Λ: Πέτρο ;....έγινε κάτι στο νοσοκομείο ;....ρωτησε ανήσυχος ...
Π: όχι ...όπως τα άφησες ....ο Φίλιππος με έστειλε ....πειράζει που ήρθα ;....κοίταξε την Ναυσικά .....
Ν: όχι καθίστε ....Λευτέρη πιασε μια καρεκλα ....
Π: πως πας ;...ρώτησε και κοίταξε το μόνιτορ που παρακολουθούσε την καρδιά του μωρού ....
Ν: καλά ...ο μπέμπης είναι πολύ δυνατός και προφανώς θέλει να μας γνωρίσει ...η κυρία Αμαλία ;....
Π: η κυρία Αμαλία ....επανελαβε σιγά ...δεν είναι και πολύ καλά ....
Ν: μην φοβάστε ...μου έχει μιλήσει ο Λευτέρης ....κάνετε το σωστό ....αν κάποιος μπορεί να την βοηθήσει είναι ο άντρας μου ....

Του έπιασε το χέρι και ο Πέτρος αισθάνθηκε κάπως αμήχανα ....

Ν: τόσο καιρό σας ακούω να λέτε πόσο πολύ της μοιάζω ....αν αυτό ισχύει έστω και στο μισό ,θα παλέψει για την ζωή της και είμαι σίγουρη πως θα νικήσει ....άλλωστε πρέπει να γνωρίσει το εγγόνι της .....
Π: είχε δίκιο ο Φίλιππος ...μου έκανε καλό να σου μιλήσω ...κάτι τελευταίο ....προσπάθησε να μην είσαι πάντα τόσο ξεροκέφαλη ....σου είχα πει να μην έρθεις στο δικαστήριο και με αγνόησες ....δεν ήθελα να έρθεις γιατί φοβόμουν για την ζωή σου .....
Ν: τι μου λέτε ;...πως σας είχαν προειδοποιήσει ;....
Π: όχι έμενα ...είχαν πλησιάσει τον Ανδρέα ....εκείνος με προειδοποίησε και με πίεσε να σε απομακρύνω από τα δικαστήρια ....ρώτα και τον Λευτέρη ...του είχα μιλήσει ....
Ν: Λευτέρη ;....
Λ: δεν ήξερα λεπτομέρειες και το έμαθα λίγο πριν εμφανιστείς ...δικαιολογήθηκε ....
Π: φεύγω τώρα ....έχω αφήσει τον Φίλιππο πολύ ώρα μόνο του ....να προσεχείς ....
Ν: πείτε της πως τη σκεφτομαι ....

Όταν η Δήμητρα συνάντησε τον Νικηφόρο ...
Νικ- Δ: έχουμε πρόβλημα ...είπαν ταυτόχρονα ....
Νικ: μίλησα με τον Μάκη ....
Δ: μίλησα με την Εύα ....
Κοιταχτήκαν στα μάτια και χαμογέλασαν ....
Δ: εγώ πρώτη ....του είπε και εκείνος υποχώρησε .....
Νικ: βάζω καφέ ...θα είναι δύσκολο βράδυ το σημερινό ....

Ν: πάλι μυστικά ....είπε η Ναυσικά και αγριοκοίταξε τον Λευτέρη....
Λ: θα στο έλεγα ,αλλά με τόσα που έγιναν....
Ν: αυτό ή γιατί δεν ήθελες να μάθω .πως ο Ανδρέας προσπάθησε να με προστατέψει ;....
Λ: μη λες βλακείες ....του χρωστάμε και ευχαριστώ ,άσχετα αν η ξεροκεφαλιά σου δεν τον άφησε να το κάνει ....
Ν: να σε πιστέψω ;....
Λ: να με πιστέψεις ...δεν είμαι τόσο παράλογος ....
Ν: είσαι, αλλά δεν είναι της παρούσης... ήμουν πολύ σκληρή απέναντι στον Πέτρο ;.....
Λ: όχι ....του είπες όσα είχε ανάγκη να ακούσει ,εκτός από δυο πράγματα ....
Ν: ποια;....
Λ: «σας συγχωρώ» και «μητέρα»....
Ν: δεν μπορώ να τα πω αυτά ...έχω και μαμά και μπαμπά και αυτό δεν θα αλλάξει ... και δεν την έχω συγχωρέσει ακόμα ....
Λ: το ξέρω ...μην στενοχωριέσαι ..όλα θα γίνουν στην ώρα τους ....τι λες τώρα να κάνεις πιο εκεί, να κοιμηθούμε γιατί αύριο έχω χειρουργείο ;....
Ν: έλα ..είπε και το έκανε χώρο ....

