O Λευτέρης τριγυρνούσε άσκοπα ...δεν μπορούσε να πάει στην Ναυσικά ,αλλά δεν μπορούσε να πάει και στο νοσοκομείο ,όσο το μυαλό του δεν ήταν συγκεντρωμένο ....αυτη την εξέλιξη δεν την περίμενε ....
Η Ναυσικά είχε αρχίσει να συγχωρεί την Αμαλία και να την νοιάζεται ,όσο και αν δίσταζε να το παραδεχτεί ακόμα και στον εαυτό της ....ο Λευτέρης το έβλεπε στα μάτια της ,όταν τον ρωτούσε για την πορεία της υγείας της Αμαλίας ....
Και τώρα ;....πως θα της έλεγε πως η Αμαλία είχε συνελθει και δεν θυμόταν καν την ύπαρξη της ;....

Ο Φίλιππος και ο Πέτρος ήταν στο δωμάτιο της Αμαλίας ....
Χαρά και ανακούφιση μαζί με απόγνωση .....

Αμ: πόσο χαίρομαι που σας έχω και τους δυο κοντά μου .....πότε θα βγούμε από εδώ ;...
Π: δεν ξέρουμε ακόμα , καλή μου ....θα σου κάνουν κάποιες ακόμα εξετάσεις και θα μας πουν ....είπε απαλά ο Πέτρος ....
Αμ: θα μου φέρετε μερικά πράγματα από το σπίτι ;....πρέπει να έχω τα χάλια μου ....
Φ: μια κούκλα είσαι όπως πάντα ....της είπε ο Φίλιππος ...
Αμ: έτσι τα λέτε για να μην αισθανθώ χάλια ...

Συνέχισαν να συζητάνε μαζί της ανώδυνα θέματα ώσπου ...

Αμ: ακόμα όμως δεν μου έχετε πει πως βρέθηκα πυροβολημένη ....τους ρώτησε και εκείνοι δεν είχαν απάντηση να της δώσουν ....

Ο Λευτέρης τελικά κατέληξε στου Νικηφόρου ...

Νικ: πως από εδώ ;...τον ρώτησε εκείνος ...

Λ: έχουμε απρόοπτες εξελίξεις ...βαλε καφέ ....
Νικ: δεν μου αρέσει το ύφος σου ....παρατήρησε και ο Λευτέρης άρχισε να του λέει για την Αμαλία ....
Λ: τι θα κάνω ;....πως θα της το πω ;...
Νικ: η Ναυσικά είναι δυνατή γυναίκα ...αυτό που εσένα σου φαίνεται τόσο δύσκολο ,εκείνη θα βρει τον τρόπο να το αποκωδικοποιήσει ....μην ξεχνάς πως σε όλες τις δυσκολίες ,εκείνη έδειξε απίστευτη πίστη και δύναμη ...
Λ: έχεις δίκιο ...πάω να της μιλήσω ...είπε εκείνος αποφασιστικά ...ευχαριστώ φίλε ...
Νικ: να μην με ευχαριστείς ...απλά να μου στείλεις την γυναίκα μου ....του είπε εκείνος και τον χτύπησε απαλά στον ώμο ....

Τελικά από την δύσκολη θέση να της απαντήσουν, τους έβγαλε ο νευρολόγος που ήρθε να την εξετάσει...

Φ: τι θα της πούμε;...

Π: φαίνεται τόσο καλά και μετά σου κάνει αυτές τις ερωτήσεις ....

Ο γιατρός βγήκε από το δωμάτιο και τους πλησίασε ...

-: μετατραυματική αμνησία ....αποφάνθηκε ...
Π: ναι αλλά δεν έχεις σβήσει από την μνήμη της μόνο το ατύχημα ...έχει σβήσει κάποια πολύ σημαντικά κομμάτια από το παρελθόν της ...
-: συμβαίνει αυτό μερικές φορές ...το ατύχημα είχε κάποια σχέση με αυτά που έχει διαγράψει από την μνήμη της ;....

Φ: ναι ...έχει ....είπε ο Φίλιππος και ο Πέτρος τον κοίταξε με απορία ....

Π: τι σχέση έχει ;....
Φ: μπήκε μπροστά για να σώσει την Ναυσικά ...η ιστορία όμως της Ναυσικά την είχε πληγώσει πολύ στο παρελθόν, αλλά και τώρα πρόσφατα ....
-: αν είναι έτσι όπως τα λέει ο νεαρός, ίσως αυτή η Ναυσικά να είναι η λύση στο πρόβλημα ...αν τις φέρετε σε επαφη, μπορεί το σοκ να την κάνει να θυμηθεί ....

Π: δηλαδή δεν είναι κάτι μόνιμο ;...

-: συνήθως δεν είναι αλλά δεν ξέρουμε πόσο θα κρατήσει ....στους περισσότερους ασθενής, η μνήμη επανέρχεται ,όταν νιώσουν ψυχολογικά έτοιμοι να αντιμετωπίσουν την κατάσταση που τους έφερε σε αυτή την θέση ...
Φ: στις ερωτήσεις που μας κάνει τι να της λέμε ;...
-: θα της απαντάτε αόριστα ...οποιαδήποτε πληροφορία που δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί, μπορεί να της δημιουργήσει πρόβλημα ....θα σας συνιστούσα να συμβουλευτείτε και έναν ειδικό για να σας καθοδηγήσει ...
Π: ευχαριστούμε γιατρέ ....
Φ: γιατρέ ;...αν ζητήσει να δει την αδελφή μου τι κάνουμε ;....
-: τις φέρνετε σε επαφη και περιμένετε ...

Λ: που είναι η μάνα του παιδιού μου ;....φώναξε ο Λευτέρης μπαίνοντας στο σπίτι ....
Ν: εδώ είμαστε ...ακούστηκε η φωνή της Ναυσικά από την αυλή ...
Λ: πες μου ότι είσαι τόσες ώρες εδώ έξω ....την μάλωσε καθώς την πλησίαζε ....Δήμητρα ;....την κοίταξε επικριτικά ....
Δ: μην τα βάζεις μαζί μου ....μέσα κάνει ζεστή και εδώ είναι πολύ όμορφα ....
Ν: ναι δεν φταίει η Δήμητρα ...δεν μπορούσα να κάτσω μέσα ....του είπε ναζιάρικα ....θες παγωτάκι ;....είπε και το έδειξε το μπολ που κρατούσε ...
Λ: γιατί έχει μείνει καθόλου ;....την πείραξε ....
Ν: να ...έχει μια κουταλιά ....του είπε χαμογελαστή ....
Λ: μόνη της το έφαγε όλο ;...ρώτησε την Δήμητρα ....
Δ: πρόλαβα να φάω και εγώ δυο κουταλιές ...παραδέχτηκε ...
Ν: τι ψεύτρα ....μην την ακούς Λευτέρη μου ....
Λ: Δήμητρα μου θα κάτσω εγώ εδώ τώρα και έχω εντολή από τον άντρα σου να σε στείλω σπίτι γρήγορα ....
Δ: σπίτι είναι ;....
Λ: ναι ....και από ότι κατάλαβα σε περιμένει πως και πως ...

Η Δήμητρα κοκκίνισε και η Ναυσικά γέλασε ....

Ν: άντε πήγαινε ...και καλές πρόβες ...την πείραξε ....

Λ: τι πρόβες λες ;....ρώτησε ο Λευτέρης απορημένος ...
Ν: θα σου πω μετά .....θα το φας το παγωτό η να το φάω εγώ ;...

Ο Μάκης με την Εύα είχαν την πρώτη τους επίσκεψη στον ψυχολόγο ,που είχε κανονίσει ο Νικηφόρος .....
Όταν είχαν πάρει για να κλείσουν το ραντεβού ,είχε ζητήσει να τους δει πρώτα μαζί και μετά θα κανόνιζαν πως θα πήγαιναν ....
Τους έκανε διάφορες ερωτήσεις ....μερικές φάνταζαν άσχετες στα αυτιά τους, αλλά προφανώς εκείνος είχε τον λόγο του που τις έκανε ....
Τελικά είχαν καταλήξει πως για τον επόμενο μηνα, η Εύα θα τον επισκεπτόταν δυο φορές την εβδομάδα μόνη της και από τη δεύτερη εβδομάδα, η μια επίσκεψη θα ήταν μαζί με τον Μάκη ...

Μ: πως σου φάνηκε ;....την ρώτησε ο Μάκης όταν γύρισαν σπίτι ...

