Μερικές ώρες μετά ,ο Λευτέρης και η Ναυσικά ,αφού μίλησαν με όλους και δεχτήκαν τις ευχές τους ,έφτασαν επιτελους στην νυφική σουίτα που είχαν κλείσει ....

Λ: επιτελους ....είπε ο Λευτέρης και την έσπρωξε προς το κρεβάτι ....
Ν: Λευτέρη μαζέψου ...είμαι έγκυος η γυναίκα ....διαμαρτυρήθηκε ,αλλά δεν έπεισε κανέναν ....
Λ: έγκυος και πανέμορφη ....είπε εκείνος και φίλησε την κοιλιά της ....
Ν: νιώθω λιγάκι ένοχη .....
Λ: γιατί ;....
Ν: που αφήσαμε τον Άγγελο πρώτη μέρα μετά την βάφτιση του ....
Λ: για μια μέρα μόνο ....και είναι με τους γονείς σου .....με κίνδυνο να φάνω εγωιστής , θέλεις να ασχοληθείς λίγο με εμένα σήμερα ;....

Η Ναυσικά του χαμογέλασε προκλητικά ....

Ν: μου αρέσει όταν γίνεσαι εγωιστής Βερέμη ....γδύσου ....
Λ: έτσι στην ψύχρα ;....χωρίς ένα γλυκόλογο ;....είπε και έβγαλε το σακάκι και το γιλέκο ....
Ν: και εσύ τι θα κάνεις για μένα ;....τον ρώτησε και έλυσε την ζώνη από το νυφικό της, χωρίς να πάρει τα μάτια της από πάνω του ....
Λ: θες να σου πω ή να σου δείξω ;.....είπε σιγανά, ενώ έσκυψε να φιλήσει την φλέβα που χτυπούσε στον λαιμό της ....
Ν: μπορείς να μου περιγράφεις τι κάνεις αν θες ....είπε εκείνη και τύλιξε τα χέρια της στο λαιμό του ....

Ο Λευτέρης άφησε ένα βραχνό γελάκι ....

Λ: τώρα θα ξεκουμπώσω το φόρεμα σου ...είπε και ταυτόχρονα τα χέρια του βρεθήκαν στην πλάτη της ....μόλις το φερμουάρ άνοιξε και φάνηκε η γυμνή της πλάτη .....δεν φοράς σουτιέν;.....ρώτησε αφήνοντας ένα βογκητό ....

Η Ναυσικά δεν μπορούσε να μιλήσει ....τα χέρια του την αποσυντόνιζαν ....

Ν: όχι ...δεν χρειαζόταν ......απάντησε και τα χέρια της έλυσαν την ζώνη του και τράβηξαν το πουκάμισο του ....

Άρχισε να αφήνει φιλιά σε όλη την πλάτη της ....υγρά μονοπάτια από το λαιμό μέχρι χαμηλά στην μέση ....και τα χέρια του κατέβαζαν σιγά σιγά το δαντελωτό φόρεμα αφήνοντας την μόνο με το μικροσκοπικό εσώρουχο και τις λευκές κάλτσες ....
Γύρισε και τον κοίταξε χωρίς ντροπή ....με μάτια που γυάλιζαν από πόθο και κάτι άλλο .....

Ν: θυμάσαι το Λονδίνο ;....τον ρώτησε ....
Λ: πως μπορώ να το ξεχάσω; .....

Ο Λευτέρης στεκόταν μπροστά της μόνο με το μποξεράκι ,καθώς τόση ώρα τα ρούχα του, είχαν πάρει τον ίδιο δρόμο με το νυφικό της ....

Η Ναυσικά τον έσπρωξε προς τα πίσω αναγκάζοντας τον να καθίσει στο κρεβάτι ....

Ν: τότε είχα φιλήσει τις πληγές σου για να διώξω τον πόνο που σου προκαλούσαν ...είπε και χάιδεψε απαλά τα σημάδια στην μέση του ....που πρέπει να σε φιλήσω τώρα για να διώξω τις ανασφάλειες σου ;....τον ρώτησε στον ίδιο τόνο και έκατσε στα ποδια του ....

Ο Λευτέρης την κοιτούσε άφωνος ....πως μπορούσε να μιλάει έτσι ,όταν καθόταν γυμνή στα ποδιά του ;....

Ν: μήπως εδώ ;....είπε και άφησε ένα φιλί στο μέρος της καρδιάς ....νομίζω πως ναι ....την καρδιά σου πρέπει να γιατρέψω ....

Δεν την άφησε να ολοκληρώσει την σκέψη της ....
Την τράβηξε και την ξάπλωσε στο κρεβάτι κάτω από το σώμα του ....

Λ: με τρελαίνεις όταν τα κάνεις αυτά ....και αυτή τη στιγμή νομίζω πως έχω φτάσει τα όρια μου ....

Με μια απότομη κίνηση τράβηξε το εσώρουχο της και άρχισε να την χαϊδεύει κάνοντας την να βογκήξει ....

Ν: Λευτέρη !!!.....
Λ: σώπα καρδιά μου ....ξέρω ...και εγώ το ίδιο νιώθω ....

Σφράγισε το στόμα της με τα χείλη του κλέβοντας της τις ανασες και μπήκε προσεκτικά μέσα της ...

Ν: ΛΕΥΤΈΡΗ !!!!!!

Λίγη ώρα μετά ,η Ναυσικά είχε ακουμπήσει το κεφάλι της στο στήθος του και άκουγε τους χτύπους της καρδιάς του, που προσπαθούσαν να βρουν τον κανονικό τους ρυθμό .....

Ένα δάκρυ κύλησε από τα μάτια της και αναστέναξε ....

Λ: τι έχεις ;....την ρώτησε ανήσυχος ....
Ν: τίποτα ....
Λ: μα εσύ κλαις ....είπε και κοίταξε τα μάτια της ....σε πόνεσα;...
Ν: όχι ....δάκρυα χαράς είναι ....είμαι πολύ ευτυχισμένη Λευτέρη μου ....
Λ: προς στιγμήν με τρόμαξες ...είπε και χάιδεψε την πλάτη της με την ανάποδη του χεριού του .....
Ν: μην με αφήσεις ποτέ .....
Λ: πως μπορώ να αφήσω την ζωή μου ;....

Ευκλ: κοίτα τον πόσο ήρεμα κοιμάται .....

Ο Ευκλείδης χάζευε τον εγγονό του ....

Στ: καταλαβαίνει πως όλα είναι καλά πια .....
Ευκλ: το πιστεύεις αυτό ;....
Στ : ναι ....η κόρη μας με την αγάπη και την καλοσύνη της, κατάφερε να νικήσει τους φόβους του Λευτέρη ....τώρα πλέον είμαι σίγουρη ...και το παιδί το αντιλαμβάνεται αυτό ....δεν τον είδες την ώρα του γάμου ;....πόσες φόρες έχεις δει τον Άγγελο να κάθεται τόσο ήρεμος ;....
Ευκλ: και εγώ παραξενεύτηκα ,....νόμιζα πως θα τα ξήλωνε όλα ....είπε και χαμογέλασε ...
Στ : άντε χαζοπαππού ...πάμε για ύπνο γιατί το πρωί εσύ θα τον κυνηγάς ....
Ευκλ: πότε θα τον πάρουν ;....
Στ : αύριο το βράδυ ....άσε να περάσουν μια μέρα σαν νιόπαντροι ....

Και αυτό έκαναν ....

Για μια ολόκληρη μέρα και μια νύχτα κοιμήθηκαν ελάχιστα ...χάνονταν με τις ώρες ο ένας στην αγκαλιά του άλλου ....σε χάδια και γέλια και συζητήσεις .....
Όταν ήρθε η ώρα να φύγουν από το ξενοδοχείο και να πάνε να πάρουν τον γιο τους, ότι σκοτείνια υπήρχε ανάμεσα τους είχε φωτιστεί ...

Την είχε φωτίσει η αγάπη τους ....

Χτύπησαν την πόρτα του πατρικού της Ναυσικά πιασμένοι χέρι χέρι ,με δυο τεραστία χαμόγελα να φωτίζουν τα πρόσωπα τους ....

Η πόρτα άνοιξε και ο Άγγελος έτρεξε κατά πάνω τους ....

