{{ Μια φωτογραφια απο το εσωτερικο του Αγγλικου Τροχου (London Eye ), για να σας βοηθησω να κανετε εικονα καποιες σκηνες ...

Δευτερη συνεχεια για σημερα ... Οι αποκαλυψεις συνεχιζονται ...

Καλη αναγνωση ...}}

Η Δήμητρα μπήκε στο σπίτι ,με μάτια πρησμένα από το κλάμα ....

Ηλ: τι έπαθες παιδί μου ;....την ρώτησε ο Ηλίας και εκείνη, έπεσε στην αγκαλιά του και άρχισε να κλαίει με λυγμούς .....
Δ: με παράτησε μπαμπά ...μου είπε πως τον βαρέθηκα και έφυγε ...δεν μου έδωσε καν την ευκαιρία να του εξηγήσω .....συνέχισε να κλαίει με λυγμούς .....
Ηλ: ησύχασε κορίτσι μου ...παρεξήγηση είναι ...θα περάσει .....ήρθε από εδώ και σε έψαχνε ....είπε πως δεν ήσουν καλά και ανησύχησε ....σε αγαπάει ....εσύ που ήσουν ;....
Δ: κάτι συμβαίνει μπαμπά ....όλοι μου λένε πως η Ναυσικά θα με χρειαστεί ,αλλά κανείς δεν μου εξηγεί το λόγο ....είπε και τον κοίταξε στα μάτια ...
Ηλ: ποιοι όλοι ;....
Δ: πρώτα κάτι υπονοούμενα που άφησε ο Νικηφόρος και τώρα ο Φίλιππος ...μαζί του ήμουν ....δεν ήθελε να το μάθει κανείς ...έτσι είπα στον Νικηφόρο πως θα έρθω σπίτι ,γιατί δεν αισθανόμουν καλά ....ήθελα να σκεφτώ ....στην παραλία ήμουν ...και αυτός δεν ξέρω τι έβαλε με το μυαλό του ....άρχισε πάλι να κλαίει ....
Ηλ: πήγαινε πλύνε λίγο το προσωπάκι σου και ξάπλωσε ....εγώ θα σου φτιάξω ένα γάλα και θα έρθω να σε βρω .....

Η Δήμητρα ακολούθησε τη συμβουλή του πατέρα της .....άλλωστε δεν είχε κουράγιο να κάνει κάτι άλλο....
Λίγο μετά πήγε και την βρήκε ο Ηλίας ....είχε κουλουριαστεί στο κρεβάτι σαν μωρό ....έκατσε δίπλα της και εκείνη ακούμπησε το κεφάλι της στα πόδια του, όπως όταν ήταν μικρή και εκείνος της χάιδεψε τρυφερά τα μαλλιά ....

Ηλ: η μαμά σου έλεγε πως μετά από ένα καλό κλάμα ,βλέπουμε πιο καθαρά γιατί τα μάτια μας έχουν καθαρίσει .....κοιμήσου και αύριο όλα θα είναι πιο ξεκάθαρα .....
Δ: μου λείπει η μαμά ....ήξερε πάντα τι να πει ....
Ηλ: και εμένα μου λείπει ....αλλά είμαι σίγουρος πως από κάπου μας βλέπει και θα κάνει ότι μπορεί για να σε βοηθήσει .....ξέρεις κάτι;....της μοιάζεις πολύ ....και εσύ έχεις πάντα τον τρόπο να βοηθάς όταν σε χρειάζονται ....
Δ: θα μείνεις μαζί μου μέχρι να με πάρει ο ύπνος ;.....τον παρακάλεσε ....
Ηλ: θα μείνω κοντά σου ,μέχρι να σταματήσεις να με χρειάζεσαι .....

Ο Μάκης είχε ένα άσχημο προαίσθημα ....ήταν ακόμα στο γραφείο ,όταν ξαφνικά σκέφτηκε τον αδελφό του .....σχημάτισε τον αριθμό του τηλέφωνου του ....δεν απάντησε κανείς ....περίεργο ο Νικηφόρος δεν έκλεινε ποτέ το κινητό ....παράτησε τα πάντα και πήγε από το σπίτι του ....Το αμάξι του ήταν εκεί παρκαρισμένο, αλλά το σπίτι ήταν σκοτεινό .....χτύπησε το κουδούνι ,αλλά κανείς δεν του άνοιξε ....συνέχισε να χτυπάει πιο επίμονα ....

