N: είσαι σίγουρη για αυτό που είπες ;...
Στ: ναι ...συζήτησα κάποια πράγματα με τον πατέρα σου χθες βράδυ και μου έδωσε να καταλάβω κάποια λάθη μου ...θέλω να είσαι καλά ...θέλω αυτό το μουτράκι να λάμπει, όπως έλαμπε χθες ...
Ν: είσαι η καλύτερη μανούλα του κόσμου ...την αγκάλιασε τρυφερά και η Στέλλα ανταπέδωσε την αγκαλιά ,ίσως με λίγο περισσότερο ζήλο από ότι έπρεπε ...
Στ: αυτό που είπες τώρα θέλω να το θυμάσαι ...της είπε και η Ναυσικά την κοίταξε με απορία ...
Ν: πως μπορώ να το ξεχάσω ;...
Στ: μερικές φορές κάνουμε πράγματα που έχουν σκοπό να κάνουν καλό ,αλλά οι προθέσεις μόνο δεν φτάνουν ...και τότε ξεχνάμε την καλή πρόθεση του άλλου ...
Ν: πολύ μυστήρια είσαι σήμερα ...
Στ: πάντα ήμουν ...λοιπόν σημασία έχει πως σήμερα, όλα είναι καλά και εσύ γυρίζεις σπίτι υγιεστάτη ...

Ευκλ: που το βρήκες αυτό;...
Λ: πάνω στο γραφείο μου ...μου φάνηκε παράξενο και το άνοιξα ...
Ευκλ: πότε το άφησε;...

Και τότε ο Λευτέρης θυμήθηκε ...
Λ: το βράδυ που το έγραφε την είδα ...εκείνη δεν το ήξερε ...δεν με κατάλαβε ...την είδα να το βάζει μέσα σε ένα βιβλίο ,το οποίο μέχρι πριν λίγες μέρες το είχα δει εδώ ...μάλλον θα έπεσε από μέσα ...
Ευκλ: και τώρα της το λέμε;...
Λ: Νομίζω πως θα την φέρουμε σε δύσκολη θέση ... πιστεύω όμως πως πρέπει να το διαβάσει η κυρία Στέλλα ...
Ευκλ: ναι ...πρέπει ...
Λ: κύριε Ευκλείδη πρέπει να μιλήσουμε για κάτι ...θέλω να ξε καθαρίσω πως δεν ήξερα τίποτα για αυτά που ανακοίνωσε η Ναυσικά ...
Ευκλ: φάνηκε ...πίστεψε με ...ο Ευκλείδης χαμογέλασε
Λ:το συζητήσαμε με την Ναυσικά και αποφασίσαμε πως θα έρθει στο ταξίδι μαζί μου, αλλά μετά θα γυρίσει σπίτι σας ...για το ταξίδι συμφώνησα μαζί της ,γιατί την έχω ανάγκη την παρουσία της ...είναι πολύ δύσκολο αυτό το ταξίδι για μένα και την χρειάζομαι δίπλα μου ...

Ο Ευκλείδης δεν είπε τίποτα ...άλλωστε ο φίλος του ο Σταύρος, τον είχε ενημερώσει για κάποια πράγματα και έτσι ήξερε πως η κόρη του ήταν σε καλά χέρια ...

Ευκλ: αρκετά ...πάμε γιατί η Ναυσικά είναι ικανή να φύγει μόνη της από εδώ ...

Μετά τις υπογραφές, όλοι μαζί πήγαν στο γραφείο του Πέτρου...ήταν όλοι μουδιασμένοι και περίεργοι για το τι έγραφαν οι φάκελοι ,που κρατούσαν στα χέρια τους ...

Ηταν όμως πιο περίεργοι για το περιεχόμενο του φάκελου με τα στοιχεία για τον Κυριάκο ...

Π: να τον ανοίξω ;...ρώτησε ο Πέτρος που κρατούσε στα χέρια του τον φάκελο ...
Εύα : συγγνώμη που θα σας το χαλάσω ,αλλά δεν μπορώ να ακούσω πως ο πατέρας μου είναι επαγγελματίας δολοφόνος ...κάντε ότι νομίζετε πως είναι σωστό ώστε να τιμωρηθεί, αλλά εγώ δεν αντέχω να ακούσω τις λεπτομέρειες...

Ο Γιάννης την κοίταξε με απορία ...

Γ: μα μετά από όσα έχει κάνει...
Εύα: καλώς ή κακώς είναι πατέρας μου ...δεν τον δικαιολογώ ,ούτε θέλω να μείνει ατιμώρητος ,απλα δεν θέλω να ξέρω λεπτομέρειες ...
Π: καταλαβαίνω ...μην την πιέζεις Γιάννη ...αυτά θα τα κανονίσουμε εμείς ...ας περάσουμε στα ευχαρίστα τώρα ...τι ώρα θέλεις να έρθουμε το βράδυ;...

Η Εύα τον κοίταξε με ευγνωμοσύνη ...
Εύα : κατά τις 21:00 νομίζω πως είναι καλά ...να σας δώσω τη διεύθυνση ...

Λ: ήρθαμε και εμείς ...είπε ο Λευτέρης κρατώντας στα χέρια του το εξιτήριο...
Ν: καιρός ήταν ...άντε πάμε ;
Λ: πριν φύγεις θέλω να μου υποσχεθείς πως τώρα που θα είσαι στο σπίτι και δεν θα σε ελέγχει κανείς ,δεν θα κάνεις του κεφαλιού σου ...
Στ: τώρα σώθηκες...

Η Ναυσικά αγριοκοίταξε την μαμά της για το σχόλιο που έκανε ...

Ν: Δεν είμαι μωρό, όσο και αν δείχνετε όλοι να πιστεύετε το αντίθετο ...εννοείται πως θα προσέχω ...το καλό με το να μένεις πολλές ώρες ακίνητος σε ένα κρεβάτι είναι πως μπορείς να σκεφτείς ...και εγώ σκέφτηκα ποσο τυχερή είμαι που έχω μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή μου ...πάμε τώρα ;...

Μετά από αυτές τις δηλώσεις, δεν μπορούσαν να της πουν τίποτα οπότε απλά την ακλούθησαν ...

Η Μαρίλια περίμενε την μητέρα της και την Εύα στο σπίτι ...είχε μεγάλη περιέργεια να μάθει τι είχε γίνει ...εκείνη την ώρα χτύπησε το τηλέφωνο ...

Μαρ: παρακαλώ;...
Κυρ: τι νομίζετε πως θα καταφέρετε με όλα αυτά που κάνετε ;...ειδικά η χαμένη η αδελφή σου ...αλλά και από εσένα τέτοια αχαριστία δεν την περίμενα...
Μαρ: τι θες Κυριάκο;...
Κυρ: πως μιλάς έτσι στον πατερούλη ;...πήρα να ευχηθώ στην αδελφή σου ...
Μαρ: η Εύα δεν είναι εδώ και είμαι σίγουρη πως μπορεί να ζήσει και χωρίς τις ευχές σου ...θέλεις κάτι άλλο ;...
Κυρ: μην νομίζετε πως θα βγω έτσι εύκολα από την ζωή σας ...αυτό να πεις στη μάνα σου ...

Η Μαρίλια έκλεισε το τηλέφωνο εκνευρισμένη ...πότε επιτέλους θα γλίτωναν από αυτόν;...

Εύα : Μαρίλια ήρθαμε!! ...φώναξε η Εύα, αλλά μόλις είδε το πρόσωπο της αδελφής της ρώτησε ανήσυχα ...τι έχεις;...
Μαρ: έχεις τις ευχές από τον πατερούλη ...είπε ειρωνικά ...
Εύα : ήρθε από εδώ ;... είπε γεμάτη ανησυχία ...
Μαρ: όχι τηλεφώνησε ...είπε πως δεν θα γλιτώσουμε τόσο εύκολα από εκείνον ...

Η Αγγέλα σωριάστηκε στην πολυθρόνα ...

Αγγ: τι σας έκανα;...εγώ φταίω που δεν μιλούσα τόσα χρόνια ...εγώ ...

Τα κορίτσια την πλησίασαν και την αγκάλιασαν ...

