{{ να προειδοποιησω απλα ,πως υπαρχουν καποιες πιο "προσωπικες" στιγμες του ζευγαριου σε αυτο το κεφαλαιο ...}}

Μετά από το τηλεφώνημα στον Ευκλείδη, ο Σταύρος αισθάνθηκε πολύ καλύτερα ....ήξερε πως ο φίλος του είχε αρκετές διασυνδέσεις και θα έφερνε εις πέρας την αποστολή ,ως σωστός στρατιωτικός .....πηγαίνοντας προς το γραφείο που βρισκόταν ο Λευτέρης, πρόσεξε την Ντέμπορα να βγαίνει από μέσα έτοιμη να εκραγεί ....χαμογέλασε με την εικόνα, αλλά ήξερε πως αυτός ο θυμός, ίσως και να προμήνυε προβλήματα ....μπήκε στο δωμάτιο χωρίς να χτυπήσει και βρέθηκε αντιμέτωπος με την εικόνα ενός ερωτευμένου ζευγαριού .... ξερόβηξε για να τους δώσει να καταλάβουν πως δεν ήταν μόνοι τους και κρατήθηκε με το ζόρι να μην γελάσει ,μόλις είδε την ένοχη έκφραση στα πρόσωπα τους .....

Λ: γιατρέ.... είπε αμήχανα .....
Ν: εγώ ...έφερα καφέ ....είπε και του έδειξε τα δυο κύπελλα ....
Στ: για εμένα δεν έχει;.... ρώτησε αθώα ....
Ν: μπορείτε να πάρετε τον δικό μου ...δεν έχω πιει ....είπε και του έδωσε το ένα...
Στ: έχει και κανέλλα ....ωραία ....ήπιε μια γουλιά και τους κοίταξε ....θα μου μιλήσει κάποιος, ή θα πρέπει να μαντέψω τι έγινε;.....
Λ: την είδατε που έφευγε από εδώ ;....
Στ: ναι και λυπάμαι τον φουκαρά που θα πέσει πάνω της .....δεν μπόρεσε να κρατηθεί άλλο και άρχισε να γελάει, παρασύροντας πρώτα την Ναυσικά και μετά τον Λευτέρη ....

- τι μούτρα είναι αυτά καλέ;.... ρώτησε η νοσοκόμα ...
Ντ: είναι γυναίκα του ....αυτό το κοριτσάκι είναι γυναίκα του Λευτέρη και μάλιστα ξέρει για μένα ....
-: τι περίμενες ;....πως μετά από εσένα θα κλεινόταν σε μοναστήρι ;....είναι ωραίος άντρας και κάτι που εσύ δεν εκτίμησες όσο ήσασταν μαζί, είναι καλό παιδί .....
Ντ: τώρα εσύ τι κάνεις ;....βρήκες ευκαιρία να μου την πεις ;.....
-: δεν έχω λόγο να το κάνω ....απλά σου λέω την αλήθεια ....
Ντ: ναι καλά.... όλες με ζηλεύετε επειδή μπορώ να έχω όποιον θέλω .....είπε αυτάρεσκα ...αλλά αυτό είναι ταλέντο αγάπη μου .....
-: κάποιος όμως σου ξέφυγε και από ότι φαίνεται είναι ευτυχισμένος μακριά σου ...

Η Ντέμπορα την αγριοκοίταξε και έφυγε ....έχανε και αυτό πονούσε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο ....μεγάλωνε και έμενε μόνη ....

Λ: έχουμε να σας ανακοινώσουμε κάτι..... είπε ο Λευτέρης μόλις σταμάτησαν να γελάνε ....αγκάλιασε την Ναυσικά ,που χαμογελούσε ευτυχισμένη ....παντρευόμαστε ....
Στ: αυτό το ξέρω ...αφού αρραβωνιαστήκατε πριν φύγουμε ....
Ν: δεν καταλάβατε ...παντρευόμαστε ...αύριο ....και θέλουμε να είστε μάρτυρας .... διευκρίνισε η Ναυσικά .....
Στ: γιατί έτσι βιαστικά ;....ρώτησε καχύποπτα ....
Ν: η σκέψη έγινε όταν εγώ είπα στην Ντέμπορα πως είμαστε νιόπαντροι ....
Λ: και μετά μας φάνηκε καλή ιδέα.... τι λέτε;....

Ο Σταύρος δεν συμφωνούσε ...ήταν βιαστικό και παρακινδυνευμένο ....όμως αν κοιτούσε κανείς τα πρόσωπα τους που έλαμπαν, δεν θα μπορούσε να τους πει όχι ....

