Κεφ 5 : η τρομακτική συνάντηση
Παρκάραμε κατω απο ενα δεντρο.Βγαλαμε εξω τα πραγματα απο το αυτοκινητο για το πικνικ. Ο νονος μου εβγαλε τα καλαμια και φωναξε《Ελατε!!!! Τα ψαρια δεν θα περιμένουν για πολυ ακομα. Θα την κοπανησουν!!!》.
Εκατσα διπλα στον νονο μου πανω στους βραχους πλαι στο ποτάμι,βαλαμε δόλωμα για τα ψαρια και βαλαμε στο νερο το αγκίστρι. Ο Ογκουστ προσφέρθηκενα βοηθησει την νονά μου να βγαλει τα υπολοιπα και να τα ετοιμασει όσο εμεις ψαρευαμε.
(10 λεπτα μετα)
Φρανσουά : Επιασες τιποτα ;
Ζουλιαν : Μια καλτσα!!! Εσυ ;
Φρανσουά : Ενα.........τιποτα!!!!
(Άλλα 10 λεπτα μετα)
Ζουλιάν : Επιασα.... επιασα....ενα ενα.........ψαρακι μικρό!!!! Εσυ νονέ ;
Φρανσουά : Ενα δαχτυλιδι, τρια βραχιόλια και ένα........ καλσόν!!!
Μαλλον δεν ειναι η μερα μας σήμερα.
Σαρα : Ψαροντουφεκάδες!!!! Ελατε να φαμε! Ψαρεύετε μετα.
Φρανσουά/Ζουλιαν : Ενταξει νονα !!!!
Κατσαμε να φαμε σαντουιτς,κεικ , φρουτα, τυροπιτακια,πιτσακια,καροτακια, αγγουρακια,κεφτεδακια. Κοκα-κολα,χυμό μήλου και για επιδορπιο : Σουφλέ σοκολατας!! Το οποιο θα το φαμε αργοτερα!!! Το αγαπημενο μου!!!!
Αφου φάγαμε,ο νονος μου εριξε ενα υπνο ενώ παιζαμε εμεις ποδοσφαιρο με την νονά.Απο μικρη ηταν αγοροκοριτσο μου ειπε. Παντα νικουσε στο ποδοσφαιρο με την ομάδα της, ηξερε καλες στρατηγικές για την νίκη αλλα και για την διασκεδαση
που της ειχαν βγαλει το παρατσουκλι "Δυναμίτης".
Στην ωρα του επιδορπίου, πηγα να βγαλω το σουφλέ αλλά.....ηταν άφαντο.Τσιριξα και Ο νονος μου που δεν μας ειπε τιποτα αφου κοιμώταν,ξυπνησε.
《Βλεπω πατημασιές γατας !!》ειπε ο Ογκούστ《Ογκούστ καλέ μου...δεν είναι γατίσιες πατημασιές!!!!》ειπε η Σάρα
《Οχιιιιιιι》τσιριξα ξανα
《ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΟΥ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΟ ΣΟΥΦΛΕ ΜΟΥ!!!!!!》
《Ηρεμησε γλυκιέ μου.Θα σου φτιαξω άλλο.》με καθησύχασε η νονα μου《Δεν θελω να κουραστείς σουπερ-νονά μου!!! Αν ειναι μπορουμε να αγορασουμε αλλη!!!》της ειπα《Καλα αφου επιμένεις!!! Να χαρω εγω τον Ζουλιάν μου!!!》ειπε και με αγκαλιασε.
《Να βρουμε σε ποιον ανήκουνε οι πατημασιές ; 》ρωτησε ο κολλητος μου. Συμφωνησαμε όλοι και ακολουθήσαμε τις πατημασιές για να δουμε ποιο ζώο μου εφαγε το γλυκό μου.
Τα ίχνη απο σοκολατα σταματησαν σε μια κουφάλα ενος δεντρου.Περιεργο!!!! Λες κανας καστορας ή σκιουρος να εφαγε το σουφλε ;
Πλησιασαμε κοντά και ειδαμε ενα μικρο κομματι ειχε μεινει και μαλιστα λιωμέμο.Να και η πατουσα του ζώου.