Μαρ: δεν φταις εσύ ...εκείνος φταίει και τώρα δεν μπορεί να πιστέψει πως δεν μπορεί να μας εκμεταλλευτεί άλλο ...
Εύα : έχει δίκιο η Μαρίλια ...και σήμερα δεν κλαίμε ...έχουμε μόνο ευχαρίστα...Άντε κορίτσια να παίρνουμε σειρά στο μπάνιο ,γιατί έχω κανονίσει να έρθει κοπέλα για μαλλιά και νύχια ...

Η Αγγέλα κοίταξε τις κόρες της και θαύμασε για άλλη μια φορά την δύναμη που είχαν τελικά αυτά τα παιδιά ...

Η Ναυσικά σε όλη την διαδρομή μέχρι το σπίτι της, κοίταζε έξω από το παράθυρο ...πόσο της είχαν λείψει οι εικόνες της πόλης , η φασαρία ...μόλις έφτασε σπίτι της κοίταξε την θάλασσα ...αυτή η θεά της είχε λείψει περισσότερο από όλα ...να κοιτάς τον ορίζοντα και να μην σταματάει πουθενά το μάτι σου ...

Ευκλ: μπες εσύ πρώτη ...την προέτρεψε ο πατέρας της και η Ναυσικά άνοιξε την πόρτα ...
Δ: έκπληξη !!!!...φώναξε η Δήμητρα και έτρεξε να την αγκαλιάσει ...

Η Ναυσικά είχε μείνει με το στόμα ανοιχτό ...στο δωμάτιο ,εκτός από την Δήμητρα ,ήταν ο Νικηφόρος και ο κύριος Ηλίας ,ενώ από το ταβάνι κρέμονταν χρωματιστά σημαιάκια και ένα πανό που έγραφε «καλώς ήρθες σπίτι σου»...

Ηλ: καλώς ήρθες κορίτσι μου ...να είσαι γερή και δυνατή ...της είπε ο Ηλίας συγκινημένος και την αγκάλιασε ...
N: δεν ξέρω τι να πω ...ψέλλισε ...
Νικ: τίποτα να μην πεις ...να έρθεις να φάμε γιατί έχω πεθάνει στην πείνα ...είπε ο Νικηφόρος για να ελαφρύνει λίγο την κατάσταση ...
Ν: εξαρτάται ποιος μαγείρεψε ...
Ηλ: εγώ μαγείρεψα ...με τη βοήθεια της Δημητρούλας ...
Ν: Ε, τότε πάμε...

Ο Γιάννης είχε επιστρέψει στο σπίτι του,και έλεγε στην Ειρήνη όσα είχαν συμβεί στο συμβολαιογραφείο και την στάση που κράτησε η Εύα, όταν είπε ο Πέτρος για τα στοιχεία ενάντια στον Κυριάκο ...

Ειρ: ώστε ο αδελφός μου άφησε στην Εύα όσα θα άφηνε στην κόρη του ,αν είχε ...δεν με παραξενεύει ...τα στοιχεία που λες ;...
Γ: τα έχει ο Πέτρος ...αύριο θα τα δούμε με την ησυχία μας και θα τα διαστρώσουμε με αυτά που ήδη έχουμε ...
Ειρ: δεν θέλω να μείνει ατιμώρητος ...
Γ: δεν θα μείνει ατιμώρητος κανείς ...
Ειρ: πάντως την καταλαβαίνω την Εύα ...και εγώ στη θέση της δεν θα ήθελα να ξέρω ...παραδέχτηκε ...

Ο Πέτρος ήταν ακόμα στο γραφείο του ,όταν πήγε η Αμαλία ...

Αμ: ακόμα εδώ είσαι;...
Π: Ναι ...ήθελα να βάλω κάποια πράγματα στη θέση τους ...εσύ πως από εδώ ;...
Αμ: Τι έγινε Ρίζου ;...δεν θες να με βλέπεις ;...

Ο Πέτρος σηκώθηκε από το γραφείο ,την πλησίασε και την αγκάλιασε τρυφερά ...

