Ειμαστε στο Barracuda και το γλενταμε για τα καλα.

Δυο εβδομαδες και μετα τελος.Εχω ασχημο προαισθημα δεν ξερω γιατι. Η μπεμπα ηρθε μαζι μας την εχουν τα παιδια. Το ξερω-το ξερω οταν δεν θελω να στενοχωρηθω λεω κατι ασχετο.
----3 μερες μετα----
Σε δυο μερες φευγουμε,περασα υπεροχα ηταν απο τις πιο ωραιες στιγμες μας , κατι μου λεει οτι θα ειναι οι τελευταιες μας.
.....
Αργα το απογευμα το πλοιο εφυγε με προορισμο τον Πειραια,ποιος να ταξιδευε τετοια ωρα.

Ειναι αρχες Αυγουστου , η Συρος εχει γεμισει απο κοσμο.

"Hallo ,wie geht's?" ακουω καποιος Γερμανους να συζητανε.

"Pardone mi!'' μου λεει ενα πιτσιρικι συγνωμη για την μπαλα που εσκασε μπροστα στα ποδια μου.

Σφηγγω την ζακετα πανω μου ,κανει ψηχρα για τετοια μερα.Προχωρω χωρις προορισμο. Με προδωσαν ολοι μα χειροτερα αυτος... Φτανω σε αδιεξοδο, ειναι μια γκρεμιλα...Απο κατω το απεραντο γαλαζιο...Θα πεσω...ΠΕΦΤΩΩΩΩ-Ω-Ω...!
ΜΗΗΗΗΗΗΗΗΗ-Η-Η...ακουω μια φωνη...ειμαι στο χειλος...τον βλεπω να ξεπροβαλει ταλαιπωρημενος,αξηριστος
ΜΗ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΛΛΟΝ ΚΑΝΕΝΑ τον ακουω να μου λεει.ΕΧΕΙΣ...του λεω ξεψυχισμενα,αφου νιωθω της δυναμεις μου να με εγκαταλειπουν... Πεφτω... Επεσα!

Τιναχτηκα πανω ,αυτος ο εφιαλτης με ταλεπωρει μερες. Παιρνω αγκαλια το αρκουδακι που μου χαρισε ο Πανος στην Συρο και κοιμαμαι βλεποντας ονειρα γλυκα.

Αγαπη σε 10' να εισαι ετοιμη παμε εκδρομουλα. Βασια.

Εκδρομουλα,What? Ευτυχως εχω ετοιμες βαλιτσες.

Τελευταια στιγμη ε; Τα κραταω κατι τετοια.

Καλα καλα, αφου θα ειναι ο Νικος εκει τι να κανω!

Το σταυρο σου γιατι θα σε πνιξω.Α! Και πως τοσο πρωινη,η ωρα ειναι 11.30,εσυ ξυπνας μετα τις τρεις;

Ε για να προλαβουμε το πλοιο των 12.30.Εχω πει και στον Πανο ,θα φερει κι ενα φιλο του να μην ειναι κι η Νικολ alone. Τα λεμε αζαπακι μου.♥

''Κλασσικη Βασια!'' λεω κι αναστεναζω.

Φυσικα Ναυπλιο θα πηγαιναμε αφου το μαναρι της ,οπως το λεει, ειναι απο εκει.

(Νομιζω οτι εχω ξεχασει να σας πω οτι η Νικολ ειναι αδελφη του Νικου.)

Αρα ειμαι κομπλε οποτε περνω τηλεφωνω τον Πανο να ερθει να με παρει.

Πλεον ειμαστε μεσα στο αυτοκινητο του Κωνσταντινου ( φιλος Πανου) και κατευθηνωμαστε για Ναυπλιο.

"Τοσες ωρες διαδρομης πιαστηκα!" γκρινιαξα.

"Αληθεια, πως μπορεσες να τις υπολογισεις; Αφου απο την ωρα που ξεκινησαμε μεχρι πριν δυο λεπτα κοιμοσουν." μου ειπε σαρκαστικα.

"Μμμ κρυαδες."

"Τωρα περα απο την πλακα Μαρια-Αννα,αλλα...εχει ενα δικιο."