Ν: αγάπη μου ....είπε η Ναυσικά και τον έσφιξε στην αγκαλιά της ...
Αγγ: μαμά.... της έσκασε ένα φιλί και άπλωσε τα χέρια στον πατέρα του ...μπαμπά;....
Λ: εδώ είμαι και εγώ μικρέ ....είπε και τον πήρε από την αγκαλιά της Ναυσικά που τους κοιτούσε με λατρεία ....
Ν: ήταν ήσυχος ;....ρώτησε την μαμά της ....
Στ : πολύ ....νιώθει την ηρεμία σας ....είπε η Στέλλα και αγκάλιασε την κόρη της ....λάμπεις μικρή μου ....
Ν: είμαι ευτυχισμένη μαμά ....

Λ: θα της το πεις ;...
Στ : τι να μου πεις ;...
Ν: έμαθα το φύλλο του μωρού ....αγόρι ....
Ευκλ: δεν μπορεί ....εγώ ήθελα κορίτσι ....είπε ο Ευκλείδης που μόλις είχε μπει στο δωμάτιο ....
Στ : εγώ το ήξερα ....

Αγγ: μπαμπά ;....είπε ερωτηματικά ....νινί ;..

Δυο χρόνια μετά ....

Αγγ: μαμά ο μικρός μου έχει πάρει τον spiderman....

Η Ναυσικά κοίταξε τον μεγάλο της γιο με απόγνωση ....ήταν ήδη 4 ετών, αλλά όποιος τον έβλεπε τον έκανε για μεγαλύτερο ...οι εκφράσεις του και ο τροπος που μιλούσε ,θα πίστευε κανείς πως πήγαινε σχολείο ....

Ν: βρε Άγγελε έχεις τόσα παιχνίδια ...ο Αλέξανδρος έχεις δει τι κάνει ...παίζει λίγο και μετά τα παρατάει ....κάνε λίγο τα στραβά μάτια ....
Αγγ: καλά.... ο μπαμπάς πότε θα έρθει ;...
Ν: σε καμιά ώρα ...ας προσπαθήσουμε να μην βρει το σπίτι πεδίο μάχης ....θα με βοηθήσεις ;....

Ο Άγγελος την κοίταξε λίγο και μετά αποφάσισε πως της άξιζε μια αγκαλιά ....

Αγγ: καλά ,αλλά τελικά να ξέρεις πως θα ήταν καλυτέρα να είχες κάνει κορίτσι ...όπως έχει η θεια Δήμητρα ....

Η Ναυσικά γέλασε με το σχόλιο του γιου της ,αλλά δεν πρόλαβε να απαντήσει ....

Αλέξ: μαμά!!!!!....έφυγε .....είπε κλαψουρίζοντας ο μικρός της γιος και έτρεξε στην αγκαλιά της ....
Ν: ποιος έφυγε ;....
Αλέξ : ο spriderman....
Αγγ: spiderman χαζέ ....τον έχασες ;....
Αλέξ : όχι ....έφυγε ...στο παράθυρο ...είπε και έδειξε το ανοιχτό παράθυρο ....
Ν: μήπως έπαιζες και σου έπεσε ;....ρώτησε ήρεμα ....
Αγγ: είδες που σου έλεγα ;....κορίτσι έπρεπε να κάνεις ....είπε θυμωμένος και έφυγε ...
Αλέξ: αλησεια λέω ....πετούσε ...και έφυγε ....

Η Ναυσικά προσπαθούσε να μην σκάσει στα γέλια με το ύφος του ....

Ν: αν έφυγε μόνος του θα γυρίσει , γιατί ξέρει πως εμείς τον αγαπάμε ....
Αλέξ: όπως ο μπαμπάς ;....
Ν: όπως ο μπαμπάς που φεύγει για την δουλεια και μετά γυρίζει ....που ξέρεις ;....μπορεί και ο spiderman να είχε κάποιον να σώσει ....

Ο Αλέξανδρος γέλασε ....

Αλέξ: μαμά;....είσαι κουτή .....της είπε και κατέβηκε από την αγκαλιά της ....

Ο Λευτέρης ήταν στο ιατρείο του ....
Η δουλεια πήγαινε πολύ καλά ...τελικά είχαν πάρει την έγκριση από την βουλή για το πρότυπο κέντρο και εδώ και ενάμιση χρόνο δούλευε πυρετωδώς ,μαζί με τους συνεργάτες του και τον Νικηφόρο .....
Η μόνη περίοδος που ήταν λίγο πιο χαλαρός, ήταν όταν η Ναυσικά γέννησε τον Αλέξανδρο ....

Ο Κώστας αυτή τη φόρα δεν ανησυχούσε ....η εγκυμοσύνη προχωρούσε κανονικά και η Ναυσικά είχε πάρει αρκετά κιλά τους τελευταίους μήνες ,αλλά δεν έδειχνε σημάδια πως θα γεννήσει πρόωρα ....

Ν: το λες για να με καθησυχάσεις ;....
Κ: είσαι χαζή ;..... την άλλη φόρα σας είχα προειδοποιήσει, απλά τώρα δεν χρειάζεται ...πάμε κανονικά ...
Ν: ο μικρός ;....
Κ: υγιέστατος ....

Όταν τελικά έσπασαν τα νερά της, είχε μπει στον ένατο και είχε αρχίσει να γκρινιάζει πως ήταν βάρβαρο να την αφήνουν να γεννήσει στους εννέα μήνες ...

Ν: μαμά ;...
Στ : τι είναι κορίτσι μου ;...
Ν: δεν αντέχω άλλο ...νομίζω πως μέχρι να βγει το μωρό θα σκάσω .....
Στ: υπομονή ...μόλις νιώσει έτοιμος θα βγει ...
Ν: και αν του αρέσει εκεί μέσα;....είπε και χάιδεψε την κοιλιά της ....
Στ: δεν είναι στο χέρι του ....και όταν θα το έχεις και αυτόν να γκρινιάζει ,τότε θα λες τι ήθελε και βγήκε ....
Ν: μαμά;....θα καταφέρω να γίνω όπως ήμουν πριν ;...
Στ: τι φοβάσαι ;...πως δεν θα αρέσεις στον Λευτέρη ;....
Ν: τις έχεις δει τις βιολόγους που δουλεύουν μαζί του ;....
Στ : είσαι όμως ....είπε η Στέλλα και γέλασε ...
Ν: έχει τίποτα για φαγητό ;...πείνασα ....

Η Στέλλα την κοίταξε με απόγνωση .....

Η αντίδραση του Άγγελου ήταν όλα τα λεφτά, όταν κατάλαβε πως η μαμά του πάχαινε και κατάλαβε πως εκεί μέσα ήταν το αδελφάκι του ....

Αγγ: εδώ;....είπε και ακούμπησε την κοιλιά της ....γιατί είναι εκεί ;....
Ν: όλα τα μωράκια είναι στην κοιλίτσα της μαμάς για μερικούς μήνες ...
Αγγ: και εγώ ;...ρώτησε απορημένος ....
Ν: ναι και εσύ εδώ ήσουν ...
Αγγ: και ποιος το έβαλε εκεί ;....

Η Ναυσικά κοίταξε τον Λευτέρη που κρατούσε τα γέλια του και τον ικέτεψε βουβά για βοήθεια ...

Λ: οι μπαμπάδες το κάνουν αυτό ....

Παραδόξως αυτή η απάντηση φάνηκε να τον ηρεμεί για λίγο ....

Αγγ: και δηλαδή θα είναι σαν την Μαίρη ;....τόσο μικρό ;....
Λ: ίσως μικρότερο ...σα την μπέμπα και το μπέμπη της θειας Εύας ....
Αγγ: εσύ δεν είπες ότι θα είναι ένα ;....
Λ: ναι ένα θα είναι ...αγοράκι ...θα έχεις παρέα να παίζεις....
Αγγ: καλά ...όμως θα έχει δικά του παιχνίδια ....είπε και έφυγε ....

Ο Λευτέρης αγκάλιασε την Ναυσικά και άφησε έναν αναστεναγμό ....

Λ: πόσο χρόνων είπαμε είναι αυτός ;....
Ν: δεν είναι πανέξυπνο το μωρό μου ;....ίδιος εγώ ....
Λ: καλά ονειρεύεσαι ...την πείραξε ....

Νικ: που ταξιδεύεις πάλι ;....
Λ: σκεφτόμουν τότε που η Ναυσικά ήταν έγκυος στον μικρό .....είπε και χαμογέλασε ...
Νικ: δεν μου αρέσει το ύφος σου ...πες μου ότι θες και τρίτο ....
Λ: δεν θα μου κακόπεφτε μια κορούλα ...πήξαμε στα σώβρακα εκεί μέσα ....
Νικ: την Ναυσικά την ρώτησες ;....αυτή τραβά όλο το ζόρι τόσες ώρες που λείπεις ....
Λ: σκεφτόμουν να της κάνω μια κουβέντα ....πάντως δεν είναι κουκλιά και τα δυο ; ....ρώτησε όλο καμάρι ....
Νικ: καλοί είναι ....τουλάχιστον δεν σου μοιάζουν ....
Λ: τι ψεύτης !!...εσύ τι θα κάνεις ;....
Νικ: τέλειωσα και πάω σπίτι ...η Δήμητρα μου είπε πως έχει ετοιμάσει κάτι για έκπληξη ...λες να έχουμε καμιά επέτειο και να το ξέχασα;...
Λ: καλού κακού δεν παίρνεις κανένα λουλούδι ;....
Νικ: με τον Μάκη μίλησα πριν....το σαββατοκύριακο έχουν γενέθλια τα δίδυμα .....
Λ: ναι το ξέρω ....το είπε η Εύα την Ναυσικά ....πάμε;...

Ο Νικηφόρος ακολούθησε την συμβουλή του Λευτέρη και πήρε λουλούδια ....

Δ: αχ τι όμορφα ....ευχαριστώ πολύ ....είπε η Δήμητρα και τον αγκάλιασε ....
Νικ: Σαν και σένα ...είπε και την φίλησε ....που είναι η μικρή ;....
Δ: την πήγα στην Στέλλα ...ήθελα να είμαστε οι δυο μας ....του είπε και τον έσπρωξε στην τραπεζαρία ....

Ένα στρωμένο τραπέζι με κεριά και κρυστάλλινα σερβίτσια τον περίμενε ....

Νικ: τι γιορτάζουμε ;....
Δ: την αύξηση των μελών της οικογενείας μας ...είπε η Δήμητρα σοβαρα και περίμενε την αντίδραση του ....
Νικ: εννοείς;....πλακά κάνεις !....δηλαδή ;....
Δ: είμαι έγκυος ...δυο μηνών ....

Ο Νικηφόρος την έσφιξε στην αγκαλιά του ....

Δεν το περίμενε ....μετά την περιπέτεια με την επιλόχεια κατάθλιψη, δεν είχαν κάνει συζήτηση για άλλο παιδί και πρόσεχαν ....προφανώς όχι αρκετά ....

Νικ: εσύ ;...πως είσαι ;....θα είσαι καλά ;....
Δ: είμαι καλά και θα είμαι καλά ....του είπε με σιγουριά ....

Ο Λευτέρης μπήκε στο σπίτι και παραξενεύτηκε ...ησυχία ....

Λ: περίεργο ....

Από τότε που γεννήθηκε ο Αλέξανδρος δεν είχε ποτέ ησυχία στο σπίτι ....

Αγγ: μπαμπά ;....έλα γρήγορα .....τον φώναξε ο Άγγελος και τον τράβηξε από το χέρι ...
Λ: τι πάθατε ;....που είναι η μαμά;....ρώτησε ανήσυχος .....

Ο Άγγελος τον πήγε στην κουζίνα και ο Λευτέρης ξεφύσησε με ανακούφιση, πριν σκάσει στα γέλια .....
Ο Αλέξανδρος καθόταν στο πάτωμα μπροστά στο φούρνο και έγλειφε ένα μπολ που είχε μέσα υπολείμματα από την ζύμη για το κέικ που ψηνόταν ....
Η Ναυσικά ήταν πασαλειμμένη με αλεύρι και στο μάγουλο είχε σοκολάτα ....

Αγγ: αυτός ...είπε και έδειξε τον αδελφό του ...έχασε τον spiderman μου και μετά είπε την μαμά κουτή .....

Η Ναυσικά κοιτούσε τον Λευτέρη που προσπαθούσε να κρατηθεί σοβαρός ....

Ν: αυτός είναι ο αδελφός σου και μην σε ξανακούσω να μιλάς έτσι ...τον μάλωσε η Ναυσικά ....καλώς τον ...είπε και πήγε να τον αγκαλιάσει ...

Λ: πίσω ...λερώνεις ...είπε ο Λευτέρης και έβαλε το χέρι μπροστά για να την απομακρύνει .....

Μεγάλο λάθος αυτή η κίνηση ....

Ν: παιδιά ...ο μπαμπάς φοβάται μην λερωθεί ..είπε ήρεμα η Ναυσικά ....

Ο Αλέξανδρος κοίταξε τον πατέρα του , σηκώθηκε και έδωσε το μπολ που κρατούσε στον Άγγελο , ο όποιος αφού έβαλε το χέρι του στην ζύμη , άφησε το μπολ στο πάτωμα ....
Και μετά και οι δυο μαζί, έπεσαν στην αγκαλιά του πατέρα τους γελώντας ....

Λ: σαν τα μούτρα σου τους έχεις κάνει ....
Ν: γιατί τι έχουν τα μούτρα μου ;....τον ρώτησε ....

Ο Λευτέρης την φίλησε στο σημείο που είχε σοκολάτα ....

Λ: δίκιο έχεις ...τρώγονται .....

Αρκετή ώρα αργότερα .....

Ν: νομίζω πως έχω διαλυθεί σήμερα ....είπε και σωριάστηκε στον καναπέ δίπλα του ....
Λ: σε κούρασαν πολύ ;....είπε και έκατσε έτσι, ώστε να πάρει τα ποδια της στα χέρια του ....
Ν: αχ.... μου αρέσει αυτό ....είπε όταν άρχισε να της τρίβει τις πατούσες ....πρέπει να μιλήσουμε ....
Λ: τι έγινε;....
Ν: κάτι πρέπει να κάνεις ....λείπεις πολύ στα μικρά ....ειδικά ο Αλέξ μου πέταξε σπόντες σήμερα ....
Λ: νομίζω πως αυτά τα παιδιά παραείναι έξυπνα για την ηλικία τους ....σε λίγο καιρό όλα θα ρολάρουν βρε Ναυσικάκι ...είναι που είναι αρχή ακόμα ....
Ν: εγώ το ξέρω ....μην σταματάς ...μου άρεσε ....
Λ: σκεφτόμουν να σε τρίψω ολόκληρη, αλλά πρέπει να πάμε μέσα ....
Ν: καλό ακούγεται .....μασάζ και ύπνος ...
Λ: μασάζ , αγαπούλες και μετά ύπνος ....
Ν: καλά μην το δένεις Βερέμη γιατί μπορεί εκεί που τρίβεις ,να ροχαλίσω ....είπε και κατευθύνθηκε στην κρεβατοκάμαρα ....

Ο Λευτέρης την ακολούθησε ,αλλά έκανε πρώτα μια στάση στο δωμάτιο των αγοριών ....

Ν: κοιμούνται τόσο ήρεμα ....
Λ: πως γίνεται να σου μοιάζουν τόσο ;....είπε και την τράβηξε κοντά του ....
Ν: και σε εσένα μοιάζουν ,αλλά δεν το καταλαβαίνεις ....πάμε;....
Λ: σου έχω πει πόσο πολύ σε αγαπώ και σε θαυμάζω ;....είπε και την σήκωσε στην αγκαλιά του ....
Ν: όχι σήμερα ....μου αρέσει να με αποθεώνεις όμως .....είπε και χάθηκε στο φιλί του ....

Π: Αμαλία !!!!
Αμ: τι είναι κάλε;....τι φωνάζεις ;....
Π: κοίτα ....στην τηλεόραση δείχνει τον Λευτέρη ....

«Λ: είμαστε πολύ περήφανοι για το έργο της ομάδας και νιώθουμε πολύ τυχεροί που μας δόθηκε αυτή η ευκαιρία .....έχουμε πολύ δουλεία μπροστά μας ,αλλά μια μέρα θα σας κάνουμε όλους περήφανους .....»

Αμ: ποια ήταν αυτή δίπλα του ;....
Π: κάποια συνεργάτης φαντάζομαι ...γιατί ;....
Αμ: τίποτα .....είπε αλλά δεν της άρεσε ο τροπος που κοιτούσε τον Λευτέρη ...αν το έβλεπε αυτό η Ναυσικά .....

{{ Λιγη καθημερινοτητα ...}}