{{ Σας ευχαριστω παρα πολυ για την ανταποκριση σας στα προηγουμενα κεφαλαια . Ειλικρινα με κανατε πολυ ευτυχισμενη :)

Σημερα θα μπει μονο ενα , αυτο που ακολουθει και ελπιζω να εξιλεωθω , που σας στεναχωρησα χθες ...

Καλη αναγνωση }}

Στ: τι έγινε ;....ρώτησε η Στέλλα ,που άκουσε την αναστάτωση και πήγε μαζί με την Αμαλία στο σαλόνι ....μόλις είδε την Ναυσικά χλωμή να κρατάει την κοιλιά της ,ένιωσε όλο το παρελθόν να ζωντανεύει μπροστά της και όλους τους φόβους να επανέρχονται ....

Στ: Ευκλείδη το παιδί!!! ...φώναξε και έτρεξε διπλά στην κόρη της ...

Η Αμαλία τις παρακολουθούσε από απόσταση ...ήθελε να κάνει κάτι να βοηθήσει, αλλά ήξερε πως δεν γινόταν ....

Νικ: αφήστε την σε μένα ....Μάκη κάλεσε ένα ασθενοφόρο ....Ναυσικά πάρε βαθιές ανάσες κορίτσι μου ...δεν γίνεται να πάθεις κάτι πριν βρούμε τον άχρηστο ....

Ν: μην τον βρίζεις ...τον μάλωσε ε,νώ παράλληλα προσπαθούσε να πάρει ανάσες ....
Νικ: λοιπόν άκου τι θα γινει ....θα πάμε στο νοσοκομείο να σε δει ο γυναικολόγος και να κάνουμε και έναν υπέρηχο ....είμαι σίγουρος πως είναι μόνο το στρες....

Ο Ευκλείδης είχε αγκαλιάσει την Στέλλα ...

Ο Πέτρος είχε πλησιάσει την Αμαλία ....

Η Ναυσικά τους κοίταξε και τους τέσσερις ....η αγωνία ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπα όλων ....

Ν: κύρια Αμαλία θέλω να έρθετε μαζί μου στο νοσοκομείο ...είπε η Ναυσικά

Η Αμαλία την κοίταξε με απορία ....δεν το περίμενε ....

Ν: ο γιατρός θα θελήσει να μάθει αν έχω κληρονομικότητα σε αποβολές και αλλα τέτοια φαντάζομαι ....η μαμά δεν μπορεί να βοηθήσει σε αυτό ....εξήγησε ....

Η Αμαλία το δέχτηκε στωικά ....έστω και έτσι θα μπορούσε να βοηθήσει.... την πονούσε όμως αυτό το «μαμά» της Ναυσικά ...

Στ: θα έρθουμε και εμείς ...είπε η Στέλλα ...Ευκλείδη πάω να βάλω δυο πράγματα σε μια τσάντα ....

Λίγο μετά το σπίτι άδειασε .....μεταφερθήκαν όλοι στο νοσοκομείο ....όλοι έκτος από τον Γιάννη τον αστυνόμο και τον Μάκη ....

Ο Λευτέρης ένιωθε πως κάτι δεν πήγαινε καλά ....
Προσπάθησε να πλησιάσει το τραπέζι κα να πάρει τα κλειδιά ....μετά από πολύ προσπάθεια κατάφερε να τα κρατήσει χωρίς να του πέσουν ....
Τελικά τόσα χρόνια στο αναπηρικό καροτσάκι ,του φάνηκαν χρήσιμα τώρα που τα πόδια του ήταν δεμένα .....
Δεν ήταν τόσο εύκολο να ανοίξει τις χειροπέδες χωρίς να ρίξει τα μικροσκοπικά κλειδιά κάτω ομως ....

Λ: πρέπει να τα καταφέρω ....πρέπει να την δω ....κουράγιο μικρή έρχομαι ....μονολόγησε ....

Ο Μάκης χτύπησε το κουδούνι και την πόρτα άνοιξε η Μαρίλια ....

Μαρ: είσαι καλά;...ρώτησε μόλις τον είδε ...

Μ: όχι και τόσο ...η Εύα;...
Μαρ: μέσα με την μαμά ....έλα.....

Η Εύα μόλις τον είδε ανησύχησε και έτρεξε να τον αγκαλιάσει ....

Εύα: τι έγινε;....
Μ: κρατάει τον Λευτέρη ....