"Ευχαριστω πολυ Κωστα με υποχρεωνεις.''

''Ρε μην την πηραζετε απο τοτε που γυρισε απο Συρο βλεπει συνεχεια εφιαλτες." πεταγεται η Βασια.

Αμαν ρε Βασια δεν μπορεις μια φορα να το κρατησεις κλειστο αυτο το στοματακι!

"Αληθεια λεει μωρο μου;"

"Ναι." λεω και σκηβω το κεφαλι.

"Ελα εδω μωρε." με παιρνει μια αγκαλια και μου δινει ενα φιλι στο στομα.

"Κολλησαμε!" λεει η Βασια κι ο Κωνσταντινος ,λαμβανοντας μια ωραιοτατη μουτζα απο τους δυο μας.

Μπηκαμε στην καφετερια που μας περιμεναν τα παιδια.

"Να τοι ,να τοι !"

Ο Κωστας γυρισε και κοιταξε προς το μερος της Νικολ,οπου και οι ματιες τους κλειδωσαν. Εκανε δουλεια η προξενητρα μαζι με τον μανατζερ της.Δε μπορω να πω και η Νικολ και ο Κωστας ειναι πολυ εμφανισιμοι. Αλλα και ταιριαζουν πολυ. Βλεπετε θελω τα καλυτερα για τις φιλες μου.

"Γεια σας παιδια!"

"Μαριαν!!"

"Λοιπον ο Κωνσταντινος ,η Νικολ και ο Νικος, αδελφια."

"Χαρηκα." ειπε και εκανε χειροφιλημα στην Νικολ κοιτωντας μες στα πρασινα ματια της.

Ο Νικος τσιτωθηκε ,αλλα η Βασια κατι του ειπε στο αυτι και αμεσως χαλαρωσε.Μωρε επιδραση,μπραβο κοριτσαρα μου!

Ηθελα καποιον να τσιγκλησω και ηξερα καλα ποιος ητανε.

"Αμαν βρε Κωστα κολλησαμε!"το ειπα δυνατα ή μου φανηκε;

"Χαχαχα." ο Πανος και η Βασια ειχαν πεσει κατω απο τα γελοια.

"Τι χασαμε ρε παιδια;"

"Χαχαχα... Ο Πανος φιληθηκε πριν με την Μαριαν και τους κανουμε μια κολλησαμε οποτε η κλασσικη Μαριαν ηθελε καποιον να τσιγκλησει και να παρει το αιμα της πισω.Αρα ο κληρος πεφτει στον Κωστα ,get it ?

"Χαχαχα."

"Πειτε το ντε και τρομαξα." μας ειπε ο Νικος νομιζοντας οτι ο Κωστας εχει αισθηματα για την Νικολ.

Αχ! Και να 'ξερες Νικολακη τι σε μελει να παθεις.

Το βραδυ πηγαμε σε μια απομονωμενη πραλια.Τα αγορια ειχαν παρει μουσικα οργανα.Κιθαρες ,μπουζουκι και φυσικα το φορητο αρμονιο του Κωστα που με το που το ειδα επαθα αμοκ.

"Παιδια ποιο να τραγουδισουμε;" μας ρωτησε ο Κωστας.

" Idk!" ειπα με μια δοση αδιαφοριας.
(Βαλτε το τραγουδι)
"Ξεκιναει καπως ετσι"ακουσα τον Πανο να λεει .

Η νοτες αρχιζαν να δημιουργουν μια πολυ γνωστη μελωδια για ολπασχαλιές

Περνάγαμε ωραία
μ' εκείνη την παρέα
τα γέλια μας χαλούσαν τις βραδιές
και στρίβαμε τσιγάρα
σαν καραβιού φουγάρα
και μοιάζαν οι καπνοί μας προσευχές

Ουσίες, ουσίες κι οινοπνεύματα
κι άρχισαν να ξεντύνονται
μες στο μυαλό τα πνεύματα

Τα χρόνια τα μοιραία
τα φάγαμε παρέα
απάνω σε κρεβάτια κι αγκαλιές
κι αυτό που τώρα ζούμε
σαν άρωμα να πούμε
που βγάζουν δυο χιλιάδες πασχαλιές

Ετσι περασε εκεινη η νυχτα.Βεβαια δεν ειχε και το πιο αισιο τελος.