Μ: Νικηφόρε άνοιξε!!! ....ανησυχώ ....αν δεν ανοίξεις θα σπάσω την πόρτα!!! ....φώναξε και η πόρτα άνοιξε .....

Ο Μάκης μπήκε μέσα και είδε έναν Νικηφόρο αγνώριστο ....τα μαλλιά του ήταν αναστατωμένα και κρατούσε στο χέρι ένα μπουκάλι ουίσκι ....

Μ: πίνεις;....ρώτησε και άναψε το φως ....
Νικ: μην ανάβεις φώτα ....του είπε ο Νικηφόρος ,αλλά τον αγνόησε ....
Μ: πόσο έχεις πιει ;.....
Νικ: προφανώς λίγο ....πόσο χρειάζεται για να μην σκέφτομαι ;....
Μ: άσε το μπουκάλι .....τι έγινε ;....ρωτησε και του πήρε το μπουκάλι από τα χέρια ....
Νικ: με βαρέθηκε και δεν είχε καν τα κότσια να μου το πει ....μου είπε πως ήταν άρρωστη και ήθελε να ξεκουραστεί και εγώ ο ηλίθιος ανησύχησα και πήγα να δω τι κάνει ....
Μ: και ;...την βρήκες με άλλον ;....
Νικ: δεν θα το άντεχα ....την βρήκα να κάθεται στην παραλία ....ήθελε λέει να σκεφτεί ....να σκεφτεί πως θα μου πει πως με βαρέθηκε ....

Ο Μάκης γέλασε ...

Μ:ναι είναι άκρως επιλήψιμο να κάθεσαι μόνος και να σκέφτεσαι ....
Νικ: μην κοροϊδεύεις ....
Μ: αφού είσαι ηλίθιος .....άντε πλύσου να συνέλθεις ....
Νικ: Μάκη!!.... τον αγριοκοίταξε ....
Μ: δεν πιάνουν αυτά σε μένα .....κοιτά να συνέλθεις και αύριο πρωί πρωί ,βρες την να μιλήσετε ....είμαι σίγουρος πως κάνεις λάθος .....για αυτό βρες έναν ωραίο τρόπο να ζητήσεις συγγνώμη ... είπε αυστηρά και έδωσε τέλος στην παραλογη συζήτηση ...

Στο Λονδίνο , η Ναυσικά κοιμόταν, ενώ ο Λευτέρης ήταν ξάγρυπνος ....η συζήτηση μαζί της τον είχε προβληματίσει ....ήταν τόσο κάθετη στις απόψεις της, που τον τρόμαζε ....την κοίταξε τρυφερά ....κοιμόταν τόσο ήρεμα ....αν μάθαινε την αλήθεια ,θα ξεσπούσε πάνω του ....τώρα πλέον ήταν σίγουρος ....τους γονείς της θα τους συγχωρούσε, αλλά εκείνον όχι ....είχε μπλέξει σε ένα ψέμα που δεν ήταν δικό του και τώρα ....έδιωξε τις άσχημες σκέψεις από το μυαλό του και την αγκάλιασε σφιχτά ....αποφάσισε να μαζέψει αναμνήσεις για να έχει να κρατηθεί από κάπου στο μέλλον .....έβαλε το κεφάλι του στον λαιμό της και η μυρωδιά της τον ηρέμισε .....σε αυτή την στάση τον πήρε ο ύπνος ....

To επόμενο πρωί ξημέρωσε με διαφορετικά συναισθήματα για όλους .....

Στο Λονδίνο οι νεόνυμφοι είχαν παρακοιμηθεί για άλλη μια φορά ....πρώτη και πάλι ξύπνησε η Ναυσικά και μόλις είδε την ώρα, σηκώθηκε και άρχισε να κουνάει τον Λευτέρη ....

Ν: ξύπνα Λευτέρη .....μην είσαι τεμπέλης .....

Παράλληλα είχε αρχίσει να ψάχνει τα ρούχα της για να βρει τι θα φορέσει ....

Ν: ξύπνα υπναρά ....σήμερα έχουμε να πάμε σε ένα σωρό μέρη ....

Ο Λευτέρης άνοιξε τα μάτια του και την κοίταξε που ντυνόταν ....

Λ: είναι ανάγκη να πάμε σε όλα σήμερα ;....παραπονέθηκε ....
Ν: ναι ....αν όχι σε όλα, στα περισσότερα ...δεν ήρθαμε στο Λονδίνο για να κλειστούμε μέσα ....σήκω ...εγώ ντύθηκα ....
Λ: αυτό εσύ το λες ντύσιμο;....είπε και την κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω ....
Ν: γιατί τι έχει;...είπε και κοίταξε την φούστα και την μπλούζα που φόραγε ....
Λ: αυτή είναι φούστα;....και η μπλούζα ....όλα έξω είναι ...είπε και ακούμπησε το χέρι του στο βαθύ ντεκολτέ ....
Ν: α, όχι κύριε ...δεν αρχίζεις καλά ...είπε και έσπρωξε το χέρι του .....δεν θα με ρίξεις με αυτές τις δήθεν ζήλειες ,που μόνος τους σκοπός είναι να με ρίξουν στο κρεβάτι ....
Λ: δεν είναι δήθεν ζήλειες και ούτε έχω απώτερο σκοπό ....είπε δήθεν θιγμένος ,αλλά τα μάτια του γελούσαν ...απλά το Λονδίνο έχει υγρασία και φοβάμαι πως θα κρυώσεις ....
Ν: αν κρυώνω θα με αγκαλιάσεις και θα ζεσταθώ ....του είπε πονηρά ....ντύσου τώρα ....

Στην Αθήνα ....

Η Δήμητρα είχε ξυπνήσει στενοχωρημένη ....
Ηλ: γιατί δεν τον παίρνεις τηλέφωνο;.....
Δ: δεν τον παρεξήγησα εγώ ...αυτός με κατηγόρησε άδικα ....
Ηλ: τι πείσματα είναι αυτά τώρα ;...
Δ: αν ήθελε θα είχε επικοινωνήσει μαζί μου....

Εκείνη τη στιγμή χτύπησε το κινητό της ....το κοίταξε γεμάτη προσδοκία ,αλλά είδε το όνομα της Εύας να αναβοσβήνει στην οθόνη .....

Δ: καλημέρα Εύα ....ναι καλά είμαι ...γιατί ;....απλά τώρα ξύπνησα ....τώρα;...μωρέ έχω μάθημα σε μια ώρα ....καλά ναι ,μπορώ να το αποφύγω ....οκ ...τα λεμέ ....
Ηλ: τι ήθελε;....
Δ: να μου μιλήσει ....κάτι για τον Μάκη μου είπε ...δεν φάνηκε να ξέρει κάτι για τον Νικηφόρο ....
Ηλ: πήγαινε ...καλό θα σου κάνει ....

Αμ: τι να ετοιμάσω ;....
Π: δεν έρχονται για κοινωνική επίσκεψη Αμαλία ...για να προσπαθήσουμε να βρούμε μια λύση θα έρθουν ....
Αμ: ναι αλλά δεν πρέπει να είμαστε λίγο .....πως να το πω ;....
Π: αυτό που πρέπει να είμαστε, είναι ειλικρινείς και ανοιχτοί στο μυαλό ....μην ξεχνάς πως αυτή τη στιγμή θα αναστατώσουμε την ζωή τους .....και δεν έχουν περάσει και αυτοί λίγα ....
Αμ: το ξέρω απλά είμαι αμήχανη ...

Ο Πέτρος την αγκάλιασε τρυφερά ....

Π:το ξέρω και εγώ είμαι ....αλλά θα τα καταφέρουμε ...
Αμ: ευχαριστώ που είσαι δίπλα μου .....
Π: δεν μπορώ να κάνω αλλιώς .....σε αγαπάω....

Η Δήμητρα μπήκε στην καφετέρια που είχαν δώσει ραντεβού με την Εύα και την βρήκε να κάθεται και να περιμένει .....χαμογέλασε και την πλησίασε ....
Δ: άργησα ;....
Εύα : όχι ....πάνω στην ώρα ήρθες... της είπε και κοίταξε προς την πόρτα ....

Η Δήμητρα ακολούθησε το βλέμμα της....στην πόρτα στεκόταν ο Μάκης με τον Νικηφόρο ....

Δ: μου την έστησες .....κατηγόρησε την Εύα ....
Εύα : όχι εγώ ....είπε και χαμογέλασε ...ο Μάκης ....μιλήστε και βρείτε τα ....δεν υπάρχει λόγος να μην μιλάτε για βλακείες .....

Σηκώθηκε και πλησίασε τον Μάκη και τον Νικηφόρο, αφήνοντας την Δήμητρα στο τραπέζι ....

Εύα : τώρα κάνεις εσύ παιχνίδι ...είπε η Εύα στον Νικηφόρο και του χαμογέλασε ενθαρρυντικά ...
Νικ: τι κάνατε ;....
Μ: αφού κάνετε σαν μωρά, σαν αντιμετωπίζουμε και εμείς έτσι ....βρείτε τα ....είπε και τον έσπρωξε προς το μέρος της Δήμητρας ....

Του έκλεισε το μάτι, έπιασε τα χέρι της Εύας και έφυγαν ....

Νικ: να κάτσω ;....ρώτησε και τράβηξε μια καρέκλα ....
Δ: έχεις να με κατηγορήσεις και για άλλα;.....
Νικ: μην μου επιτίθεσαι ....έκανα βλακεία αλλά ....
Δ: τι αλλά Νικηφόρε ;..... πιστεύεις πως είμαι τόσο δειλή, που θα ήθελα να σε χωρίσω και θα σε απέφευγα;....όχι Νικηφόρε ....δεν με ξέρεις καθόλου ....αν θέλω να τελειώσω κάτι , έχω τα κότσια να το κάνω κοιτώντας σε στο πρόσωπο .....
Νικ: έχεις μαύρους κύκλους ....της είπε απλά ....
Δ: και εσύ ....του απάντησε ...
Νικ: θα με συγχωρέσεις που είμαι τόσο ανασφαλής ;.....
Δ: θα μου έχεις περισσότερη εμπιστοσύνη;....
Νικ: σε αγαπάω ....
Δ: και εγώ σε αγαπάω χαζέ .....

Ο Νικηφόρος σηκώθηκε και την έπιασε από το χέρι ....

Νικ: πάμε;....
Δ: που ;....
Νικ: σπίτι μου ....

Η Δήμητρα τον ακολούθησε χαμογελώντας ....

Λίγο πιο πέρα, ο Μάκης και η Εύα τους παρακολουθούσαν .....

Εύα : όλα καλά λοιπόν ....πάντως δεν σου το είχα για προξενήτρα ....τον πείραξε η Εύα ....
Μ: έχω κρυφά ταλέντα εγώ .....είπε και την φίλησε ...πάμε για δουλειά τώρα ...αρκετά ασχοληθήκαμε με τα γκομενικά του βλάκα ....

Στο Λονδίνο ....

Λ: έλεος ...έχουμε βγάλει φωτογραφίες με όλα τα ομοιώματα που υπήρχαν στο μουσείο ....είδαμε όλα τα σπάνια ψάρια στο ενυδρείο ...πήγαμε στο μουσείο φυσικής ιστορίας και χαζέψαμε τους δεινοσαύρους ....θέλω να γυρίσω στο ξενοδοχείο .....παραπονέθηκε ο Λευτέρης ....
Ν: έλα βρε αγάπη μου ...είναι νωρίς ακόμα ....μπορούμε να πάμε και στον τροχό ....του είπε ναζιάρικα .....σκέψου μπορεί να είμαστε τυχεροί και να μπούμε στο θαλαμίσκο μόνοι μας ....εγώ , εσύ και από κάτω μας όλο το Λονδίνο .....θα είναι τόσο ρομαντικό ......σε παρακαλώ .....

Πως μπορούσε να της αρνηθεί όταν τον κοιτούσε έτσι ;....

Λ: καλά ....αλλά μετά γυρίζουμε πίσω .....

Τελικά ήταν όντως τυχεροί .... Ο θαλαμισκος που μπήκαν ,ήταν άδειος και έτσι ήταν όλος δικό τους ....Όταν άρχισε η περιστροφή η Ναυσικά αγχώθηκε λίγο, αλλά όσο άρχιζαν να ανεβαίνουν ,ένιωθε να την πλημμυρίζει έξαψη .....

Ν: δεν ήταν υπέροχη η ιδέα μου να έρθουμε ;....είπε και κοίταξε τον Λευτέρη ...
Λ: τώρα που το σκέφτομαι καλυτέρα ....καλή ήταν ...μπορεί όμως να γίνει και καλύτερη ...της είπε και πριν προλάβει να τον ρωτήσει τι εννοούσε, την τράβηξε στην αγκαλιά του και την φίλησε με παθος ....

Η Ναυσικά πήγε να διαμαρτυρηθεί ,αλλά δεν πρόλαβε ....ξαφνικά ένιωσε το χέρι του να περνάει κάτω από την μπλούζα της και της κόπηκε η ανάσα ...

Ν: τι κανεις ;....ρώτησε ξέπνοα, καθώς ο Λευτέρης της χάιδευε το στήθος ....

Λ: εγώ ,εσύ και από κάτω μας όλο το Λονδίνο ...επανέλαβε την φράση της δίνοντας μια άλλη ερμηνεία ....έχεις αντίρρηση ;....την ρώτησε ενώ τώρα το χέρι του, ήταν κάτω από την φούστα της ....
Ν: μόνο μια ....μην μου σκίσεις το καλτσόν ....του είπε και έκατσε στα πόδια του για να τον διευκολύνει .....
Λ: πόσο διαρκεί ο γύρος ;....ρώτησε εκείνος ανάμεσα στα φιλία ....
Ν: δεν θυμάμαι ...νομίζω όμως πως σταματάει για λίγο μόλις φτάσει στην κορυφή .....μην σταματάς ...του είπε όταν εκείνος πήγε να τραβηχτεί ....
Λ: πρέπει ...δεν μπορώ να ανοίξω αλλιώς το φερμουάρ ....είπε και η Ναυσικά μετακινήθηκε λίγο για να τον βοηθήσει ....

Η Ναυσικά είχε δίκιο ....σταματούσε μόλις έφτανε στην κορυφή για να μπορέσεις να θαυμάσεις το Λονδίνο ....μόνο που εκείνοι ήταν απασχολημένοι και δεν είδαν τίποτα .....

Την ίδια ώρα στην Αθήνα, ένα άλλο ζευγάρι προσπαθούσε να λύσει μια παρεξήγηση ....

Δ: γιατί ήρθαμε εδώ ;....
Νικ: για να μείνουμε μόνοι ....της είπε ....
Δ: τι χάλια είναι αυτά;....ρώτησε η Δήμητρα κοιτώντας γύρω της ....
Νικ: Δεν ήμουν και πολύ καλά χθες ....
Δ: και καλά έκανες ....σου άξιζε ....
Νικ: θα μου πεις τώρα τι σε απασχολούσε τόσο πολύ, που δεν ήθελες να με δεις ;.....
Δ: υπάρχουν κάποια πράγματα, που κάποιοι άνθρωποι μας τα εμπιστεύονται και εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να κρατήσουμε το μυστικό τους ...σου θυμίζει κάτι αυτή η φράση ; ....εσύ μου την είπες και εγώ την σεβάστηκα ....μπορείς να κάνεις το ίδιο ;....

Ο Νικηφόρος την κοίταξε στα μάτια ....πως μπόρεσε να πιστέψει κάτι άσχημο για την Δήμητρα του;...

Νικ: μπορώ ...της απάντησε ....έλα πιο κοντά μου ....

Εκείνη τον πλησίασε και εκείνος την τράβηξε κοντά του .....αγκαλιαστήκαν ....

Δ: πείσε με .....πείσε με πως δεν μπορείς μακριά μου ...τον προκάλεσε και κόλλησε τα χείλη της στα δικά του .....

Ο Νικηφόρος την σήκωσε στην αγκαλιά του και την πήγε στην κρεβατοκάμαρα ....

Νικ: μου έλειψες ....είπε και άρχισε να της βγάζει τα ρούχα ....δεν αντέχω στην σκέψη πως θα με αφήσεις ....συνέχισε να μοιράζει φιλιά σε όλο της το σώμα .....
Δ: μόνο αν με διώξεις .....μόνο τότε θα φύγω..... του είπε εκείνη ανταποδίδοντας με πάθος τα χάδια και τα φιλιά του ....

