To επόμενο πρωί βρήκε την Ναυσικά να τρέχει να ετοιμαστεί ....

Ν: εσύ φταις για όλα ....κατηγόρησε τον Λευτέρη ....
Λ: εγώ ;....την κοίταξε αθώα ....εγώ απλά υπέκυψα στη γοητεία σου ....της είπε και πήγε να την αγκαλιάσει, αλλά εκείνη τον έσπρωξε ....
Ν: ούτε να το σκεφτείς ...έχω αργήσει ....
Λ: πες ότι είχες ναυτίες ....δεν θα σε κατηγορήσει κανείς.... της είπε και την φίλησε στο λαιμό.....
Η Ναυσικά τον αγριοκοίταξε, αν και κατά βάθος λαχταρούσε να μείνει μαζί του ....

Νικ: έτσι που λες ο συνάδελφος ....είπε ο Νικηφόρος στη Δήμητρα ....
Δ: είναι φανερό πως προσπαθεί να τους βάλει να τσακωθούν .....γιατί όμως;....
Νικ: προφανώς του αρέσει η Ναυσικά .....
Δ: και χρησιμοποιεί την ανασφάλεια του Λευτέρη ...συμπλήρωσε η Δήμητρα ....πρέπει να μιλήσω στη Ναυσικά ....
Νικ: άσε το λίγο ακόμα ....ίσως το καταλάβει μόνη της ....
Δ: η Ναυσικά είναι τόσο πελαγωμένη αυτή την περίοδο ,που δεν το βλέπω να καταλαβαίνει .....
Νικ: τι εννοείς ;....
Δ: της έχουν πέσει όλα μαζί μωρέ Νικηφόρε ....θέλει να τα κάνει όλα σωστά ,με αποτέλεσμα να πιέζεται πολύ ....
Νικ: πιστεύεις πως μπορεί να έχουν κάποια βάση αυτά που είπε ο Ανδρέας;....
Δ: απολύτως καμία ....είπε με σιγουριά η Δήμητρα ....για πες μου τώρα τι έκανες με το κουστούμι ;....

Ο Ανδρέας περίμενε πως και πώς να δει την Ναυσικά και όσο εκείνη αργούσε ,τόσο εκείνος πίστευε, πως είχε καταφέρει να την κάνει να τσακωθεί με τον Λευτέρη ....

Αν: ήρθε η Ναυσικά Κατερίνα;....
Κ: όχι ακόμα ...θες να της πω πως την ψάχνεις;....
Αν: ναι ....

Δεν πρόλαβε να πάει στο γραφείο του και άκουσε την φωνή της ...

Κ: σε ψάχνει ο Αντρέας ...άκουσε την Κατερίνα να της λέει και λίγο μετά η φιγούρα της Ναυσικά εμφανίστηκε στην πόρτα του ....

Ν: καλημέρα ...με ζήτησες ;...

Αν:... ναι ....δεν έβρισκα την πρόταση σου ...είσαι καλά;...την ρώτησε, γιατί παρόλο που χαμογελούσε είχε μαύρους κύκλους ....
Ν: το μωρό με ταλαιπωρεί λίγο ...χαμογέλασε ...
Αν: μόνο το μωρό, ή και ο Λευτέρης ;...

Η Ναυσικά τον κοίταξε χωρίς να καταλαβαίνει ....τι εννοούσε ;...

Ν: ο Λευτέρης γιατί;....
Αν: σκέφτηκα πως μετά τη συζήτηση που είχα μαζί του ,μήπως σου δημιουργούσε κάποιο πρόβλημα ....
Ν: δεν μου είπε τίποτα για τη συζήτηση σας ....είπε η Ναυσικά και μόλις είδε το ένοχο βλέμμα του Ανδρέα ...τι του είπες;....τον ρώτησε έντονα ....

Ο Αντρέας ξεροκατάπιε ....είχε μόλις πέσει στην παγίδα που είχε στήσει για τον Λευτέρη ....

