπρεπε να αντιδράσω βλέποντας σας έτσι;»

«Το ενδεχόμενο να έχεις μία πιο πολιτισμένη συζήτηση δεν σου πέρασε από το μυαλό ίσως.» του είπε ο Ορφέας. «Ξέρω πως σε εμάς τους άντρες μπορεί να μας κολλήσει μια λάθος ιδέας στο μυαλό, όμως θα σεβόμουν την κοπέλα μου. Και ειδικά σε μία κοπέλα όπως η Κάλια.»

«Δεν με βοηθάς να μου φύγει η ιδέα ότι κάτι έχεις με την κοπέλα μου.» έκανε επιθετικά ο Χάρης.

Ο Ορφέας δεν απάντησε απλά κούνησε το κεφάλι του αποδοκιμάστηκα και δεν απάντησε αφού εμφανίστηκαν μπροστά τους τα κορίτσια.

«Λοιπόν, για πείτε παιδιά πως γνωριστήκατε.» ρώτησε η Ρένια μόλις γύρισαν στο τραπέζι.

«Δεν είναι και πολύ φάνσι ιστορία, αρκετά προβλέψιμη για έναν ροκ σταρ και μία κοπέλα.» απάντησε απλά η Κάλια.

«Η αλήθεια είναι πως οι μουσικοί έχουν όλοι την κλασσική ιστορία αγάπης.» συνέχισε η Ρένια.

«Γνωριστήκαμε, πριν από τέσσερα χρόνια, σε μία συναυλία τους, όπου είχαμε πάει μαζί με την παρέα μου για να γιορτάσουμε το πτυχίο μου στην υποκριτική. Εκεί τον είδα πάνω στην σκηνή και κάτι μέσα μου σκίρτησε.» είπε η Κάλια και κοίταξε τον Χάρη, που την κοιτούσε ήδη.

«Εγώ την είχα προσέξει από την σκηνή, αφού ήταν η μόνη που δεν κοιτούσε από την παρέα της.» συνέχισε ο Χάρης.

«Αφού σου έχω εξηγήσει ότι δεν με ενθουσίαζε η μουσική που παίζατε.» είπε η Κάλια, γνωρίζοντας ότι παρόλο που ήταν μία αλήθεια ο Χάρης μετέπειτα προσπαθούσε να της αλλάξει γνώμη, βέβαια ακόμα και σήμερα δεν είχε καταφέρει να την κάνει να αλλάξει γνώμη, αλλά υπήρχαν κάποια τραγούδια τους που της άρεσαν πολύ.

«Εσείς είστε χρόνια παντρεμένοι;» ρώτησε ο Χάρης δείχνοντας και τους δύο.

«Εμείς,» ξεκίνησε ο Ορφέας αντιγράφοντας την κίνηση του Χάρη, «Είμαστε αρκετά, κοντεύουμε πέντε χρόνια παντρεμένοι και σχεδόν επτά χρόνια που είμαστε μαζί.

Είχαν γνωριστεί πριν από δέκα χρόνια μέσα από κοινή παρέα που είχαν πάει μαζί διακοπές σε ένα από τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου. Η Ρένια του είχε κάνει εντύπωση από την αρχή μόλις την είχε δει. Και έκανε τα πάντα για να την διεκδικήσει εκείνο το καλοκαίρι. Όμως η Ρένια, δεν είχε ενδώσει στο έντονο φλερτ του. Και έτσι χάθηκαν για τα επόμενα δύο χρόνια. Όταν βρέθηκαν ξανά η Ρένια ενέδωσε τελικά και έγιναν ζευγάρι.

Προσπαθούσαν και οι δύο να κρατήσουν την σχέση τους κρυφή. Ήταν κάτι που είχαν αποφασίσει από κοινού, αφού, όταν το πρώτο διάστημα της σχέσης τους, παντού κυκλοφορούσαν οι φωτογραφίες τους, από εξόδους, από εκδρομές τους. Η Ρένια ένιωθε ότι αυτό ήταν κάτι που δεν μπορούσε να διαχειριστεί.

