{{ μια μικρη διευκρινηση ... στο κεφαλαιο 37 , αναφερω μια φωτογραφια , η οποια δεν εμφανιζεται για καποιο λογο ...συγγνωμη αν σας μπερδεψα με το σχολιο μου ...

σημερα θα μπουν δυο συνεχειες σιγουρα και αν προλαβω το βραδακι ισως μπει και τριτη , γιατι ερχεται σαββατοκυριακο και θα απεχω...

Καλη αναγνωση ...}}

Tην ώρα που η Ναυσικά έβγαινε από το κομμωτήριο, έπεσε πάνω στην Ντέμπορα ....

Ντ: βρε βρε ....συνάντηση κορυφής ....τι κάνεις ;....πανηγυρίζεις που τον έχεις δικό σου ;...
Ν: δεν θα πανηγύριζα ποτέ για κάτι τέτοιο ...είμαι ευτυχισμένη ...αυτό ναι ,αλλά δεν έχει καμία σχέση με σένα ....
Ντ: πολύ υπεράνω είσαι εσύ τελικά ...έχεις χρόνο για έναν καφέ ;....
Ν: δεν ξέρω τι έχουμε να πούμε εμείς οι δυο ....είπε η Ναυσικά ,αλλά είχε την περιέργεια να ακούσει τι ήθελε να της πει η άλλη γυναίκα..... για λίγο μόνο .... είπε και κατευθύνθηκαν στην καφετέρια του ξενοδοχείου ....

Δ: λοιπόν τα έχω σκεφτεί όλα ...εσείς θα βοηθήσετε με τα ψώνια και εμείς ,θα φτιάξουμε ένα παραμυθένιο σκηνικό για να τους υποδεχτεί .....
Νικ: εμείς το χαμαλίκι δηλαδή ....είπε ο Νικηφόρος βαριεστημένα ....
Δ: έλα γκρίνια .....σκέψου χαρά που θα κάνουν ....
Εύα : εγώ είμαι μέσα ....έχω και τα κλειδιά του σπιτιού ακόμα ....
Μ: τι κάνεις εσύ με τα κλειδιά και δεν τα έχεις επιστρέψει ακόμα;....ρώτησε καχύποπτα ο Μάκης ....
Εύα : αυτό που εσείς οι άντρες χαζεύετε όταν ερωτεύεστε ,δεν μπορώ να το καταλάβω ...τον πείραξε η Εύα .....
Δ: τι περιμένεις ;....περιορισμένης ευθύνης ....είπε η Δήμητρα και ο Νικηφόρος της τράβηξε τα μαλλιά ....αουτς ...είσαι χαζό;.....
Εύα: λοιπόν ...να οργανωθούμε ....πάμε από το γραφείο να πάρουμε το αμάξι ...είπε στο Μάκη .....και μετά πάμε από το σπίτι του Λευτέρη, να δούμε τι χρειαζόμαστε .....

Ν: λοιπόν ;....σε ακούω ....
Ντ: πόσο χρονών είσαι ;....
Ν: 25 ...δεν καταλαβαίνω την ερώτηση ....
Ντ: Ήμουν λίγο μεγαλύτερη από εσένα όταν γνώρισα τον Λευτέρη ....εγώ βέβαια δεν ήμουν τόσο «καθωσπρέπει» όπως εσύ, αλλά προσπάθησα να γίνω για να τον κερδίσω ...ο Λευτέρης δεν είναι εύκολος άνθρωπος ...έχει πολλές ανασφάλειες και κόμπλεξ ....στην αρχή ήταν γοητευτικό ...προσπαθούσα να τον βγάλω από το καβούκι του, αλλά εκείνος κράταγε πολλά μέσα του ...κουράστηκα να προσπαθώ .....
Ν: για αυτό τον απάτησες ;....
Ντ: ίσως ....ήταν καλός στο κρεβάτι ...το ξέρεις αυτό άλλωστε ....όμως ίσως αν ήταν πιο εκδηλωτικός να ήταν αλλιώς τα πράγματα .....αν μου είχε ανοιχτεί ,ίσως να του μιλούσα και εγώ ....κοίταξε την Ναυσικά και τότε κατάλαβε ....εσένα σου μίλησε ....σου τα έχει πει όλα ....

Η Ναυσικά ,απλά έγνευσε καταφατικά ....έμειναν για λίγο σιωπηλές και μετά η Ναυσικά έκανε την ερώτηση που την έκαιγε ....

Ν: γιατί δεν ήθελες το παιδί του ;....
Ντ: δεν ήμουν έγκυος ....μια ανόητη κίνηση για να δω αν με αγαπαει ήταν ....ήθελα να δω τις αντιδράσεις του ....και εκείνος έδειξε ξεκάθαρα πως ήθελε μια οικογένεια περισσότερο από εμένα .....εσυ είσαι έτοιμη να αντιμετωπίσεις κάτι τέτοιο;....
Ν: δεν θα χρειαστεί ....με τον Λευτέρη έχουμε καταλήξει στο τι θέλουμε και είναι το ίδιο και για τους δυο ...θέλουμε να είμαστε μαζί ,με ή χωρίς παιδιά .....
Ντ: τότε σου εύχομαι καλή τύχη ....μόνο να είσαι προετοιμασμένη και για την σκοτεινή του πλευρά ....όσο καλός είναι ,τόσο κακός μπορεί να γίνει αν νιώσει ότι απειλείται ....επίσης είναι πάνω από όλα γιατρός ....μην το ξεχνάς αυτό ....
Ν: δεν το ξεχνώ ....ισα ισα που αυτό ήταν το πρώτο που αγάπησα πάνω του ...

Ο Λευτέρης αποφάσισε να εκμεταλλευτεί το διάλειμμα και να πάει να βρει την Ναυσικά ....

Λ: αγάπη μου ,ήρθα ...φώναξε, αλλά το δωμάτιο ήταν άδειο ....

Εκατσε και την περίμενε και τότε πρόσεξε ένα φάκελο πάνω στο τραπεζάκι ....τον άνοιξε ...οι φωτογραφίες τους .....χαμογέλασε και άρχισε να τις κοιτάζει ....πόσο ταιριαστοί ήταν ...χάιδεψε το πρόσωπο της στη φωτογραφία και τότε η πόρτα άνοιξε ....

Η Ναυσικά δεν τον είδε αμέσως ...ήταν προβληματισμένη από την συζήτηση που έχε με την Ντέμπορα ....

Λ: είπα να σου κάνω μια έκπληξη και εσύ δεν ήσουν εδώ ....είπε με παραπονο και την αγκάλιασε κάνοντας την να φωνάξει ....
Ν: με τρόμαξες ...είπε και ανταπέδωσε την αγκαλιά ....πότε ήρθες ;....
Λ: πριν λίγο ...που τις βρήκες τις φωτογραφίες ;....
Ν: βγήκα μια βόλτα και τις θυμήθηκα ....εγώ απλά τις πήρα ...ήταν λέει πληρωμένες ....
Λ:είχα συνεννοηθεί με τον φωτογράφο για έναν συγκεκριμένο αριθμό φωτογραφιών και τον είχα προπληρώσει .....
Ν: να σε ρωτήσω κάτι άσχετο;...πως κατάφερες να βγάλεις τα χαρτιά μας τόσο σύντομα;....

Ο Λευτέρης πάγωσε για λίγο ...δεν την περίμενε αυτή την ερώτηση ...τουλάχιστον όχι τόσο σύντομα.....

Ο Μάκης ανέβηκε πάνω ,αλλά η Εύα περίμενε μαζί με τα παιδιά και φλυαρούσαν ....

Νικ: τι θέλει τώρα από το γραφείο;....
Εύα : λες και δεν τον ξέρεις τον αδελφό σου....να δει προφανώς πως τα πολύτιμα χαρτιά του είναι στη θέση τους .....
Δ: περίεργο ....είπε η Δήμητρα κοιτώντας έξω ....
Νικ: Τι είναι το περίεργο;....
Δ: ένας τύπος ,έβγαινε τρέχοντας από το κτίριο ....

Ο Νικηφόρος δεν περίμενε να ακούσει κάτι άλλο ...βγήκε αμέσως από το αμάξι και το μόνο που τους είπε .....

Νικ: μείνετε εδώ. ..και αν σε δέκα λεπτά δεν έχουμε κατέβει ,πάρτε την αστυνομία ....

Οι δυο κοπέλες κοιταχτήκαν τρομαγμένες .....

Ο Νικηφόρος βρέθηκε δίπλα στον Μάκη που στεκόταν μαρμαρωμένος στην πόρτα του γραφείου ....

Νικ: είσαι καλά;...τον ρώτησε
Μ: κοίτα τι έκανε.... τα κατέστρεψε όλα ....

