Αφιερωμένο σε  marialenalexandratou

Για άλλη μια φορά ,η Λευκοθέα κατέληξε να κάνει εμετό σκυμμένη πάνω από την λεκάνη του μπάνιου με τις παλάμες της να δροσίζονται από την λευκή επιφάνεια . Ξέπλυνε το στόμα της και έπλυνε τα δόντια της απλά για να φύγει η σιχαμένη αίσθηση από το στόμα της .Βγήκε από το μικρό μπάνιο κοιτώντας επιφυλακτικά την  γεροδεμένη ψηλή φιγούρα του Ντράκον που κοιμόταν ροχαλίζοντας ελαφρά με τα μάτια του να είναι κλειστά . Ήταν ολόγυμνος με τις απαλές τρίχες του στήθους του να σε προκαλούν να τις χαϊδέψεις ενώ τα καστανά του μαλλιά έκαναν αντίθεση με τα στρώματα και τα μαξιλάρια που είχαν το χρώμα της λεβάντας. Τα πόδια του ήταν καλυμμένα με το σεντόνι ωστόσο η ίδια καμία ερωτική επιθυμία δεν ένιωσε στην θέα του αλαβάστρινου ανδρικού κορμιού που είχε ενωθεί άπειρες φορές με το δικό της στην διάρκεια των δύο μηνών που βρισκόταν έγκλειστη στο κολαστήριο μαζί με τον Ντράκον ,την Ασπασία και την Τιτάνια .
   Χάιδεψε την φουσκωμένη της κοιλιά . Αγαπούσε ήδη το μικρό πλασματάκι που αναπτυσσόταν μέρα με την μέρα μέσα της και δεν σκεφτόταν την επιλογή της έκτρωσης . Ήταν δικό της . Μόνο δικό της . Ήταν ένα από τα πολλά της όνειρα να γίνει μητέρα αν και σχεδίαζε να υιοθετήσει καθώς οι σεξουαλικές προτιμήσεις της δεν αφορούσαν σίγουρα άντρες . Η ζωή της τα έφερε αλλιώς όμως . Είχε βιαστεί  και κρατηθεί δέσμια από υπερφυσικά πλάσματα ενώ ήταν μπλεγμένη σε μια ιστορία που δεν ήταν δική της. Του μιλούσε τις αμέτρητες  ώρες που ήταν κλεισμένη στην ησυχία του δωματίου της ή στην παραλία με συντροφιά τα κύματα και τον ουρανό . Προτιμούσε την μοναξιά παρά την παρέα με την βλοσυρή δεσμοφύλακα την  Ασπασία . Με την εγκυμοσύνη είχαν καλυτερέψει αρκετά τα πράγματα για εκείνη καθώς δεν τη άφηναν να κάνει καμία δουλειά έπειτα από αυστηρές οδηγίες του Ντράκο . Χτένισε τα μακριά πλέον λευκά της μαλλιά ενώ παρατήρησε τον εαυτό της στον καθρέπτη . Τα μάγουλα της είχαν πάρει χρώμα από τα κιλά ενώ  τα στήθη της είχαν  γεμίσει όπως και οι καμπύλες της μέσης όμως τα πόδια της παρέμεναν λεπτά . Κοίταξε τους μελανιασμένους της καρπούς ενώ χάιδεψε την γάζα που τύλιγε τα δύο τελευταία δάχτυλα του αριστερού της χεριού . Μελανιές και σπασμένα δάχτυλα συν μία ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη .
  Ένα σκοτεινό συναίσθημα είχε αρχίσει να κάνει κατάληψη στο νου της . Λένε πως τα καλύτερα παλάτια έχουν πέσει από εσωτερικές συγκρούσεις . Ήθελε να βρει την Υακίνθη και την μικρή Κρυσταλλία,εκείνες σίγουρα θα της πρόσφεραν έναν τρόπο να προστατευτεί από τους κοινούς εχθρούς . Ήθελε να φύγει αλλά παράλληλα να κάνει ζημιά . Η αρχή έγινε εκείνη την μέρα .

Από τότε που έμεινε έγκυος ,η Ασπασία φρόντιζε τις δουλειές του σπιτιού . Όταν έλειπαν ο Ντράκο και η Τιτάνια ,εκείνη βοηθούσε σε πιο ελαφριές δουλειές όπως το πλύσιμο των πιάτων ενώ συχνά πυκνά μαγείρευε ή σκούπιζε .
Εκείνη την μέρα ,ντύθηκε με ένα ροζ φόρεμα με  χρυσά σχέδια που έκρυβε την κοιλιά της ενώ άπλωσε στους ώμους της ένα κρεμ φουλάρι στολίζοντας τα αυτιά της με χρυσούς κρίκους . Έμεινε ξυπόλητη όπως το συνήθιζε καθώς της άρεσε η επαφή με την κρύα υγρή άμμο. Ο ουρανός είχε αποκτήσει ένα γκρι δυσοίωνο χρώμα ενώ ο κρύος αέρας έκανε τις τρίχες του κορμιού της να ανασηκωθούν σαν αυτές τις γάτας όταν οσμίζεται κίνδυνο  . Πήρε μια βαθιά ανάσα και νυχοπατώντας μπήκε  στην κουζίνα . Άκουγε θορύβους από το μπάνιο καθώς η Ασπασία καθάριζε με νεύρα την λεκάνη και την μπανιέρα με χλωρίνη διαλυμένη σε νερό . Πήγε στην κουζίνα με τα μάτια της να λάμπουν ενώ ένα ειρωνικό χαμόγελο είχε εμφανιστεί στο ηλιοψημένο πια πρόσωπο της .Άνοιξε το καπάκι της κατσαρόλας όπου μέσα σιγόβραζαν κομμάτια κρέατος μαζί με λαχανικά και πατάτες αντάμα με το λάδι και τα μπαχαρικά . Με γρήγορες κινήσεις ,πήρε το υγρό πιάτων ρίχνοντας αρκετό μέσα στην κατσαρόλα . Έπειτα ,πήρε δύο ολόιδια μπουκάλια και έβαλε στο ένα λάδι και στο άλλο το υγρό καθαριστικό ακουμπώντας τα δίπλα από τον νεροχύτη ενώ πέταξε την προηγούμενη συσκευασία στα σκουπίδια .
Άκουσε την πόρτα του μπάνιου  να ανοίγει και παίρνοντας ένα ύφος ανέμελο ξεκίνησε να κοπανά τα ντουλάπια παίρνοντας ένα καινούργιο βάζο μαρμελάδας φράουλα μαζί με ένα μπουκάλι γάλα από το ψυγείο .Ήθελε να φανεί σαν να ετοίμαζε το πρωινό της. Έκοβε ψωμί όταν έκανε την εμφάνιση της η ψηλόλιγνη φιγούρα της Ασπασίας ενώ σωριαζόταν σε μια καρέκλα ξεφυσώντας από την κούραση που ένιωθε να της σκίζει την μέση στα δύο .
-Καλημέρα της ευχήθηκε χαρωπά η Λευκοθέα καθώς άλειφε την μαρμελάδα πάνω στην φρέσκια φέτα ψωμιού . Την έβαλε σε ένα πιάτο και της την πρόσφερε με την Ασπασία να την τρώει με λαιμαργία παρατηρώντας τη αμφίεση της .
-Βλέπω ντύθηκες όπως αρμόζει στην θέση σου και δεν χτυπιέσαι πια σαν νυφίτσα ...θετικό αυτό
Η Λευκοθέα έτσι όπως ήταν γυρισμένη πλάτη έσφιξε τα δόντια της κρατώντας το μαχαίρι . Ήθελε όσο τίποτε να το μπήξει στην καρδιά της. Ωστόσο , συγκρατήθηκε και γύρισε αργά να την κοιτάξει με ένα παγωμένο χαμόγελο με την Ασπασία να σοβαρεύει απότομα . Οι αρθρώσεις της είχαν σφιχτεί γύρω από την λαβή του μαχαιριού ενώ το πρόσωπο της ντυμένο με μια έκφραση απόλυτης ηρεμίας την κοιτούσε σταθερά στα μάτια .
-Γιατί αφήνεις την Τιτάνια να σε κάνει ό,τι θέλει ?Έχεις γίνει υπηρέτρια της ,ψυχή τε και σώματι . Γιατί αυτή η δουλοπρεπή  συμπεριφορά ενώ ούτε εσένα σου αρέσει η κατάσταση αυτή ?δεν σκέφτηκες ποτέ σου να κάνεις κάτι να φύγεις ?