Ο Μάκης μπήκε στο σπίτι λίγο μουδιασμένος ....

Η Εύα είχε φτιάξει ένα τέλειο σκηνικό αποπλάνησης ....αναμμένα κεριά χαμηλή μουσική ....στρωμένο τραπέζι για δυο ....και εκείνη να λάμπει φορώντας μόνο μια λεύκη μεταξωτή ρόμπα ....σαν άγγελος ....

Μ: τι είναι όλα αυτά ;....ρώτησε και την πλησίασε ....
Εύα : θέλω η σημερινή νύχτα να σου μείνει αξέχαστη ...του είπε ψιθυριστά και του έδωσε ένα ποτήρι κρασί ....
Μ: όλες οι νύχτες μαζί σου είναι αξέχαστες ....είπε και την φίλησε στο στόμα ....
Εύα : αυτή ειδικά όμως θέλω να την θυμάσαι για πάντα ...είπε και ανταπέδωσε το φιλί με πολύ περισσότερο πάθος ....σχεδόν με απόγνωση ....

Ο Μάκης άφησε το ποτήρι στο τραπέζι και την σήκωσε στην αγκαλιά του ....
Εκείνη του έβγαλε το σακάκι και του τράβηξε με δύναμη το πουκάμισο χωρίς να σταματήσει να τον φιλάει ....

Μ: Εύα ;.....μουρμούρισε σχεδόν χωρίς ανάσα ....
Εύα : μην μιλάς .....θέλω να σε νιώσω ....κάνε με να νιώσω ζωντανή ....

Ήταν μια δύσκολη νύχτα .....

Ο Νικηφόρος και η Δήμητρα προσπαθούσαν να βρουν μια λύση για να βοηθήσουν την Εύα και τον Μάκη .....

Ο Πέτρος στεκόταν ξάγρυπνος έξω από την πόρτα της εντατικής ....προσπαθούσε να στείλει θετική ενέργεια την Αμαλία ....του είχαν υποσχεθεί πως πριν την εγχείρηση ,θα τον αφήναν να την δει ....κατέβηκε στο παρεκκλήσι του νοσοκομείου και άναψε ένα κερί....αν υπήρχε θεός, έπρεπε να τον ακούσει τώρα .....δεν παρακαλούσε για τον εαυτό του ,αλλά για την γυναίκα του ...τον άνθρωπο που ήταν πάντα δίπλα του ....ακόμα και όταν εκείνος ,την είχε αφήσει μόνη της ...εκείνη ακόμα και τότε δεν τον εγκατέλειψε .....κράτησε το παιδί τους ...

Ο Μάκης και η Εύα έζησαν μια νύχτα πάθους ...μια νύχτα που η Εύα είχε σκοπό να την ζήσει μέχρι τέλους ,αφού αυτή σκόπευε να είναι η τελευταία τους...

Ο Λευτέρης ξύπνησε πολύ νωρίς ...το άγχος για την επέμβαση ήταν μεγάλο ,καθώς ένιωθε το βάρος από την προσμονή όλων για το αποτέλεσμα ....δεν ήταν ένας τυχαίος ασθενής ....ένα λάθος θα του κόστιζε πολύ περισσότερο ...θα του κόστιζε συναισθηματικά ....

Βγήκε όσο πιο αθόρυβα μπορούσε από το δωμάτιο και σχημάτισε το τηλέφωνο του γυναικολόγου της Ναυσικάς ....

Λ: έλα Κώστα ....όχι η Ναυσικά είναι καλά ...για άλλο σε θέλω ....σήμερα θα χρειαστεί να λείψω ...έχω ένα χειρουργείο ....δεν μπορώ να το αναβάλω ....είναι η βιολογική μητέρα της Ναυσικάς ....είμαι σίγουρος πως θα προσπαθήσει να σε πείσει να την αφήσεις να έρθει ....βρες μια δικαιολογία ...οτιδήποτε ....μην την αφήσεις ....είναι πολύ πεισματάρα και ξεροκέφαλη ....ναι είναι δύσκολα ...δεν ξέρω αν θα τα καταφέρει να επιζήσει ....ευχαριστώ ....

Έκλεισε το τηλέφωνο και ξαναγύρισε στο δωμάτιο ......
Την κοίταξε που κοιμόταν ήσυχη ....θα τον σκότωνε αν ήξερε για το τηλεφώνημα ,αλλά έπρεπε να το κάνει ....την ήξερε πια ....
Ξάπλωσε πάλι δίπλα της και ακούμπησε το κεφάλι του στα μαλλιά της ....η μυρωδιά από το σαμπουάν που χρησιμοποιούσε τον ηρέμισε ....ήταν η δική της μυρωδιά ....
Εκείνη αναδεύτηκε και βολεύτηκε καλύτερα στην αγκαλιά του χωρίς να ξυπνήσει ....

Ήταν 6 το πρωί ....έξω από την εντατική η φιγούρα του Πέτρου φανταζε σαν να ήταν μέρος από το ντεκόρ ....δίπλα του ο Φίλιππος ....αρκετά ταλαιπωρημένος και αυτός ....

Αθ: κύριε Ρίζου;....
Π: γιατρέ ;....έχετε κανένα νέο ;.....
Αθ: είναι σταθερή ...σας υποσχέθηκα να την δείτε πριν το χειρουργείο ...
Π: μπορώ ;....τώρα ;....
Αθ: ναι ...αν θες να την δεις και εσύ ...είπε στον Φίλιππο ....
Φ: εννοείται πως θέλω ....
Αθ : πέντε λεπτά ο καθένας ....μιλήστε της ...δώστε της δύναμη να το παλέψει ...
Π: ευχαριστούμε γιατρέ ....
Αθ : είστε τυχεροί που έχετε τον γαμπρό που έχετε ....αν δεν ήταν αυτός ....
Π: σε πειράζει να μπω πρώτος ;...ρώτησε τον Φίλιππο....
Φ: όχι βέβαια ...μου φτάνει που θα την δω ....μπαμπά ;....είμαι σίγουρος πως θα πάνε όλα καλά....

Ο Πέτρος τον κοίταξε και το βλέμμα του έδειχνε πως ήθελε πολύ να τον πιστέψει .....

Νικ: Δήμητρα μου ....ξύπνα αγάπη μου ....είπε ο Νικηφόρος και η Δήμητρα μουρμούρισε χωρίς να ανοίξει τα μάτια ....
Νικ: ξύπνα καρδιά μου ...πρέπει να φύγω .....

Η Δήμητρα άνοιξε τα μάτια της και είδε πως ήταν ήδη ντυμένος ....

Δ: τι ώρα είναι ;....τον ρώτησε ....
Νικ: είναι νωρίς ακόμα ....απλά θα πρέπει να πάω νωρίς στο νοσοκομείο και πρέπει να τα πούμε λιγάκι ....
Δ: κάτσε να ρίξω λίγο νερό στο πρόσωπο μου ....θα φτιάξεις καφέ ;...
Νικ: σε περιμένει έτοιμος ...της είπε εκείνος και την φίλησε ...μην αργείς ...δεν έχω πολύ χρόνο ....

Μερικά λεπτά αργότερα κάθονταν στην κουζίνα και συζητούσαν ....

Δ: θα την έχω από κοντά μέχρι να τελειώσεις και μετά θα την φέρουμε αντιμέτωπη με τον Μάκη ....δεν ξέρω αν θα μπορέσει να τα πει αυτά μπροστά του ....
Νικ: δεν θα μπορέσει ,αλλά εγώ σκέφτηκα κάτι άλλο ...Αγγέλα και Μαρίλια ....
Δ: είσαι πολύ πονηρός τελικά ...είπε και χαμογέλασε ...ντύνομαι και πάω μόλις φύγεις ....πόσο έξυπνος είσαι ....είπε και τον αγκάλιασε ....
Νικ: πολύ ....αλλά πες κι άλλα ...μου αρέσει να με αποθεώνεις ....
Δ: ψωνάρα ...είπε και τον φίλησε ....πόσο χρόνο έχεις μέχρι να φύγεις ;....τον ρώτησε ...
Νικ: όχι πολύ ...γιατί;...
Δ: έλεγα αν προλάβαινα να σε αποθεώσω λίγο ακόμα ....του είπε πονηρά ....
Νικ: κυρία Λαζάρου !!!....τι κουβέντες είναι αυτές;....την πείραξε και παράλληλα την έσπρωξε προς την κρεβατοκάμαρα ....