"Παιδια, παω να ξεμουδιασω." μας ειπε ο Κωστας και εβαλε πλωρη για το απομονωμενο μερος της παραλια.

Μερικα λεπτα μετα απο τον Κωστα ακουσαμε την Νικολ να λεει οτι παει να μαζεψει ξυλα. Λιγο το ποτο λιγο η συζητηση δεν δοσαμε σημασια.

Περασε γυρω στην μιση ωρα και αρχισαμε να ανησυχουμε.

"Ρε παιδια που ειναι τοση ωρα;"

"Λες; Καλα εκανα και το κρατουσα πισινη του βλακα.Ετσι και την πληγωσει την εβαψε."

"Νικο."

"Ελα."

"Καποιος παει να φιλησει την Βασια."

"Που ειναι να παω να του σπασω τα μουτρα!"εμεις ειχαμε πεσει κατω απο τα γελοια γιατι η Βασια ηταν ακριβως διπλα του.

"Ψιτ! Ειμαι διπλα σου εδω και τοση ωρα που με ψαχνεις;"

"Ωχ,σορρυ αγαπη μου αλλα η μπυρα με τσακισε."

"Φαινεται.'' ειπαμε και οι τρεις.

Επιστρεψαμε σπιτι ,ευτυχως χωρις καβγαδες.

Τριτο προσωπο

Ολοι εκεινη την νυχτα κοιμηθηκαν σαν ζευγαρακια κι ας μην εγινε αντιληπτο την αλλη μερα. Η μερα τον αποτελεσματων εγινε αντιληπτη απο ολους.
Ο Πανος Αθηνα Χημικο, η Μαριαν Θεσσαλονικη Χημικων Μηχανικων.
Η Βασια ,ευτυχως,Θεσσαλονικη Ηλεκτρολογων Μηχανικων.
Η Νικολ Χανια Ψυχολογια και ο Νικος στην Πατρα Αρχιτεκτονικη.

Ολοι οταν ειδαν τα αποτελεσματα δεν ειχαν τι να πουν,απλα εβαλαν τα κλαμματα, πιστευοντας οτι ο,τι ειχαν τελειωνε εκει στα 17-18. Αλλοι μπορει να το πιστεψαν και αλλοι οχι οτι η μοιρα ,το καρμα,οπως θελει ο καθενας, μπορει να τους εφερνε και παλι κοντα. Ο Πανος με την Μαριαν δοσαν ορκο οποτε θα ανεβαινε ο ενας ή ο αλλος θα κατεβαινε θα συναντιοντουσαν.Ποτε κανεις δεν εμαθε αν εκπληρωθηκε ή οχι ,οπως και γιατι δεν ξαναενοχλησαν την Μαριαν και τον Αντρεα οι γονεις τους οπως τους αποκαλουσαν πριν καιρο. Το χειροτερο απο ολα ηταν οτι δεν μπορουσε με τιποτε και κανενας να ερμηνευσει το ονειρο της Μαριαν. Γιατι η ζωες των ανθρωπων παντα εχουν μια σκοτεινη πλευρα και παντα η μιση αληθια ηρεμει στην αρχη τα πνευματα,αλλα μπορει να φερει αναστατωσεις απο δευτερα προσωπα που εμφανιζονται και εξαφανιζοντε απο μια στιγμη στην αλλη.

Ευχαριστω ολους για αυτο το υπεροχο ταξιδι .Δευτερο βιβλιο με Μαριαν&Πανο δεν βλεπω να φτιαχνω συντομαι. Τα πραγματα ειναι πολυ δυσκολα δινω αγγλικα εχω εξετασεις.Εβγαλα καλους βαθμους για αυτο δεν θελω να απογοητευσω τους καθηγητες που μου τους εβαλαν (οσοι με αδικησαν χεσμενους τους εχω). Σας αγαπω και ευχαριστω για ολα.
Ελευθερία Σ.

Υ. Γ. Θα συνεχισω κανονικα τις αλλες δυο ιστοριες μου.