Στο γραφείο επικρατούσε πανικός ....σκισμένα χαρτιά , σπασμένοι υπολογιστές ....

Νικ: Μα γιατί;....
Μ: προειδοποίηση ....είπε και χτύπησε το χέρι στον τοίχο ....αν τον πιάσω στα χέρια μου .....
Νικ: Ηρέμισε ....μην σε δουν έτσι τα κορίτσια ....του είπε ο Νικηφόρος .....
Μ: κατέβα κάτω για να μην ανησυχούν και πηγαίνετε στου Λευτέρη ...θα έρθω μετά ....
Νικ: είσαι σίγουρος ;....
Μ: ναι ...θα πάρω τον Ευθύμιου και τον Ρίζου και μετά θα έρθω ....

Ο Νικηφόρος έφυγε, ξέροντας πως δεν θα μπορούσε να προσφέρει κάτι παραπάνω εκείνη την στιγμή ....ανησυχούσε όμως για τον αδελφό του ....

Λ: πως σου ήρθε αυτό ;....την ρώτησε προσπαθώντας να κερδίσει λίγο χρόνο ....
Ν: δεν ξέρω ....απλά στην Αθήνα παίρνει αρκετές μέρες και μου φάνηκε περίεργο που εδώ ξεμπερδέψαμε τόσο γρήγορα .....η Ναυσικά κατάλαβε πως απέφευγε να της απαντήσει, αλλά δεν καταλάβαινε το γιατί ....λοιπόν;...
Λ: έχω κάποιους γνωστούς και μιας και το πήραμε απόφαση, είπα να τους χρησιμοποιήσω πριν αλλάξεις γνώμη ....της είπε χωρίς να την κοιτάζει στα μάτια ....μήπως άλλαξες γνώμη και για αυτό οι ερωτήσεις ;....
Ν: όχι ....απλά ξύπνησε ο δικηγόρος μέσα μου και άρχισε τις ερωτήσεις .....του είπε ...
Λ: μήπως να τον κοιμίσουμε και να βγάλουμε την γυναίκα μου στην επιφάνεια ;....της είπε και τη φίλησε ....
Ν: καλά το πας ....είπε και ανταπέδωσε τα φιλιά ....μόνο πρόσεχε τα μαλλιά μου ....
Λ: δεν είχα σκοπό να ασχοληθώ με τα μαλλιά σου, αλλά με το υπόλοιπο σώμα σου ....της είπε και την έβαλε να κάτσει με τέτοιο τρόπο, ώστε να τον κοιτάζει στα μάτια .....σου αρέσει αυτό ;....είπε και τη φίλησε στο λαιμό .....

Η Ναυσικά δεν μίλησε ...απλά άφησε έναν αναστεναγμό και τον τράβηξε ακόμα πιο κοντά της .....

Είχαν φτάσει στο σπίτι του Λευτέρη και η Δήμητρα με την Εύα τον είχαν βάλει απέναντι και τον βομβάρδιζαν με ερωτήσεις ....

Δ: είσαι σοβαρός ;....τον άφησες μόνο και φύγαμε;...
Εύα : τόσο χάλια ήταν η κατάσταση που δεν ήθελε να ανέβουμε επάνω ;....αυτός είναι καλά;.....
Νικ: ηρεμίστε ...καλά είναι ...το γραφείο ήταν λίγο χάλια ....θα έρθει από εδώ μόλις μιλήσει με τον Ευθύμιου και τον Ρίζου ....
Εύα: με την αστυνομία πρέπει να μιλήσει ....πότε θα τον πιάσουν επιτέλους να ηρεμίσουμε ; ...πρέπει να πάω μαζί του .....πήγε να βγει από το σπίτι, όμως ο Νικηφόρος την σταμάτησε ....
Νικ: δεν θα τον βοηθήσει να ανησυχεί και για εσένα .....λοιπόν ασχοληθείτε με τα σχέδια σας και θα έρθει ....
Δ: έλα Εύα μου ...αν απασχολήσουμε το μυαλό μας με κάτι ,θα περάσει πιο γρήγορα η ώρα ....
Εύα : δεν μπορώ βρε Δήμητρα ....ανησυχώ ....είπε και έπεσε στην αγκαλιά της ....εγώ φταίω για όλα ....αν δεν είχα μπει στη ζωή του ....
Δ: μην ακούω βλακείες ...είναι ευτυχισμένος μαζί σου και το ίδιο και εσύ ....δείξε λίγη δύναμη ....

Η Εύα της χαμογέλασε ....αυτή η κοπέλα είχε μια ηρεμία και μια λογική που σε έκανε να ηρεμείς μόνο με μια της κουβέντα ....τελικά μαζί με τον Μάκη η ζωή της έδωσε και άλλους τέσσερις καλούς φίλους ....

Στο γραφείο του Μάκη είχε μαζευτεί πολύς κόσμος ....ο Ρίζου είχε ειδοποιήσει τον αστυνόμο και αυτός είχε φέρει την σήμανση ....

Π: πρόσεξες αν λείπει κάτι;....
Μ: δεν είχα κάτι αξίας εδώ ....μόνο τους υπολογιστές ....
Π: τα αρχεία σου ;.....
Μ: δεν μπόρεσα να τα ελέγξω, αλλά επειδή δούλευα σε κάτι σημαντικό ,ότι έφτιαχνα το έστελνα και στον υπολογιστή του σπιτιού για ασφάλεια ....οπότε φαντάζομαι πως είναι εντάξει .....
Αστ: λοιπόν ,εμείς πήραμε αποτυπώματα θα σου πάρω και μια κατάθεση και μετά μπορείς να φύγεις ....
Μ: πότε θα τον μαζέψετε ;....
Αστ: υπομονή ....είμαστε πολύ κοντά ,αλλά οι παρέες του μας δημιουργούν προβλήματα.... θέλω όταν τον μαζέψω να μην μπορεί κανεις τους να κάνει κάτι ....
Γ: πάντως αν θες, το γραφείο σου στην εταιρία είναι διαθέσιμο ....
Μ: ήθελα να έρθω με εντυπωσιακό τρόπο, αλλά δεν είχα κάτι τέτοιο στο μυαλό μου ....είπε και γέλασαν όλοι ....

O Λευτέρης είχε φύγει και είχε αφήσει την Ναυσικά μόνη με τις σκέψεις της .....
Όταν ήταν μαζί του, το μυαλό της διαλυόταν ....όταν όμως είχε χρόνο να σκεφτεί ,όλα τα κομμάτια επανέρχονταν στη θέση τους ,δημιουργώντας διαφορά μικρά κενά ,τα οποία έψαχναν να βρουν σημάδια και εξηγήσεις ....

Ν: πως μπόρεσες να μου το κάνεις αυτό;....τον ρώτησε ενώ τα μάτια της ήταν κόκκινα από το κλάμα ....
Λ: μην βγάζεις τον εαυτό σου απέξω ....της είπε τελείως ψυχρά ...αν ήθελες να δεις ,τα σημάδια ήταν μπροστά σου ....απλά δεν ήθελες ....
Ν: σου έδωσα την ζωή μου ....
Λ: και εγώ την δική μου ....
Ν:μην λες ψέματα δεν με αγάπησες ποτέ ....του φώναξε ....
Λ: αυτό κατάλαβες ;....τη ρώτησε απογοητευμένος ....τελικά τσάμπα πήγαν όλες μας οι συζητήσεις ....εγώ ήμουν ανοιχτό βιβλίο ,οπότε μάλλον χαθήκαμε στην μετάφραση ....γέλασε πικραμένος ....σκέψου τώρα ποιος από τους δυο μας αγάπησε λιγότερο τον άλλο ....και με αυτή τη φράση έφυγε αφήνοντας την Ναυσικά να κλαίει ....

Και ξαφνικά σωριάστηκε στο έδαφος και βρέθηκε μέσα σε μια λίμνη αίματος ....αίμα που έτρεχε από μέσα της .....

Πετάχτηκε από το κρεβάτι λουσμένη στον ιδρώτα ....σηκώθηκε και πήγε στο μπάνιο ....
Στον καθρέφτη είδε τα μάτια της τρομαγμένα ....

«σύνερθε Ναυσικά ...ένα κακό όνειρο ήταν ....»είπε στον εαυτό της και προσπάθησε να χαμογελάσει .... «ένα κακό όνειρο .....»

Πίσω στην Αθήνα,ο Μάκης αφού πήγε να δώσει κατάθεση στην αστυνομία , πήγε στο σπίτι του Λευτέρη όπου τον περίμεναν οι υπόλοιποι ....

Η Εύα μόλις μπήκε μέσα έπεσε στην αγκαλιά του ....