Η Αγγέλα σκέπασε το στόμα με το χέρι της για να μην φωναξει ....

Μαρ: σας ζήτησε λύτρα ;....
Μ: ο αστυνόμος υποστηρίζει πως δεν θα ζητήσει ...και η Ναυσικά συμφωνεί μαζί του ....
Εύα : γύρισε ;....πότε;....
Μ: σήμερα ...
Εύα : και τώρα που είναι;....σπίτι της ή στου Λευτέρη ;....
Μ: στο νοσοκομείο ....είναι έγκυος και είχε κάτι πόνους .....
Εύα: έγκυος ;.....ένα μωράκι ;....
Μ: ο ηλίθιος φίλος μου θα γίνει πατέρας και ίσως να μην το μάθει ποτέ .....

Η Εύα τον αγκάλιασε σφιχτά ....

Εύα : όλα θα πάνε καλά ....πάμε στο νοσοκομείο ....
Μαρ: ο Φίλιππος το ξέρει;....
Μ: δεν νομίζω ....
Μαρ: θα τον ειδοποιήσω εγώ ....είμαι σίγουρη πως θα θέλει να δει την αδελφή του ....

Ο γυναικολόγος όντως ήθελε ένα αναλυτικό ιστορικό ....της έκανε πολλές ερωτήσεις και άλλες τόσες εξετάσεις ....

-: λοιπόν κύρια Φωτίου ....της είπε μόλις τελείωσε με τον υπέρηχο ....όλα καλά δείχνουν ....

Ν: και ο πόνος ;...
-: λογικό μετά το στρες που περάσατε ....της είπε ο γιατρός ...οι πρώτοι μήνες θέλουν ηρεμία,καλο φαγητό και ξεκούραση ...
Ν: λίγο δύσκολο στην παρούσα φάση ....μπορώ να φύγω τώρα ;....
-: όχι ακόμα ...θέλω να βγουν όλες οι εξετάσεις πρώτα ....
Ν: πάντως το μωρό είναι καλά ....τον κοίταξε ερωτηματικά ....
-: ναι μην ανησυχείς ...αν έβλεπα κάτι ανησυχητικό θα στο έλεγα ....να φωνάξω τους δικούς σου τώρα ;....

Η Ναυσικά του χαμογέλασε και του έγνευσε καταφατικά ....

Μέσα σε λίγα λεπτά το δωμάτιο είχε γεμίσει κόσμο που την αγκάλιαζε και την φιλούσε ....

Η Ναυσικά τους χάζευε ...μόνο ο Λευτέρης έλειπε ....ξαφνικά ....

Ν: μπαμπά ...πάρε τον αστυνόμο ....είναι κάπου κοντά στην θάλασσα ....κλειδωμένος κάπου ....σε μια παλια αποθηκη ....
Ευκλ: Ναυσικά μου τι θα του πω του ανθρώπου ;....ότι η κόρη μου είχε ένα προαίσθημα ;....
Ν: κάνε το σε παρακαλώ ....
Π: άκουσε την ....ο αστυνόμος δεν είπε πως βρήκαν το τηλέφωνο του σε κάτι παλιές αποθήκες στο λιμάνι ;....

Η Ναυσικά χαμογέλασε ικανοποιημένη ....ήταν θέμα χρόνου να τον βρουν ....

Ο Λευτέρης πάλευε με τις χειροπέδες ...

Λ: επιτέλους !!!.αναφώνησε μόλις κατάφερε να τις ανοίξει ....

έτριψε τα χέρια του και μετά ακλούθησαν τα πόδια ....
Σηκώθηκε όρθιος και άρχισε να ψάχνει μέσα στο δωμάτιο κάτι που θα τον βοηθούσε να ανοίξει την πόρτα .....
Τίποτα ....πως τα κατάφερνε ο Μαγκαιβερ να βρίσκει τη λύση από το πουθενά ;....
Και τότε κοίταξε την καρέκλα που ήταν δεμένος ....
Ξύλο και σύρμα ....αν έβγαζε τα σύρματα ίσως κάτι να έκανε ....

Η Ναυσικά κοιμόταν γαλήνια ....
Είχαν βγει όλοι έξω για να την αφήσουν να ηρεμήσει ....όχι ότι θα έφευγαν ,αλλά αρκετά ταραγμένη ήταν ....

Η Αμαλία ξεγλίστρησε από τους υπόλοιπους και μπήκε στο δωμάτιο της ....

Καθόταν και την χάζευε ....και εκείνη είχε βγάλει ένα μεγάλο μέρος της εγκυμοσύνης της στο νοσοκομείο ....όμως εκείνη είχε μόνο την Ειρήνη να στέκεται διπλά τη, ενώ η Ναυσικά είχε ένα σωρό κόσμο να την νοιάζεται ....πήγε να φύγει όταν η Ναυσικά άνοιξε τα μάτια της ....

Ν: φεύγεις ;....

Αμ: δεν ήθελα να σε ξυπνήσω ....
Ν: δεν με ξύπνησες εσύ ...οι υπόλοιποι ;....
Αμ: έξω ....να τους φωνάξω ;....
Ν: όχι ....κάτσε λίγο ...θέλω να μιλήσουμε ....
Αμ: είσαι σίγουρη;....είσαι κουρασμένη ....
Ν: είχα αποφασίσει να γυρίσω πριν μάθω πως είμαι έγκυος ....και είχα πάρει τις αποφάσεις μου ...όμως αυτό το μωρό άνοιξε νέες πόρτες μπροστά μου ....θέλω να σε γνωρίσω ...να προσπαθήσω να καταλάβω την συμπεριφορά σου ...δεν νομίζω πως θα μπορέσω να σε συγχωρέσω, αλλά μπορώ να προσπαθήσω ....

Η Αμαλία δεν μπορούσε να μιλήσει ....τα μάτια της γέμισαν δάκρυα ....

Αμ: ευχαριστώ ...κατάφερε να ψελλίσει και η Ναυσικά άπλωσε το χέρι της και έπιασε το χέρι της Αμαλίας ....

Δεν θα μπορούσε να την αγκαλιάσει ,αλλά σίγουρα μπορούσε να την πλησιάσει ....

Ν: θες να μου πεις ξανά την ιστορία σου ;....αντέχεις ;...

Η Αμαλία κούνησε το κεφάλι καταφατικά ....η Ναυσικά την δοκίμαζε ...το καταλάβαινε ...αν κάποια λεπτομέρεια ήταν διαφορετική από αυτά που θυμόταν, θα την έδιωχνε ...όμως δεν είχε τίποτα να φοβηθεί πια ....

Ο Λευτέρης είχε αρχίσει να απελπίζεται ....τίποτα δεν πήγαινε καλά ....πέταξε με δύναμη το πόδι της καρέκλας στην πόρτα .....
Αν έβρισκε ένα μικρό άνοιγμα ....και τότε άκουσε φασαρία ....
Κάποιος ήταν κάπου εκεί έξω ....πήρε το ξύλο και άρχισε να χτυπάει την πόρτα με δύναμη και να φωνάζει ....

Λ: ΑΝΟΙΧΤΕ ΜΟΥ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ !!!!!!!!!!!!

Οι ομιλίες πλησίαζαν στην πόρτα του .....

Λ: ΕΔΩ ΕΙΜΑΙ !!!!!!!!

-: κύριε Βερέμη ;....εσείς είστε ;...ακούστηκε μια φωνή ...
Λ: ναι εγώ ....ανοιχτέ μου σας παρακαλώ ....
-: κάντε λίγο πίσω ...πρέπει να σπάσουμε την πόρτα ....

Ο Λευτέρης υπάκουσε και μετά από λίγο η πόρτα έπεσε και βρέθηκε αντιμέτωπος με ένα τσούρμο αστυνομικούς ....

-: είστε καλά ;....
Λ: ναι ...πρέπει να πάω στη γυναίκα μου ....
-: όχι ακόμα ...πρέπει να σας πάρουμε κατάθεση ....
Λ: δεν γίνεται να το κάνουμε αργότερα ;....

Ο αστυνόμος είδε την αγωνία στο βλέμμα του και θυμήθηκε την γυναίκα του που επέμενε πως έπρεπε να τον βρουν και να ψάξουν κοντά στη θάλασσα ....

Λ: γιατί με κοιτάτε έτσι ;...
-: θα σας πάμε να την δείτε και μετά θα πάμε στο τμήμα ....άλλωστε αυτή μας οδήγησε σε σας ....
Λ: εκείνη ;...
-: σχεδόν μας υπέδειξε που να ψάξουμε ....υπό άλλες συνθήκες θα την υποπτευόμουν ....ο Μπατικτής ήταν ;....
Λ; ναι ....να τα πούμε στο δρόμο ;....
-: δεν θα σας ακόλουθησω ....είπε και φώναξε έναν άλλο αστυνομικό ....συνόδευσε τον κύριο Βερέμη στο νοσοκομείο να δει την γυναίκα του ....
Λ: στο νοσοκομείο ;....γιατί ;...έπαθε κάτι η Ναυσικά μου ;....ρώτησε εκείνος όλο αγωνία, αλλά ο αστυνόμος απομακρύνθηκε χωρίς να του απαντήσει ...

H Αμαλία όση ώρα μιλούσε κοίταζε την Ναυσικά στα ματια....δεν ήθελε να της δώσει την παραμικρή ευκαιρία να αμφισβητήσει την ειλικρίνεια της ...

Η Ναυσικά έψαχνε στοιχειά στην αφήγηση της Αμαλίας που να της έδειχναν πως κάπου υπήρχε κάποιο ψέμα ....δεν υπήρχαν όμως και αυτό η Ναυσικά δεν το άντεχε ....

Αν της έλεγε ψέματα θα μπορούσε πιο εύκολα να δεχτεί και το γεγονός ότι την παράτησε ....

Αμ: σε απογοήτευσα;....

Ν: γιατί το λες αυτό;....
Αμ: Τόση ώρα με σκαναριζες με τα μάτια σου ....βρήκες κάτι να μου προσάψεις;....
Ν: τίποτα καινούριο ....

Η Αμαλία χαμογέλασε και σηκώθηκε να βγει από το δωμάτιο ....

Ν: θα πεις στη μαμά μου να έρθει μέσα;....

Το χαμόγελο πάγωσε στα χείλη της Αμαλιας....δεν μπόρεσε να μιλήσει ....απλά κούνησε το κεφάλι καταφατικά .....

Βγήκε από το δωμάτιο και πλησίασε την Στέλλα ....

Αμ: η κόρη σου σε ζητάει ...της είπε με σπασμένη φωνή ....

Η Στέλλα είδε τον πόνο στα μάτια της Αμαλίας .....το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να της σφίξει το χέρι σε ένδειξη ευγνωμοσύνης ,λίγο πριν μπει στο δωμάτιο ....

Ο Φίλιππος θορυβημένος από το τηλεφώνημα της Μαρίλιας ,έφτασε στο νοσοκομείο σχεδόν μόλις βγήκε η μητέρα του από το δωμάτιο της Ναυσικά...

Φ: πως είναι ;....ρώτησε την μητέρα του ανήσυχος ....

Αμ: καλύτερα ...απλά ταλαιπωρήθηκε και στην κατάσταση της θέλει ηρεμία .....
Φ: πια κατάσταση;....
Αμ: είναι έγκυος ....

Ο Φίλιππος αγκάλιασε σφιχτά την μητέρα του ....το χαμόγελο του φώτιζε μέχρι την ψυχή του ....

Φ: δηλαδή θα γίνω θειος ;....και ο Λευτέρης;...

Αμ; Δεν έχουμε νέα ακόμα ....
Φ: η Ναυσικά τι λέει;...
Αμ: Έβαλε τον Ευκλείδη να επικοινωνήσει με τον αστυνόμο και να του πει να ψάξει κοντά στο λιμάνι ...

Ο Φίλιππος χαμογέλασε ....θυμήθηκε τον Λευτέρη όταν είχε φύγει η Ναυσικά .....

Φ: τον νιώθει ...είπε απλά και η Αμαλία τον κοίταξε με απορία ....

Αμ: το ίδιο μου είπε και η Στέλλα ....ότι έχουν ένα σπάνιο δέσιμο .....

Στ: με ζήτησες ;....
Ν: ήθελα να με αγκαλιάσεις λίγο .....είπε η Ναυσικά και μόλις η μητέρα της πλησίασε κούρνιασε στην αγκαλιά της ....
Στ: πως νιώθεις ;....τη ρώτησε η Στέλλα ,ενώ παράλληλα της χάιδευε τα μαλλιά όπως τότε που ήταν μικρή .....
Ν: θέλω να πάω σπίτι μου ....εννοώ στου Λευτέρη ...είχαμε κανένα νεότερο;....
Στ: όχι ακόμα ,αλλά από τα μισόλογα του Ευκλείδη και του Πέτρου ,πρέπει να είναι κοντά ....
Ν: το ξέρω ....ο Λευτέρης μου είναι καλά.....
Στ: για πες μου τώρα πως νιώθεις που έμεινες έγκυος τόσο γρήγορα ;....

Η Ναυσικά ανασηκώθηκε λίγο και την κοίταξε ....χαμογελούσε όλο το πρόσωπο της ....

Ν: νιώθω τυχερή και ευλογημένη ....ενδόμυχα το ευχόμουν από την πρώτη στιγμή αλλά δεν τολμούσα να το παραδεχτώ ούτε στον εαυτό μου .....

Στ: και με τη δουλειά σου τι θα κάνεις;.....
Ν: δεν νομίζω να υπάρχει πρόβλημα .....θα δούμε τις εξετάσεις μου και αν όλα είναι καλά,θα μπορώ να δουλεύω ...άλλωστε δεν είναι και καμία βαριά χειρονακτική εργασία .....
Στ: έχει όμως πολύ άγχος .....
Ν: ας έρθει πρώτα ο Λευτέρης και θα δούμε ......
Στ: θα πας στο γραφείο του Πέτρου;...
Ν: μάλλον ....δεν παύει να είναι το καλύτερο στην Αθήνα, οπότε θα ήταν χαζό εκ μέρους μου να το απορρίψω....
Στ: νοιάζονται για σένα .....
Ν: έχουν τύψεις ....αυτό είναι όλο .....
Στ: μην είσαι τόσο σκληρή μαζί τους ....
Ν: ρεαλίστρια είμαι .....για πες μου τώρα ...ξέρεις πότε μπορείς να δεις το φύλο του μωρού;....είπε για να αλλάξει θέμα ....
Στ: νομίζω στον τέταρτο ...στην εποχή μου δεν είχαμε τέτοιες πολυτέλειες ....είπε και χαμογέλασε μελαγχολικά .....
Ν: έμαθες πότε το φύλο των μωρών σου ;....
Στ: τρία αγόρια και δυο κορίτσια ......δίδυμα .... Ήταν βλέπεις σχηματισμένα παιδάκια ,οπότε γέννησα τέσσερις φόρες .....
Ν: στο κουτί μου είχες βάλει πέντε πιστοποιητικά .....της είπε η Ναυσικά ....
Στ : ήταν η πρώτη φορά που το έχασα νωρίς ....δεν ξέρω τι ήταν .....

Η Ναυσικά την αγκάλιασε σφιχτά ....

Ν: ελπίζω να έχω πάρει έστω και την μισή από την δύναμη της ψυχής σου.....

Στ: την έχεις πάρει καλή μου .....είπε και την φίλησε απαλά ....

Ο Λευτέρης κόντευε να τρελαθεί από την αγωνία του ....γιατί ήταν η Ναυσικά στο νοσοκομείο;...και γιατι έπρεπε να έχει τόση κίνηση;....

Όταν έφτασε έξω από το νοσοκομείο βγήκε από το περιπολικό τρέχοντας .....

Αφού ρώτησε στις πληροφορίες άρχισε να ψάχνει στα δωμάτια .....
Και τότε είδε ένα τσούρμο γνωστές φάτσες να συζητούν έξω από ένα δωμάτιο .....

Πρώτος τον είδε ο Νικηφόρος .....

Νικ: ο Λευτέρης .....έτρεξε και τον αγκάλιασε σφιχτά,ενώ παράλληλα τον κοίταζε για να σιγουρευτεί πως ήταν εκείνος .....

Λ: σιγά θα μας παρεξηγήσουν ....του είπε αστεία ο Λευτέρης ,ενώ με το βλέμμα του έψαχνε την Ναυσικά .....
Μ: είσαι καλά;.....τον ρώτησε ο Μάκης που είχε τρέξει διπλα του ....
Λ: θα είμαι μόλις δω την Ναυσικά ....γιατί είναι εδώ;....ρώτησε με αγωνία .....

Ευκλ: αφήστε τον να μπει μέσα .....είπε ο Ευκλείδης ...καλώς ήρθες παιδί μου ....μέσα είναι ....είπε και του έδειξε την πόρτα ....

Λ: είναι καλά;....τον ρώτησε ο Λευτέρης και τον κοίταξε στα μάτια ....
Ευκλ: μόλις σε δει θα είναι καλύτερα .....άντε ....

Ο Λευτέρης άνοιξε με αγωνία την πόρτα .....

Η Ναυσικά ήταν ακόμα στην αγκαλιά της Στέλλας και είχε γυρισμένη την πλάτη της στην πόρτα .....όμως ξαφνικά ένιωσε να γεμίζει το δωμάτιο με την παρουσία του ....
Γύρισε και τον κοίταξε την στιγμή που εκείνος έφτασε διπλα στο κρεβάτι .....

Ν: ήρθες επιτέλους;....τον ρώτησε με τα μάτια της καρφωμένα στα δικά του ....

Λ: άργησα;....προσπαθούσε να αποτυπώσει στο μυαλό του την παραμικρή έκφραση της ....
Ν: όχι πολύ ,αλλά μου φάνηκε αιώνας .....
Λ: έχεις ένα πολύ κακό ελάττωμα μικρή .....είπε και έπιασε το πρόσωπο της στα χέρια του ...μιλάς πολύ .....και της έκλεισε το στόμα πριν προλάβει εκείνη να απαντήσει ...

Η Στέλλα έφυγε όσο πιο αθόρυβα μπορούσε ...αν και ,ακόμα και αν βάραγε κατσαρόλες ,δεν πίστευε πως θα την άκουγαν εκείνη την στιγμή ...

Σταμάτησαν να φιλιούνται όταν ένιωσαν ότι στέρεψε ο αέρας από τα πνευμόνια τους ....

Ν: κράτα με σφιχτά ...μην με αφήνεις .....τον ικέτεψε μόλις τον ένιωσε να απομακρύνεται ...

Λ: εγώ θα έπρεπε να το λέω αυτό ...την μάλωσε ...που έφυγες και με άφησες μόνο μου και δεν με πήρες ούτε ένα τηλέφωνο ...παραπονέθηκε .....
Ν: είσαι καλά; ...τον ρώτησε και άρχισε να τον παρατηρεί πιο προσεκτικά .....

Είχε μαύρους κύκλους και είχε αδυνατίσει ....

Λ: καλά είμαι ...γιατί είσαι εδώ ;....τι έπαθες ;....

Περίμενε με αγωνία την απάντηση της ....

Ν: λιποθύμησα από την ένταση και ανησύχησαν .....του είπε ,αλλά ο Λευτέρης είδε πως τα μάτια της είχαν μια περίεργη λάμψη .....

Λ: και τι είπε ο γιατρός ;....
Ν: ότι πρέπει να είμαι ήρεμη και να μην ταλαιπωρώ το μωρό .....του είπε απλά και περίμενε την αντίδραση του ....

Ο Λευτέρης άλλαξε χίλιες εκφράσεις και χρώματα ....στην αρχή δεν κατάλαβε τι εννοούσε και μετά .....είχε ακούσει καλά ;.....

Λ: είπες μωρό;....

Η Ναυσικά κούνησε καταφατικά το κεφάλι της και χαμογέλασε ....

Ο Λευτέρης την κοίταξε με λατρεία και γονάτισε μπροστά της .....ακούμπησε τα χέρια του στην κοιλιά της ...

Λ: δηλαδή εδώ μέσα είναι το μωρό μας ;....ρώτησε και σήκωσε το κεφάλι του για να την κοιτάξει ....

Η Ναυσικά δεν μπορούσε να μιλήσει .....είχαν αρχίσει να τρέχουν δάκρυα από τα μάτια της ....δάκρυα χαράς που ενωθήκαν με τα δικά του όταν έσκυψε και τον φίλησε ...

Λ: φτάνει ....της είπε αυστηρά ....ξάπλωσε και μόλις βγουν τα αποτελέσματα από τις εξετάσεις σου θα πάμε σπίτι ......την έβαλλε να ξαπλώσει και εκείνος πήγε να βγει από το δωμάτιο ,αλλά τον σταμάτησε .....
Ν: που πας ;...
Λ: να πω σε όλους τα ευχαριστα ....της είπε εκείνος και άνοιξε την πόρτα .....

Κοίταξε τριγυρω να βρει τον Νικηφόρο και τον Μάκη .....τα αδέλφια του .....

Λ: θα γίνω πατέρας ρεμάλια ...είπε και τους αγκάλιασε και άρχισαν να χοροπηδάνε και οι τρεις σαν μικρα παιδιά....