«Δεν πάμε καλά Έιπριλ. Σε σήκωσα για να βελτιώσεις τον βαθμό σου αλλά εσύ έχεις χειροτερέψει! Πρέπει να διαβάζεις περισσότερο κορίτσι μου»...
Η Έιπριλ, η άλλοτε ψυχή της παρέας, είχε γίνει αγνώριστη. Το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας το περνούσε κλεισμένη στο εντευκτήριο, με μοναδική της συντροφιά τη Σπένσερ, το πάφσκιν της. Εκείνη τη μέρα είχε πραγματικά πιστέψει ότι η φίλη της θα την βοηθούσε...
Ο Ντάνιελ δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από τα άλλα αγόρια της ηλικίας του. Ήταν ψηλός και όμορφος, είχε πυκνά ξανθιά μαλλιά και φωτεινά πράσινα μάτια. Ήταν φύλακας στην ομάδα Κουίντιτς του Χαφλπαφλ και πολύ δημοφιλής. Συχνά όπου πήγαινε τον ακολουθούσε ένα μικρό πλήθος κοριτσιών. Η Έιπριλ δεν φαινόταν να έχει καμία ελπίδα, καθώς ήταν πολύ ντροπαλή με τα αγόρια.
-Λότι, τα έμαθες για την Έιπριλ; Την κάλεσε η ΜακΓκόναγκαλ στο γραφείο της!
-Τι; Γιατί;
-Πάει από το κακό στο χειρότερο στα μαθήματα και η ΜακΓκόναγκαλ την ρώτησε τι της συμβαίνει!
Η Φλις πήρε μια ανάσα και συνέχισε:
-Η Έιπριλ της απάντησε ότι ίσως δεν αξίζει να γίνει αληθινή μάγισσα και ότι μάλλον πρέπει να εγκαταλείψει τη Σχολή και να επιστρέψει σπίτι της! Η ΜακΓκόναγκαλ προσπάθησε να την μεταπείσει, αλλά η Έιπριλ έδειχνε αποφασισμένη!
Η Λότι δεν περίμενε να ακούσει περισσότερα. Πήρε το σακίδιο με τα βιβλία της, και αφού είπε στη Φλις να ενημερώσει τον Φλίτγουικ ότι θα αργούσε στο μάθημα του, κίνησε για το εντευκτήριο, αφού ήταν σίγουρη ότι θα έβρισκε εκεί την φίλη της.
«πατζάρια τουρσί»! Είπε το σύνθημα και αμέσως το πορτρέτο της Χοντρής Κυρίας ανασηκώθηκε προς τα πάνω, αφήνοντας να φανεί το πέρασμα για την αίθουσα αναψυχής του κοιτώνα της. «Στη θέση σου δεν θα την ενοχλούσα! Έχει τις μαύρες της!» σχολίασε η Χοντρή Κυρία, την οποία η Λότι αγνόησε. Βρήκε την φίλη της να κλαίει στο κρεβάτι της. Παρόλο που το κρεβάτι είχε ουρανό και έκλεινε με μια κόκκινη βελούδινη κουρτίνα, η Λότι μπορούσε να ακούει τα αναφιλητά της.
Τότε της κατέβηκε μια λαμπρή ιδέα. Βέβαια! Ήξερε πως θα βοηθούσε τη φίλη της. Την πλησίασε και προσπάθησε να της μιλήσει:
-Έιπριλ εγώ είμαι, η Λότι. Άκουσε με! Θα σε βοηθήσω!
Η φίλη της την κοίταξε για μερικά δευτερόλεπτα και έπειτα την ρώτησε:
-Με κοροϊδεύεις;
-Και βέβαια όχι... Γι'αυτό είναι οι φίλες!
-Ω Λότι! Μου σώζεις τη ζωή! Το ήξερα ότι δε θα με εγκατέλειπες!
Η Έιπριλ πετάχτηκε από το κρεβάτι της και κόντεψε να ρίξει κάτω τη φίλη της, την οποία αγκάλιασε σφιχτά. Η Λότι της τόνισε ότι το φίλτρο θα είναι δύσκολο και χρονοβόρο, ενώ θα είναι επικίνδυνο να τις πιάσουν. Μετά από ατό οι δύο φίλες κατευθύνθηκαν προς τον δεύτερο όροφο παραμένοντας αγκαλιασμένες...