Νικ: μίλησα στη Δήμητρα ....
Λ: δεν έπρεπε ...
Νικ: συμφωνήσαμε να μην μιλήσει στη Ναυσικά ,αλλά είναι απόλυτη ....
Λ: δηλαδή ;....
Νικ: Ότι ο τύπος κοιμάται και ονειρεύεται ....
Λ: ναι ....τη γυναίκα μου ...είπε τσαντισμένος ...
Νικ: Δεν πιστευω να της είπες τίποτα ....
Λ: μουρμούρισα λίγο ,αλλά το απέδωσε στις γνωστές μου ανασφάλειες και με παρηγόρησε ....είπε και χαμογέλασε στην ανάμνηση ....
Νικ: λοιπόν αρκετά με τα δικά σου ...αύριο θα πάω για κουστούμι ...τι λες να πάμε όλοι μαζί ;....θα έχει πλάκα ....
Λ: μέσα ....να ασχοληθούμε και με κάτι ευχάριστο ....

Ν: είσαι τρελός ;....φώναξε η Ναυσικά ....με πιο δικαίωμα ανακατεύεσαι στη ζωή μου ;.....
Αν: μην φωνάζεις ....αυτό που βλέπω λέω ....δεν σου αξίζει ο τύπος ....
Ν: δεν τον ξέρεις τον Λευτέρη ....αν κάποιος δεν αξίζει σε κάποιον άλλο ,αυτή είμαι εγώ ....είμαι λίγη για αυτόν ....
Αν: βλέπεις τι σου κάνει ;....σε κάνει να νιώθεις μειονεκτικά για τον εαυτό σου ....
Ν: εγώ το κάνω ...όχι εκείνος ...εκείνος με έχει πιο πάνω και από τον εαυτό του ....
Αν: μα είναι κρίμα να πας την ζωή σου πίσω ,επειδή εκείνος σε καταδίκασε να κάνεις ένα μωρό ....

Ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ....

Ν: τόσο άσχετος και μικρόψυχος είσαι ...ένα μωρό δεν είναι καταδίκη ,είναι δώρο ....αγκάλιασε προστατευτικά την κοιλιά της ....τον Λευτέρη τον αγαπώ ,όπως αγαπώ και αυτό το μωρό ....αν δεν μπορείς να το δεχτείς, πρόβλημα σου ....εγώ θα ζητήσω από τον Ρίζου να σταματήσω να συνεργάζομαι μαζί σου και δεν θέλω να μου ξαναπείς ούτε καλημέρα ....έγινα κατανοητή;....

Βγήκε από το γραφείο του Ανδρέα με μάτια που πετούσαν φλόγες ....

Ν: είναι μέσα ο κύριος Ρίζου ;....ρώτησε την Κατερίνα που την κοιτούσε με απορία, καθώς οι φωνές της είχαν ακουστεί μέχρι έξω ....

Μόλις της έγνεψε καταφατικά η Ναυσικά κατευθύνθηκε στο γραφείο του ....

Ν: θέλω να σταματήσω να συνεργάζομαι με τον Ανδρέα ....είπε χωρίς περιστροφές ....

Σ το προαύλιο των φυλακών ....

Κυρ: καλά πως κατάφερε να ξεφύγει τόσο γρήγορα ;....είσαι τελείως ανίκανος ;....

Μπ: τουλάχιστον εγώ παραλίγο να τα καταφέρω να φύγω ,σε αντίθεση με σένα που σε τύλιξαν σε μια κόλλα χαρτί δυο γυναίκες .....
Κυρ: πρέπει να βγούμε από εδώ ....δεν γνωρίζεις κανέναν;....
Μπ: κάτι ετοιμάζω , αλλά βλέπεις έχουν μπλοκάρει τους λογαριασμούς μου και αυτές οι δουλειές θέλουν λεφτά ...

Αστ : εσείς οι δυο ....για να αραιώνετε ....δεν είναι κέντρο αναψυχής εδώ περά .....

Π: ηρέμισε λίγο και πες μου τι έγινε ....
Ο Πέτρος την κοιτούσε με απορία ....ήταν τόσο θυμωμένη .....

