Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Κεφάλαιο 3

"Δεν το πιστεύω ότι τους είπες ότι θα έρθω και εγώ" αναστέναξε αγχωμένη η Ηρώ. "Δεν έχω τίποτα να βάλω!!" έλεγε πετώντας κρεμάστρες με ρούχα στο κρεβάτι της, πάνω στο οποίο καθόμουν. Όλα αυτά τα ρούχα, με έκαναν να πιστεύω πως βασικά είχε πολλές επιλογές στο τι να φορέσει.

"Γιατί κανείς έτσι;" την ρώτησα από περιέργεια.

Μουρμούριζε κάτι λόγια, που δεν μπορούσα να ακούσω καθαρά. Μέχρι που άκουσα το 'Θωμάς' και χαμογέλασα θριαμβευτικά.

Χαζή είμαι; Πώς δεν το κατάλαβα...;

"Συγνώμη δεν άκουσα; Τι ο Θωμάς;" ρώτησα τάχα μου αθώα.

Εκείνη πάγωσε στη θέση της και δεν γύρισε να με κοιτάξει καν

"Τι ο Θωμάς;" επανέλαβε, κάνοντας την ανήξερη.

"Μην κάνεις την Κινέζα, Παπαντωνίου" χαμογέλασα πονηρά. "Αφού το είπαμε και χθες, δεν χρειάζεται να μου κρύβεις το θέμα"

"Έλα στα λογικά σου, σιγά μην ασχοληθώ με το να τον εντυπωσιάσω" αρνήθηκε, αλλά με τα δάκρυα στα μάτια, δεν κατάφερε να με πείσει

Πρώτη φορά την έβλεπα να χαλιέται τόσο πολύ για ένα αγόρι. Απ'ότι ήξερα, τους συντρόφους της πάντα εκείνη τους χώριζε. Ήταν άκρως αδιάφορη πάνω σε αυτά τα θέματα. Για να ασχολιόταν τόσο, θα πρέπει να την είχε πατήσει άσχημα. Λογικά, τον χωρισμό θα τον προκάλεσε ο ίδιος ο Θωμάς.

Παρ'όλα αυτά, πέθαινα να μάθω τον λόγο που χωρίσανε. Εγω ξέρω απλά πως τα είχανε για λίγους μήνες και μετά απλά σπάσανε. Ουτε έμαθα τον λόγο, ούτε φάνηκε ποτέ να ενδιαφερθεί κανείς να μου τον πει. Και φυσικά δεν είχα το θάρρος να ρωτήσω την ίδια.

Την αγκάλιασα συμπονετικά και εκείνη άναψε αμέσως ένα τσιγάρο. Μετά από λίγα λεπτά, ντύθηκε και γύρισε σε μένα.

"Πως είμαι;" Ρώτησε.

Είχε φορέσει μία αποκαλυπτική μπλούζα, η οποία φυσικά της ταίριαζε, με μία μαύρη στενή φούστα. Της έγνεψα καταφατικά

"Γκομενάρα"

"Το ξέρω" απάντησε ναζιάρικα και γελάσαμε.

"Λοιπόν ώρα για το δικό σου σύνολο τώρα" ειπε, και έκανε νόημα να σηκωθώ.

"Θέλω να βάλω κάτι λιγότερο προκλητικό όμως" την παρακάλεσα

Εκείνη γύρισε μου έριξε το βλέμμα του καλλιτέχνη και γέλασε.

"Βρε, ασ'το πάνω μου" είπε, "Θα φροντίσω έτσι ώστε ο Κωστής να μην μπορεί να ξεκολλήσει τα ματάκια του από πάνω σου"

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro