Κεφάλαιο 93
Το κλίμα μετά από αυτή την ανακοίνωση ελάφρυνε αρκετά ....
Είχαν ξαναγίνει όλοι σαν παιδιά ...πειράζονταν και γελούσαν ,μέχρι που η Εύα άρχισε να διαμαρτύρεται ....
Εύα : φτάνει ....είπε και κρατούσε την κοιλιά της ...έτσι όπως το πάτε θα γεννήσω πριν την ώρα μου ....
Ν: έχει δίκιο η Εύα ...καινούριο συκώτι κάναμε ...τι ώρα πήγε ;....
Δ: νωρίς είναι ακόμα ....τι λέτε να παίξουμε κανένα επιτραπέζιο ;...πρότεινε ...
Νικ: ωχ!!....
Δ: δεν κατάλαβα Νικηφοράκο ...κακοπερνάς με τα επιτραπέζια;....
Ο Μάκης και ο Λευτέρης γέλασαν με το ύφος της Δήμητρας .....
Νικ: Όχι αλλά που να ψάχνεις τώρα .....
Δ: τα έχω έτοιμα ....λοιπόν ...τι παίζουμε ;...
Λ: «θάρρος ή αλήθεια» ;...πρότεινε ο Λευτέρης και η Δήμητρα χαμογέλασε ....
Δ: τολμηρό σε βρίσκω απόψε ....τον πείραξε και εκείνος χαμογέλασε ...
Μετά από δυο τρεις γύρους .....
Ν: τελικά είχες δίκιο αγάπη μου ....είπε η Ναυσικά και έσκασε ένα φιλί στον Λευτέρη ....
Λ:σειρα μου τώρα ....θα διαλέξω θάρρος ...είπε και κοίταξε την Δήμητρα ....
Η Ναυσικά έπιασε τα βλέμματα ,αλλά δεν κατάλαβε ώσπου .....
Ν: Λευτέρη τι κάνεις ;...τον ρώτησε μόλις τον είδε να γονατίζει μπροστά της ....
Λ: θέλει πολύ θάρρος να σε ρωτήσω αν θες να γίνεις γυναίκα μου ...είπε χωρίς να πάρει το βλέμμα του από το δικό της ....
Ν: Λευτέρη ;....
Έβγαλε από την τσέπη του ένα μικρό βελούδινο κουτί και της το έδωσε ....
Εκείνη το άνοιξε με βουρκωμένα μάτια ....
Λ: δεν είναι μονόπετρο, αλλά νομίζω πως αυτή τη στιγμή ταιριάζει πολύ περισσότερο..... λοιπόν ;....θα με ξαναπαντρευτείς ;...
Η Ναυσικά κοιτούσε το βελούδινο κουτάκι και το περιεχόμενο του ...ένα μονόπετρο δεν θα την είχε συγκινήσει όσο αυτό.... ήταν μια μινιατούρα καροτσάκι και μια μπλε χάντρα για το βραχιόλι της ....
Ν: σειρά μου να παίξω ......είπε και γονάτισε και εκείνη μπροστά του ....διαλέγω αλήθεια ....γιατί η αλήθεια είναι πως δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς εσένα .....και με αυτά τα λόγια, χώθηκε στην αγκαλιά του και εκείνος της έκλεισε το στόμα με ένα παθιασμένο φιλί ....
Είχαν ξεχάσει για λίγο που βρίσκονταν ώσπου άκουσαν την φωνή του Μάκη ....
Μ: τώρα του είπε ναι ;....ρώτησε ....
Εύα : ρε αγάπη μου !!!!!!!!!...
Νικ: Μάκη δεν μασάς κάτι καλύτερα;....είπε και του έχωσε ένα τυρόπιτακι στο στόμα ....
Όταν η Ναυσικά ξεκόλλησε από την αγκαλιά του Λευτέρη, γύρισε και κοίταξε τη Δήμητρα ....
Ν: εσύ το ήξερες όλο αυτό ;....
Δ: μέσες άκρες ...όχι όλες τις λεπτομέρειες ....παραδέχτηκε ... Νικηφόρε φέρε την σαμπάνια από το ψυγείο και εγώ φέρνω ημερολόγια και μπλοκ .....έχουμε ένα γάμο να οργανώσουμε και αυτή τη φορά θα το κάνουμε με κάθε μεγαλοπρέπεια ....Λευτέρη σήκω επιτέλους από το πάτωμα... σου είπε ναι ....