Ν: έχω σοβαρούς λόγους να μην θέλω να έχω καμία επαφη μαζί του ....μην ρωτήσετε περισσότερες λεπτομέρειες, γιατί δεν θα σας πω ....
Π: δεν μπορώ έτσι απλά να διακόψω την συνεργασία ....και αν είναι κάτι σοβαρό πρέπει να το ξέρω ....
Ν: δεν θα πω κάτι παραπάνω ...αν δεν μπορείτε να το κάνετε, θα αναγκαστώ να παραιτηθώ .....
Π: άσε με λίγο να το σκεφτώ ....
Ν: καλώς ....μπορώ να λείψω για λίγο ;....δεν είμαι σε θέση να δουλέψω αυτή τη στιγμή ....
Π: άσχετα με την δουλειά ....ηρέμισε για το καλό του μωρού σου ....της έπιασε το χέρι και η Ναυσικά για πρώτη φορά δεν το τράβηξε ....

Ν: πάντα κινούμαι με άξονα το καλό του μωρού μου ....ειπε κοιτώντας τον στα μάτια ...

Μόλις η Ναυσικά έφυγε από το γραφείο του, ο Πέτρος φώναξε τον Ανδρέα ....

Ν: Δήμητρα;....μπορείς να βρεθούμε ;...έρχομαι εγώ από εκεί .....

Έκλεισε το τηλέφωνο και μπήκε στο πρώτο ταξί που βρήκε ....έδωσε τη διεύθυνση του Νικηφόρου και έκλεισε τα μάτια της για να ηρεμίσει ....

Η Δήμητρα την περίμενε στην πόρτα ....είχε τρομάξει από τον τόνο της φωνής της ....
Η Ναυσικά έπεσε κατευθείαν στην αγκαλιά της για να πάρει δύναμη ....

Δ: θες να μου μιλήσεις ;....
Ν:θελω να τον σκοτώσω ...
Δ: ποιον ;....
Ν: τον Ανδρέα ....έπιασε και μίλησε στον Λευτέρη και του είπε διάφορα άσχετα ....λες και με ήξερε και από χθες ,για να μπορεί να έχει άποψη για την ζωή μου .....
Δ: θες να μου πεις τι έγινε μπας και καταλάβω και εγώ ;....
Ν: φέρε μου πρώτα λίγο νερό και μετά θα σου πω .....

Αφού τα είπε και ξεθύμανε λίγο ,ήρθε η ώρα να της πει η Δήμητρα την αλήθεια ....

Δ: τα ήξερα .....τα είχε πει ο Λευτέρης στον Νικηφόρο ....ήταν πολύ στενοχωρημένος και δεν ήθελε να σου δημιουργήσει πρόβλημα ....ο Ανδρέας τον είχε χτυπήσει ακριβώς στις ανασφάλειες του και δεν ήξερε πώς να το αντιμετωπίσει ....
Ν: γιατί δεν μου είπε τίποτα ;....
Δ: φοβήθηκε πως θα τον κατηγορούσες για ζήλεια ....βλέπεις ξέρει πως έχει προϊστορία ....
Ν: τον ειδα λίγο περίεργο χθες ,αλλά δεν κατάλαβα ....Δήμητρα τον αγαπώ ....δεν μετανιώνω για τίποτα ....εντάξει ήρθαν όλα λίγο μαζεμένα ,αλλά δεν θα άλλαζα τίποτα .....
Δ: το ξέρω καλή μου ....και ο Λευτέρης το ξέρει κατά βάθος ....
Ν: πάω να τον βρω ....πρέπει να του μιλήσω ....
Δ: πήγαινε σπίτι και παρ'τον τηλέφωνο να έρθει να σε βρει ....πρότεινε η Δήμητρα ....

Π: τι συνέβη με την Ναυσικά, Ανδρέα ;....
Αν: δεν ξέρω τι σας είπε ....άρχισε ο Ανδρέας ένοχα ....
Π: εσύ θέλω να μου πεις ...του είπε αυστηρά ...το τι μου είπε εκείνη ,θα το μάθεις μετά ....ακούω ....

Ξαφνικά ο Ανδρέας κατάλαβε πως θα βρίσκονταν αντιμέτωπος με τις συνέπειες των λόγων και των πράξεων του ....

