Στην είσοδο του νοσοκομείου τους περίμενε ο γυναικολόγος της Ναυσικά ....

Κώστας : θα την βάλω στο χειρουργείο ...είπε στον Λευτέρη ....
Λ: θα έρθω και εγώ ...
Κ: καλύτερα όχι ...δεν μπορείς να βοηθήσεις σε αυτή τη φάση ....έχει χτυπηθεί ;...
Λ: όχι ....μάλλον από το σοκ και την πτώση έγινε ....Κώστα ....θέλω την γυναίκα μου ζωντανή ...είπε στον γιατρό ....
Κ: θα κάνω τα πάντα να τους έχεις και τους δυο ....είπε και μπήκε με το φορείο στο χειρουργείο ,αφήνοντας τον Λευτέρη μόνο και ανήμπορο .....

Σε ένα άλλο νοσοκομείο ....

Η Αμαλία είχε μεταφερθεί στο χειρουργείο και ο Πέτρος καθόταν στην αναμονή ....

Αυτός τα είχε κάνει όλα λάθος πάλι ....αν δεν είχε ξεχάσει τον φάκελο ...και αν είχε σιγουρευτεί πως η Ναυσικά δεν θα εμφανιζόταν ....έπρεπε να είχε καταλάβει πως η καθυστέρηση στην μεταφορά τους από την φυλακή, δεν ήταν για καλό ....
Πίστευε πως τα είχε όλα υπό έλεγχο ....πόσο λάθος ....

Η Εύα είχε αναλάβει το δύσκολο έργο να ενημερώσει τους υπόλοιπους ....ευτυχώς που είχε με κάτι να ασχοληθεί ,γιατί θα έτρωγε τις σάρκες της από τις ενοχές .....
Μόλις είδε την Ναυσικά και την Αμαλία πεσμένες στο έδαφος, μέσα στα αίματα ,νόμιζε πως θα πέθαινε ....
Η δική της υπόθεση ήταν η αιτία που είχαν μπλέξει όλοι ....
Η μητέρα της , εκείνη και η αδελφή της, ήταν άξιες της μοίρας τους ,αλλά όσοι προσπάθησαν να τις βοηθήσουν ....
Πρώτα ο Μιχάλης ...μετά οι απειλές κατά της οικογενείας του Γιάννη ...μετά ο Μάκης ....η απαγωγή του Λευτέρη ...και τώρα ....η Ναυσικά και η Αμαλία ....
Μόλις σιγουρευόταν πως όλα πήγαν καλά θα εξαφανιζόταν ...αρκετό πόνο είχε προκαλέσει ....

Ο Μάκης βρήκε τον Λευτέρη να στέκεται έξω από την πόρτα των χειρουργείων, έχοντας χάσει το χρώμα του ....τα χαρακτηριστικά του ήταν τόσο σφιγμένα ,που νόμιζες πως οι φλέβες θα πεταχτούν έξω από το δέρμα .....
Ακούμπησε το χέρι του πάνω στον ώμο του Λευτέρη και εκείνος γύρισε να τον κοιτάξει με βλέμμα θολό από τον πόνο ....

Μ: εδώ είμαι αδελφέ ....και έρχεται και ο Νικηφόρος ....

Ο Λευτέρης τον αγκάλιασε σφιχτά και άφησε τα δάκρυα να ξεσπάσουν .....
Ο Μάκης δεν μίλησε ,απλά τον κρατούσε σφιχτά ....

Σε μια παρόμοια κατάσταση ήταν και ο Πέτρος ,έξω από την πόρτα ενός άλλου χειρουργείου ...

Φ: μπαμπά;....

Ο Πέτρος γύρισε και είδε τον Φίλιππο .....άνοιξε την αγκαλιά του και ο γιος του χώθηκε μέσα ....δεν ήξερε ποιος έπαιρνε δύναμη από ποιον ....

Π: πως το έμαθες ;....
Φ: η Εύα ....έχει αναλάβει να τους ενημερώσει όλους ....
Π: τον έπιασαν ;....
Φ: είναι νεκρός ....έχει μείνει πίσω ο Ανδρέας να κανονίσει τα του δικαστηρίου ....
Π: μπήκε μπροστά στη σφαίρα για να σώσει την Ναυσικά ....του είπε σαν να μην τον ενδιέφεραν οι λεπτομέρειες , αφού ο δράστης ήταν νεκρός ...
Φ: έχουμε κανένα νέο από την Ναυσικά ;....

Ο Πέτρος κούνησε το κεφάλι αρνητικά ....

Π:την έχουν πάει σε άλλο νοσοκομείο ....μάθε σε παρακαλώ ....γιατί δεν βγαίνουν να μας πουν κάτι ;....είπε και ξαναπλησίασε την πόρτα ....
Φ: καλύτερα να αργήσουν και να έχουν καλά νεα....ειπε ο Φίλιππος ....
Π: δεν αντέχω αυτή την αναμονή ....

Κ: Λευτέρη ;....

Ο Λευτέρης τινάχτηκε σαν ελατήριο μόλις είδε τον γυναικολόγο ....

Λ: είναι καλά;....
Κ: σταματήσαμε την αιμορραγία για την ώρα ....έχει πάθει αποκόλληση ...είναι δύσκολα τα πράγματα .....
Λ: τι μου λες ρε Κώστα ;....
Κ: ηρέμισε και προσπάθησε να με καταλάβεις ....ο βαθμός αποκόλλησης είναι μεγάλος και το αίμα που έχασε πάρα πολύ ....ίσως χρειαστεί να πάρουμε το μωρό για να την σώσουμε ....χρειαζόμαστε αίμα άμεσα ....
Λ: δεν μπορείς να κάνεις κάτι ;....οτιδήποτε ...δεν θα το αντέξει να χάσει το παιδί ....
Κ: εσύ θα αντέξεις να χάσεις εκείνη ;.....προσπάθησε να θυμηθείς πως είσαι γιατρός και βρες την ψυχραιμία που χρειάζεται για να το αντιμετωπίσεις και να την κάνεις να καταλάβει τους κινδύνους ...είστε νέοι και μπορείτε να ξαναπροσπαθήσετε ...αν δεν πάρουμε έγκαιρα την σωστή απόφαση, μπορεί να μην έχετε δεύτερη ευκαιρία ....
Λ: μπορώ να την δω ;....
Κ: όχι έτσι όπως είσαι ....πήγαινε ρίξε λίγο νερό στο πρόσωπο σου και βρες μου αίμα ....θα την μεταφέρω σε δωμάτιο ....

Μόλις έφυγε ο γιατρός ο Λευτέρης κοίταξε τον Μάκη ....

Λ: άκουσες ;....κινδυνεύω να τους χάσω και τους δυο ....γιατί σε μένα ρε φίλε ;....τι κακό έχω κάνει ;.....
Μ: με το να χτυπιέσαι δεν βγάζεις τίποτα ....άκουσες τι σου είπε ...ανασκουμπώσου ...σε χρειάζεται δυνατό ....που θα βρούμε αίμα ;....
Λ: πάρε τον Φιλιππο....αυτος και ο Πέτρος μπορούν να δώσουν ,αν και ο Πέτρος δεν νομίζω πως είναι σε θέση ....δεν ξέρουμε τι κάνει και η Αμαλία ....

Εύα : δεν υπάρχει εύκολος τροπος να σας το πω, οπότε θα το πω μια και έξω ....η Ναυσικά είναι στο νοσοκομείο και κινδυνεύει να χάσει το μωρό ....
Στ: δεν μιλάς σοβαρά !!!....πες μου ότι δεν μιλάς σοβαρά !!!....φώναξε η Στέλλα και άρχισε να ταρακουνάει με δύναμη την Εύα ....

Ο Ευκλείδης τράβηξε την Στέλλα και την έκλεισε στην αγκαλιά του για να ηρεμίσει ....

Ευκλ: πες μας τι έγινε ....είπε στην Εύα ,που είχε γίνει άσπρη από την ταραχή της ...

Η Εύα τους είπε περιληπτικά όσα ήξερε ....

Ευκλ: πάμε στο νοσοκομείο ....σύνερθε Στέλλα ....είπε στο τέλος στην γυναίκα του αυστηρά ...
Στ: είναι στον πέμπτο μήνα ...ξέρεις τι σημαίνει αυτό;....τον ρώτησε εκείνη μέσα από τα αναφιλητά της ...
Ευκλ: πολύ καλά ...το έχω ζήσει στο πετσί μου ....πάμε ....

Φ: έρχομαι αμέσως ....είπε ο Φίλιππος και έκλεισε το τηλέφωνο ....
Π: τι σου είπαν ;....
Φ: χρειάζονται αίμα ....κινδυνεύει η ζωή της μπαμπά ....
Π: πήγαινε ...μόλις έχω νέα θα σου τηλεφωνήσω ...και αν χρειαστεί θα δώσω και εγώ , πες τους ....
Φ: θα μείνεις μόνος σου ;....τον ρώτησε ανήσυχος ...
Π: δεν είμαι μόνος ....έχω την μητέρα σου ...πήγαινε ....

Ο Φίλιππος έφυγε τρέχοντας ...στον δρόμο όμως ,ειδοποίησε την Ειρήνη και τον Γιάννη ...

Φ: σας χρειάζεται και εγώ θα χρειαστεί να λείψω ....

Ο Λευτέρης μπήκε στο δωμάτιο που είχαν την Ναυσικά ...
Αυτή η εικόνα της στο κρεβάτι του νοσοκομείου με τα μόνιτορ και τους ορούς ,τον γύρισε πίσω .....τότε όμως ήξερε πως μπορούσε να την βοηθήσει ,ενώ τώρα ....

Λ: τελικά έχεις βίτσιο με τα νοσοκομεία ....την πείραξε ....
Ν: Λευτέρη πες μου την αλήθεια ...ο Κώστας μου λέει μισόλογα ....θα χάσω το μωρό;....

O Λευτέρης την κοίταξε στα ματιά .....
Λ: θέλεις την άποψη του Λευτέρη ή του γιατρού ;....την ρώτησε και της έδιωξε μια τούφα από τα μαλλιά της ,που είχε πέσει στο πρόσωπο της ....
Ν: την αλήθεια θέλω ....ξέρεις πως μπορώ να την αντέξω ....
Λ: δεν ξέρω αν μπορώ εγώ όμως ....παραδέχτηκε ...
Ν: θα το χάσω το μωρό μας ;....τον ξαναρώτησε ....

Ο Λευτέρης πήρε μια βαθιά ανάσα και της χαμογέλασε θλιμμένα ....

Λ: δεν ξέρω ...αλήθεια δεν ξέρω ...τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα και το ότι είσαι σε αυτόν το μήνα δεν βοηθάει .... Ίσως χρειαστεί να πάρουμε μια πολύ δύσκολη απόφαση ....
Ν: εγώ δεν χρειάζεται να πάρω καμία απόφαση ....θα κάνω ότι χρειαστεί για να ζήσει αυτό το μωρό ....του είπε αποφασιστικά ....
Λ: δεν έχεις καταλάβει την σοβαρότητα της κατάστασης ...αν δούμε πως το μωρό δεν μπορεί να κρατηθεί και αργήσουμε να αποφασίσουμε, βάζεις σε κίνδυνο την ζωή σου ....της διευκρίνισε ....
Ν: ποια ζωή μου βρε Λευτέρη ;....ποια ζωή μου ;....ρώτησε και για πρώτη φορά ο Λευτέρης την άκουσε σχεδόν απελπισμένη ...

Τι να απαντήσεις σε έναν άνθρωπο που πονάει τόσο πολύ ;...

Τι να πεις όταν εσύ πονάς το ίδιο;.....

Στ: τι έγινε Μάκη;...που είναι το παιδί μου ;....ρώτησε η Στέλλα με αγωνία ....
Μ: ηρεμίστε κυρία Στέλλα ...είναι μέσα με τον Λευτέρη ....
Ευκλ: τι έχει γίνει ;....
Μ: είναι δύσκολα ,αλλά για την ώρα είναι καλά και ο Φίλιππος είναι κάτω και δίνει αίμα ....
Ευκλ: τι είπε ο γιατρός ;....θα το ξεπεράσει ;....
Μ: ο Λευτέρης τα ξέρει αυτά ...εγώ δεν πολύ σκαμπάζω ...πάντως μάλλον το μωρό κινδυνεύει ....

Στ: πάω στην κόρη μου ...θα έρθεις;....είπε στον Ευκλείδη και προχώρησε προς την πόρτα ....

Λίγο πριν την ανοίξει, το χέρι του Ευκλείδη την σταμάτησε ....

Ευκλ: μην αφήσεις τις δικές σου αναμνήσεις να την τρομάξουν ....
Στ: δεν θα το έκανα ποτέ αυτό ....

Ο Πέτρος εξακολουθούσε να μην έχει νέα ...
Πόσες ώρες είχαν περάσει ;....

Ειρ: Πέτρο ;...

Ο Πέτρος γύρισε και είδε την Ειρήνη και τον Γιάννη δίπλα του .....

Γ: είχες κανένα νέο ;....
Ειρ: ήρθαμε όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε .....πως έγινε ;....

Ο Πέτρος άρχισε να τους εξιστορεί τα γεγονότα ,προσπαθώντας παράλληλα να σκεφτεί ,αν μπορούσε να είχε κάνει κάτι να το αποτρέψει ....

Ειρ: μην βασανίζεις τον εαυτό σου ....ότι και αν είχες κάνει, η Αμαλία για τα παιδιά της θα έδινε και την ζωή της και το ξέρεις .....
Π: κάποτε ο Φίλιππος την είχε κατηγορήσει για αυτό ....είπε και χαμογέλασε θλιμμένα ....

-:κύριε Ρίζου ;....
Π: γιατρέ ;....είναι ζωντανή;....

Στ: κοριτσάκι μου ;....είπε η Στέλλα γλυκά και πλησίασε την Ναυσικά ....
Ν: ήρθες μαμά;.....
Στ: δηλαδή όποτε θα μπαίνεις στο νοσοκομείο, θα βλέπω αυτόν τον μαντράχαλο να σε αγκαλιάζει ;....είπε προσπαθώντας να ελαφρύνει την ατμόσφαιρα ....
Λ: με πληγώνεις ...εγώ δεν είμαι ο αγαπημένος σου γαμπρούλης ;....
Ν: σταματήστε να προσποιήστε για να νιώσω καλύτερα ....Λευτέρη άσε με λίγο μόνη με την μαμά μου και μάθε πως είναι η Αμαλία σε παρακαλώ .....
Ευκλ: να φύγω και εγώ ;....
Ν: όχι ....χρειάζομαι την λογική σου ....

Ο Λευτέρης τη φίλησε απαλά στα μαλλιά και βγήκε από το δωμάτιο ....

Π: πείτε μου γιατρέ ....είναι ζωντανή η γυναίκα μου ;....
-: για την ώρα είναι ζωντανή ...ήταν τυχερή μέσα στην ατυχία της, γιατί δεν χτυπήθηκε κάποιο ζωτικό όργανο ...η σφαίρα είχε σφηνωθεί ανάμεσα στα πλευρά ....έχει κάποια κατάγματα ,αλλά αυτό είναι το λιγότερο ....ο οργανισμός της είναι αρκετά καταπονημένος και πρέπει να περιμένουμε ένα σαρανταοκτάωρο για να έχουμε κάτι σίγουρο ....
Π: μπορώ να την δω;....
-: σήμερα όχι ...θα πρότεινα να πάτε να ξεκουραστείτε και να έρθετε το πρωί ....
Π: δεν μπορώ να φύγω και να την αφήσω μόνη της ....
-: είναι στην εντατική κύριε Ρίζου... δεν μπορείτε ούτος η άλλως να την δείτε ...

Ειρ: έχει δίκιο ο γιατρός ...αν καταρρεύσεις δεν θα βοηθήσεις κανέναν....

Την ώρα που βγήκε ο Λευτέρης από το δωμάτιο, εμφανίστηκε και ο Φίλιππος ....

Φ: πως είναι ;....ρώτησε με αγωνία ....
Λ: είναι μέσα με τους γονείς της ....δεν ξέρω που την βρίσκει τόση δύναμη ....εγώ είμαι γιατρός και έχω παραλύσει ,ενώ εκείνη ....
Φ: κάποτε κατηγόρησα την μητέρα μου, λέγοντας της πως εκείνη δεν θα πάλευε για το παιδί της και τώρα .....χαροπαλεύει ...είπε και έσπασε ...

Ο Λευτέρης τον αγκάλιασε ....

Λ: κουράγιο μικρέ ....μας χρειάζονται δυνατούς ....
Φ: ίδιες είναι τελικά ....και η Ναυσικά παλεύει για το παιδί της με την ζωή της ....παρατήρησε ο Φίλιππος ...
Λ: θα πας να την δεις ;....περιμένει να ακούσει και νέα για την Αμαλία .....
Φ: κάτσε να πάρω λίγο τον πατέρα μου να μάθω αν έχει κάτι νεότερο ....

Η Ναυσικά είχε βάλει το κεφάλι της στην αγκαλιά της Στέλλας ....έπαιρνε δύναμη από αυτή την αγκαλιά ....

Στ: πως νιώθεις ;....
Ν: σαν να με έχει χτυπήσει τρένο ....χαμογέλασε ...προσπαθώ να σκεφτώ ξανά τη στιγμή που έγινε όλο αυτό και το μόνο που θυμάμαι είναι την Αμαλία να με σπρώχνει και μετά να πέφτω με δύναμη στο έδαφος ,με εκείνη από πάνω μου ....σαν να με αγκάλιαζε προστατευτικά ....και μετά ένας δυνατός πόνος ....
Στ: αυτό έκανε ...σε προστάτευε ....της είπε απαλά ...
Ν: μαμά;....όταν χρειάστηκε να αποφασίσεις για το αν θα κρατήσεις το μωρό σου, πως τα κατάφερες ;....
Στ: έχει τεθεί τέτοιο θέμα ;....

Η Ναυσικά κούνησε απλά το κεφάλι και η Στέλλα κοίταξε τον Ευκλείδη με απόγνωση .....

Ν: προσπαθώ να φάνω αισιόδοξη και να διώξω αυτή την περίπτωση από το μυαλό μου ...αλλά αν χρειαστεί ;....
Στ: θα πάρεις αυτή την απόφαση μαζί με τον Λευτέρη ....θα κάνεις ότι συμφωνήσετε για το καλό και των δυο σας ....
Ευκλ: μην ξεχνάς πως και εκείνος πονάει και αυτή τη στιγμή, νιώθει πιο ανήμπορος από ότι εσύ ....αν εσύ αποφασίσεις να βάλεις σε κίνδυνο την ζωή σου, εκείνος θα πρέπει να έρθει αντιμέτωπος με δυο απώλειες ....είναι δύσκολο ,αλλά οι αποφάσεις όλες είναι πάνω σου ....τη συμβούλεψε ήρεμα ο Ευκλείδης
Ν: α, ρε μπαμπά ....έχεις πάντα έναν τρόπο ....
Ευκλ: για αυτό είμαι ο αγαπημένος σας ....είπε και τις έκανε να χαμογελάσουν ....

Φ: εντάξει μπαμπά ....θα έρθω και εγώ από εκεί σε λίγο ...πάω να δω την Ναυσικά ...ναι θα της το πω ....μπαμπά; ....όλα θα πάνε καλά....
Λ: τι σου είπε ;....
Φ: είναι στην εντατική και του είπαν να φύγει ,αλλά εκείνος δεν πάει πουθενά ....
Μ: είναι μόνος του ;...ρώτησε ο Μάκης ...
Φ: όχι ....είναι μαζί του η Ειρήνη και ο Γιάννης ....
Μ: θα έρθω και εγώ μαζί σου ....η Ναυσικά έχει αρκετούς ανθρώπους να της στέκονται ....προσφερθηκε ...
Φ: ευχαριστώ ....πάω να την δω ....

Λ: φοβάμαι πολύ φίλε ....
Μ: το βλέπω ...τι σου είπε η Ναυσικά ;....
Λ: ότι θα κάνει τα πάντα να κρατήσει το μωρό ....και ξέρω πόσο ξεροκέφαλη μπορεί να γίνει, και φοβάμαι διπλά ....δεν θέλω να χαθεί το μωρό ,αλλά δεν αντέχω στην σκέψη πως θα πάθει κάτι εκείνη ....
Μ: γιατί δεν της το λες ;...
Λ: αρκετά έχει στο μυαλό της ....δεν θέλω να την στεναχωρήσω και άλλο ...

Ο Ευκλείδης τους είχε πλησιάσει και ακούμπησε τον Λευτέρη στον ώμο ...

Ευκλ: το έχω ζήσει αυτό αγόρι μου και ξέρω πόσο δύσκολο είναι ....μην χάνεις όμως την πιστή σου ....η Ναυσικά είναι δυνατή ....
Λ: προσπαθώ ....αλλά φοβάμαι ....όχι για έμενα ...για εκείνη ...και αυτό με φοβίζει πιο πολύ ....

Ν: τι έγινε αδελφούλη ;....με άδεια χέρια ήρθες ;...
Φ: έφερα το αίμα μου δεν σου φτάνει ;...της είπε και την φίλησε στο μάγουλο ....
Ν: πως είναι η Αμαλία;....
Φ: άσχημα ....δεν θα σου πω ψέματα ....έχει ένα πολύ δύσκολο σαρανταοκτάωρο μπροστά της ..αν το βγάλει, τότε μπορούμε να ελπίζουμε .....
Ν: ο Πέτρος ;.....
Φ: ένα ράκος ...δεν θέλει να φύγει από εκεί ....
Ν: αν μπορούσα να πάω να την δω ....
Φ: ούτε να το σκέφτεσαι ...κοίτα να γίνεις καλά ...θέλω να σε δω γερή και όρθια και με φουσκωμένη κοιλιά ....
Ν: Φίλιππε ;....πες στον πατέρα σου ότι τους σκέφομαι και τους δυο ....
Φ: έφυγα ...θα ξανάρθω αύριο ....

Η Ναυσικά είχε μείνει μόνη της ....χάιδευε την κοιλιά της και σκεφτοταν ...

Ν: δεν θέλω να σε χάσω ....προσπάθησε μαζί μου ...σε παρακαλώ ....μονολόγησε ....

Ένιωσε κάτι τσιμπηματάκια χαμηλά στην κοιλιά και πάγωσε ....
Πάτησε το κουδούνι δίπλα της, πανικόβλητη και σε δευτερόλεπτα, μαζί με τη νοσοκόμα στο δωμάτιο βρέθηκε και ο Λευτέρης ....

Λ: τι έγινε ;....
Ν: φώναξε τον Κώστα κάτι γίνεται ....
Νος: οι ενδείξεις πάντως στο μόνιτορ είναι καλές .....παρατήρησε η νοσοκόμα ...τι αισθανθήκατε ;....
Ν: κάτι τσιμπηματάκια ...εδώ ...της έδειξε ένα σημείο στην κοιλιά της ....
Νος: ας έρθει ο γιατρός να κάνουμε έναν υπέρηχο ....χαλαρώστε λίγο, μέχρι να φέρω το μηχάνημα ...
Ν: Λευτέρη ...δεν κουνήθηκα ..απλά του μίλαγα ....είπε στον Λευτέρη και εκείνος της χάιδεψε το πρόσωπο ....
Λ: κάτσε να έρθει ο Κώστας να μας πει ....οι γονείς σου είναι απέξω... θες να πω στη μαμά σου να έρθει ;....
Ν: όχι ...εσύ θέλω να είσαι δίπλα μου ....Λευτέρη ;...το κάνει πάλι ....