Εύα : συμπαθητικός ....λες να καταφέρουμε κάτι ;....
Μ: δεν ξέρω ...και αυτές οι ερωτήσεις του ...με έκαναν να αισθανθώ λίγο άβολα ....παρατήρησε ....
Εύα :σιγά βρε Μάκη ...δεν σε ρώτησε και κάτι υπερβολικό ...εγώ τι να πω δηλαδή ;....
Μ: μάλλον έχεις δίκιο ...έλα να σε αγκαλιάσω λίγο τώρα ...

Εκείνη έκατσε στην αγκαλιά του και εκείνος την έσφιξε δυνατά ....

Εύα : θα τα καταφέρουμε ;...τον ρώτησε ...
Μ: είμαι σίγουρος ....της απάντησε και με ένα φιλί την έκανε να ξεχάσει κάθε αμφιβολία ....

Ν: λοιπόν για πες μου ...τι νέα από το νοσοκομείο ;....

Ο Λευτέρης είχε σταθεροποιήσει την κούνια ,κάνοντας την κρεβάτι και τώρα η Ναυσικά ήταν ξαπλωμένη, με το κεφάλι της στα πόδια του και εκείνος της χάιδευε τα μαλλιά ...

Λ: σε γενικές γραμμές καλά ...συνήλθε ....της είπε ...
Ν: τότε γιατί έχεις αυτό το ύφος ;....
Λ: πρέπει να σου πω κάτι και δεν ξέρω πως θα το πάρεις ....
Ν: όταν κανείς πρόλογους με εκνευρίζεις και με αγχώνεις ....λέγε ... του είπε και ανακάθισε λίγο για να τον κοιτάζει στα μάτια ....
Λ: η Αμαλία έχει αμνησία ....δεν θυμάται πως έγινε το ατύχημα ....
Ν: την καημένη ....θα νιώθει χαμένη ...είπε η Ναυσικά ....σημασία έχει όμως πως ξεπέρασε τον κίνδυνο... τον ξεπέρασε έτσι ;....
Λ: ναι ...τον ξεπέρασε ....όμως η αμνησία που έχει είναι λίγο ιδιαίτερη ....
Ν: Λευτέρη μην με σκας ....του είπε ανυπόμονα ....
Λ: δεν θυμάται τίποτα που να έχει σχέση με εσένα .....της είπε και κράτησε την ανάσα του, περιμένοντας την αντίδραση της .....
Ν: τι εννοείς δεν με θυμάται ;...
Λ: θυμάται πως μας είδε στο πάρτι της Εύας.... με ρώτησε αν είσαι γυναίκα μου και μου ζήτησε, μόλις γίνει καλυτερα να σε πάω να την δεις ,γιατί φαίνεσαι πολύ συμπαθητική κοπέλα και θα ήθελε να σε γνωρίσει ...

Η Ναυσικά ένιωσε μπερδεμένη ....κοίταζε τον Λευτέρη με ύφος πληγωμένου κουταβιού ...

Σηκώθηκε από την κούνια και χωρίς να κοιτάξει τον Λευτέρη μπήκε μέσα στο σπίτι ....

Λ: που πας ;...την ρώτησε εκείνος και την ακολούθησε ....

Ν: στο μπάνιο ...μάλλον με πείραξε το παγωτό ...του είπε και αφού μπήκε στο μπάνιο, κλείδωσε την πόρτα πίσω της ...

Κοιτάχτηκε στον καθρέφτη ....

Ν: με ξέχασε ....τότε με έδωσε και τώρα με ξέχασε ...είπε στο είδωλο της και εκείνο ,αντί για απάντηση ,δάκρυσε ...

Χάιδεψε την κοιλιά της ....

Ν:εσυ μην αγχώνεσαι ....εγώ δεν θα σε πληγώσω ποτέ ....

Και ο μπέμπης κλώτσησε κάνοντας την να χαμογελάσει, αλλάπαράλληλα να αρχίσει να κλαίει με λυγμούς ....

Ο Λευτέρης ήταν κολλημένος στην πόρτα του μπάνιου ...τον είχε αφήσει έξω από τις σκέψεις της ...και τώρα την άκουγε που έκλαιγε και δεν μπορούσε να κάνει τίποτα ...

Λ: άνοιξε μου ...σε παρακαλώ ....

Μετά από μερικά δευτερόλεπτα που του φάνηκαν αιώνας ,η πόρτα άνοιξε και η Ναυσικά τον κοιτούσε ,με μάτια κόκκινα από το κλάμα ....κρατούσε προστατευτικά την κοιλιά της ...

Λ: πονάς ;...την ρώτησε ....
Ν: εδώ ...του είπε και του έδειξε την καρδιά της ...ο μικρός είναι μια χαρά ...
Λ: έλα εδώ... είπε και την έκλεισε μέσα στην αγκαλιά του ....
Ν: εμείς οι τρεις δεν θα πληγώσουμε ποτέ ο ένας τον άλλο ...του είπε ...μου το υπόσχεσαι ;...
Λ: στο υπόσχομαι ...εσύ και ο γιος μας είστε όλη μου η ζωή ....
Ν: Λευτέρη ;....θέλω να με κάνεις να ξεχάσω τα δυσάρεστα ....θέλω να νιώσω ξανά χαρούμενη και ζωντανή ....του είπε με νόημα ...
Λ: και εγώ το θέλω καρδιά μου ,αλλά ....
Ν: δεν έχει αλλά ....σε χρειάζομαι ....είπε και τον φίλησε με πάθος ...

Ο Λευτέρης δεν μπορούσε και δεν ήθελε να σταματήσει ....την σήκωσε προσεκτικά στην αγκαλιά του και την πήγε στην κρεβατοκάμαρα ...

Λ: δεν είναι λύση αυτή όμως ...της ψιθύρισε ενώ την ακουμπούσε στο κρεβάτι ....

Ν: δεν θέλω να σκεφτομαι ...όχι τώρα ....είπε εκείνη και του έκλεισε το στόμα ....

Και αυτό έγινε ...για λίγη ώρα δεν σκεφτοταν κανείς τίποτα ...μόνο ένιωθαν ...

Ικανοποιώντας την σωματική τους ανάγκη γιάτρευαν τις πληγές της ψυχής τους ....
Γιατί όταν έρχεσαι τόσο κοντά με την αγάπη, είναι σαν να είσαι κοντά στον Θεό ...
Και εκεί όλες οι πληγές επουλώνονται ...δεν σταματούν να υπάρχουν ...απλά ο πόνος μαλακώνει ....

Η εβδομάδα που είχε ζητήσει ο Κώστας από την Ναυσικά να μείνει στο σπίτι ,είχε περάσει και τώρα βρισκόταν στο ιατρείο του ...

Είχαν κάνει υπέρηχο και ο μπέμπης ήταν μια χαρά ....

Το ίδιο και η Ναυσικά ....σωματικά τουλάχιστον ....

Κ: δεν κάθισες και πολύ φρόνιμη όμως ...την μάλωσε ....

Η Ναυσικά κοκκίνισε και κατέβασε το κεφάλι ....

Ν: δεν άντεξα ....παραδέχτηκε ....όμως προσέχαμε ...του είπε ....
Κ: θέλω να είσαι καλά ...όσο δεν βλάπτεις το μωρό ,μπορείτε να συνεχίσετε ....ο Λευτέρης ξέρει τους κινδύνους και είμαι σίγουρος πως δεν θα ρισκάρει ....αν δεν είχες το ατύχημα ,θα ήμασταν πολύ πιο χαλαροί ...η εγκυμοσύνη σου είναι από τις πολύ καλές... παραδεχτηκε ..

Λ: η Ναυσικά σκεφτοταν αν θα μπορούσαμε να πάμε κάπου διακοπές ....

Κ: δεν θέλω να μπεις σε αεροπλάνο και καλό θα ήταν να πας κάπου που να έχεις πρόσβαση με αυτοκίνητο ....είσαι ήδη στον έκτο μήνα και δεν θέλω να ρισκάρουμε άλλο ...πάντως αν σε βοηθήσει να χαλαρώσεις να πάτε ....
Ν: μπάνιο μπορώ να κάνω ;....τον ρώτησε ....
Κ: όχι σε πισίνα και όχι για πολύ ώρα ....μόλις βγαίνεις θα βγάζεις τα βρεγμένα και δεν θα κάθεσαι πολύ στον Ήλιο ...

Έφυγαν πολύ χαρούμενοι από το ιατρείο ....

Ν: Λευτέρη ;....

Λ: έλα καλή μου ....
Ν: πριν φύγουμε θέλω να δω την Αμαλία ....

Σε αυτή την εβδομάδα που πέρασε ,η Αμαλία πήγαινε παρα πολύ καλά ....
Τώρα ήταν σε κανονικό δωμάτιο και τα τραύματα είχαν σχεδόν επουλωθεί ....
Μια μέρα πριν της είχαν κόψει και τα εξωτερικά ράμματα ....

Μετά από την ενημέρωση σε όλους από τον Πέτρο και τον Λευτέρη ,για την κατάσταση της μνήμης της, οι μονοι επισκέπτες της, ήταν ο Γιάννης και η Ειρήνη ....

Ο Λευτέρης πήγαινε ως γιατρός και η Στέλλα με τον Ευκλείδη ,απλά μάθαιναν νέα από τον Πέτρο ,στον όποιο συμπαραστέκονταν όσο μπορούσαν ...

Κατά ένα περίεργο λόγο ,η Αμαλία είχε σταματήσει να ρωταει για το ατύχημα ...

Ίσως υποσυνείδητα ένιωθε πως η απάντηση θα την μπέρδευε ....

Ένα πρωί που ήταν μαζί με την Ειρήνη ....

Αμ: ο Πέτρος είναι τόσο τρυφερός ...νιώθω πολύ τυχερή Ειρήνη μου ..έχω τον άντρα μου , τον γιο μου , εσένα ....τι άλλο να ζητήσω ;...

Ειρ: έχεις κάνει ένα πολύ καλό παιδί ...και ο Πέτρος είναι σωστός κύριος ...
Αμ: ξέρεις κάτι ;....τότε που έφυγε στην Αγγλία, νόμιζα πως τον είχα χάσει ,αλλά τελικά ξαναγύρισε ....Ειρήνη;...δεν μπορώ να θυμηθώ ...πόσα χρόνια είχε λείψει ;...
Ειρ: δεν θυμάμαι .....3;....
Αμ: πάντως πάλι καλά που οι γονείς του άλλαξαν γνώμη και με δέχτηκαν ...δεν θα μπορούσα να φανταστώ την ζωή μου χωρίς αυτόν ....αλήθεια έχεις γνωρίσει αυτόν τον γιατρό που με χειρούργησε ;...άλλαξε θέμα ....
Ειρ: τον έχω πετύχει κάνα δυο φορές ....
Αμ: τον είχα συναντήσει μια φόρα πριν το ατύχημα ....είναι παντρεμένος με μια πολύ συμπαθητική κοπέλα ...του είπα να μου την φέρει να την γνωρίσω κάποια μέρα ...

Η Ειρήνη δαγκώθηκε ...

Ειρ: σου έχουν πει πότε θα βγεις ;....την ρώτησε ....

Ο Φίλιππος ήταν με την Μαρίλια ...

Φ: είναι τρομακτικό όλο αυτό ...είναι σαν να είναι η μητέρα μου πριν μας πει για την Ναυσικά, αλλά παράλληλα σαν να είναι μια άγνωστη ....

Μαρ: συγγνώμη που στο λέω, αλλά το τρομακτικό θα είναι όταν βρει την μνήμη της ....τον προσγείωσε η Μαρίλια ...
Φ: το ίδιο είπε και ο ψυχολόγος ....εσύ γιατί το λες αυτό ;...
Μαρ : εγώ αν ήμουν στη θέση της Ναυσικά, θα την ξέγραφα μετά από αυτό ....φαντάζεσαι να θυμηθεί και να αντιμετωπίσει την απόρριψη της Ναυσικά;....
Φ: δεν νομίζω πως η Ναυσικά θα έκανε κάτι τέτοιο ....
Μαρ: της έχεις μιλήσει καθόλου ;....
Φ: πήγα κάνα δυο φορές από το σπίτι να την δω, αλλά δεν μιλήσαμε για την μητέρα μας ....
Μαρ: και αυτό δεν σου κίνησε την περιέργεια ;....μόλις βγήκε από το νοσοκομείο ζήτησε να την δει και τώρα δεν μιλάει καθόλου για εκείνη ....
Φ: έχεις δίκιο ...δεν το σκέφτηκα έτσι ...

Η Μαρίλια ήξερε από την Εύα πως η Ναυσικά είχε αποφασίσει να αφήσει πίσω της την Αμαλία .....ή τουλάχιστον έτσι ένιωθε αυτή την στιγμή ....δεν είπε τίποτα στον Φίλιππο όμως..... απλά τον αγκάλιασε τρυφερά ....

Φ: σκεφτόμουν να πάμε μαζί να σε ξαναγνωρίσει ...τι λες ;....

Μαρ: είναι καλή ιδέα ;...μήπως να περιμέναμε να βγει από το νοσοκομείο ;...
Φ: όχι ....πάμε ....είπε και την τράβηξε να σηκωθεί .....

Η Ναυσικά περίμενε την απάντηση του Λευτέρη ...

Λ: είσαι σίγουρη ;....

Ν: ναι ....άλλωστε εσύ δεν είπες πως ήθελε να γνωρίσει την συμπαθητική γυναίκα σου ;...
Λ: όχι σήμερα όμως ....
Ν: όχι ...πάμε από τα παιδιά ...λέω να τους προτείνουμε να πάμε διακοπές όλοι μαζί ....
Λ: θα είναι τέλεια ....σαν πενταμερή ...

Συναντήθηκαν τελικά στο γραφείο του Μάκη ,αφού εκείνος είχε δουλειά ....

Μόλις άκουσαν την πρόταση της Ναυσικά, συμφωνήσαν όλοι και άρχισαν να πέφτουν βροχή οι προτάσεις για τον προορισμό τους ...

Ν: σας έχω το τέλειο ...είναι 4 ώρες με το αυτοκίνητο και η παραλία είναι απίστευτη ...

Τους περιέγραψε την περιοχή και τους μίλησε για το μικρό ξενοδοχείο της Ελπίδας ....

Δ: πάρε τηλέφωνο να ρωτήσεις αν έχει δωμάτια ....είπε η Δήμητρα μόλις τελείωσε την περιγραφή της ....

Η Ελπίδα τρελάθηκε από την χαρά της όταν την άκουσε ....

Ελπ: και να μην είχα θα έχτιζα ....της είπε με τον αυθορμητισμό που την χαρακτήριζε ....για πότε λέτε ;....θα σας περιμένω ...

Ν: κανονίστηκε ...είπε η Ναυσικά μόλις έκλεισε το τηλέφωνο ....και τώρα εγώ με τα κορίτσια θα πάμε για ψώνια ....ανακοίνωσε ....

Λ: επειδή ο Κώστας είπε πως πας καλά, δεν πάει να πει πως πρέπει να το παρακάνεις ....την μάλωσε ο Λευτέρης ....
Ν: μα έχω θέμα Λευτέρη ...δεν έχω μαγιό ....βλέπεις στο παλιό δεν χωράω ...εκτός και αν θες να είναι το στήθος μου σε κοινή θέα ...τον προκάλεσε ...

Ο Λευτέρης άλλαξε δέκα χρώματα μόλις την φαντάστηκε και οι υπόλοιποι τον άρχισαν στην καζούρα ....

Λ: να σας δω εσάς ρε τι θα κάνετε ,όταν βρεθείτε στην θέση μου ....τους αποπήρε πριν αρχίσει και εκείνος να γελάει ......

Η Ειρήνη συζητούσε με τον Πέτρο ...

Ειρ: δεν είναι απλά πως δεν θυμάται ...έχει ωραιοποιήσει κάποιες καταστάσεις στο μυαλό της ....του είπε προβληματισμένη ....

Π: το βλέπω ...ρώτησα τον γιατρό και αφού του εξήγησα μέσες άκρες τι έχει προηγηθεί ,μου είπε πως είναι πολύ πληγωμένη και το υποσυνείδητο της αντιδρά με αυτό τον τρόπο για να την προστατέψει .....
Ειρ: σου είπαν ποτε θα βγει;....
Π: προς το τέλος της άλλης εβδομάδας ....
Ειρ: η Ναυσικά τι λέει ;....
Π: δεν έχω μιλήσει μαζί της ....φοβάμαι να την αντιμετωπίσω ....
Ειρ: αν θες την γνώμη μου ..πρέπει να την πλησιάσεις ...μην νιώσει ότι την έχεις εγκαταλείψει και εσύ ....

Μετά από αρκετή ώρα στα μαγαζιά η Ναυσικά γύρισε σπίτι με δεκάδες τσάντες ...

Ο Λευτέρης ήταν στην κουζίνα και μαγείρευε ...

Τον πλησίασε από πίσω και τον αγκάλιασε από την μέση ....

Λ: πρόσεχε ...θα καείς ....της είπε και γύρισε να την αγκαλιάσει ....
Ν: έχω καεί από την πρώτη στιγμή που σε ειδα γιατρέ ...του αντιγύρισε ....τι καλό φτιάχνεις ;....
Λ: μακαρονάδα με κιμά ....τι είναι όλες αυτές οι τσάντες ;...
Ν: ο κόσμος δεν είναι καθόλου κάλος με τις εγκυούλες ....δεν έβρισκα τίποτα ....παραπονεθηκε ...
Λ: το βλέπω ...είπε εκείνος και γέλασε για να εισπράξει ένα άγριο βλέμμα ...
Ν: μόλις τα ανοίξεις θα μου ζητάς γονατιστός συγγνώμη ...

Ο Λευτέρης την κοίταξε με απορία και άρχισε να ανοίγει τις τσάντες ....

Την κοίταξε χαμογελώντας μόλις άρχισε να βγάζει αυτά που είχαν μέσα ....
Σεντονάκια , πετσετούλες , μπουρνουζάκια , φορμάκια και καλτσάκια, σε όλες τις αποχρώσεις που θα μπορούσε να φορέσει ή να χρειαστεί ένα αγοράκι ...

Λ: έλα τώρα ...δεν υπάρχουν αυτά ....

Ν: και όμως ...δεν είναι τέλεια ;...δεν μπορούσα να διαλέξω ....μόλις γυρίσουμε από τις διακοπές, θέλω να πάμε μαζί να δεις και κάτι τέλεια παιδικά έπιπλα που έχει εκεί ....
Λ: δεν φοβάσαι πλέον ;...την ρώτησε και κοίταξε το πρόσωπο της που έλαμπε ....
Ν: όχι πια ....είναι τόσο ζωηρός που δεν με αφήνει να σκεφτώ κάτι άσχημο ...είπε και χάιδεψε την κοιλιά της ....

Ο Λευτέρης έσκυψε και φίλησε το απαλό φουσκώματακι, που δήλωνε την παρουσία του γιου τους ...

Λ: τελικά αυτός σε κάνει να νιώθεις καλυτέρα από ότι εγώ ...είπε και χάιδεψε την κοιλιά της ...

Εκείνη τον τράβηξε να σηκωθεί και τον αγκάλιασε σφιχτά ....

Ν: αυτό το μωρό υπάρχει, επειδή υπάρχεις και εσύ ....και εγώ είμαι πολύ τυχερή που σας έχω στην ζωή μου ...

Τα χείλη του κάλυψαν τα δικά της σε ένα φιλί γεμάτο αγάπη ....

Ν: έχω και κάτι για σένα ....είπε όταν επιτέλους ξεκόλλησε από τα χείλη του ...

Του έδωσε μια τσάντα και εκείνος την άνοιξε με περιέργεια .....
Μέσα είχε δυο μπλούζες ....μια γυναίκεια και μια αντρική ....
Και οι δυο ήταν άσπρες και μπροστά είχαν μια στάμπα με ένα μωράκι και από κάτω έγραφαν ...
«περήφανος χαζομπαμπάς», η αντρική ....
«περήφανη χαζομαμά» η γυναίκεια ...

Λ: είσαι τελείως τρελή ...της είπε και την φίλησε ξανά ....

Ν: βαλε να δω αν σου κάνει ....του είπε και εκείνος την φόρεσε χωρίς δεύτερη σκέψη ...

Εκείνη την ώρα χτύπησε το κουδούνι και ο Λευτέρης ,ξεχνώντας τι φόραγε πήγε να ανοίξει ....

Λ: Πέτρο ;....

Π: διακόπτω κάτι ;....ρώτησε εκείνος και καρφώθηκε στην μπλούζα ....το χαμόγελο του έγινε τεράστιο μόλις διάβασε τι έγραφε ....
Λ: όχι πέρασε ....
Π: ωραία μπλούζα ....
Λ: ιδέα της Ναυσικά...είπε και χαμογέλασε ...

Ν: ποιος είναι Λευτέρη;....ρώτησε η Ναυσικά και μόλις είδε τον Πέτρο, το χαμόγελο πάγωσε στα χείλη της ....

Π: γεια σου Ναυσικά ....ήρθα να δω τι κάνεις ....

{{ I am back!!!!!}}