Εύα : είσαι καλά;....γιατί δεν με άφησες να έρθω μαζί σου ;....άρχισε να τον φιλάει και να τον σφίγγει στην αγκαλιά της ....
Μ: αν είναι να έχω τέτοια υποδοχή ,να πούμε στον αστυνόμο να μην συλλάβει τον Κυριάκο ....την πείραξε και εκείνη τον βάρεσε ....
Εύα : είσαι τελείως χαζός ....εγώ είχα την αγωνία μου και εσύ .....
Μ: μια πλάκα έκανα ....λοιπόν ελάτε να σας πω τι έγινε ....

Αρχισε να τους εξηγεί χωρίς όμως να αφήνει την Εύα από την αγκαλιά του ....η αλήθεια ήταν πως όσο ψύχραιμος φαινόταν, μόνο όταν την είχε στην αγκαλιά του ήταν ήρεμος ...γιατί τότε ήξερε πως ήταν καλά .....

Ο Γιάννης ήταν στο γραφείο του και κανόνιζε τις λεπτομέρειες για την είσοδο του Μάκη στην επιχείρηση όταν μπήκε μέσα η Ειρήνη ...

Ειρ: ενοχλώ;....τον ρώτησε και τον πλησίασε ....
Γ: ποτέ δεν ενοχλείς και το ξέρεις ....της είπε ...πως και αυτή η έκπληξη;....
Ειρ: Ήμουν αναστατωμένη ....τα έμαθες φαντάζομαι για την Αμαλία και τον Πέτρο ....
Γ: μέσες άκρες ...πήγα να ρωτήσω τον Πέτρο ,αλλά δεν φάνηκε να έχει όρεξη για κουβέντα οπότε δεν τον πίεσα ....
Ειρ: η Αμαλία είναι χάλια.... δεν ξέρω τι να της πω ....και το κακό είναι πως εγώ τα είχα ζήσει όλα τότε και φοβάμαι .....
Γ: τώρα πρέπει να τα λύσουν μονοι τους ...ξέρουν πως αν μας χρειαστούν θα είμαστε δίπλα τους ..της είπε και την αγκάλιασε για να την ηρεμίσει ....ξέχασα να σου πω ...έχεις ένα γράμμα ....
Ειρ: εγώ ;...εδώ;....τον ρώτησε με απορία και περιέργεια μαζί .....

Ο Γιάννης της έδωσε τον φάκελο ....
Γ: τον είχε αφήσει ο αδελφός σου ....της είπε ήρεμα ....

Η Ναυσικά μιλούσε στο τηλέφωνο με την μητέρα της ....

Ν: ναι μαμά μου τέλεια είναι ....μια χαρά τρώμε μην ανησυχείς ....σου μίλησε καθόλου ο μπαμπάς;.....το ξέρω πως δεν ήθελες να φύγω από το σπίτι ,αλλά τώρα είμαι παντρεμένη γυναίκα .....χαμογέλασε και κοίταξε την βέρα που φορούσε ....λοιπόν αύριο βράδυ που θα φτάσουμε, θα πάμε κατευθείαν στο σπίτι του Λευτέρη ....θα σας πάρω τηλέφωνο για να μην ανησυχείτε και την Κυριακή το πρωί ,ότι ώρα ξυπνήσουμε θα έρθουμε από εκεί .... Να φτιάξεις παστίτσιο ....είναι το αγαπημένο του Λευτέρη .....αφού καταλαβαίνεις, γιατί με στεναχωρείς ;....και εγώ σε αγαπώ ....πάρα πολύ ....μαμά;....τι είναι όταν βλέπεις αίμα στον ύπνο σου ;....κάτι γρήγορο ....όχι μωρέ μια χαζομάρα όνειρο ειδα ....ναι θα προσέχω ....να δώσεις φιλιά στον μπαμπά .....

Η Ναυσικά έκλεισε το τηλέφωνο .... «ώστε κάτι γρήγορο ....» μονολόγησε ....

Το τηλέφωνο ξαναχτύπησε και όταν το σήκωσε άκουσε τη φωνή του Λευτέρη ....