«Ακόμα θυμάμαι το πρώτο ραντεβού μας με τον Ορφέα.» είπε γελώντας ενθυμούμενη το πρώτο ραντεβού τους η Ρένια. «Όταν είχε γίνει το πρώτο μας ραντεβού, είχε αρχίσει τα πρώτα του βήματα στον χώρο και όπου έμπαινε, όλα τα κοριτσάκια τον κυνηγούσαν. Εκείνο το βράδυ δεν μας είχαν αφήσει να φάμε, ανά πέντε λεπτά ερχόταν κάποιος και του ζητούσαν αυτόγραφο, τότε δεν είχαμε τα smartphone να ζητάνε φωτογραφία.» του είπε γελώντας και παρέσυρε και τον Ορφέα με την Κάλια.

«Παρόλα, αυτό τον παντρεύτηκες.» είπε ο Χάρης με ένα περίεργο ύφος.

«Όταν γνωρίσεις αυτό το άτομο πραγματικά θα καταλάβεις ότι δεν είχα και άλλη επιλογή.» απάντησε αμυντικά η Ρένια.

«Πως νιώθεις όμως με όλη αυτή την δημοσιότητα, εγώ αν και λίγα χρόνια στον χώρο, αυτό είναι κάτι που δεν μπορώ να ξεπεράσω.» Είπε η Κάλια. Με τον Ορφέα ήταν κάτι που είχαν συζητήσει στην αρχή της συνεργασίας τους.

«Να είμαι ειλικρινής είναι κάτι που ακόμα και τώρα με προβληματίζει, δεν είναι κάτι που μπορεί να αντιμετωπιστεί εύκολα.» εξήγησε η Ρένια.

«Σε καταλαβαίνω απόλυτα, όμως είστε πολλά χρόνια μαζί δε γίνεται να μην έχετε απασχολήσει καθόλου τα μίντια;» μίλησε η Κάλια με την σειρά της.

«Κυρίως στην αρχή της σχέσης μας, εκεί στα πρώτα ραντεβού, εκεί που θες να κάνεις κάτι μόνο για εσάς κα δεν σε αφήνουν.» ξεκίνησε η Ρένια και κοίταξε τον Ορφέα, «Βέβαια, αν κάτι θα έπαιζε σημαντικό ρόλο να μην στεριώσει αυτή η σχέση ήταν όλη αυτή η δημοσιότητα. Όμως πάντα είχε έναν μοναδικό τρόπο να σε κάνει να ξεπερνάς κάθε σου φοβία. Και ίσως αυτός είναι και ο λόγος που είμαστε ακόμα μαζί.» είπε τελικά και γύρισε τώρα να κοιτάξει το ζευγάρι απέναντι τους.

«Πως έχετε καταφέρει όμως να μην συζητάνε για εσάς;» ρώτησε ξανά η Κάλια.

«Απλά ζούμε, και κάνουμε μία ζωή που να είμαστε ειλικρινείς δεν είναι ελκυστική για τους δημοσιογράφους.» είπε με νόημα ο Ορφέας τώρα. «Και το σημαντικότερο προσπαθούμε να μην προκαλούμε, κάτι που δεν επιτυγχάνεται συνέχεια, όχι πάντα με δικιά μας ευθύνη.» Συνέχισε ο Ορφέας λέγοντας το τελευταίο σχόλιο ειδικά για αυτό που είχε γίνει απόψε.

Ο Ορφέας έδειχνε από την αρχή ότι μετά από αυτό που είχε συμβεί νωρίτερα δεν θα ηρεμούσε εύκολα, όχι γιατί τον είχαν χτυπήσει, αλλά είχε μπροστά του ένα άτομο που ήθελε να τον χτυπήσει για την συμπεριφορά του. Και απορούσε πως η φίλη του μπορεί να είναι με ένα άτομο σαν αυτό.