Στ: ώστε γνώρισες την Ντέμπορα .....ρώτησε,αποφεύγοντας να απαντήσει ....
Ν: καλά έπρεπε να με βλέπατε ...την έκανα σκόνη ....δεν ήξερε από πού της ήρθε ....πες Λευτέρη ....
Λ: αφού ακόμα και εγώ είχα μείνει άφωνος ....την έκανε να φύγει τρέχοντας ....
Ν: σιγά μην αφήσω εγώ αυτή την οχιά να ξαναπληγώσει τον Λευτέρη μου ....είπε και κοίταξε τον Λευτέρη με λατρεία ....
Λ: η Ναυσικά έμαθε για αυτά που μου είπε η Ντέμπορα και θα με βοηθήσει να μάθω την αλήθεια ....
Στ: μάλιστα ....και πότε είπαμε θα γίνει ο γάμος ;.....
Ν: αύριο ....μόλις τελειώσετε από εδώ, θα πάμε να κανονίσουμε για τα χαρτιά ....θα έρθετε;.....
Στ: πως μπορώ να αρνηθώ όταν με κοιτάς έτσι;....

Η Ναυσικά έπεσε στην αγκαλιά του και του έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο....

Στ: τα τυχερά του επαγγέλματος ....είπε κοιτώντας τον Λευτέρη ...

Ν: μπορώ να μείνω εδώ μέχρι να τελειώσετε ;....δεν θέλω να πάω στο ξενοδοχείο μόνη μου ....
Στ: νομίζω πως μπορώ να το κανονίσω ,αλλά θα πρέπει να μείνεις εδώ ....
Ν: δεν έχω πρόβλημα ...θα κάτσω εδώ στην ακρούλα και θα είναι σαν να μην υπάρχω ..... είπε και έκατσε σε ένα καναπεδάκι που υπήρχε στο δωμάτιο ,χαμογελώντας αθώα ....

Ο Ευκλείδης είχε σηκωθεί πολύ νωρίς ....κοίταζε τον υπολογιστή του και διάβαζε τα στοιχεία που του είχε στείλει ο Σταύρος ....αυτή η γυναίκα ήταν επικίνδυνη για την ευτυχία της κόρης του .....σήκωσε το τηλέφωνο και κάλεσε ένα νούμερο ....

Ευκλ: Φωτίου εδώ ....σου έχω μια πολύ σοβαρή δουλειά ....θα πρέπει να ψάξεις στην Αγγλία ...έχεις άκρες;.... χαίρομαι ....τα τελευταία 7 χρόνια της ζωής της θέλω ....σου στέλνω τα στοιχεία που έχω... έκλεισε το τηλέφωνο και πάτησε αποστολή ....

Η Ναυσικά ξύπνησε από την φασαρία ...άνοιξε τα μάτια και κοίταξε γύρω της ....το δωμάτιο ήταν γεμάτο από άντρες και γυναίκες διαφόρων ηλικιών ,που φλυαρούσαν ασταμάτητα , σαν να μην ήταν εκείνη στο χώρο ....κοίταξε λίγο καλύτερα και είδε τον Λευτέρη και τον γιατρό Λεβέντη να συζητούν με μια άλλη γιατρό ....

-Βερέμη η γυναίκα σου ξύπνησε ....του είπε ένας μικρότερος σε ηλικία γιατρός ...
Ν: καλημέρα ...ψέλλισε η Ναυσικά και ξαφνικά βρέθηκε περικυκλωμένη από ανθρώπους, που της εύχονταν για τον γάμο της και της έλεγαν πόσο καλός ήταν ο Λευτέρης .... χαμογελούσε αμήχανα, αλλά παράλληλα ένιωθε τόσο περήφανη που ο Λευτέρης της είχε τόσους ανθρώπους να τον εκτιμάνε .....

Λ: αγάπη μου έλα να σου γνωρίσω μια υπεροχή κυρία ....η γιατρός Μέισον ....δούλεψα πολλά χρόνια κοντά της και είναι υπέροχη στην δουλειά της ....
Ν: χαίρω πολύ ....η Ναυσικά κοίταξε την γιατρό, η οποία πρέπει να είχε την ηλικία της μητέρας της και την συμπάθησε αμέσως ....
Μ: τι μου θύμισες τώρα ....και εγώ έτσι ξαγρυπνούσα κοντά στον άντρα μου ....μετά βέβαια άρχισε να με ακολουθεί εκείνος, αλλά και πάλι ήταν ωραία .....χαίρομαι που ο Λευτέρης βρήκε κάποια άξια να τον αγαπήσει .....

Στ: συγγνώμη που διακόπτω ,αλλά πρέπει να πάμε στο χειρουργείο ....

Ο Λευτέρης έμεινε τελευταίος ....κοίταξε την Ναυσικά που ήταν αγουροξυπνημένη και τόσο γλυκιά ....

Ν: τι έχω;....
Λ: είσαι πολύ όμορφη .....
Ν: χάλια είμαι και νομίζω πως έχω και τσίμπλες ...πρέπει να πλυθώ αμέσως ....
Λ: είσαι μια οπτασία ....έσκυψε και την φίλησε ....θα μείνεις εδώ ;....
Ν: θα πάω να πάρω έναν καφέ και θα ξαναγυρίσω ...πειράζει;...
Λ: απλά δεν θέλω να βαρεθείς ....δεν ξέρω σε πόση ώρα θα τελειώσουμε ....
Ν: θα περιμένω εδώ ...είπε αποφασιστικά ...άντε πήγαινε ..θα αργήσεις ...
Λ: αν θέλεις να φύγεις άσε μου ένα σημείωμα στην κοπέλα στις πληροφορίες ,εντάξει;.....

Κούνησε το κεφάλι της καταφατικά και πριν εκείνος βρει από το χώρο , τον αγκάλιασε σφιχτά ...

Ν: Λευτέρη μου; ....καλή επιτυχία ....

Με τόση αγάπη που εισέπραττε εκείνη τη στιγμή ο Λευτέρης ,ένιωθε ικανός για τα πάντα ....

Η Ναυσικά κατέβηκε στην καφετέρια και όπως έπινε τον καφέ της προσπαθούσε να βάλει σε μια τάξη τα γεγονότα της προηγούμενης νύχτας .....είχαν συμβεί πάρα πολλά και πολύ γρήγορα ....η συνάντηση της με την Ντέμπορα ήταν κάτι που δεν περίμενε τόσο σύντομα ....έπρεπε να παραδεχτεί πως ήταν πολύ εντυπωσιακή γυναίκα ....όμως η παγωμάρα στο βλέμμα της ήταν τόσο τρομακτική ...δεν μπορεί να ήταν τόσο αφελής ο Λευτέρης ....αυτά δεν κρύβονται όσο ερωτευμένος και να είσαι ....ήθελε να την κάνει κομματάκια .....και αν έλεγε αλήθεια για το παιδί , που πολύ αμφέβαλλε , θα της έπαιρνε και τα σώβρακα ...θα την έσερνε στα δικαστήρια και θα της έπαιρνε τα πάντα ....

Η σκέψη αυτή την ηρέμισε κάπως και άρχισε να σκέφτεται τον γάμο της ....όταν είπε σε αυτή την γυναίκα πως ήταν η γυναίκα του Λευτέρη, της βγήκε τόσο φυσικά ....και τώρα με το ψυχρό φως της νέας μέρας ,αποφάσισε πως αυτός ο γάμος έπρεπε να γίνει το συντομότερο ....τον αγαπούσε τον Λευτέρη και όσο βιαστικό και αν φαινόταν, έτσι θα μπορούσε να έχει τον έλεγχο στη σχέση τους και ένα πλεονέκτημα ακόμα, αν έφταναν στα δικαστήρια ....

Η παρουσία μιας γυναίκας δίπλα της, την έβγαλε από τις σκέψεις της ...γύρισε και είδε την Ντέμπορα να την κοιτάζει .....

Ν: θες να κάτσεις ;....της πρότεινε ....
Ντ: είσαι όντως τόσο σίγουρη για τον εαυτό σου, ή το παίζεις ;.....
Ν: είμαι σίγουρη για τα συναισθήματα μου ....και αυτό μου δίνει δύναμη να αντιμετωπίσω, όποιο εμπόδιο μπορεί να βρεθεί στο δρόμο μου ....
Ντ: δεν φοβάσαι καθόλου μήπως ο Λευτέρης θελήσει να γυρίσει σε μένα ;...
Ν: φοβόμουν ...πριν σε γνωρίσω ...τώρα πια όχι ....
Ντ: επειδή είναι παντρεμένος ;....
Ν: όχι ....μια βέρα δεν σημαίνει πολλά, όταν υπάρχουν υπόλοιπα συναισθημάτων ....και ο Λευτέρης δεν έχει απωθημένα ....όχι μαζί σου τουλάχιστον ....η μόνη εκκρεμότητα που μπορεί να υπάρχει είναι ένα παιδί ....το κράτησες ;....
Ντ: Βλέπω είσαι ενήμερη ....δεν πρόκειται να σου ανοίξω τα χαρτιά μου έτσι απλά ....
Ν: καλά κάνεις ....πάντως ένα παιδί δεν μπορεί να μείνει κρυφό και αν όντως υπάρχει, βρες μέρος να κρυφτείς .....
Ντ: από τον Λευτέρη ;.....ρώτησε ειρωνικά .....