Π: θα μιλήσεις ;....
Αν: δεν έχω να πω κάτι ....αν η Ναυσικά νομίζει πως δεν μπορεί να δουλέψει μαζί μου ....
Π: το ερώτημα είναι γιατί ;....της είπες κάτι ;....έκανες κάτι που την προσέβαλε;...
Αν: όχι ...απάντησε εκείνος ,αλλά ο Πέτρος δεν πείστηκε ....
Π: δηλαδή θες να μου πεις πως σας άκουσαν σε όλα τα γραφεία έτσι ...χωρίς λόγο ....Αντρέα με απογοητεύεις....
Αν: δεν κατάλαβα ....πιστεύετε μια ασκούμενη που είναι στη δουλειά πόσο;....μερικές εβδομάδες και όχι εμένα ;....δεν φταίω εγώ αν η κυρία δεν μπορεί λόγο εγκυμοσύνης να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις της .....
Π: αρκετά .....οσο μιλάς χειροτερεύεις τη θέση σου ...αυτή η ασκούμενη είχε την εντιμότητα να μην κατηγορήσει κανέναν ,απλά να μου ζητήσει να την απαλλάξω από την υποχρέωση να συνεργάζεται μαζί σου ....εσύ πάλι άρχισες να ρίχνεις λάσπη χωρίς να ξέρεις ....λυπάμαι ....η υπόθεση Χαραλάμπους θα σου αφαιρεθεί και μόλις τελειώσεις τις υποθέσεις που έχεις αναλάβει ,θα συζητήσουμε την παραμονή σου στο γραφείο .....
Αν: δεν μπορεί να μιλάτε σοβαρά ....
Π: πιο σοβαρά δεν γίνεται ....μπορείς να αποχωρήσεις τώρα ....είπε και έδωσε τέλος στην συζήτηση....

Ο Λευτέρης μόλις είχε τελειώσει τις επισκέψεις στους ασθενής του, όταν χτύπησε το κινητό του ....

Λ: έλα αγάπη μου ...κάνεις διάλειμμα;...γιατί είσαι στο σπίτι;....δεν νιώθεις καλά ;...δεν μπορώ να μην ανησυχώ ...έρχομαι ....

Ο Νικηφόρος τον πέτυχε στην πόρτα ....

Νικ: Που πας τρέχοντας;....
Λ: σπίτι ...με πηρε η Ναυσικά και μου είπε πως γύρισε σπίτι ....
Νικ: Γιατί;....δεν αισθάνεται καλά;....
Λ: μου είπε απλά να πάω από εκεί και να μην ανησυχώ ....sorry Νικηφόρε ,αλλά πάω να δω τι συμβαίνει .....

Ο Ανδρέας ήταν έξαλλος ...μα να του πάρει την υπόθεση Χαραλάμπους ;....αυτός είχε δουλέψει πολύ σκληρά τόσα χρόνια δίπλα στον Ρίζου και εκείνος ....εκείνος πίστευε την κάθε τυχαία ασκούμενη .....
Τι τον είχε πιάσει;....αν είχε μείνει σε φιλικό επίπεδο ,μόλις έμαθε πως δεν ήταν διαθέσιμη, τώρα θα είχε την δουλειά του και ένα λαμπρό μέλλον στο γραφείο ....
Πόσο ηλίθιος ήταν τελικά ;....

Όταν άκουσε το τηλέφωνο το σήκωσε μηχανικά ...

Αν: Αναγνώστου λέγετε.... ναι σας θυμάμαι ...δεν νομίζω πως έχουμε κάτι να πούμε ...άλλωστε δεν είμαι πλέον στην υπόθεση ....αν και δεν βρίσκω τον λόγο σε μια ώρα ;....

Έκλεισε το τηλέφωνο θορυβημένος ...τι τον ήθελε ο δικηγόρος του Μπατικτή;....

Ο Λευτέρης μπήκε στο σπίτι ανήσυχος

Λ: Ναυσικά;....φώναξε ....
Ν: στο παιδικό είμαι ....

Ο Λευτέρης μπήκε στο δωμάτιο και την βρήκε να κάθεται σε μια κουνιστή καρέκλα , αγκαλιά με τα αρκουδάκια της .....
Το δωμάτιο το είχαν καθαρίσει και είχαν φέρει τα χρώματα για να το βάψουν ,αλλά δεν είχαν ξεκινήσει ακόμα ....

Λ: που την βρήκες την καρέκλα;....
Ν: ωραία δεν είναι ;....μου την έδωσε η μαμά μου ....σε αυτή με νανούριζε ....
Λ: είσαι καλά;...την ρώτησε και έσκυψε μπροστά της ....
Ν: γιατί δεν μου έχεις καθόλου εμπιστοσύνη ;....τον ρώτησε ....
Λ: εγώ ;...τι λες ;...
Ν: πίστεψες ποτέ πως αν μάθαινα αυτά που σου είπε ο Αντρέας, θα έπαιρνα το μέρος του ;....μην το αρνηθείς ...τα ξέρω όλα ....
Λ: δεν έχω δώσει και τα καλύτερα δείγματα ...είπε και έκανε μια γκριμάτσα ....

Η Ναυσικά σηκώθηκε από την καρέκλα και τον έβαλε να κάτσει ....μετά βολεύτηκε στα πόδια του .....

Ν: τι θα κάνω με σένα;....θα ψάχνω συνέχεια πίσω από τις λέξεις να δω τι κρύβεται ;....
Λ: φοβήθηκα ...και αν είχαν κάποια βάση αυτά που έλεγε ;....
Ν: πάνω από όλους και όλα, είσαι εσύ και το μωρό μας ...αυτό μην τολμήσεις να το αμφισβητήσεις ποτέ ....και αν κάποια στιγμή σου έδωσα την εντύπωση πως δεν περνώ καλά, είναι επειδή ζορίζομαι λίγο να προσαρμοστώ ....
Λ: πως μπορώ να σε βοηθήσω ;....
Ν: μπορείς απλά να είσαι δίπλα μου και να μου κρατάς το χέρι όταν με βλέπεις και φτάνω τα όρια μου ....τι λες ;...
Λ: αναρωτιέμαι τι καλό έχω κάνει στη ζωή μου για να μου αξίζεις ....

Τύλιξε τα χερια της γύρω από τον λαιμό του και τον φίλησε ....

Ο Λευτέρης την σήκωσε στην αγκαλιά του για να την πάει στο κρεβάτι ,όμως αυτή τον σταμάτησε ....

Λ: δεν θες;...την ρώτησε ,ενώ τα μάτια του είχαν σκουρύνει από την επιθυμία ....
Ν: εδώ ....του είπε εκείνη και κόλλησε πάνω του ....
Λ: Ναυσικά δεν μπορούμε εδώ .....διαμαρτυρήθηκε ....

Και εκείνη βάλθηκε να του αποδείξει πως δεν έπαιζε ρόλο το μέρος, αλλά η ανάγκη τους να έρθουν κοντά .....

Ο Πέτρος, μόλις έφυγε ο Ανδρέας από το γραφείο του ,κάλεσε τον Ευκλείδη ...

Ευκλ: ήρθα όσο πιο σύντομα μπορούσα ...τι έγινε;....έπαθε κάτι το παιδί;....
Π: όχι ...ηρέμισε ....
Ευκλ: μα στο τηλέφωνο σε άκουσα αναστατωμένο ....
Π:εγινε κάτι και ήθελα να το συζητήσουμε ....εσύ ξέρεις την Ναυσικά και ξέρεις και τον Λευτέρη ...χρειάζομαι την συμβουλή σου ....

Ο Ευκλείδης τον άκουσε με πολύ προσοχή ....Ο Πέτρος ήξερε περισσότερες λεπτομέρειες από όσες του είχε πει η Ναυσικά και ο Ανδρέας ...λίγο οι ερωτήσεις του Λευτέρη για τον Ανδρέα , λίγο οι σπόντες του Ανδρέα για το νεαρό της ηλικίας της Ναυσικά , λίγο τα βλέμματα που της έριχνε και εκείνη δεν είχε προσέξει ....

Μόλις η αφήγηση του Πέτρου τελείωσε, ο Ευκλείδης άρχισε να γελάει ....