Λ: που μιλάς τόση ώρα ;....την μάλωσε ...
Ν: με την μαμά μου ...της έλεγα πως μόλις φτάσουμε θα πάμε σπίτι σου ....
Λ: ωχ.... και πως το πηρε;....
Ν: γκρίνιαξε λίγο, αλλά θα μας περιμένει για φαγητό την Κυριακή ...εσύ τι ώρα θα έρθεις ;....
Λ: αυτό πήρα να σου πω ...θα αργήσω λίγο ....θα πάμε με τον κύριο Σταύρο από το νοσοκομείο και θα έρθουμε αργότερα .....αν θέλεις, εσύ κατέβα στην αίθουσα ...η πρόσκληση είναι πάνω στο κομοδίνο ....αλλιώς περίμενε με να κατεβούμε μαζί ....
Ν: θα το σκεφτώ ...να σου πω την αλήθεια ειδα ένα άσχημο όνειρο και θέλω να βγω από το δωμάτιο ....
Λ: είσαι καλά;...την ρώτησε με ανησυχία ....να τα ακυρώσω όλα και να έρθω ;....
Ν: όχι ...καλά είμαι ,αλλά μάλλον θα κατέβω μόνη μου ...σίγουρα δεν σε πειράζει ;....
Λ: με πειράζει αλλά τι να κάνω ;....θα είσαι φρόνιμη ;...
Ν: πάντα ...αλλά αν αργήσεις πολύ ....
Λ: θα έρθω πετώντας .....Ναυσικά ...σε αγαπώ....
Ν: εγώ περισσότερο ....είπε και χαμογέλασε ....

«Θα σε κάνω εγώ Λευτεράκο να πάθεις έμφραγμα σήμερα ....»μονολόγησε και έβγαλε το μαύρο ,δαντελωτό φόρεμα από την βαλίτσα .....το κοίταξε χαμογελώντας και άρχισε να ετοιμάζεται....

Δ: και τώρα που τελειώσαμε τα σοβαρά ,μήπως να ασχολιόμασταν λίγο με το σχέδιο μου ;....ρώτησε η Δήμητρα προσπαθώντας να ελαφρύνει λίγο την ατμόσφαιρα ....

Το ένιωθε γύρω της πως ,ούτε ο Μάκης ήταν τόσο ήρεμος όσο ήθελε να δείχνει , ούτε ο Νικηφόρος , ούτε η Εύα ....έπρεπε λοιπόν να τους αποσπάσει την προσοχή ....

Ξαφνικά η Εύα άρχισε να γελάει ....όλοι την κοίταξαν με απορία ,εκείνη όμως κοίταξε την Δήμητρα ....

Εύα : σου έδειξε η Ναυσικά το φόρεμα ;.....τη ρώτησε με νόημα

Η Δήμητρα κατάλαβε και άρχισε και εκείνη τα γέλια .....

Δ: της είπα να κρατάει και υπογλώσσια μαζί της όταν το φορέσει ....
Νικ: πιο φόρεμα;....τι λέτε;....
Δ: σήμερα δεν είναι ο χορός του συνεδρίου ;....ρώτησε τον Νικηφόρο και εκείνος έγνευσε καταφατικά .....
Εύα : αν χτυπήσει το τηλέφωνο σας και σας πουν πως ο Λευτέρης έπαθε έμφραγμα, μην ανησυχήσετε .....είπε η Εύα και κραταγε την κοιλιά της από τα γέλια ....
Μ: τώρα όντως έχω αρχίσει να ανησυχώ .....
Δ: ας ελπίσουμε πως θα βγάλουν καμία φωτογραφία ....είπε η Δήμητρα και αναστέναξε ....
Εύα : αν προλάβουν .....συμπλήρωσε η Εύα ....

Η Ναυσικά ήταν έτοιμη και στεκόταν μπροστά στον καθρέφτη ....
χαμογέλασε ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα, αν και η γυναίκα που την κοίταζε μέσα από τον καθρέφτη, δεν είχε καμία σχέση με την Ναυσικά που ήρθε από την Αθήνα ....
Τα μαλλιά της έλαμπαν φρεσκοχτενισμενα και το κόκκινο χρώμα τους τράβαγε από μόνο του τα βλέμματα ....Σε συνδυασμό με το μαύρο φόρεμα όμως ,έμοιαζε με σταρ του σινεμά που πήγαινε να παραλάβει το βραβείο της .....
Έστρωσε λίγο την δαντέλα και σκέφτηκε την αντίδραση του Λευτέρη μόλις την έβλεπε ...χαμογέλασε πονηρά .....
Το φόρεμα ήταν αρκετά αποκαλυπτικό ....βέβαια δεν ήταν τελείως διάφανο, όπως νόμιζε κανείς όταν το πρωτοκοίταγε ...
Η δαντέλα, ήταν απλωμένη έτσι ώστε να αφήνει να εννοηθεί πως από κάτω ήταν γυμνή, κάτι που δεν απείχε και πολύ από την πραγματικότητα ......
Μπροστά ήταν αρκετά σεμνό ,αφού το ντεκολτέ ήταν κλειστό και έκλεινε με ένα δέσιμο γύρω από τον λαιμό , όμως η πλάτη ήταν τελείως ακάλυπτη ,μέχρι αρκετά χαμηλά ......όσο για την φούστα του ...ίσια , στενή ,κατέληγε λίγο κάτω από το γόνατο, όμως ένα σκίσιμο στο αριστερό πόδι έκανε έντονη την παρουσία του όταν περπατούσε .....
Πήρε βαθιά ανάσα ,φόρεσε τις γόβες της , πήρε το τσαντάκι και την πρόσκληση και βγήκε από το δωμάτιο .....

-: περάστε κυρία Βερέμη ....το τραπέζι σας είναι στο βάθος αριστερά ...της είπε η κοπέλα που ήταν στην είσοδο, αφού κοίταξε πρώτα την πρόσκληση ....

Η Ναυσικά μπήκε στην αίθουσα λίγο αγχωμένη ...η αλήθεια ήταν πως αρκετά αντρικά βλέμματα καρφώθηκαν πάνω της με θαυμασμό, ενώ κάποια γυναικεια με ζήλεια ....όταν έφτασε στο τραπέζι της, είδε την γιατρό Μέισον να κάθεται ήδη εκεί ....

Μεις: Ναυσικά ;....τρόμαξα να σε γνωρίσω ...είσαι μια κούκλα ....της είπε ζεστά η γυναίκα και η Ναυσικά άφησε επιτέλους την ανάσα που κρατούσε ....
Ν: αλήθεια;....αγχώθηκα λίγο που θα ερχόμουν μόνη μου ....
Μεις: δεν φάνηκε καθόλου ...μπήκες με έναν αέρα.... ο Λευτέρης είναι στο νοσοκομείο;....
Ν: ναι ...μαζί με τον κύριο Σταύρο ....
Μεις : αρνήθηκε την πρόταση τελικά ....παρατήρησε και κοίταξε την Ναυσικά ,για να δει πως θα αντιδράσει .....
Ν: ναι ...αν και εγώ του είπα πως αν ήθελε δεν είχα πρόβλημα να μείνω εδώ ....
Μεις : τον αγαπάς πολύ ....
Ν: νομίζω πως θα έκανα τα πάντα για εκείνον ...παραδέχτηκε ....
Μεις : αυτή η κουβέντα είναι πολύ μεγάλη ....η ζωή μας είναι γεμάτη εκπλήξεις .....σημασία έχει να μπορούμε να σταθούμε δίπλα στον άλλο όταν υπάρχουν δυσκολίες .....
Ν: εμείς με δυσκολίες ξεκινήσαμε ....οπότε ευελπιστώ πως από εδώ και στο εξής θα έχουμε μόνο ευκολίες ....χαμογέλασε και άρχισε να της διηγείται πως γνωρίστηκαν με τον Λευτέρη .....

Ο Λευτέρης μόλις είχε φτάσει στην αίθουσα και με το βλέμμα του έψαχνε την γυναίκα του ....δεν δυσκολεύτηκε και πολύ να την εντοπίσει ....το σώμα του αντέδρασε ενστικτωδώς στην εικόνα της .....έκλεισε το στόμα του που είχε ανοίξει από έκπληξη και κοίταξε γύρω του προβληματισμένος ....δεν ήταν ο μόνος που την κοίταζε μαγεμένος .....προχώρησε βιαστικά και έφτασε δίπλα της, την στιγμή που κάποιος την πλησίασε για να της ζητήσει να χορέψουν .....

Λ: η κυρία συνοδεύεται ...είπε αυστηρά, κάνοντας τον άλλο άντρα να τραπεί σε φυγή ....

Η Ναυσικά γύρισε και τον κοίταξε ...της κόπηκε η ανάσα ....πόσο αρρενωπός μέσα στο σκούρο κοστούμι του ....σηκώθηκε και τον αγκάλιασε ....

Ν: ήρθες επιτέλους ;....