Η Ναυσικά σηκώθηκε από την θέση της και της χαμογέλασε γλυκά ....

Ν: από εμένα ....θα μετανιώσεις για όλα τα δάκρυα που τον έκανες να χύσει για σένα ....και αυτό δεν είναι απειλή .....είναι υπόσχεση ....

Αποχώρησε αφήνοντας την Ντέμπορα να την κοιτάζει με το στόμα ανοιχτό .....

Η επέμβαση στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία και ο Λευτέρης πήγε χαρούμενος στο γραφείο να μοιραστεί την χαρά του με την Ναυσικά .....όμως δεν ήταν εκεί ....κατευθύνθηκε στις πληροφορίες και η νοσοκόμα του έδωσε έναν φάκελο ...

« μην φύγεις ....έμαθα για μια μπουτίκ εδώ δίπλα και πήγα να πάρω ένα φόρεμα ....σε αγαπαω πολύ ...το ξέρεις ;»....

Χαμογέλασε με την τελευταία φράση .....

Ν: λοιπόν το ξέρεις;... άκουσε την Ναυσικά να τον ρωταει και γύρισε προς το μέρος της

Λ: θέλω αποδείξεις ....της είπε και την φίλησε εκεί στον διάδρομο του νοσοκομείου ,χωρίς να σκέφτεται όλους αυτούς που τους έβλεπαν ....
Ν: παμε;....τον ρώτησε μόλις βρήκε την ανάσα της ....

Λίγες ώρες μετά ,βρίσκονταν στο δημαρχείο του Λονδίνου και περίμεναν τον αντιδήμαρχο που θα τελούσε το μυστήριο .....έλαμπαν και οι δυο από ευτυχία ...

Εκείνη φορούσε ένα υπέροχο λευκό φόρεμα ,από σατέν ,με μια κόκκινη κορδέλα στην μέση και εκείνος, ένα απλό ,σκούρο κουστούμι, που εφάρμοζε τέλεια στο καλοσχηματισμένο του σώμα .....

Ο αντιδήμαρχος άρχισε με τα διαδικαστικά ,αλλά εκείνοι το μόνο που άκουσαν ήταν ......

«και τώρα μπορείς να φιλήσεις την νύφη ....»

Κοιταχτήκαν με λατρεία και τα χείλη τους ενωθήκαν ....
Την στιγμή λίγο πριν το φιλί ,κατάφερε να συλλάβει ένας φωτογράφος που ήταν στον χώρο και του είχαν ζητήσει να παραμείνει ,για να έχουν εικόνες από το μυστήριο .....

Ο Σταύρος δάκρυσε συγκινημένος ....

Στ: έλα Ευκλείδη ....μόλις έγινα μάρτυρας στον γάμο της κόρης σου .....είπε στο τηλέφωνο ....

Τα πράγματα τους είχαν μεταφερθεί στην γαμήλια σουίτα του ξενοδοχείου ,μετά από απαίτηση του Λευτέρη .....
Μόλις έφτασαν έξω από την πόρτα ,την σήκωσε στην αγκαλιά του και την ρώτησε ....
Λ: είσαι ευτυχισμένη κυρία Βερέμη;....
Ν: αφάνταστα γιατρέ.... έχω όμως την υποψία πως μέσα στο δωμάτιο, θα με κάνεις πολύ πιο ευτυχισμένη .....

Ο Λευτέρης γέλασε και άνοιξε την πόρτα ....την άφησε στο κρεβάτι και πήγε στην πόρτα να κρεμάσει το αμπελάκι «μην ενοχλείτε».....

Η Ναυσικά τον κοίταξε προκλητικά και σήκωσε το ακουστικό που βρισκόταν δίπλα στο κρεβάτι ....

Ν: ναι από την γαμήλια σουίτα σας παίρνω ....παρακαλώ κρατήστε όλες τις κλήσεις για το δωμάτιο μας και να μας ενοχλήσετε μόνο σε περίπτωση που πιάσει φωτιά το κτίριο .....

Ο Λευτέρης την πλησίασε απειλητικά ....