Μόλις ήπιαν το πρώτο τους ποτό η Κάλια έκανε μία κίνηση να δει την ώρα στο κινητό της και προσποιούμενη ότι δεν άντε άλλο, γύρισε στους υπόλοιπους να τους πεις πως εκείνη θα έπρεπε να γυρίσει στο σπίτι της.

«Εγώ πιστεύω ήρθε η ώρα να πάω σπίτι, είμαι όλη μέρα στο πόδι.» έκανε ήρεμα, ήξερε πως θα έφευγε με τον Χάρη, και σίγουρα η κουβέντα τους δεν έπαιρνε άλλη αναβολή, είχε κάνει ήδη αρκετή υπομονή.

«Νομίζω πως και εμείς θα πάμε σπίτι μας, ήδη με το ποτό νιώθω πτώμα.» μίλησε η Ρένια.

Οι σύντροφοι τους δεν τους έφεραν αντίρρηση και αφού ο Ορφέας με την Κάλια αποχαιρέτησαν τους υπόλοιπους συναδέλφους τους, κίνησε το καθένας προς το μεταφορικό του μέσο. Ο Ορφέας εκείνη την ημέρα είχε έρθει με την μηχανή του, οπότε αφού μίλησε λίγο με την Ρένια για το πως θα βρεθούν σπίτι τους αφού και εκείνη είχε έρθει με το αυτοκίνητο της μετα το γραφείο, κίνησε προς το πάργκινγκ του στούντιο.

Η Κάλια με τον Χάρη έμειναν για λίγο οι δύο τους, περιμένοντας να μην τους ακούσει κανείς.

«Πάω στο αυτοκίνητο μου και θα βρεθούμε σπίτι μου, το σημερινό είναι κάτι που πρέπει να συζητηθεί και δεν σε γλιτώνει κάτι.» του είπε και χωρίς να περιμένει την απάντηση του, γύρισε το σώμα της και άρχισε να πηγαίνει προς το αυτοκίνητο της.

«Ρε μωρό μου, σε παρακαλώ...» ακούστηκε η φωνή του Χάρη, μα δεν ήταν ικανή να την κάνει να γυρίσει.

Ήξερε πως η συμπεριφορά του ήταν κάτι που θα πλήρωνε, όμως δεν περίμενε να είναι τόσο σοβαρή η κατάσταση. Μα από μέσα του ήξερε πως είχε δίκιο γιατί αν και εκείνη του έκανε ένα παρόμοιο σκηνικό στον χώρο εργασία τους, σίγουρα θα ένιωθε εκνευρισμό προς το πρόσωπο της.

Αφού πλέον ο Χάρης και η Ρένια είχα ξεκινήσει ο καθένας για τον προορισμό του, ο Ορφέας με την Κάλια περπατούσαν μέσα στην σιωπή μέχρι το στούντιο.

«Ελπίζω το σημάδι να φύγει σύντομα, κρίμα που σημαδεύτηκες για χάρη μου.» προσπάθησε να αστειευτεί η Κάλια, όμως ήξερε πως δεν τα είχε καταφέρει.

«Άμα ήθελες να με κάνεις τόσο πολύ δικό σου δεν χρειαζόταν να το κάνεις με αυτό τον τρόπο.» της είπε με υπονοούμενο ο Ορφέας.

«Ίσως χρειαζόσουν μία υπενθύμιση, εσύ είσαι ο παντρεμένος ανάμεσα μας.» του απάντησε.

«Δεν είμαστε όλοι τέλειοι.» της είπε απλά και κινήθηκε τώρα προς την μηχανή του. «Κάποια στιγμή θα πρέπει να σε πάω μία βόλτα, να δεις πως είναι ένας σωστός άντρας, γιατί αυτός που έχεις διαλέξει δεν είναι, και χαραμίζεσαι.» της είπε και έφυγε.

Έμεινε να κοιτά προς την έξοδο του παρκινγκ και απλά δε ήξερε τι ήταν όλο αυτό. Δεν έμεινε να το σκέφτεται πολύ, ήταν σίγουρη πως όλη η σημερινή συμπεριφορά του είχε να κάνει με την υποτιθέμενη σχέση που είχαν δημιουργήσει μέσα από την συνεργασία τους.