Π: Αμαλία μου ....εγώ είμαι ....ξέρω πως με ακούς ....έχω ευχαρίστα να σου πω ....σήμερα θα χειρουργηθείς ....και θα το κάνει ο Λευτέρης ...ο γαμπρός μας ....πιστεύει πολύ πως όλα θα πάνε καλά ...θέλω να τον βοηθήσεις και εσύ όμως ....μην του κάνεις την ζωή δύσκολη ....πήγα και ειδα την Ναυσικά ...πάει καλά ...και αυτή και το μωρό ...μου είπε να σου πω πως σε σκέφτεται ....είμαι σίγουρος πως αν μπορούσε θα ήταν εδώ ....έχει αρχίσει και σε νοιάζεται ....μην χάσεις την ευκαιρία αυτή ....έξω θα είμαι και θα περιμένω να ακούσω τα ευχαρίστα ....Σε αγαπάω καρδιά μου ....

Έφερε το χέρι της στα χείλη του και το φίλησε ....
Και εκείνη έκανε μια ανεπαίσθητη κίνηση να του σφίξει το χέρι ....

Δάκρυα κύλησαν από τα μάτια του ....
Π: το ξέρω ....θα περιμένω έξω ....

Έξω τον περίμενε ο Φίλιππος ....
Φ: λοιπόν;....
Π: μου έσφιξε το χέρι ....ακούει Φίλιππε ....μας ακούει ...
Φ: πάω και εγώ ....

Ο Φίλιππος μπήκε μέσα στην εντατική και τρόμαξε με την εικόνα που αντίκρισε ....
Όταν είχε πάθει το έμφραγμα ήταν αδύναμη αλλά αυτό που έβλεπε τώρα μπροστά του ....

Φ: μαμά ;...ο Φίλιππος είμαι ...θέλω να σου ζητήσω συγγνώμη για όλα τα άσχημα που σου είπα όταν έμαθα την αλήθεια για την Ναυσικά ....μου απέδειξες πως όντως θα έδινες την ζωή σου για τα παιδιά σου .....ντρέπομαι τόσο πολύ ....πάλι καλά που δεν μπορείς να μιλήσεις γιατί θα μου τα έψελνες ....ξέρεις κάτι ;...είμαι σίγουρος πως όλα θα πάνε καλά ....εσύ ,η Ναυσικά και ο μπέμπης είστε πολύ δυνατοί και θέλετε πολύ να τα καταφέρετε ....Σε αγαπάω μαμά μου ...θα είμαι έξω ...μαζί με τον μπαμπά ...και αν είπα κάτι παραπάνω θα μείνει μεταξύ μας εντάξει ;....

Έσκυψε από πάνω της και άφησε ένα τρυφερό φιλί στο μέτωπο της ....
Δεν πρόλαβε να δει το δάκρυ που κύλησε από τα μάτια της ....

Ν: Λευτέρη!....ξύπνα ...τι ώρα είναι ;....

Η Ναυσικά πετάχτηκε έντρομη και είδε τον Λευτέρη να στέκεται δίπλα της και να την κοιτάζει χαμογελώντας ήρεμα ....

Λ: ηρέμισε ...έχω ξυπνήσει εδώ και ώρα ....την αγκάλιασε τρυφερά ....
Ν: φοβήθηκα πως σε πήρε ο ύπνος ...πότε θα φύγεις ;...
Λ: σε λιγάκι ...περιμένω να έρθει η μαμά σου ....τι κάνει το μωρό σήμερα ;....ρώτησε και χάιδεψε απαλά την κοιλιά της ....
Ν: πεινάει λιγάκι ....είπε και χαμογέλασε ...Λευτέρη ;...όλα θα πάνε καλά έτσι ;....τον κοίταξε με αγωνία ...
Λ: θα βάλω τα δυνατά μου και θα έχω και τον Νικηφόρο μαζί ...της είπε ήρεμα ...εσύ θέλω να χαλαρώσεις ...όλο αυτό το άγχος δεν κάνει καλό στο μωρό ...
Ν: είναι που είμαι εδώ και δεν μπορώ να κουνηθώ ....αν μπορούσα να έρθω ....
Λ: ούτε να το σκεφτείς ...ο Κώστας έχει πει δυο μέρες ακινησία ...δεν θα με κάνεις να ανησυχώ και για σένα τώρα .....την μάλωσε ...
Ν: δεν θα έβαζα σε κίνδυνο το μωρό ...το ξέρεις αυτό ...του είπε θιγμένη ...απλά αν υπήρχε κάποιος τροπος ....
Λ: δεν το συζητάω άλλο ....α, να η Στέλλα ....