Η Λευκοθέα έτσι είχε μάθει από μικρή . Η Μαρία ,η μητέρα της πάντα της έλεγε ότι από το να έχεις μια κακή παρέα ,καλύτερα να μην έχεις καθόλου παρέα . Έτσι είχε μάθει να κόβει από ανθρώπους και καταστάσεις που ψυχολογικά την πίεζαν και την κούραζαν . Μεγαλώνοντας έγινε πολύ σκληρή και ανεξάρτητη έτσι χρειαζόταν τον χρόνο της να δεθεί συναισθηματικά με ανθρώπους και να εμπιστευτεί ενώ στο παραμικρό λάθος εξαφανιζόταν από την ζωή τους χωρίς περιττές κουβέντες και δεύτερη σκέψη.
-Ιδέα δεν έχεις τι συμβαίνει ...Χρωστάω στην Τιτάνια γιατί εκείνη με είχε σώσει από την φτώχεια εμένα και το αδελφό μου  .αποκρίθηκε με τη θλίψη να γίνεται ευδιάκριτη στο τόνο της φωνής της ενώ ένα σκοτεινό πέπλο συννέφιασε το καστανό της βλέμμα δίνοντας του ένα εβένινο  χρώμα.
-Να της αγοράσεις μια πάστα τότε ! Ήρθε η πληρωμένη απάντηση της Λευκοθέας ειπωμένη με απόλυτη ηρεμία και βγήκε έξω από το σπίτι με σταθερά βήματα καθώς τα δάκρυα της Ασπασίας κυλούσαν στο πρόσωπο της.
Κατέβηκε το χωμάτινο μονοπάτι νιώθοντας αγαλλίαση για πρώτη φορά. Άφησε τον αέρα να χτυπήσει το πρόσωπο της νιώθοντας ζωντανή για πρώτη φορά . Επιτέλους ,είχε βρει έναν στόχο ,κάτι να παλέψει να τα καταφέρει για να βγει από τον βούρκο της κακίας και της αυτολύπησης .
  Θυμήθηκε τα λόγια του σοφού της πατέρα με τα λευκά φυσικά μαλλιά και την στιβαρή κορμοστασιά αν και τα λευκά φυσικά μαλλιά και την στιβαρή κορμοστασιά αν και λίγο γερμένη από τον χρόνο να την κοιτά με αγάπη και καλοσύνη που φώτιζε τα πράσινα μάτια του :Κόρη μου ,ακόμη και μόνη ,κατάμονη να είσαι στον κόσμο αυτό πάντα θα προσπαθείς για το καλύτερο .
Τον αγαπούσε πάρα πολύ και λυπήθηκε που έφυγε τόσο νωρίς από την ζωή της . Ακόμη είχε στο μυαλό της τον ήχο της φωνής του καθώς διάβαζαν χαμηλόφωνα   βιβλία με  ιδιότητες των βοτάνων ,τις συζητήσεις κατά την διάρκεια των περιπάτων τους στο βουνό ενώ στην μνήμη της είχαν εντυπωθεί τα μαθήματα κολύμβησης που της είχε δώσει παρά τα κλάματα και τις έντονες διαμαρτυρίες της γιατί η θάλασσα ήταν παγωμένη.
Μετά από λίγα λεπτά όταν κοιτούσε το σπίτι από την αμμουδιά σκεπτόταν πως η εικόνα της παραθαλάσσιας κατοικίας απέπνεε μια αίσθηση γαλήνης μοιάζοντας με πίνακα που είχε ξεπηδήσει από τις ναυτικές παλιές ιστορίες. Όμως ,αν κάποιος της έδινε έναν καμβά μαζί με χρώματα θα ζωγράφιζε βρωμερά κόκκινα φύκια ,μαύρα τριαντάφυλλα και ψηλά χόρτα να πνίγουν το φως . Ήταν η εικόνα της ασφυξίας που είχε βιώσει δύο μήνες που στα μάτια μετρούσαν ως δύο αιώνες. Τώρα είχε έρθει η ώρα για την δική της στιγμή .