Π: Ποτέ δεν θα σταματήσω να θέλω να σε βλέπω ...
Αμ: αυτό μην το ξεχάσεις ποτέ ...
Π: τι ανασφάλειες είναι αυτές σήμερα ;...
Αμ: θυμάσαι κάποτε που μου είχες πει ,πως μπορώ να σου μιλήσω για τα πάντα ;...
Π: και βέβαια θυμάμαι...
Αμ: είναι κάποια πράγματα που δεν ξέρεις και που νομίζω πως έχει έρθει η ώρα να τα μάθεις ...
Π: σε ακούω ...
Αμ: όταν έφυγες για το μεταπτυχιακό σου ήμουν ένα ράκος ...και μετά από λίγο καιρό ανακάλυψα ...σταμάτησε για να πάρει μια ανάσα ...
Π: πως ήσουν έγκυος ...
Αμ: το ήξερες ;...
Π: μου το είπε ο Γιάννης ...
Αμ: τι σου είπε ;...
Π: ότι απέβαλες ...θα ήταν πολύ δύσκολο όλο αυτό για σένα ...γιατί δεν μου είπες κάτι;...

Την αγκάλιασε τρυφερά ,αλλά εκείνη τον έσπρωξε ...

Αμ: δεν είναι ακριβώς έτσι ...θέλω μια τελευταία χάρη ...πάμε να περάσουμε καλά σήμερα και μετά θα σου τα πω όλα ...
Π: με τρομάζεις ...
Αμ: μην τρομάζεις ...ακόμα... απλά θέλω να μου υποσχεθείς πως θα δείξεις όση περισσότερη κατανόηση μπορείς ...
Π: γιατί δεν μου λες τώρα ;...
Αμ: Θέλω να περάσω μια τελευταία ξέγνοιαστη βραδιά ...σε παρακαλώ...

Ο Πέτρος αν και δεν συμφωνούσε ,δεν μπορούσε να της χαλάσει το χατίρι ...ότι και αν ήταν αυτό που θα του έλεγε ,φαινόταν ότι την πονούσε πολύ ...

H ώρα για το πάρτι είχε φτάσει ...οι γυναίκες της οικογενείας Χαραλάμπους ήταν έτοιμες να υποδεχτούν τους καλεσμένους τους ....

Η Αγγέλα μετά από πολύ καιρό αισθανόταν πολύ όμορφα ...αισθανόταν ελεύθερη ...

Μαρ: κοίτα τη μαμά... είπε στην Εύα .... λάμπει ολόκληρη ..... παρατήρησε ....

Η Εύα κοίταξε την μητέρα της ,που ήταν χαλαρή και έκανε έλεγχο στα φαγητά ....

Εύα: έχεις δίκιο ...σαν να είχε ένα μεγάλο βάρος και τώρα το ξεφορτώθηκε ....
Μαρ: και εσύ όμως δεν πας πίσω ..... έτοιμη για το μεγάλο βήμα;....
Εύα: όσο έτοιμη μπορεί να είμαι..... μην κάνεις όνειρα για το δωμάτιο μου όμως ....την πείραξε ....

Η Μαρίλια γέλασε ...της άρεσε που έβλεπε την αδελφή της ευτυχισμένη ,αλλά θα της έλειπε ....
Εύα : πως ειμαι;.... ρωτησε και έκανε μια στροφή ....

Η εικόνα της ήταν εικόνα μοντέλου .....ξανθά μαλλιά, ελαφρώς κυματιστά ,μακιγιάζ άψογο, αλλά χωρίς υπερβολές, ένα μπλε φόρεμα που τόνιζε τα μάτια της και ψηλοτάκουνα σανδάλια ....αν δεν πρόσεχε κάνεις τα ίχνη της ανασφάλειας που υπήρχαν στο βλέμμα της, θα ήταν σίγουρος πως ήταν μοντέλο.....

Μαρ: θεα... θα πέσει ξερός μόλις σε δει ...
Εύα : και εσύ δεν πας πίσω .....
Μαρ: Δεν φτουραω μπροστά σου αδελφούλα .....είπε με μια δόση παράπονου στην φωνή ,αλλά η Εύα δεν πρόλαβε να της απαντήσει ,γιατί χτύπησε το κουδούνι....

Στην είσοδο στεκόταν ο Μάκης, ο οποίος κρατούσε μια τεράστια ανθοδέσμη ....

Μ: χρόνια πολλά ...της ευχήθηκε και μόλις εκείνη του χαμογέλασε η καρδιά του σταμάτησε να χτυπάει....

Εύα : ευχαριστώ πολύ ....τι όμορφα λουλούδια ....Μάκη;....

Ήταν σαν να είχε κοκαλώσει .....

Εύα: Μάκη είσαι καλά;..... γιατί με κοιτάς έτσι ;...έχω κάτι;....
Μ: έχεις τα πάντα .....είσαι πανέμορφη ....της είπε και την αγκάλιασε ...
Εύα : σιγά ...θα μου τσαλακώσεις το φόρεμα ...τον μάλωσε ,αλλά στην πραγματικότητα ένιωθε πως ήταν το κέντρο του κόσμου του και χαιρόταν ....
Μ: να στο βγάλω θέλω ,όχι να το τσαλακώσω.... της ψιθύρισε στο αυτί και η Εύα κοκκίνισε ....
Εύα : βιάζεσαι Λαζάρου .....του είπε και τον κοίταξε με νόημα ....μετά το πάρτι αν έχεις ακόμα αντοχές .....του ψιθύρισε στο αυτί και απομακρύνθηκε ....

Δ : είσαι σίγουρη;.....
Ν: ναι ....θα έρθει να με πάρει ο Λευτέρης μόλις τελειώσει ....πηγαίνετε εσείς ....

Η Δήμητρα κοίταξε την φίλη της ....ήταν η παλιά Ναυσικά ,αλλά ελαφρώς διαφορετική ....

Δ: θες κάτι άλλο πριν φύγω;....
Ν: σίγουρα δεν φαίνομαι πολύ κόντη με αυτά τα παπούτσια ;.....έδειξε τις μπαλαρίνες που φορούσε ....
Δ: σου πάνε πάρα πολύ .....και μην ξεχνάς πως είσαι μόλις μισή μέρα εκτός νοσοκομείου ...τι ήθελες να βάλεις; δωδεκάποντα ;.....
Ν: αισθάνομαι σαν μωρό με αυτά τα παπούτσια ....γκρίνιαξε ...
Δ: κοίτα το υπόλοιπο στον καθρέφτη και θα σου περάσει .....φεύγω γιατί θα πω τίποτα και θα το μετανιώσω .....
Ν: άκαρδη.... θα τα πούμε μετά ......

Μόλις έφυγε η Δήμητρα, η Ναυσικά κοιτάχτηκε στον καθρέφτη .....δεν ήταν κακή ... εντάξει τα παπούτσια δεν ήταν ακριβώς αυτό που ήθελε ,αλλά έπρεπε να κάνει υπομονή ...το υπόλοιπο όμως ήταν καλό .....ίσως να έκανε κάποια αλλαγή στα μαλλιά πριν φύγουν για Λονδίνο ....καλό το καστανό ,αλλά συνηθισμένο ....
Ήθελε να φορέσει φόρεμα ,αλλά δεν αισθανόταν και πολύ σίγουρη, οποτε κατέληξε σε ένα απλό μαύρο παντελόνι και μια υπεροχή σμαραγδί μπλούζα που γυάλιζε στο φως και τόνιζε τα μάτια της , ενώ παράλληλα άφηνε σε κοινη θέα ,ένα αρκετά μεγάλο μέρος της πλάτης, που σήμαινε πως δεν μπορούσε να φορέσει εσώρουχο από μέσα ....

Από τον καθρέφτη είδε την μητέρα της να στέκεται στην πόρτα .....

Ν: έλα μέσα.....
Στ: είσαι πολύ όμορφη .....
Ν: τι θα έλεγες εσυ;....σκεφτομουν να αλλάξω χρώμα στα μαλλιά τι λες;....
Στ: μα γιατι;....είναι πολύ όμορφα και έτσι ....
Ν: είναι ....συνηθισμένα .....ένα κόκκινο θα με φώτιζε .....
Στ; θα ταίριαζε και με τον χαρακτήρα σου ...την πείραξε .....
Ν: ωραία γνώμη έχεις ....παραπονέθηκε ....
Στ: άσε τα παράπονα τώρα ....είσαι έτοιμη ;....
Ν: όσο θα μπορούσα να είμαι ....
Στ: ωραία, γιατί κάτω σε περιμένει ένας πολύ γοητευτικός άντρας .....
Ν: ήρθε;..... ρώτησε και το πρόσωπο της έλαμψε ....

Η Στέλλα κούνησε το κεφάλι καταφατικά ....

Στ: πες του το βράδυ που θα γυρίσετε, θα έχω στρώσει στον ξενώνα .....της είπε λίγο πριν φύγει ....

Οταν έφτασε η Δήμητρα με τον Νικηφόρο στο σπίτι της Εύας ,είχαν ήδη φτάσει οι οικογένειες Ευθύμιου και Ρίζου .....

Εύα : καλώς τους ....είπε και τους αγκάλιασε .....πολύ χαίρομαι που ήρθατε....
Δ: δεν υπήρχε περίπτωση να το χάσουμε .....είσαι πάρα πολύ όμορφη .....
Εύα : ευχαριστώ .....και εσύ δεν πας πίσω .....
Νικ: πες τα γιατί έμενα δεν με πιστεύει..... χρόνια πολλά Εύα .....
Εύα: ελατε να σας γνωρίσω στους υπόλοιπους.....
Νικ: ο αδελφός μου ;....ρώτησε ο Νικηφόρος κοιτώντας τριγύρω ....
Εύα : συζητάει με τον κύριο Γιάννη .....Μαμά ,τον Νικηφόρο τον γνωρίζεις έτσι;....
Αγγ: και βέβαια ...τι κάνεις αγόρι μου;.....
Νικ: μια χαρά ....να την χαίρεστε ...και εσείς όμως βλέπω είστε πολύ καλά....
Αγγ: Δόξα το Θεό.... ηρέμισα ....
Εύα : και αυτή είναι η Δήμητρα ...η κοπέλα του ....
Δ: χάρηκα πολύ .....
Αγγ: και εγώ ...είστε καιρό μαζί ;....
Δ:δυο μήνες περίπου .....είπε η Δήμητρα ...
Νικ: όχι περίπου ...αύριο δυο μήνες ακριβώς .....τη διόρθωσε ο Νικηφόρος ....
Μ: τις μετράς αδελφούλη βλέπω .....αυτό ξέρεις τι σημαίνει ....τον πείραξε ο Μάκης που τους είχε πλησιάσει ....
Δ: σημαίνει πως περνά πολύ καλά ....είπε αυστηρά η Δήμητρα.... δεν δέχομαι άλλη ερμηνεία .....

Η Αγγέλα γέλασε ....

Αγγ: είστε πολύ ταιριαστοί ...να είστε ευτυχισμένοι .....

Φ: Δήμητρα ;.....καλα σε είδα ....είπε ο Φίλιππος ....
Δ; τι κάνεις εσύ εδώ;..... του είπε και τον φίλησε ....
Νικ: Γεια σου Φίλιππε ....
Φ: δεν περίμενα να σας δω εδώ ....
Εύα : γνωρίζεστε ;.....
Δ: είναι μεγάλη ιστορία ....
Φ: η Ναυσικά;....
Δ: θα έρθει σε λίγο με τον Λευτέρη ....

Ο Νικηφόρος τράβηξε τον Μάκη παράμερα ....

Νικ: τι γίνετε εδώ αδελφέ;....
Μ: η Εύα έχει καλέσει τον Πέτρο ,την Αμαλία και τον γιο τους ,γιατί είναι ο δικηγόρος της ....
Νικ: Ναι αλλά εμείς ξέρουμε πως δεν είναι μονο δικηγόρος της Εύας .....του είπε με νόημα ....
Μ: και τι ήθελες να κάνω ;...να της έλεγα μην τους καλέσεις γιατί έχουν συγγένεια με την Ναυσικά;....
Νικ: Εντάξει ένα δίκιο το έχεις ....μήπως να τηλεφωνούσαμε στο Λευτέρη;....
Μ: και τι θα κάνει ;....δεν μπορεί να μην έρθει....

Δ: τι λένε τα αγόρια ;....τους ρώτησε η Δήμητρα ...
Νικ: Πόσο τυχεροί είμαστε που έχουμε τέτοιες γυναίκες ....είπε και την φίλησε...
Μ: ναι αυτό ....συμφωνησε ο Μάκης ,αλλά κάνεις δεν πείστηκε .....

Ο Λευτέρης συζητούσε με τον Ευκλείδη και είχε γυρισμένη την πλάτη προς την πόρτα ....ένιωσε όμως αμέσως την στιγμή που η Ναυσικά μπήκε στο δωμάτιο ....γύρισε προς το μέρος της και το χαμόγελο πάγωσε στα χείλη του ....

Η Ναυσικά νόμιζε πως η καρδιά της θα σπάσει ....πόσο τέλειος μπορεί να είναι ένας άνθρωπος;.... πλησίασε προς το μέρος του σαν υπνωτισμένη ....

Ν: λοιπόν;....
Λ: δεν μπορώ να μιλήσω .....ψιθύρισε
Ν: τόσο χάλια;....
Λ: τόσο υπέροχη που φοβάμαι μήπως σε ονειρεύομαι ...

Ο Ευκλείδης κρυφογελούσε ,καθώς το ζευγάρι είχε ξεχάσει εντελώς την παρουσία του ....ξερόβηξε .....

Ευκλ: Μήπως να φεύγατε σιγά -σιγά ;....τους πρότεινε ....

Γύρισαν και τον κοίταξαν απορημένοι και μόλις συνειδητοποίησαν τι τους είπε, έσκασαν στα γέλια .....

Ν: μην περιμένετε ξύπνιοι.... είπε η Ναυσικά και τον φίλησε ....

Η Μαρίλια είχε πιάσει κουβέντα με τον Κώστα, αλλά το βλέμμα της έτρεχε στον Φίλιππο....
Κ: να τον φωνάξω;.... της πρότεινε λίγο εκνευρισμένος ....
Μαρ: ποιον ;....
Κ: τον Φίλιππο ...αυτόν δεν κοιτάς τόση ώρα ;....
Μαρ: συγγνώμη δεν το κατάλαβα ...ήμουν αφηρημένη ...δικαιολογήθηκε
Κ: δεν πειράζει.... από ότι φαίνεται έχασα στα σημεία ....

Η Μαρίλια γέλασε ....ήταν καλό παιδί .αλλά ....

Ο Φίλιππος άκουσε το γέλιο της και γύρισε να την κοιτάξει ....

«τυχερέ Κώστα» σκέφτηκε .....
και τότε ο Κώστας τον πλησίασε ....

Κ: αν σε ενδιαφέρει ,κάνε την κίνηση σου ...
Φ: εσύ;....
Κ: εγώ χόρτασα ....είπε και έκανε μια γκριμάτσα ....

Ο Φίλιππος την πλησίασε και εκείνη κοκκίνισε ....

Φ: ωραίο πάρτι ....
Μαρ: και ωραίο φαγητό επίσης ....

Γέλασαν και οι δυο ....

Φ: χαζή ατάκα ....το κατάλαβα ....
Μαρ: δεν πειράζει ....πάμε μια από την αρχή;....
Φ: γεια ...είμαι ο Φίλιππος ....
Μαρ: Μαρίλια χάρηκα .....

Αμ: Πέτρο τα ξέρεις αυτά τα παιδιά ;....ρώτησε η Αμαλία
Π: ο νεαρός είναι ο αδελφός του Μάκη ,την κοπέλα όχι δεν την ξέρω....

Κ: είναι η κοπέλα του και φίλη της Ναυσικάς .....είπε ο Κώστας που τους είχε πλησιάσει
Αμ: ποιας Ναυσικάς ;....
Κ: της φίλης του Φιλίππου, που ήταν στο νοσοκομείο....

Η Αμαλία χλόμιασε .....
Εκείνη την ώρα χτύπησε το κουδούνι ... γύρισαν όλοι προς την πόρτα και είδαν τον Λευτέρη και την Ναυσικά, που μόλις είχαν φτάσει....

Κ: να και η Ναυσικά ...είπε ο Κώστας και έκανε να πάει προς το μέρος τους ,όμως η φωνή του Πέτρου τον έκανε να σταματήσει .....

Π: Αμαλία;.... φέρτε μου λίγο νερό ...λιποθύμησε .....Αμαλία μου με ακούς ;.....

Λ: αφήστε την σε έμενα .....είπε ο Λευτέρης, που μαζί με τον Νικηφόρο έτρεξαν δίπλα τους .....

Φ: μαμα;....