Πήρε το χέρι του και το ακούμπησε στην κοιλιά της ....
Ν: το καταλαβαίνεις ;....

Ο Λευτέρης γούρλωσε τα μάτια ....ένιωθε μια ανεπαίσθητη κίνηση κάτω από το χέρι του ....

Κ: τι έχουμε εδώ ;....
Λ: νομίζω πως είχαμε τις πρώτες κλωτσιές ....είπε ο Λευτέρης και άρχισε να αισθάνεται ξαφνικά μια μικρή αισιοδοξία ....
Κ: κάνε στην άκρη να δω ....Ναυσικά πες μου τι αισθάνθηκες ....τη ρώτησε όση ώρα ετοίμαζε τον υπέρηχο ....τσιμπηματάκια ....εδώ ;...την ρώτησε και πίεσε ένα σημείο ...για να δούμε ...

Άρχισε να κοιτάζει προσεκτικά την εικόνα στο μόνιτορ ....

Κ: αυτό δεν το έχω ξαναδεί ...μονολόγησε και επέμεινε σε ένα σημείο ...
Ν: να τρομάξω ;...ρώτησε η Ναυσικά και έσφιξε το χέρι του Λευτέρη ....
Κ: βλέπετε εδώ ;....αν σας δείξω τον υπέρηχο που κάναμε όταν ήρθες, υπήρχε ένα μεγάλο σχίσμα ....εδώ είναι ο πλακούντας ....έχει αρχίσει και ξαναδένει με εκπληκτική ταχύτητα ....για αυτό αισθανόσουν τα τσιμπηματάκια ....
Λ: αυτό είναι καλό ....έτσι δεν είναι ;...
Κ: ναι ...πολύ καλό ...και ο μικρός φαίνεται αρκετά ζωηρός ....κοίτα ....
Ν: μας χαιρετάει ...είπε η Ναυσικά και χαμογέλασε ....
Κ: λοιπόν ...θέλω να ξεκουραστείς και να προσπαθήσεις να κοιμηθείς ....αν χρειαστεί να σηκωθείς για τουαλέτα ,θα φωνάξεις κάποια νοσοκόμα και θα κάνεις όσο πιο γρήγορα μπορείς ,χωρίς να πιέζεσαι όμως ....θέλω να είσαι ξαπλωμένη για να μπορέσει να δέσει το μωρό καλά ....
Ν: γλιτώσαμε δηλαδή;....
Κ: έτσι δείχνει ,αλλά θέλω τουλάχιστον δυο μέρες παρακολούθηση ακόμα ....το πρωί θα σου βάλω αίμα ....

Όταν έμειναν μόνοι τους ο Λευτέρης την αγκάλιασε τρυφερά ....

Λ: το μωρό μας σου μοιάζει ....έχει πάρει την δύναμη σου ....
Ν: είναι μαχητής ....όπως ήσουν και εσύ ...μην το ξεχνάς αυτό ....θα κάτσεις μαζί μου ;....
Λ: έχω να πάω κάπου αλλού ;....είπε και βολεύτηκε δίπλα της ....
Ν: Λευτέρη ;....αύριο το πρωί πήγαινε να δεις την Αμαλία ...ίσως εσύ σαν γιατρός μάθεις κάτι παραπάνω .....
Λ: μαλακώνεις σιγά-σιγά ....παρατήρησε ....

Η Ναυσικά δεν του απάντησε ...δεν ήξερε πως ακριβώς αισθανόταν ....και τώρα δεν ήταν η στιγμή να το αναλύσει .....

{{Λιγακι καλυτερα???}}