Μ: για αυτό σέρνεται .....περίμενε πως θα την γλίτωνε ...είπε ο Μάκης γελώντας
Λ: ε, δεν τρώγεσαι με τίποτα ...είπε αγανακτισμένος και του πέταξε ένα μαξιλάρι ....
Δυο μήνες μετά ....
Λ: μήπως έπρεπε να πάρω εγώ τον μικρό ;....ρώτησε ανήσυχος ...
Μ: μπορείς να ηρεμίσεις λίγο ;...δεν φτάνει που μας έφερες στην άλλη άκρη της Αθήνας για τον γάμο .....
Εύα : τι του λες ;....Λευτέρη μου μην τον ακούς ,είναι τέλεια εδώ ....είπε η Εύα και τον έπιασε καθησυχαστικά από το μπράτσο ....
Λ: αλήθεια σου αρέσει ;....την ρώτησε με αγωνία ....
Εύα : ναι είναι πολύ ρομαντικά ....όπως σας ταιριάζει ....
Ο Λευτέρης κοίταξε πέρα από το εκκλησάκι τον ορίζοντα και την θάλασσα .....
Οι δυο μήνες που πέρασαν ήταν πολύ κουραστικοί για όλους ....
Η Ναυσικά με την Δήμητρα έτρεχαν για νυφικά, βαφτιστικά , στολισμούς και άλλα τέτοια, παρά τις αντιρρήσεις της Στέλλας και της Αμαλίας ,που πίστευαν πως μπορούσαν να τα κανονίσουν όλα αυτές ....
Η Εύα συμμετείχε διακριτικά στις ετοιμασίες ,ενώ παράλληλα κατατόπιζε την Μαργαρίτα για την δουλειά ....αυτό που είχε παραδεχτεί ήταν όμως ,πως μάλλον εκείνη είχε να μάθει από την Μαργαρίτα ,παρά να της δείξει ....
Ο Μάκης και αυτός ήταν χαμένος κάπου ανάμεσα στην δουλειά ,την προετοιμασία του δωματίου για τα δίδυμα και τον επερχόμενο γάμο ....
Ο Λευτέρης ,με την βοήθεια του Νικηφόρου και του γιατρού Λεβέντη είχαν φτιάξει μια δωδεκαμελή ομάδα ,με γιατρούς και βιολόγους, έτοιμη να κάνει την Ελλάδα να φιγουράρει για πολύ καιρό στις εφημερίδες για κάτι καλό και θετικό ....
Μόλις κατέθεσε την πρόταση του στον βουλευτή, άρχισε να ασχολείται με τον γάμο ....
Ν: μαμά!!!....φώναξε η Ναυσικά και η Στέλλα μπήκε έντρομη στο δωμάτιο ....
Στ: τι έπαθες ;....
Ν: με στενεύει ....κοίτα ....
Η Στέλλα κοίταξε την Ναυσικά και μετά την Δήμητρα ,που στεκόταν δίπλα της και κοίταζε το ταβάνι με απόγνωση ....
Στ : που σε στενεύει ;....εγώ μια χαρά το βλέπω ....
Ν: σίγουρα;...
Η Στέλλα θυμήθηκε την απόγνωση της Ναυσικά όταν έψαχνε για νυφικό ....
Ν: όλα είναι υπερβολικά στολισμένα ...νιώθω σαν καρνάβαλος ....είπε ένα απόγευμα και έκατσε βαριά στον καναπέ ....
Στ : δηλαδή εσύ τι θα ήθελες να φορέσεις ;....
Ν: δεν ξέρω ....κάτι όμορφο και ρομαντικό, αλλά χωρίς πολλά φρουφρου και πετράδια ....
Στ : ίσως σου φανεί χαζό ,αλλά θυμάσαι τις φωτογραφίες του γάμου μου ;....
Ν: ναι ...κάπως έτσι θα ήθελα να είναι και το δικό μου νυφικό ...εντάξει όχι με μακρύ μανίκι ....ούτε τόσο κλειστό μπροστά ....είπε η Ναυσικά και το βλέμμα της έλαμψε ....