Στ : καλημέρα ...τσακώνεστε ;....ρώτησε και τους κοίταξε ...
Λ: όχι ...απλά συζητάμε έντονα ....τους αφήνω στα χέρια σου πεθερούλα ...της είπε και φίλησε την Ναυσικά , χάιδεψε την κοιλιά της και έφυγε ...

Ν: καλή επιτυχία ....του φώναξε ....

Στ : για πες τώρα τι του έκανες πρωί πρωί .....είπε η Στέλλα και την κοίταξε έντονα ....

Όταν ο Νικηφόρος έφτασε στο νοσοκομείο ,ο Λευτέρης ήταν ήδη στο γραφείο του Αθανασίου και κοίταζε ξανά τις εξετάσεις ....

Λ: καλώς τον ...
Νικ: μόλις τελειώσουμε έχουμε σοβαρό πρόβλημα με τον Μάκη ....του είπε ...
Λ: τι έγινε ;...τον ρώτησε με ενδιαφέρον ....
Νικ: η Εύα ...θέλει να φύγει ....για την ώρα έχει αναλάβει η Δήμητρα να καθυστερήσει τις εξελίξεις, μέχρι να μπορούμε να είμαστε όλοι εκεί ....
Λ: όλα μαζί πάλι ...εγώ πήρα τον Κώστα και του είπα να κρατήσει την Ναυσικά στο νοσοκομείο ...
Νικ: γιατί ;...σκέφτεται να φύγει ;....
Λ: αν δεν την κρατήσουν εκεί, θα βγούμε από το χειρουργείο και θα την βρούμε απέξω ...
Νικ: έχει αρχίσει και δέχεται την Αμαλία ...παρατήρησε ...
Λ: ναι αλλά δεν το καταλαβαίνει ..πιστεύει πως είναι απλή υποχρέωση που της έσωσε την ζωή .....αρκετά ....έλα να δεις κάτι ....αυτές είναι οι σημερινές εξετάσεις ....

Στ: δεν μιλάς σοβαρά!! ....ο γιατρός ήταν κατηγορηματικός ....δυο τουλάχιστον μέρες ακινησία ....είπε η Στέλλα με απόγνωση ....
Ν: μα δεν είπα να το ρισκάρω ....αν έλεγα στον Κώστα να πάω με ασθενοφόρο ;....
Στ: δεν είναι ταξί τα ασθενοφόρα .....σύνερθε ....
Ν: όσο είμαι εδώ θα τρελαθώ από την αγωνία και θα τρελάνω και το μωρό ....φέρε μου το τηλέφωνο ....

Η Στέλλα της το έδωσε με μισή καρδιά ...έβλεπε πως δεν είχε νόημα να το παλεύει άλλο ....ευχόταν μόνο ο γιατρός της να μπορούσε να την πείσει να κάτσει φρόνιμη ....

Η Δήμητρα ήταν έξω από το σπίτι της Εύας ...ήξερε πως ήταν νωρίς και ίσως τους ξυπνούσε, αλλά έπρεπε να προλάβει ....χτύπησε το κουδούνι και περίμενε ...

Αγγ: Δήμητρα; ....πότε γύρισες κορίτσι μου ;...είπε και την αγκάλιασε ....έλα μέσα ....
Δ: χθες τα ξημερώματα ....δεν μπορούσα να μείνω μακριά ....η Μαρίλια ;....
Αγγ: πάνω ...ετοιμάζεται να πάει στο νοσοκομείο ....
Δ: να σταθεί στον Φίλιππο ,ε;....χαίρομαι που είναι μαζί ...είναι καλό παιδί ....
Αγγ: εσύ όμως γιατί είσαι εδώ ;...
Δ: φώναξε και την Μαρίλια ...πρέπει να μιλήσω και στις δυο σας ...πρόκειται για την Εύα ....