Λ: έχεις άγριες διαθέσεις .....είπε και έσκυψε από πάνω της, αναγκάζοντας την να ξαπλώσει .....
Ν: απλά νυστάζω ....ήταν κουραστική μέρα ....του είπε αθώα, αλλά τα μάτια της αφήναν να εννοηθούν άλλα .....
Λ: τότε να σε βοηθήσω να αλλάξεις ....της είπε και έψαξε για το φερμουάρ του φορέματος ...... είναι κρίμα να τσαλακώσεις αυτό το όμορφο φόρεμα ....

O Λευτέρης την τράβηξε από το χέρι για να σηκωθεί από το κρεβάτι ....στάθηκε από πίσω της και άρχισε να κατεβάζει αργά το φερμουάρ, αφήνοντας φιλιά σε κάθε σημείο του σώματος της που αποκαλυπτόταν .....δεν άργησε να μείνει μόνο με τα εσώρουχα , αφήνοντας τον Λευτέρη με κομμένη την ανάσα ....

Την γύρισε προς το μέρος του και την φίλησε πρώτα στο στόμα και μετά στο λαιμό κάνοντας την καρδιά της να χάσει τον ρυθμό της .....
Η Ναυσικά τον κοίταξε και συνειδητοποίησε πως ήταν σε μειονεκτική θέση ,καθώς εκείνος φορούσε ακόμα όλα του τα ρούχα ....του έβγαλε το σακάκι και μετά την γραβάτα .....όταν πήγε να τραβήξει το πουκάμισο ,της έπιασε τα χέρια και την σταμάτησε ....πήγε να διαμαρτυρηθεί ,αλλά της έκλεισε το στόμα με το χέρι ....

Λ: πρέπει να σου πω κάτι πρώτα ....
Ν: ότι θες ...μόνο μην σταματήσεις πάλι ....δεν νομίζω πως θα το αντέξω ....

Την τράβηξε στην αγκαλιά του και την έβαλε να καθίσει στα πόδια του ....

Λ: όταν βγει αυτό το πουκάμισο, το θέαμα δεν θα είναι και τόσο ωραίο ....τα σημάδια από τις εγχειρήσεις είναι ακόμα πολύ έντονα, αν και έχουν περάσει πολλά χρόνια ....δεν θέλω να τρομάξεις ....φοβάμαι πως αν δω στα ματιά σου τον φόβο ,ή την απέχθεια δεν θα μπορέσω να το αντιμετωπίσω ....

Η Ναυσικά δεν περίμενε τόση ανασφάλεια από το μέρος του και αυτό την έκανε να θέλει να τον προστατεύσει ....τον κοίταξε στα μάτια και του είπε ....

Ν: το μόνο που μπορεί να με κάνει να φοβηθώ αυτή τη στιγμή ,είναι αν μου πεις πως με αφήνεις ....μην με απομακρύνεις .....γύρισε στην αγκαλιά του και τύλιξε τα πόδια της γύρω από την μέση του ενώ στηριζόταν στο λαιμό του ...

Η αντίδραση του ήταν άμεση και καταλυτική ....αυτό το φιλί τον απελευθέρωσε .....ένιωσε τα χέρια της να ξεκουμπώνουν το πουκάμισο του και η καρδιά του σταμάτησε ....τον έσπρωξε πίσω, αναγκάζοντας τον να ξαπλώσει ,αφού πρώτα το πουκάμισο είχε ακολουθήσει την ίδια πορεία με το φόρεμα της ....

Ν: γυμναζόμαστε βλέπω ...του είπε προσπαθώντας να ελαφρύνει λίγο την ατμόσφαιρα και με την ανάποδη του χεριού της, άρχισε να χαϊδεύει τους κοιλιακούς του, μέχρι που το χέρι της έφτασε στην ζώνη του παντελονιού του ....
Λ: είσαι σίγουρη;.... .την ξαναρώτησε και αυτή δεν μίλησε, απλά ξεκούμπωσε την ζώνη και συνέχισε με το παντελόνι του ....
Ν: χρειάζομαι βοήθεια ....του είπε ....δεν μπορώ να το βγάλω μόνη μου ....τραβήχτηκε από πάνω του δίνοντας του τον χώρο να σηκωθεί και τότε πρόσεξε τα σημάδια .....

Δεν ένιωσε φόβο ,αλλά μια τρυφερότητα για έναν άνθρωπο που είχε πληγωθεί πολύ στη ζωή του ....και ο Λευτέρης το ένιωσε και της χαμογέλασε ....
Αυτό για το οποίο όμως ήταν απροετοίμαστος, ήταν για την αντίδραση της ....