Στ : αν του έκανες κάποιες διορθώσεις και φορούσες το δικό μου ;....πρότεινε ....
Ν: το έχεις κρατήσει ;....
Στ : ναι ...το έχω κάτω στην αποθήκη ...θες να πάμε να το βρούμε ;....
Τώρα κοιτούσε την κόρη της και δεν πίστευε πως αυτό που φορούσε ήταν το φόρεμα της ....
Η Ναυσικά είχε κάνει κάποιες μετατροπές και τώρα ήταν σαν καινούριο ....
Στ: σίγουρα ...μπορείς βέβαια να χαλαρώσεις λίγο την ζώνη ....είπε και την ξέσφιξε ....
Ν: έχεις δίκιο ....αχ μαμά μου ...δεν έχω λόγια να σε ευχαριστήσω που μου το έδωσες ....
Στ : τώρα είναι δικό σου ...εγώ έδωσα απλά τα υλικά και εσύ το εξέλιξες όμορφα ....τι λες Δημητρούλα ;...
Δ: νομίζω πως όποιος την δει θα νομίζει πως βγήκε από παραμύθι ...πάντως είσαι τυχερή κοπελιά ...ακόμα η κοιλιά δεν φαίνεται ....
Ν: ακολουθώ την συνταγή του Άγγελου ...τρώω σαν γουρούνι και μετά τα βγάζω ...είπε η Ναυσικά ....που είναι το ζιζάνιο ;....
Στ: τον έχει αναλάβει ο πατέρας σου ....
Νικ: τι έγινε κορίτσια ;...θα φύγουμε ;....οι άλλοι έχουν στηθεί και περιμένουν ...
Ν: ο Πέτρος με την Αμαλία ;....
Νικ: κάτω είναι ....
Η Στέλλα κοίταξε την κόρη της ενθαρρυντικά και την αγκάλιασε , αλλη μια φορα ....
Στ : κατεβαίνω μην αργήσεις ....
Η Ναυσικά έμεινε μόνη με την Δήμητρα ...
Ν: έτοιμη κουμπάρα ;...
Δ: εγώ ναι ....εσύ ;....
Ν: αγχωμένη ....
Δ: τελικά ποιος θα σε συνοδεύει ;....
Η Ναυσικά χαμογέλασε αινιγματικά ....
Ν: θα δεις ....πάρε τον άντρα σου και τον γιο μου και ακολουθούμε .....
Δ: φιλενάδα; ....όλα καλά θα πάνε ....είπε η Δήμητρα και την αγκάλιασε ....
Ν: το ξέρω ....τώρα το ξέρω ....φύγε τώρα γιατί θα αρχίσω να κλαίω και θα χαλάσει το μακιγιαζ...ειπε και ρούφηξε την μύτη της....
Λίγη ώρα μετά στην εκκλησία εμφανίστηκε η Δήμητρα με τον Νικηφόρο και τον Άγγελο ....
Ο μικρός μόλις είδε τον μπαμπά του έτρεξε κατευθείαν πάνω του ...
Λ: σιγά μεγάλε ....σήμερα πρέπει να είμαστε κύριοι.... είπε και του φίλησε το κεφαλάκι ....
Ο Άγγελος χτύπησε τα χεράκια του χαρούμενος .....
Λ: σου αρέσει εδώ ;....τον ρώτησε για να εισπράξει μια δυνατή αγκαλιά ....
Αγγ: μπλουμ ...είπε και έδειξε την θάλασσα ...
Λ: ναι θα κάνεις μπλουμ ,αλλά όχι εκεί ...του εξήγησε ήρεμα ο Λευτέρης ....
Νικ: πως τα πας ;....αγχωμένος ;....
Λ: λιγάκι ....έρχονται ;....
Νικ: Ναι ....θες να πάρουμε τον μικρό ;....
Λ: όχι ...θέλω να την υποδεχτούμε μαζί ....τι λες Άγγελε ;...
Η Δήμητρα χάζευε τον στολισμό ....
Είχαν διαλέξει αποχρώσεις του μπλε, επειδή θα ακλουθούσε η βάφτιση και τώρα που κοίταζε την επιλογή τους ολοκληρωμένη ,αισθανόταν πολύ όμορφα .....
Εύα : είναι όλα πολύ όμορφα ....είπε η Εύα και την πλησίασε ....
Δ: τώρα που τα βλέπω ηρέμισα λίγο ..εσύ πως είσαι ;....
Εύα : φουσκώνω ...ευτυχώς που αυτό το φόρεμα είναι ριχτό γιατί....
Η Εύα φορούσε ένα πολύ όμορφο μπλε φόρεμα, με κέντημα στο στήθος, που έπεφτε ριχτό μέχρι τη μέση της γάμπας ....
Δ: κοίτα αναλόγως δεν έχεις πάρει πολλά κιλά ....
Εύα : αν εγώ δεν έχω πάρει τότε η Ναυσικά τι να πει ;....
Δ: καλά μόλις την δεις θα μείνεις ....
Εύα : και εσύ όμως ....μια κούκλα ....
Η Δήμητρα κοίταξε το φόρεμα της ....σμαραγδί, με δέσιμο στο λαιμό ,που έδειχνε πολύ σεμνό από μπροστά ,όμως από πίσω η πλάτη ήταν όλη ακάλυπτη ....
Δ: ευχαριστώ ....είχα μια αμφιβολία, αλλά αισθάνομαι καλά πια ....
Εύα : και αυτό φαίνεται ....
Ακούστηκε κορνάρισμα και όλοι πήραν τις θέσεις τους ....
Η Δήμητρα δίπλα στον Λευτέρη, που δεν άφησε τελικά τον Άγγελο από την αγκαλιά του ....
Ο Νικηφόρος, με τον Μάκη και την Εύα λίγο πιο δίπλα ....
Η Μαρίλια ,με την Αγγέλα και την μικρή της Δήμητρας λίγο πιο πίσω ....
Φ: λοιπόν αδελφούλα εγώ το χρέος μου το έκανα ....σε έφερα σώα και στην ώρα σου ...είπε ο Φίλιππος και γύρισε να την κοιτάξει ....
Ν: άντε τράβα στην κοπέλα σου γιατί με το ζόρι με έφερες ...απλά δεν ήθελες να μάθουν όλοι πως προτιμούσες να είσαι με την Μαρίλια αντί για εμένα ....τον πείραξε ....
Ο Φίλιππος κατέβηκε και της άνοιξε την πόρτα γελώντας ....
Πίσω τους είχε σταματήσει ένα άλλο αυτοκίνητο ....
Η Στέλλα κατέβηκε πρώτη και πήγε να την βοηθήσει να στρώσει το πέπλο ...
Ακολούθησε η Αμαλία και ο Πέτρος με τον Ευκλείδη ...
Ν: τι θα γίνει ;....θα με κοιτάτε πολύ ώρα ;....είπε η Ναυσικά ....
Ο Πέτρος και ο Ευκλείδης πήραν τις θέσεις τους δίπλα της ....
Ν: τελικά έχω πολλούς άντρες να με λατρεύουν ..είπε για να καλύψει την συγκίνηση της ....
Ο Λευτέρης δεν μπορούσε να την δει ακόμα ....
Δ: πάρε ανάσα ...του ψιθύρισε η Δήμητρα και εκείνος γέλασε και χαλάρωσε λίγο ....
Πρώτος τον πλησίασε ο Φίλιππος ....
Φ: έρχεται γαμπρούλη και μόλις την δεις θα σου πέσει το σαγόνι ...του είπε ....
Ακολούθησαν η Στέλλα και η Αμαλία, που δεν είπαν τίποτα απλά του έσφιξαν το μπράτσο ....
Και μετά ....
Του κόπηκε η ανάσα .....
Αν δεν κρατούσε τον Άγγελο θα είχε πέσει ξερός ....
Η Ναυσικά σήκωσε το βλέμμα και τον κοίταξε ....
Οι άντρες της ζωής της ...τα μάτια της γυάλισαν καθώς προδοτικά δάκρυα έκαναν την εμφάνιση τους .....
Π: στην παραδίδουμε και επίσημα ....του είπε ο Πέτρος ...
Ευκλ: Να την κάνεις ευτυχισμένη ...συμπλήρωσε ο Ευκλείδης ....
Λ-Ν: σε αγαπώ .....ψέλλισαν ταυτόχρονα ....
Αγγ: μαμά;.....παραπονέθηκε ο Άγγελος ....
Η Ναυσικά τράβηξε το βλέμμα της από τον Λευτέρη ....
Ν: και εσένα σε αγαπώ ....είπε στον γιο της και τον φίλησε ....
Το μυστήριο τελέστηκε με πολύ συγκινησιακή φόρτιση ....
Ο παππάς ,αν και στην αρχή είχε αντίρρηση για το κατά πόσο μπορούσαν να κρατάνε και τον μικρό την ώρα του μυστήριου ,υποχώρησε ....
Έτσι ο Άγγελος ήταν παρόν σε όλη την τελετή και το παράξενο ήταν πως δεν παραπονέθηκε καθόλου ...κοιτούσε γύρω του τα κεριά ,τον στολισμό και δεν ζήτησε ούτε μια φορά να κατεβεί από την αγκαλιά του πατέρα του ....
Η Ναυσικά φοβήθηκε πως θα τράβαγε τα στέφανα από τα κεφαλιά τους ,αλλά την διέψευσε ....
Χτύπησε απλά τα χεράκια του σαν να επικροτούσε την κίνηση ....
Όταν το μυστήριο τελείωσε πολλά κιλά ρύζι έπεσαν στο κεφάλι τους ....
Η Ναυσικά και ο Λευτέρης χαθήκαν στις αγκαλιές των αγαπημένων τους ανθρώπων ....
Ευχές, δάκρυα χαράς και χαμόγελα ....
Λίγη ώρα μετά ακολούθησε η βάφτιση ....
Παππάς : και το όνομα αυτού Άγγελος ....είπε και τον βούτηξε στην κολυμπήθρα ....
Ο μικρός χτύπησε χαρούμενος τα χεράκια του και μόλις μπήκε μέσα στο νερό αποφάσισε πως έπρεπε να γίνουν όλοι μούσκεμα ....
Αγγ: μπλουμ ...είπε και έσκασε ένα ευτυχισμένο χαμόγελο ....
Η Ναυσικά με τον Λευτέρη στέκονταν δίπλα και παρακολουθούσαν συγκινημένοι ....
Μόλις τελείωσε και η βάφτιση, έκατσαν στο περβάζι της εκκλησίας και με φόντο την θάλασσα, έβγαλαν μια φωτογραφία οι τρεις τους ....
Ν: ξέχασα να σου πω ...του ψιθύρισε στο αυτί ....δεν είχα υπομονή και ρώτησα τον Κώστα για το φύλλο του μωρού .....
Λ: μα είχαμε πει πως δεν θα μαθαίναμε αυτή τη φορά ....
Ν: περιέργεια αγάπη μου ....δικαιολογήθηκε ....να σου πω ;...
Λ: τι θα με αφήσεις σε αγωνία ;..
Ν: αγόρι ....είπε και τον κοίταξε στα μάτια ....οπότε ξέρεις εσύ ....όταν πλησιάζω τον έβδομο μην λείπεις και πολύ από το σπίτι ....
Ο Λευτέρης την κοίταξε και χαμογέλασε ευτυχισμένος ....
Λ: ετοιμάζεις την προσωπική σου φρουρά κυρία Βερέμη ;...είπε και την έκλεισε στην αγκαλιά του .....
Ν: μου αρέσει να περιτριγυρίζομαι από ωραίους άντρες κύριε Βερέμη ......του απάντησε και τον φίλησε .....
Μ: τι θα γίνει με εσάς ;....θα ξεμοναχιαστείτε το βράδυ ....η γυναίκα μου πεινάει ...τους διέκοψε ο Μάκης ....
Η Ναυσικά με τον Λευτέρη έφτασαν στο χώρο της δεξίωσης αρκετά αργότερα ....
Νικ: είχαμε αρχίσει να πιστεύουμε πως δεν θα έρθετε ...τους είπε ο Νικηφόρος που τους περίμενε στην είσοδο ....
Λ: αν εξαρτιόταν από εμένα δεν θα ερχόμασταν.... είπε ο Λευτέρης και κοίταξε με νόημα την Ναυσικά η οποία έγινε κατακόκκινη ....
Ν: Λευτέρη!!!!....
Ο Νικηφόρος γέλασε ....
Νικ: λοιπόν περιμένετε λιγάκι να ειδοποιήσω πως ήρθατε ....και φρόνιμα ....είπε και εξαφανίστηκε ....
Ν: τι ήταν αυτά που έλεγες ;....μάλωσε τον Λευτέρη ....
Λ: η αλήθεια ....είπε και την τράβηξε πάνω του ....
Ν: Λευτέρη!!!...μη ...είπε πάνω στα χείλη του ....
Λ: μη τι;....την ρώτησε και την έσφιξε ακόμα περισσότερο ...
Ν: μην σταματας.....ειπε και περασε τα χέρια της γύρω από το λαιμό του ,ανταποδίδοντας με πάθος το φιλί ....
Και τότε οι πόρτες άνοιξαν και οι καλεσμένοι βρεθήκαν αντιμέτωποι με ένα θέαμα που δεν περίμεναν, αλλά γνωρίζοντας αυτούς τους δυο ,δεν τους φάνηκε καθόλου παραταιρο .....
Τα σφυρίγματα και τα χειροκροτήματα τους επανέφεραν στην πραγματικότητα ....
Λ: χαμογέλα και μην φύγεις από μπροστά μου αν δεν θες να γίνουμε θέαμα ....της ψιθύρισε ο Λευτέρης και της σκούπισε το κραγιόν που είχε φύγει από την θέση του ....
Ν: πως θα αντικρίσω τους γονείς μου ;....ρώτησε η Ναυσικά
Λ: λες να νομίζουν πως τα παιδιά τα φέρνει ο πελαργός ;....
Ν: Λευτέρη!!....είπε και έσκασε στα γέλια ,ξεχνώντας την αμηχανία της .....
Ο Ευκλείδης και ο Πέτρος είχαν μείνει εμβρόντητοι με το θέαμα ....
Ευκλ: τι πράγματα είναι αυτά μπροστά στον κόσμο ;...μουρμούρισε ο Ευκλείδης ....
Π: νομίζω πως σήμερα κατάλαβα πόσο τυχερός ήμουν που δεν την ήξερα στην εφηβεία της ....δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο δύσκολο είναι να είσαι πατέρας κοριτσιού ....
Ευκλ: ρώτα και εμένα ....
Στ: είστε με τα καλά σας ;.....τι λέτε ;....το κορίτσι λάμπει από ευτυχία και εσείς ....
Αμ: άσε τους Στέλλα μου ...ξέχασαν τα δικά τους ....
Ευκλ: θα μπορούσαν να είναι πιο διακριτικοί .... επέμεινε ....
Στ: Ευκλείδη !!!!!....έχουν ήδη ένα παιδί και περιμένουν δεύτερο ....πως νομίζεις πως τα έκαναν;....
Π: Στέλλα δεν βοηθάς έτσι ....η κόρη μας είναι πάντα παιδί ....δεν αλλάζει αυτή η εικόνα ....
Αμ: για τον Φίλιππο θα έκανες έτσι ;....όχι ....για αυτό σοβαρέψου και ευχήσου να πάνε όλα καλά ....χειροκροτήστε μπαίνουν ....
Οι δυο άντρες κοιταχτήκαν και σήκωσαν τους ωμούς σε μια βουβή συμφωνία, πως αυτή τη συζήτηση την είχαν χάσει ......
Ο Λευτέρης έπιασε την Ναυσικά από την μέση ....
Λ: κρατήσου από πάνω μου ...είπε και την σήκωσε στα χέρια για να πάνε στο κέντρο της αίθουσας που είχε στηθεί κάτι σαν πίστα .....
Μόλις έφτασαν μπροστά στο τραπέζι που ήταν στημένη η τούρτα η Ναυσικά έσκασε στα γέλια .....
Ν: ποιανού ιδέα ήταν αυτό;....
Λ: δική μου ....δεν σου αρέσει ;...
Ν:πολύ ,αλλά τελικά έχεις γίνει πολύ ξεδιάντροπος γιατρέ .....
Λ: μπορώ και περισσότερο ...περίμενε να μείνουμε μόνοι ...της ψιθύρισε στο αυτί ....
Ο υπεύθυνος του χώρου τους πλησίασε με μια σαμπάνια .....
-: να ζήσετε ...ευχήθηκε ....
Αφού τέλειωσαν με τα τυπικά ( τούρτες , σαμπάνιες ), ήρθε η ώρα για τον πρώτο χορό τους ως ζευγάρι .....
Πριν αρχίσει να παίζει η μουσική ο Λευτέρης ζήτησε από όλους να κάνουν ησυχία για λίγο ...
Λ: καταρχήν θέλω να σας ευχαριστήσω που μοιράζεστε αυτή την τόσο σημαντική στιγμή της ζωής μας ....όλοι γνωρίζετε πως εγώ με την Ναυσικά έχουμε περάσει πολλά για να φτάσουμε στο σήμερα ....επίσης είμαι σίγουρος πως όλοι ,ακόμα και η όμορφη σύζυγος μου, περιμένετε να χορέψουμε ένα από τα υπέροχα ταγκό μας ...όμως εγώ αποφάσισα να το αλλάξω λιγάκι ...
Γύρισε και έπιασε τα χέρια της Ναυσικά και την ανάγκασε να τον κοιτάξει ....
Λ: Ναυσικάκι μου είπα να ακούσουμε κάτι πιο σύγχρονο ...κάτι που λέει ακριβώς όσα αισθάνομαι για σένα .....
Η Ναυσικά τον κοιτούσε απορημένη ....
Και τότε ακούστηκε η μελωδία ....
Θα σ' αγαπάω....
Μες στην ψυχή μου , στην ψυχή μου μυστικά...
Θα σε κρατά...
Όπως δε μπόρεσε ποτέ άλλος κανείς...
Και ας ματώνω...
Και την ζωή μου χίλια λάθη ας χρεώνω...
Μέχρι να ζήσουμε στο φως κάποτε εμείς....ΕΜΕΙΣ...
Και η Ναυσικά έλιωσε στην αγκαλιά του ....
Είμαι ΔΙΚΟΣ σου....
Είμαι δυο λέξεις μοναχά , δικός σου...
Είμαι η αλήθεια η κρυφή , το μυστικό σου...
Είμαι το γέλιο , η σιωπή κι ο θόρυβος σου...
Ότι κι αν είμαι , είμαι εγώ ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ σου...
Η Εύα και η Δήμητρα τους κοιτούσαν και παράλληλα σκούπιζαν τα δάκρυα από τα μάτια τους ....
Θα σ' αγαπάω...
Μες την σιωπή μου , στην σιωπή μου σαν φωνή...
Θα σε φιλάω...
Κι απ' το βυθό θα πιάνω πάλι ουρανό...
Ότι κι αν γίνει...
Αύτη η αγάπη ως το άπειρο θα μείνει...
Μόνο σε σένα θα ανήκω πάντα εγώ...ΕΓΩ...
ΕΙΜΑΙ ΔΙΚΟΣ ΣΟΥ......
Μ: αηδία έχουν γίνει ....όλο σαλιαρίζουν ...
Νικ: και που να τους έβλεπες έξω ....
Δ: πόσο πεζοί είστε ;....τα παιδιά είναι ερωτευμένα ....
Εύα : πες τα ρε Δήμητρα ....
Μ: να πάνε να βρουν κανένα κρεβάτι λέω ....
Δ: εσείς τα δικά σας τα ξεχάσατε ;....ακόμα και εσύ Νικηφόρε την ημέρα του γάμου μας όλο διαχυτικότητες ήσουν ....
Νικ: τι εννοείς ακόμα και εγώ ;...τι είμαι εγώ ;....
Μ: ξενέρωτος αδελφάκι ...απλά στο λέει με τρόπο ...
Εύα : ρε Μάκη !!!!!....
Μ: τι ρε Μάκη και εσύ ....μόνο στον δικό μας γάμο ξέρανε όλοι να μας το χαλάσουν που τρέχαμε στα νοσοκομεία .....
Δ: γεννούσα Μάκη ...δεν το έκανα για να σου δημιουργήσω πρόβλημα ....πως τον αντέχεις ;....
Εύα : τι να κάνω ;....είμαι έγκυος ....σταματήστε τώρα ..το τραγούδι τελειώνει ....
{{ ελπιζω να μην το παρακανα με τις φωτογραφιες ... και στα δικα σας οι ελευθερες !!!}}
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro