«Μα τα σώβρακα του Μέρλιν! Έιπριλ τι έχεις πάθει; »

Οι μέρες περνούσαν και το πράγμα πήγαινε από το κακό στο χειρότερο. Οι φίλες της Έιπριλ, η Λότι και η Φλις, ήταν αποφασισμένες να ανακαλύψουν τι της συμβαίνει. Η Φλις έκανε αρκετές προσπάθειες να την "ψαρέψει" αλλά τζίφος, η φίλη της δεν έλεγε κουβέντα:

-Γεια σου Έιπριλ! Πώς πάει;

-Καλά! Εσύ;

-Κάνουμε μια έρευνα ανάμεσα μας για το πιο αγόρι μας αρέσει περισσότερο τελευταία. Εσύ τι λες;

-...

-λοιπόν, δεν σου αρέσει κανένας;

-Εμ... Δεν ξέρω... Συγγνώμη αλλά δε μου αρέσει αυτό το παιχνίδι!

Κάπως έτσι...

Η Λότι πάλι ήταν ποιο επιφυλακτική, και πίστευε ότι δεν έπρεπε να την πιέσουν και ότι αν ήθελε η Έιπριλ θα τους έλεγε από μόνη της τι την προβληματίζει.
Τελείωσε το μάθημα. Η Λότι και η Φλις έψαχναν την Έιπριλ. Αυτές είχαν αρχαίους Ρούνους και η φίλη τους Μαγκλολογία. Τελικά την βρήκαν να κλαίει με αναφιλητά στις τουαλέτες των κοριτσιών. Την ρώτησαν τι της συμβαίνει και αυτή τους απάντησε ότι στην Μαγκλολογία στο τεστ πήρε "Κακώς" και ότι δεν κατάλαβε τίποτα από την παράδοση. Συμπλήρωσε κλαίγοντας ότι θα πέσει ο Μέσος Όρος της.
Οι φίλες της συζητούσαν το θέμα της στην τραπεζαρία, αφού αυτή τσίμπησε κάτι στα γρήγορα κι έφυγε για το εντευκτήριο:

-Η Μπέρμπατζ δεν είναι αυστηρή! Για να της βάλει τέτοιο βαθμό η Έιπριλ πρέπει να μην έγραψε τίποτα!

-Φαίνεται ότι αυτό που την απασχολεί την έχει επηρεάσει και στα μαθήματα!

-Τι σου έλεγα; Όταν πάσχει η καρδιά πάσχει και το μυαλό!

Η Λότι ανέβηκε στο εντευκτήριο. Αποφάσισε να μιλήσει στη φίλη της και να την βοηθήσει στο πρόβλημα της, όποιο και αν είναι αυτό. Μπήκε στο υπνοδωμάτιο των κοριτσιών. Τα κεριά ήταν σβηστά. Χρειάστηκε ένα λεπτό ώσπου να συνηθίσουν τα μάτια της στο σκοτάδι. Μόλις συνήθισαν, είδε κάτι κουλουριασμένο στο βάθος.

Η Έιπριλ ήταν τυλιγμένη σαν κουβάρι με το κεφάλι της μαζεμένο μέσα στα χέρια της, τους ώμους σκυφτούς και τα πόδια πεσμένα κάτω σαν άψυχα.

«Λότι», είπε η Έιπριλ και πετάχτηκε πάνω με μια άτσαλη κίνηση,

«Θέλω να σου μιλήσω».

Οι δύο φίλες αγκαλιαστήκανε σφιχτά.
Η Έιπριλ συνέχισε: «Μου αρέσει ένα αγόρι! Τον λένε Ντάνιελ... Όμως δεν καταφέρνω να του μιλήσω! Ντρέπομαι...», πήρε μια ανάσα και συνέχισε «Θα μπορούσες να κάνεις ένα μαγικό για να με ερωτευτεί, σε παρακαλώ, σε παρακαλώ!».

«Τι;», η Λότι ξαφνιάστηκε, δεν περίμενε ότι θα άκουγε κάτι τέτοιο. «Έιπριλ, τα μαγικά για την αγάπη απαγορεύονται στο Χόγκουαρτς... Δεν μπορούμε να χειριζόμαστε τα αισθήματα των άλλων! Μπορώ να σε βοηθήσω με άλλον τρόπο, Έιπριλ! Εγώ...»

«Δεν υπάρχουν άλλοι τρόποι! Δεν πειράζει... Να 'σαι καλά!»

Η Έιπριλ έφυγε πικραμένη χωρίς να μπει στον κόπο αυτή τη φορά να σκουπίσει τα δάκρυα από το πρόσωπο της...