Όταν έφτασε στο σπίτι της, είδε τον Χάρη να την περιμένει ήδη στην είσοδο της πολυκατοικία της. Χωρίς να πουν κάτι, η Κάλια τον προσπέρασε και άνοιξε την εξώπορτα. Μέχρι να κλείσουν την πόρτα του διαμερίσματος της πίσω τους δεν είχαν πει κουβέντα.

«Θα ήθελα, μόνο έναν σοβαρό λόγο ως απάντηση» ξεκίνησε εκείνη, «γιατί;»

«Θόλωσα.» απάντησε απλά εκείνος με το κεφάλι στραμμένο προς το πάτωμα.

«Μόνο που δεν είναι η πρώτη φορά, έχω δεχτεί άπειρες φορές, που όπως λες έχεις θολώσει, αλλά σήμερα εμένα με έκανες ρεζίλι, στον δικό μου χώρο εργασίες έκανες σκηνικό.» του απάντησε εκείνη μέσα στα νεύρα, όμως ο τόνος της δεν είχε ανέβει σε ένταση, ήταν ήρεμη.

«Μα ρε μωρό μου, πως περίμενες να αντιδράσω όταν ακούω έναν άντρα που έχεις φιλήσει τόσες φορές να σε αποκαλεί μωρό μου;» την ρώτησε, όμως ήξερε ήδη ότι τίποτα δεν τον δικαιολογούσε.

«Στα πλαίσια της δουλείας και μόνο, τίποτα δεν τρέχει μεταξύ μας.» του απάντησε και απομακρύνθηκε από κοντά του. «Όσο καιρό είμαστε μαζί, δεν έχω γυρίσει να κοιτάξω κανέναν, και όσοι έχουν προσπαθήσει να με φλερτάρουν τους το έκοβα αμέσως γιατί είμαι μαζί σου. Πάντα έκανες σκηνές και ας ήταν αδικαιολόγητες, σε αγαπούσα και στις συγχωρούσα.»

«Γιατί τώρα δεν με αγαπάς;» ρώτησε ο Χάρης έντρομος για την απάντηση της.

«Δεν ξέρω πια αν είναι το κατάλληλο ρήμα για να περιγράψει αυτό που νιώθω. Με όλο αυτό σήμερα μόνο μία απογοήτευση για εσένα νιώθω.» του είπε και γύρισε να τον κοιτάξει. «Άμα, έκανα κάτι αντίστοιχο στην δουλειά σου θα μας άκουγε όλη η Αθήνα απόψε, όμως δεν έχω το κουράγιο πλέον να τσακώνομαι για πράγματα που δεν ευθύνομαι, σήμερα με έκανες ρεζίλι στην δουλειά μου, σε έναν χώρο που δεν ήθελα να δίνω δικαιώματα όλα αυτά τα χρόνια, και με μία σου κίνηση κατέστρεψες όλη μου την προσπάθεια.»

«Μα μωρό μου...» πήγε να πει κάτι μα τον διέκοψε.

«Δεν θέλω άλλες δικαιολογίες, έχω ακούσει αρκετές από το στόμα σου, και τις έχω δεχτεί. Αύριο όπως είπε φεύγεις, δεν θα μείνει αυτή η κουβέντα για όταν επιστρέψεις.» ξεκίνησε να λέει η Κάλια.

«Δεν θα γίνει καμία κουβέντα, εμείς δεν θα τελειώσουμε.» της είπε απότομα και άρχισε να την πλησιάζει.

«Δεν τέλειωσε μόνο του, εσύ μας το τέλειωσες, εσύ και οι απαράδεκτες σκηνές ζηλοτυπίας σου, όμως όλα έχουν και ένα όριο και σίγουρα με το έχεις ξεπεράσει.» του είπε και έφυγε με κατεύθυνσή το δωμάτιο της.