Φρανσουα : κατσε!!! Αν δεν ηταν γατα,ισως ηταν....
Ζουλιαν : Αρκουδα ;
Σαρα : σκιουρος ;
Ζουλιαν : ασβός ;
Ογκούστ : Αλεπου!!!!!!
Σαρα : Ισως αλεπους!!
Ογκουστ-Αλεπου!!!! Αλεπου!!!!
Ζουλιαν : Φιλε,ολες οι αλεπουδες δεν ζουν εδω.Πριν κατι χρονι χτιστηκε ενα κεντρο προστασιας για αγρια ζωα και
Ογκουστ-ΟΧΙ!!! ΟΧΙ!! ΑΛΕΠΟΥ !!! ΕΥΘΕΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ!!!!ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΛΕΠΟΥ!!!
Μας έδειξε ο Ουγκουστ.Μια πεινασμένη και αγριεμένη αλεπού βρισκοταν μπροστά μας.Θεε μου ηταν τεραστια!!! Μισό κεφαλι το υψος της κατω απο μένα.
Πως γινεται αυτή η αλεπου να'ναι τόσο μεγαλη !!!!
Πορτοκαλι με μαυρη ουρά, καφέ ματια, ασπρο κεφαλι,μαυρη μύτη.Μα τι τρεχει με αυτην ;
Ο Ουγκουστ κρυφτηκε πισω μου. Η νονα μου πηρε ενα ξυλο με το νονο μου για άμυνα. Εγω την κοιταξα καταματα 《Ηλιθια αλεπου!!!! Μου έφαγες το γλυκο!! Βλαμένη!!! Φερ'το πισω αν δεν θες να σε κανω αλεπουδόσουπα για το βράδυ》ειπα και κλωτσησα μια πετρα,η οποια πεταχτηκε στην μουρη της και χτυπησε την μυτη της.
Τοτε αγρίεψε και πλησιασε πιο κοντα.Ετσι οπως πηγαινα πισω επεσα και η αλεπου κολλησε την φάτσα της πανω μου γρυλιζοντας
τοτε αρχισαν να την χτυπανε οι νονοι μου.Πηγε να τους επιτεθει οταν μεσα απο τα δεντρα ξεπρόβαλαν κυνηγοί!!!! Η αλεπου μπηκε μεσα στον θαμνο και εξαφανιστηκε.
《Ειστε καλα ; Σας επιτέθηκε ;》 μας ρωτησε ενας απο αυτους《Ναι,ειμαστε καλα. Δεν μας εκανε τιποτα!!!》ειπε η νονα μου.《Να προσεχετε που πηγαινετε!!! Αυτη η αλεπου ειναι σε μεγεθος και πονηρια πιο επικινδυνη απο τις αλλες. Ειναι περιεργο που δεν βγηκε σε μεγεθος σκυλου αλλά σε μεγεθος 15 χρονου κοριτσιού. Καλυτερα να φυγετε απο αυτό το σημειο πριν ξαναρθει!!!!》μας ειπε ο αλλος.
Τα μαζεψαμε ολα,μπηκαμε στο αμαξι και φυγαμε.Εκει που παρατηρουσα το δασος,ειδα την αλεπου να μας ακολουθει!!
Ζουλιαν : Νονε!!! Ειναι πισω μας!!
Φρανσουά : Ωχ!!!!! Παιδια κρατηθήτε γιατί θα τρεξουμε παραπανω!!!
Σαρα : τι εννοεις ;
Φρανσουα : Θα περασω το οριο της ταχυτητας.
Σαρα : Εισαι τρελος!!!!! Ειναι παράνομο.
Ογκούστ : Ισχύει αυτο ....οι πιθανοτητες για επιβιωση ειναι
Φρανσουα : Πολλες!!! Θα ζησουμε μονο αν...
Τοτε το γκαζόνει,η ταχυτητα αυξανεται και κατευθυνομαστε προς ενα καταράκτη!!!!
《Νονέ...Παμε προς το καταρακτη!!!! θα πεσουμε μεσα》φωναξα
《Φρανσουά...προσεχε!!!!》φωναξε η νονα μου και καλυψαμε τα ματια κι εκει που ειμασταν πανω απο τον καταρακτη ξαφνικά......
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro