https://youtu.be/5bH-vUCVcsw

Η Επόμενη μέρα για τον Ισίδωρο Διοφάντους θα ήταν γεμάτη ειδήσεις και εκπλήξεις. Ο Ζήσης είχε κάνει εξαίρετη δουλειά και τον περίμενε με αγωνία για να τον ενημερώσει για το τι είχε ανακαλύψει.

"Ζήση σε βλέπω σε αναμμένα κάρβουνα", του σχολίασε καθώς ο νεαρός συνεργάτης του στεκόταν μπροστά του όρθιος, "Κάθισε και λέγε", του είπε.

Ο νεαρός αποκρίθηκε αμέσως. Έβαλε μπροστά του έναν φάκελο με στοιχεία και ξεκίνησε:

"Λοιπόν, η Πειραματική Κλινική νομικά φέρει τη μορφή της μη κυβερνητικής οργάνωσης. Λειτουργεί σαν χώρος φιλοξενίας, στήριξης και αποκατάστασης ατόμων με βαριά ψυχολογικά προβλήματα. Επιδοτείται αφειδώς από το Δημόσιο και καταθέτει τους φακέλους του προϋπολογισμού της στους σχετικούς φορείς για έγκριση. Έχει τραπεζικούς λογαριασμούς, στους οποίους πιστώνονται οι επιδοτήσεις. Διευθύνεται από Διοικητικό Συμβούλιο, στο οποίο Πρόεδρος είναι ο καθηγητής Δημοσθένης Αρμάγος, 62 ετών. Η Κλινική συνεργάζεται με διάφορα κοινωνικά στέκια και χώρους από τους οποίους και αντλεί τους ασθενείς της τρόπον τινά".

"Μάλιστα", διέκοψε ο Διοφάντους γεμάτος σκέψεις. Ο Ζήσης συνέχισε:

"Θεωρείται ένα από τα πιο διαφημισμένα και προβαλλόμενα ιδρύματα της Κυβέρνησης και προωθείται παντού από τους αρμόδιους δημόσιους φορείς".

"Αυτός ο Αρμάγος τι μέρος του λόγου είναι ;"

"Εξαίρετο μέλος της ευυπόληπτης κοινωνίας μας. Αυτή είναι η λαμπερή του όψη. Υπάρχει όμως και ο αντίλογος..."

"Ποιος αντίλογος ;"

"Έχουν ακουστεί κατά καιρούς καταγγελίες για άσχημες συνθήκες των ασθενών-φιλοξενουμένων"

"Ποιος τις εκφράζει αυτές ;"

"Κάποιες οργανώσεις αλληλεγγύης..."

"Οι οποίες ;"

"Οι οποίες, όπως καταλαβαίνετε ανήκουν στον αντισυστημικό χώρο κοινωνικής δράσης, αν είμαι σαφής..."

"Περισσότερο δεν γίνεται Ζήση", συμπλήρωσε ο Διοφάντους.

"Υπάρχει και κάτι άλλο αλλά..." δίστασε ο νεαρός.

"Τι άλλο ;"

"Στις καταγγελίες αυτές υπήρξαν αναφορές για εμπόριο οργάνων ανθρωπίνου σώματος". Ο Ποινικολόγος τον κοίταξε έντονα.

"Και πως στοιχειοθετήθηκαν αυτές ;"

"Κάποια άτομα, φιλοξενούμενοι, άνθρωποι στην κυριολεξία στα αζήτητα της κοινωνίας, χωρίς περιβάλλον και δικούς τους, πολλοί τους αναζητούν επί ματαίω. Στην κλινική δεν υπήρξαν στοιχεία ότι βρέθηκαν εκεί... Αόριστα πράγματα χωρίς να μπορούν να συγκροτήσουν βάσιμη καταγγελία"

"Κατάλαβα, μάθαμε τίποτα για αυτόν τον ....δεν θυμάμαι, αυτόν που βρέθηκε νεκρός ;"

"Λέτε τον Φώτη Δεβέλογλου, 43 ετών. Φέρεται στα στοιχεία του προσωπικού. Νοσηλευτής. "

Ο Διοφάντους σηκώθηκε απ την πολυθρόνα του.

"Ζήση σε ευχαριστώ πολύ, έκανες εξαίρετη δουλειά. Αν έχεις οτιδήποτε άλλο το ψάχνουμε".

"Σας αφήνω το φάκελο με τα στοιχεία κ. Διοφάντους".

Ο Νεαρός έφευγε από το γραφείο όταν το τηλέφωνο χτύπησε. Ήταν ο Ανακριτής Μηνιάδης. Είχε νέα και ζήτησε να συναντηθούν.

Ο Διοφάντους άφησε το ποτήρι με το ουίσκι του στην μεγάλη δρύινη ξύλινη μπάρα στο όμορφο μπιστρό που συναντήθηκε με τον φίλο του τον Ανακριτή. Όλος του ο εαυτός ήταν σε μεγάλη αγωνία.

"Έχω να σε ενημερώσω για την ιατροδικαστική έκθεση", ξεκίνησε το θέμα εκείνος και συνέχισε:

"Το πτώμα του Δεβέλογλου βρέθηκε καμένο σε μεγάλο βαθμό. Όχι όμως σε τέτοιο που να μην έβγαλε ο ιατροδικαστής τις αναλύσεις του. Το θύμα έφερε εμφανή ίχνη στραγγαλισμού με αλυσίδα μεταλλική. Ήταν δική του, στην άκρη της κατέληγε σε κάτι σαν μπρελοκ, δεν βρέθηκαν κλειδιά. Καταγράφηκε σαν όπλο εγκλήματος. Όπως επίσης και πληγές από αιχμηρό όργανο"

Ο Διοφάντους άρχισε να σφίγγεται μέσα του καθώς άκουγε τον ανακριτή να συνεχίζει:

"Πρέπει να έγινε πάλη με τον δολοφόνο. Επίσης κοντά του βρέθηκε και κομμάτι σιδερένιο από τον σκελετό του παραθύρου..."

"Μπορεί να ήταν απ τη φωτιά...."

"Στο σημείο που βρέθηκε δεν δικαιολογείται. Φέρεται να έχει αφαιρεθεί από το παράθυρο. Παρά τη φωτιά φέρει ίχνη αίματος. Κάποιος πιθανά να το χρησιμοποίησε σαν μαχαίρι. "

Ο Ποινικολόγος ρώτησε γεμάτος αγωνία:

"Η Κλινική τι λέει για αυτό ;"

"Εδώ είναι το παράδοξο ! Η κλινική δηλώνει άγνοια. Κατέθεσε υπεύθυνα ότι δεν υπήρχε ασθενής σε εκείνο το χώρο. Προσωπικά αντικείμενα εκεί δεν βρέθηκαν"

"Και που αποδίδουν το περιστατικό ;"

"Πιθανά να κάλεσε ο Δεβέλογλου κάποιο πρόσωπο απ έξω. Κάποια ιερόδουλη ίσως για τις προσωπικές του ώρες. Να άσκησε πάνω της κάποια ιδιαίτερη πίεση και να τον σκότωσε σε πάλη..."

Ο Διοφάντους ρώτησε προβληματισμένος:

"Και αυτό τώρα είναι εξήγηση ; Το πιστεύεις ; έχει η αστυνομία δηλωμένη ανάλογη εξαφάνιση ;"

"Αυτό που ρωτάς θα αργήσει πολύ, το ξέρεις. Όσο για τον αν τους πιστεύω... έχω επιφυλάξεις... ο πρώτος έλεγχος των ασθενών με τις λίστες διασταυρώθηκε. Ο Φύλακας καταθέτει ότι κανείς δεν μπήκε ή βγήκε απ την κλινική πριν και μετά τη φωτιά"

"Καταλαβαίνω..." είπε ο Διοφάντους σκεπτικά.

"Είμαστε σε αδιέξοδο προς το παρόν. Απομένουν οι καταθέσεις των άλλων ανθρώπων της κλινικής"

Ξεφύσηξαν και οι δύο. Μετά από λίγο χώρισαν ο καθένας για τις δουλειές του. Ο Διοφάντους ήταν έντονα προβληματισμένος. Εκτός αυτού το μυαλό του ήταν συνέχεια στο εξοχικό σπίτι στο Δασκαλειό. Κάτι τον έκανε να ανησυχεί.

Επέστρεψε όσο πιο γρήγορα μπορούσε πίσω.

Άνοιξε την πόρτα του σπιτιού και μπήκε μέσα. Αυτό που αντίκρισε επιβεβαίωσε τις έντονες ανησυχίες του. Το σαλόνι ήταν άδειο.

"Ελουάζ !" φώναξε αναστατωμένος. Η απόλυτη σιωπή επιβεβαίωσε τους φόβους του. Φώναξε ξανά αλλά απάντηση δεν πήρε ! Έψαξε όλο το σπίτι. Η νεαρή κοπέλα ήταν άφαντη. Έπεσε βαθιά ανήσυχος και θλιμμένος στην πολυθρόνα του σαλονιού όταν τα μάτια του είδαν το σημείωμα να στέκει στο τραπέζι.

"Σας ευχαριστώ για ότι κάνατε για μένα. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ ! Ένιωσα πάλι άνθρωπος. Επιστρέφω στον κόσμο που ανήκω. Μην με αναζητήσετε σε παρακαλώ. Συγγνώμη για τα ρούχα της κόρης σας, που πήρα φεύγοντας.

Ελουάζ"

Ο Ισίδωρος Διοφάντους παρά τα χρόνια του και την μεγάλη του πείρα δεν μπορούσε να κρύψει τη συγκίνησή του. Για έναν παράξενο λόγο κράτησε με έντονα συναισθήματα αυτό το σημείωμα με τα δυό του χέρια στην αγκαλιά του. Ένας δυνατός κόμπος ανέβηκε στο λαιμό του.

"Όχι Ελουάζ ! Δεν θα στην κάνω αυτή τη χάρη ! Θα σε αναζητήσω παντού ! Έστω κι αν χρειαστεί να ψάξω κάτω από κάθε σκοτεινό κομμάτι αυτής της πόλης"

(Συνεχίζεται...)

Τα πρώτα στοιχεία από το θάνατο του Δεβέλογλου στο ίδρυμα φέρνουν στο φως σημαντικά γεγονότα αλλά και ανεξήγητες συμπεριφορές. Η προσπάθεια να κρυφτούν στοιχεία ήταν εμφανής. Η φυγή της Ελουάζ από το σπίτι του Διοφάντους ναι αφήνει ένα σοκ στον ποινικολόγο. Όμως πεισμώνει και το πάθος του για την τύχη αυτής της νεαρής γυναίκας.