Ν: νομίζω πως έχω τον τρόπο να σε κάνω καλά .....του είπε και το βλέμμα της έλαμψε πονηρά ....όταν ήμουν μικρή ,μου έλεγαν πως αν φιλήσει την πληγή κάποιος που σε αγαπάει αυτό θα «γιάνει» πιο γρήγορα ....και πριν προλάβει εκείνος να καταλάβει τι εννοούσε ,άρχισε να αφήνει φιλιά σε όλα τα σημάδια του ....
Λ: τι κάνεις ;....την ρώτησε με κομμένη την ανάσα ....
Ν: μετράω τα σημάδια σου και τα εξαφανίζω ....του είπε χωρίς να σταματήσει ....
Λ: δεν αντέχω άλλο ....την τράβηξε πάνω του και ξάπλωσαν στο κρεβάτι ξεκινώντας μια πάλη, για το ποιος θα ικανοποιήσει περισσότερο τον άλλο.... μια πάλη που άφησε και τους δυο χωρίς ανάσα ....

Πίσω στην Αθήνα τώρα ,η Δήμητρα ήταν μαζί με τον Νικηφόρο και συζητούσαν....

Δ: μίλησες καθόλου με τον Λευτέρη ;....
Νικ: όχι ....γιατί;....
Δ: ανησυχώ μωρέ ....ψάχνω την Ναυσικά και το κινητό της είναι κλειστό ....
Νικ: μπορεί να κοιμάται ,ή να έχει βγει έξω και να μην το έχει μαζί της ....
Δ: δεν δοκιμάζεις να πάρεις τον Λευτέρη;....
Νικ: βρε Δήμητρα άσε τα παιδιά ήσυχα ....ο Λευτέρης μπορεί να είναι στο νοσοκομείο ....
Δ: σε παρακαλώ ...είπε και του έκανε ματάκια .....
Νικ: Όταν σου μπαίνει κάτι στο μυαλό .... Της έσκασε ένα φιλί και μετά σχημάτισε τον αριθμό του Λευτέρη .....δεν απαντάει ....
Δ: ξέρεις το τηλέφωνο του ξενοδοχείου ;....επέμεινε η Δήμητρα ....μην με κοιτάς έτσι ...αν ο Λευτέρης είναι στο νοσοκομείο ,θα βαριέται μόνη της ....

Ο Νικηφόρος της έδωσε το τηλέφωνο και η Δήμητρα σχημάτισε τον αριθμό ....

Δ: γεια σας με το δωμάτιο του κυρίου Βερέμη με συνδέετε ;.....
-συγγνώμη αλλά η κυρία Βερέμη ,μας έχει δώσει ρητή εντολή να μην τους ενοχλήσουμε ....αν θέλετε πάντως μπορώ να κρατήσω κάποιο μήνυμα ....
Δ: συγγνώμη, αλλά δεν άκουσα καλά ...είπατε η κυρία Βερέμη ;....
-ναι ...καλά ακούσατε ....είναι στο μήνα του μέλιτος ,οπότε καταλαβαίνετε ....θέλετε να κρατήσω κάποιο μήνυμα;....
Δ: όχι ευχαριστώ ...θα προσπαθήσω αργότερα .....

Η Δήμητρα έκλεισε το τηλέφωνο και κοίταξε τον Νικηφόρο σαν χαμένη...

Νικ: τι σου είπαν ;....
Δ: η κυρία Βερέμη έχει δώσει εντολή να μην τους ενοχλήσει κανείς ......είπε προσπαθώντας να συνειδητοποιήσει τι είχε μόλις ακούσει .....
Νικ: Το έκανε τελικά ...είπε ο Νικηφόρος και αμέσως συνειδητοποίησε την γκάφα του ...
Δ: τι έκανε Νικηφόρε;.... τι ξέρεις;.... μίλα !!....

Η Ναυσικά και ο Λευτέρης ήταν ξαπλωμένοι με όλα τους τα μελή μπλεγμένα και κοιτάζονταν προσπαθώντας να συνειδητοποιήσουν αυτό που μόλις είχε συμβεί ....

Ν: νομίζω πως είδα αστεράκια ....
Λ: εγώ πρέπει να είδα ολόκληρο το ηλιακό σύστημα ...

Γέλασαν και οι δυο και μετά σαν να είχαν μαγνήτη ,τα χείλη τους ενωθήκαν και πάλι ...