Κάθισε πάνω στην άμμο απλώνοντας τα πόδια της μπροστά ,εκεί όπου έσκαγε το κύμα με το αφρό και το αλμυρό νερό να πιτσιλίζουν ελαφρά το πρόσωπο της ενώ η δροσερή αίσθηση έδιωχνε μακριά τον φόβο αποτυχίας έστω και για λίγο. Ξάπλωσε πάνω στην παγωμένη άμμο κλείνοντας τα μάτια της .Η επίπλαστη αίσθηση γαλήνης εξαφανίστηκε όταν άκουσε την μονότονη φωνή της Ασπασίας.
-Δυστυχώς ,δεν έχουν όλοι επιλογή να διαλέξουν ανάμεσα σε δύο πράγματα. Η Τιτάνια βοήθησε τον αδελφό μου και εμένα να ορθοποδήσουμε ζητώντας ως αντάλλαγμα να αποδείξουμε την  αφοσίωση μας κατά καιρούς στην βασίλισσα της θάλασσας και σε εκείνη . Διαθέτουν δυνάμεις τρομακτικές . Ο αδελφός μου ήταν κλεφτρόνι και εγώ πόρνη ,πήγαινα με γυναίκες και άντρες να επιβιώσω . Η Τιτάνια μας ανακάλυψε ,έσβησε την μνήμη των κατοίκων και μετά ανοίξαμε μαγαζί με τον Ροδόλφο . Δεν μπορώ να της γυρίσω την πλάτη ,θα ήταν αχαριστία ...

-αν θέλεις ,αν πραγματικά θέλεις να σωθείς από όλη αυτή την κατάσταση πρέπει να βρεις την δύναμη να πεις την αλήθεια στον εαυτό σου .Συνήθισες σε αυτή την κατάσταση και τώρα σου μοιάζει βουνό να ξεφύγεις από αυτήν. Σκέφτεσαι τα αντίποινα ...Σκέφτεσαι το τι θα συμβεί ...Αυτό που ζεις είναι απείρως χειρότερο . Πήγαινε με την σωστή πλευρά ,Ασπασία .

-Και αν με βασανίσουν ?αν διεισδύσουν μέσα στο μυαλό μου ,πάρουν τις πληροφορίες που θέλουν και μετά με σκοτώσουν ?Εκείνη η γυναίκα που πολεμούσε την Έρις με τόση λύσσα δεν νομίζω να δείξει επιείκεια αν με συναντήσει ξανά μπροστά της . Ούτε και ο Κάσπιαν που δεν συγχωρεί όποιον βλάπτει τα αγαπημένα του πρόσωπα .
  - Έχω γνωρίσει την Υακίνθη ,δεν την κόβω ικανή για αποτρόπαιες πράξεις εκτός και αν διακυβεύεται η ζωή της κόρης της .Όσο για την μικρή ,δεν μπορώ να διανοηθώ το σοκ που θα έχει πάθει μετά από το μακελειό .Αν δώσεις εξηγήσεις για την συμπεριφορά σου και το τι περνούσες ,νομίζω θα καταλάβουν .Οι αναμνήσεις μου έχουν επανέλθει . Η Τιτάνια μου πήρε μια φυσιολογική ζωή ,δεν μπορώ να γυρίσω πίσω γιατί πολύ απλά η μητέρα μου δεν με θυμάται και εσύ απλά είσαι ένα υπάκουο αναλώσιμο πιόνι που θα το πετάξει εύκολα όταν δεν το χρειαστεί όπως  άλλωστε και εμένα που το πιο πιθανό είναι να με χρησιμοποιήσει ως όμηρο .Όμως ,δεν θα της το επιτρέψω .Θα φύγω ,Ασπασία .Θα βρω τον τρόπο και θα φύγω .

-Να μας γράφεις της γρύλισε με νεύρα η Ασπασία  με το γέλιο της Λευκοθέας να αντηχεί κοροϊδευτικά στην παραλία καθώς απομακρυνόταν η παραδομένη στην μοίρα της γυναίκα . Όμως , είναι αδύνατον να προσπαθείς να σώσεις κάποιον που δεν θέλει να σωθεί . Και η Λευκοθέα δεν ήθελε να σπαταλήσει τον χρόνο της άσκοπα .