{{Μιχ: μην το βάλεις κάτω τόσο εύκολα μικρή ....
Εύα : ποιος είσαι εσύ ;....η Εύα κοίταξε τον άγνωστο ....της ήταν πολύ οικεία η παρουσία του αλλά δεν τον ήξερε ...
Μιχ: εμένα μου στέρησαν την ζωή μου αλλά δεν το έβαλα κάτω ....μην τους αφήσεις να καταστρέψουν την δίκη σου ....
Εύα : είσαι ο Μιχάλης ....σου χρωστώ ένα ευχαριστώ για όσα έχεις κάνει για μένα και την μητέρα μου .....
Μιχ: αν θες να με ευχαριστήσεις πραγματικά μείνε και πάλεψε το....εγω δεν μπόρεσα να είμαι δίπλα στην μητέρα σου ....ο Μάκης όμως θέλει να είναι δίπλα σου ....μην τον διώχνεις ...γίνε ευτυχισμένη και εγώ θα είμαι χαρούμενος ....
Εύα : τους πληγώνω ...όλους ....
Μιχ : αν φύγεις θα τους πληγώσεις περισσότερο ...άντεξες τόσα ...κρύφτηκες αλλά δεν έφυγες ....μην φύγεις τώρα ....}}

Η Εύα ξύπνησε από τον ήχο του κουδουνιού ....τι περίεργο όνειρο ...
Ο Μάκης κοιμόταν ήρεμος δίπλα της ....
Το κουδούνι ξαναχτύπησε πιο επίμονα και ο Μάκης τινάχτηκε ...

Εύα : κοιμήσου ..πάω εγώ ...του είπε ήρεμα .....

Θα έμενε τελικά ...δεν ήξερε πότε είχε πάρει αυτή την απόφαση, αλλά μόλις είδε τον Μάκη να την κοιτάζει, ήξερε πως δεν θα μπορούσε να τον αφήσει ....

Άνοιξε την πόρτα και αντίκρισε την Δήμητρα, την Αγγέλα και την Μαρίλια να την κοιτάζουν με αγωνία ....

Αγγ: μην τολμήσεις να φύγεις .....της είπε η Αγγέλα και μπήκε φουριόζα μέσα ....δεν θα το επιτρέψω αυτό ....

Μ: ποιος θα φύγει ;....ρώτησε ο Μάκης νυσταγμένα ....τι έγινε κορίτσια ;....

Η Εύα τους κοίταξε όλους με αγάπη ....
Πως μπόρεσε να σκεφτεί να τους αφήσει ;....

Ο Λευτέρης πήγε να μιλήσει στον Πέτρο και τον Φίλιππο, λίγο πριν μπει στο χειρουργείο ....

Λ: λοιπόν ...σε λίγο θα την πάρουμε ...την είδατε ;...
Π: ναι ...ευχαριστώ που το κανόνισες ...πως τα βλέπεις τα πράγματα ;...
Λ: είμαι λίγο πιο αισιόδοξος σήμερα ....όμως θέλω να είμαστε ρεαλιστές ....
Π: Λευτέρη ...κάνε ότι καλύτερο μπορείς ....
Λ: θα κάνω και πολλά παραπάνω ...ρισκάρω πολλά αν κάτι δεν πάει καλά ...
Π: Λευτέρη ...σου έχω εμπιστοσύνη ....και θα σου πω και κάτι ακόμα ....όσο παράλογο και αν ακουστεί στην παρούσα φάση ,αν κάτι δεν πάει καλά μην κατηγορήσεις τον εαυτό σου ....

Ο Λευτέρης τον κοίταξε συγκινημένος ....

Λ: το ίδιο μου είχε πει και η κόρη σας κάποτε ....μάλλον το είχε γράψει, κάπου που πίστευε πως δεν θα το μάθω .... Πάω ....θα τα πούμε σε μερικές ώρες .....

Εύα : ηρεμίστε ...δεν πάω πουθενά ....τους είπε ήρεμα ...
Αγγ: το εννοείς ;...την ρώτησε η Αγγέλα με αγωνία ....

Μ: θα μου πει και έμενα κάποιος τι γίνεται ;....που θα πήγαινες Εύα ;.....ρώτησε ο Μάκης εκνευρισμένος ....

Η Εύα τον κοίταξε λίγο ένοχα ....

Δ: μήπως να φτιάχναμε ένα καφεδάκι γιατί είναι και πρωί ;....είπε η Δήμητρα και τράβηξε την Αγγέλα και την Μαρίλια στην κουζίνα ....

Μ: λέγε Εύα ...της είπε αυστηρά ....
Εύα : μην φωνάζεις ...έκανα κάποιες περίεργες σκέψεις ,αλλά πέρασαν ...του είπε και πήγε να τον πλησιάσει ...
Μ: τώρα εξηγούνται όλα ....για αυτό ήσουν έτσι χθες ...αποχαιρετιστήριο ήταν ....και εγώ ο ηλίθιος δεν κατάλαβα τίποτα .....
Εύα : άσε με να σου εξηγήσω ....
Μ: δεν μπορώ να σε ακούσω τώρα ...θα πω καμιά χοντράδα και δεν θα μπορώ να το σώσω ....πήγαινε μέσα και εγώ θα πάω μια βόλτα να ηρεμίσω ....

Και με αυτά τα λογια πήγε στο δωμάτιο να ντυθεί και έφυγε χωρίς να μιλήσει σε κανέναν...

Ν: ναι το ξέρω ότι αυτό είπες ....αλλά εγώ αισθάνομαι πολύ καλύτερα ...αν ερχόσουν να με δεις και να το συζητήσουμε από κοντά ;....α....εχεις γέννα και δεν ξέρεις πότε θα τελειώσεις .....καλά ....αν βρεις χρόνο όμως ....

Έκλεισε το τηλέφωνο απογοητευμένη ....

Στ: λοιπόν ;....
Ν: δεν μπορεί να έρθει από εδώ ...
Στ : ευτυχώς ....είπε η Στέλλα και η Ναυσικά την αγριοκοίταξε ....άσε αυτό το ύφος σε μένα ...την μάλωσε ....
Ν: και τώρα θα με φάει η αγωνία .....
Στ: θέλεις να μου πεις τώρα πως αισθάνεσαι ;....
Ν: τι εννοείς ;....
Στ : για την Αμαλία λέω ....βλέπω πως κάποια πράγματα έχουν αρχίσει να αλλάζουν ....

Η Ναυσικά την κοίταξε ,αλλά δεν ήξερε τι να της πει ....άλλωστε δεν ήξερε ούτε η ίδια πως ένιωθε ....ή μήπως απλά δεν ήθελε να το παραδεχτεί ;....

Η Εύα μπήκε στην κουζίνα και είδε τις τρεις γυναίκες να κάθονται και να την κοιτάνε ....

Δ: τα κάναμε μπάχαλο ,ε;....ρώτησε η Δήμητρα ....
Αγγ: έφυγε ;....
Εύα : βγήκε για να ηρεμίσει ...είχε καταλάβει πως κάτι δεν πήγαινε καλά ,αλλά δεν φαντάστηκε πόσο χάλια ήμουν ....
Μαρ: εσύ ;....ξέρεις πόσο χάλια είσαι ;....
Εύα : τώρα ναι ...παραδέχτηκε ....δεν ξέρω πότε το κατάλαβα ,αλλά το κατάλαβα ....χρειάζομαι επαγγελματική βοήθεια ....
Αγγ: αυτή η παραδοχή θέλει πολύ δύναμη ...χαίρομαι που έχω ένα τόσο δυνατό παιδί ...
Εύα : εγώ είμαι η αδύναμη ...η μικρή είναι η δυνατή ....
Μαρ: εγώ δεν έχω περάσει όσα εσύ ...και εσύ πάντα με κρατούσες στην αγκαλιά σου για να με προστατεύεις ....

Η Εύα τις κοίταξε όλες με αγάπη ....

Εύα : τι θα γίνει ;...θα μου βάλει κανείς καφέ ;....

{{ Δευτερο και τελευταιο για σημερα ... Ελπιζω να σας αρεσε ...

Καλο βραδυ ...}}