Λ: αν συνεχίσουμε έτσι ,νομίζω πως θα χρειαστούμε οξυγόνο ....
Ν: και φαγητό .....νομίζω πως τόσες πολλές θερμίδες, έχω πολλά χρόνια να κάψω ....
Λ: να τολμήσω να ρωτήσω με πιο τρόπο τις έκαψες, ή δεν θα μου αρέσει η απάντηση ;..
Ν: δεν το πιστεύω πως ζηλεύεις ακόμα και τώρα ....είπε η Ναυσικά και τον χτύπησε στο στήθος ....
Λ: άουτς ...δεν φταίω εγώ ...εσύ με έκανες να το σκεφτώ ....της είπε και την τσίμπησε στο μπράτσο ....
Ν: μην τσιμπάς ...πονάω ...του είπε και τον χτύπησε απαλά στο πρόσωπο ....
Λ: που πονάς να το φιλήσω να περάσει;....
Ν: εδώ ...του έδειξε το μάγουλο της και ο Λευτέρης την φίλησε .....και εδώ και του έδειξε το μέρος της καρδιάς ...και εδώ ....και ακούμπησε την κοιλιά της ....

μόλις ο Λουκάς την φίλησε στην κοιλιά, εκείνη γέλασε κάνοντας τον να την κοιτάξει με απορία ....

Ν: με γαργάλησες ....θες ξύρισμα ....του είπε ....
Λ: αφού το μούσι με κάνει πιο γοητευτικό ....είπε εκείνος με ύφος και η Ναυσικά ξεκαρδίστηκε στα γέλια .....
Λ: αυτό το γέλιο θα το πληρώσεις μικρή .....την ακινητοποίησε με το σώμα του
Ν: σου φάνηκα πολύ μικρή πριν γιατρέ ;....γιατί τότε κάτι πρέπει να κάνουμε για αυτό ....κατάφερε να του ξεγλιστρήσει και ανέβηκε από πάνω του ....πήγε να την πιάσει ,αλλά εκείνη τραβήχτηκε ....τώρα κάνω παιχνίδι εγώ ...του είπε ....αν δοκιμάσεις να κάνεις κάτι με τα χέρια σου, θα με αναγκάσεις να σου τα δέσω ....
Λ: πολλά υποσχόμενο ακούγεται αυτό ....
Ν: μην με προκαλείς ....θα εκπλαγείς .....είπε η Ναυσικά και τον φίλησε ,κρατώντας τα χέρια του κολλημένα στα πλευρά του ....
Λ: η επόμενη όμως θα είναι όπως θέλω εγώ ...της είπε ....
Ν: αν έχεις κουράγιο μόλις τελειώσω μαζί σου .....

Δ: δηλαδή ο Λευτέρης το είχε προσχεδιάσει και εκείνη δεν ήξερε τίποτα ....όμως το ξέρατε εσύ και ο Μάκης ......τι βλακείες είναι αυτές ;.....και γιατί δεν μου είπες τίποτα ;.....
Νικ: δεν ήταν δικό μου μυστικό και εγώ είχα ξεκαθαρίσει πως δεν συμφωνούσα ....άλλωστε για να προχωρήσει το σχέδιο του Λευτέρη, σημαίνει πως η φίλη σου συμφώνησε οπότε .....
Δ: οι γονείς της να το ξέρουν άραγε ;...η Στέλλα θα τρελαθεί ....τι ύφος είναι αυτό;.... το ξέρουν ;....και το δεχτήκαν ;.....εδώ κάτι δεν πάει καλά ...τώρα είμαι σίγουρη .....τι άλλο δεν μου έχεις πει;.....
Νικ: Δήμητρα ηρέμησε σε παρακαλώ ....κάποια πράγματα δεν μπορούμε να τα συζητήσουμε, γιατί κάποιοι άνθρωποι μας τα έχουν εμπιστευτεί ....αν εσένα σου ζητούσε η Ναυσικά να κρατήσεις κάποιο μυστικό, θα μου το έλεγες ;.....όχι ....οπότε σταμάτα να ανακατεύεσαι .....

Η Δήμητρα κοίταξε τον Νικηφόρο που είχε αγριέψει και καταλάβαινε πως είχε ξεπεράσει κάποια όρια ...όμως ήταν για την Ναυσικά ....για την Ναυσικά μπορούσε να κάνει τα πάντα ....
Νικ: το μόνο που θα σου πω, είναι πως πολύ σύντομα η φίλη σου θα χρειαστεί την συμπαράσταση σου ....αν σου μιλήσω τώρα ,θα είσαι σε πολύ δύσκολη θέση και δεν θα μπορείς να βοηθήσεις ....έχε μου εμπιστοσύνη .....