Π: που είναι το αστείο ;....
Ευκλ: δεν θα ήθελα να είμαι ψύλλος στον κόρφο αυτού του Ανδρέα, όταν το έμαθε η Ναυσικά .....
Π: την άκουσε όλο το γραφείο ...συμφώνησε ο Πέτρος και χαμογέλασε ....
Ευκλ: αν ξέρω την κόρη μου ,τώρα θα έχει πάει στον Λευτέρη και θα προσπαθεί να του εξηγήσει .....
Π: εγώ τι κάνω;....ο Ανδρέας μέχρι τώρα ήταν το δεξί μου χέρι ...δεν θέλω να τον χάσω, αλλά δεν θέλω να χάσω και την Ναυσικά ...περά από την προσωπική σχέση ,είναι πολύ καλή στη δουλειά της ....
Ευκλ: Άσε την λίγο να ηρεμίσει και θα σου δώσει εκείνη την λύση ....πιστεύεις πως αυτός θα δημιουργήσει ξανά πρόβλημα ;....
Π: δεν νομίζω ...κατάλαβε πως έχει πολλά να χάσει και τίποτα να κερδίσει .....

Ο Λευτέρης ήταν καθισμένος στο πάτωμα και κρατούσε την Ναυσικά στην αγκαλιά του ...

Λ: αν είναι να περνάμε τόσο καλά ....
Ν: μην το πεις ...δεν θέλω να μας κάνουν άνω κάτω συνέχεια ....είπε η Ναυσικά και του έκλεισε το στόμα με το χέρι ...αουτς ...είπε και το τράβηξε απότομα ,όταν εκείνος της δάγκωσε το εσωτερικό της παλάμης ....
Λ: και τώρα τι θα κάνεις ;....θα συνεχίσεις να δουλεύεις μαζί του ;....
Ν: όχι ....ζήτησα από τον Πέτρο να με απαλλάξει από την παρουσία του ...άλλωστε και εκείνος δεν νομίζω πως μετά από αυτά που του είπα θα θέλει να είναι κοντά μου .....
Λ: να πω πως τον λυπάμαι τον κακομοίρη ;....είπε ο Λευτέρης γελώντας
Ν: δεν νομίζω πως θα σε πίστευε κάνεις ....είπε και χασμουρήθηκε ....
Λ: τι έγινε κυρία Βερέμη με βαρέθηκες κιόλας;....
Ν: όχι βεβαία ...απλά με κούρασες γιατρέ ....θα με βάλεις για ύπνο;....

Εκείνος την σήκωσε στην αγκαλιά του και την ακούμπησε απαλά στο κρεβάτι ....

Λ: κοιμήσου και όταν ξυπνήσεις θα σου έχω έτοιμο φαγητό ....της είπε και την φίλησε τρυφερά στα μαλλιά ....

Π: πες στην Στέλλα ένα ευχαριστώ από εμένα ....η επίσκεψη της νομίζω πως έκανε καλό στην Αμαλία ....
Ευκλ: το ελπίζω ....και για την Στέλλα δεν ήταν εύκολο....
Π: τι θα κάνω Ευκλείδη ;....εσείς έχετε ξανά την Ναυσικά όπως παλιά και χωρίς τις σκιές που υπήρχαν, από την άγνοια της αλήθειας ....εμένα δείχνει να μου απλώνει ένα χέρι ,έστω και δειλά ....όμως απέναντι στην Αμαλία είναι πολύ σκληρή ....την αγνοεί επιδεικτικά ....
Ευκλ: μακάρι να είχα κάτι να σου πω να σε βοηθήσω ...σκέφτηκα μήπως της μιλούσαμε, αλλά φοβάμαι μήπως πεισμώσει χειρότερα ....

Ο Λευτέρης στεκόταν στην πόρτα της κρεβατοκάμαρας και κοιτούσε την Ναυσικά που κοιμόταν με ένα χαμόγελο στα χείλη ....
Ήταν τόσο ήρεμη και φαινόταν ικανοποιημένη ....
Πως μπόρεσε να σκεφτεί πως μπορεί και να μην ήταν ευτυχισμένη κοντά του ;...
Έκλεισε την πόρτα και πήγε στην κουζίνα ...έπρεπε να ετοιμάσει φαγητό για την οικογένεια του ....

Αν: ήρθα ....τι έχουμε να πούμε ;....
-: έχω να σου κάνω μια πολύ προσοδοφόρα πρόταση ....

{{Σκεφτομαι να μην βαλω αλλη συνεχεια σημερα ... τι λετε;

Αλλωστε πολυ ηρεμια εχει πεσει στην ιστορια μας ...

Ελπιζω να σας αρεσε...}}