Η Ναυσικά κοιμόταν στην αγκαλιά του Λευτέρη ....εκείνος όμως είχε υπερένταση και δεν μπορούσε ,οπότε απλά την χάζευε ....σήκωσε το τηλέφωνο και ζήτησε να τους φέρουν κάτι να φάνε, προσπαθώντας να μην την ξυπνήσει .....ήταν τόσο όμορφη ...και ήταν πλέον γυναίκα του ....ξαφνικά μια σκέψη πέρασε από το μυαλό του ...δεν την είχε ρωτήσει αν έπαιρνε αντισυλληπτικά και εκείνος δεν σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει τα προφυλακτικά που είχε φέρει μαζί του ...μόλις ξυπνούσε θα την ρωτούσε ...σηκώθηκε όσο πιο σιγά μπορούσε και στάθηκε στο παράθυρο ....τα φώτα του Λονδίνου ήταν έντονα ,καθώς η ώρα ήταν προχωρημένη .....εδώ που κάποτε είχε ζήσει τις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής του τώρα ζούσε τις πιο ευτυχισμένες ....

Την αντανάκλαση του στο τζάμι, ήρθε να αγκαλιάσει η φιγούρα της Ναυσικά, που είχε σηκωθεί και τον φίλησε απαλά στον ώμο ....

Ν: τι σκέφτεσαι;.... τον ρώτησε ....
Λ: πόσο ευτυχισμένος είμαι ....είπε και την έφερε μπροστά του, με την πλάτη της κολλημένη στο στήθος του .....
Ν: κοίτα πόσο όμορφοι ήμαστε αγκαλιά ....σαν να είμαι φτιαγμένη να βρίσκομαι εδώ .....είπε κοιτώντας την αντανάκλαση τους στο τζάμι ....

Ο Λευτέρης χωρίς να σταματήσει να κοιτάζει τα είδωλα τους ,άρχισε να την χαϊδεύει με το χέρι του ,σαν να προσπαθούσε να διαγράψει το περίγραμμα του σώματος της ....
Σε αυτό το άγγιγμα η Ναυσικά έκλεισε τα μάτια, αλλά εκείνος την μάλωσε ....

Λ: μην κλείνεις τα μάτια ....κοίτα ....είπε σιγανά και συνέχισε να την χαϊδεύει, ενώ πολύ γρήγορα τη θέση των χεριών του ,πήραν τα χείλη του ....
Ν: Λευτέρη ....δεν αντέχω άλλο ....τρέμουν τα πόδια μου ...του είπε με όση ανάσα της είχε μείνει και εκείνος την σήκωσε στην αγκαλιά του και την ακούμπησε στο κρεβάτι όπου συνέχισε το γλυκο του μαρτύριο.....

Λίγη ώρα μετά απολάμβαναν το φαγητό τους ,αφού πρώτα είχαν κάνει ένα μπάνιο για να συνέρθουν ,όταν ο Λευτέρης συννέφιασε .....

Ν: τι έχεις ;....τον ρώτησε η Ναυσικά που πρόσεξε την αλλαγή στην έκφραση του ...
Λ: δεν πήραμε καμία προφύλαξη.... της είπε απλά και περίμενε την αντίδραση της ...
Η Ναυσικά μόλις εκείνη την στιγμή το συνειδητοποίησε ....αφού το σκέφτηκε λίγο ....

Ν: από όσο ξέρω είμαι απόλυτα υγιής καθώς απείχα από το άθλημα, εδώ και αρκετό καιρό ....εσύ ;....
Λ: εγώ είναι η πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, που ξεχνώ να πάρω προφυλάξεις .... μόνο αυτό έχεις να πεις ;....
Ν: ναι ....άλλωστε δεν είμαι στις επικίνδυνες μέρες μου, αν αυτό φοβάσαι ....θα τη φας τη σαλάτα σου ;....τον ρώτησε δίνοντας τέλος στη συζήτηση .....

Ο Λευτέρης την κοίταζε προσπαθώντας να καταλάβει αν ήταν όντως τόσο άνετη όσο έδειχνε, αλλά δεν μπορούσε να βγάλει συμπέρασμα ....

Η Ναυσικά ήταν μπερδεμένη ....δεν ήταν τόσο άνετη ,αλλά δεν θα μετάνιωνε για τίποτα ....αν ήταν να συμβεί κάτι, θα το μάθαινε σε λίγο καιρό ...γιατί να στενοχωριέται από τώρα ;.....

Ν: δεν σε βλέπω να τρως ....είπε και του χαμογέλασε ....

{{ καλο τριημερο σε ολους ... περιμενω τις εντυπωσεις σας ...}}