Ν: Λευτέρη ....δεν πιστευω να έχει κάμερες εδώ μέσα .....σκέφτηκε εκείνη λίγο καθυστερημένα και κοίταξε γύρω της ....

Ο Λευτέρης δεν το είχε σκεφτεί καθόλου αυτό ....ο τροχός κόντευε να τελειώσει τον γύρο του και εκείνοι ταχτοποιούσαν τα ρούχα τους .....

Λ: τώρα είναι αργά να το αλλάξουμε ,οπότε ....εκτός και αν το μετάνιωσες ....είπε και την κοίταξε ....
Ν: σου φαίνομαι να έχω μετανιώσει ;....είπε και του χαμογέλασε ....λες να μας περιμένουν έξω να μας συλλάβουν ;...κοίταξε έξω από το τζάμι, αλλά δεν είδε κάτι περίεργο ....

Ο Τροχός σταμάτησε και οι πόρτες άνοιξαν ....βγήκαν έξω βιαστικά και χωρίς να κοιτούν τριγύρω ....μόλις ένιωσαν ασφαλείς σταμάτησαν να περπατάνε και κοιταχτήκαν ....έσκασαν στα γέλια και αγκαλιάστηκαν ....

Λ: νομίζω πως μαζί σου κάνω όλες τις τρέλες που δεν είχα κάνει όταν ήμουν μικρός ...της είπε και την φίλησε ....
Ν: αυτό είναι παράπονο ;....γιατί εγώ σε βλέπω και χαμογελάς ....του είπε ....
Λ: κανένα παράπονο ....πάμε στο ξενοδοχείο τώρα ;....
Ν: όχι .....πάμε κοντά στο ποτάμι να βρούμε κάπου να φάμε .....εκτός και αν χόρτασες για σήμερα ......τον προκάλεσε ....
Λ: νομίζω πως εσένα δεν θα σε χορτάσω ποτέ ....

Πίσω στην Αθήνα, η Αμαλία κόντευε να τρελαθεί από την αγωνία της ,μέχρι να φτάσουν η Στέλλα και ο Ευκλείδης ...μόλις άκουσε το κουδούνι ,πετάχτηκε όρθια όμως ο Πέτρος την σταμάτησε ....

Π: θα ανοίξω εγώ ....

Στην πόρτα στέκονταν εξίσου αγχωμένοι και η Στέλλα με τον Ευκλείδη ....της έπιασε το χέρι και εκείνη γύρισε και τον κοίταξε ...της χαμογελούσε ενθαρρυντικά και εκείνη πήρε δύναμη ....

Π: καλώς ήρθατε ....περάστε ....είπε ο Πέτρος όσο πιο φυσιολογικά μπορούσε .....

Πίσω του στεκόταν η Αμαλία .....

Η Στέλλα την πλησίασε και της έδωσε το χέρι .....

Στ: μάθαμε για την περιπέτεια της υγείας σου ...ελπίζω να είσαι καλά ....
Αμ: καλύτερα ....ευχαριστώ ....είπε και τα μάτια της βούρκωσαν ...δεν περίμενε αυτή την αντίδραση από την Στέλλα ...
Π: τι λέτε να καθίσουμε ;....ελάτε ....υπάρχει και έτοιμος καφές ,εκτός και αν θέλετε κάτι πιο δυνατό .....
Στ: εγώ μόνο καφέ ...ευχαριστώ ....
Ευκλ: εγώ ένα ποτό θα το ήθελα ....
Π: θα σου κάνω παρέα ....
Στ: επειδή όλο αυτό είναι λίγο άβολο, θα ήθελα να ξεκινήσω ζητώντας συγγνώμη για την άλλη φορά που συναντηθήκαμε και σου μίλησα άσχημα ....ήμουν αναστατωμένη με όλο αυτό που είχε συμβεί στην Ναυσικά και μου έφταιγαν όλοι....
Αμ: δεν χρειάζεται να ζητάς συγγνώμη ....εγώ στη θέση σου μπορεί να έκανα χειρότερα .....σας χρωστώ όμως μια εξήγηση .....

Έτσι άρχισε να τους διηγείται την ιστορία της ....

Όταν η αφήγηση της τελείωσε ,είδε την Στέλλα να σκουπίζει τα μάτια της ....

Στ: σε θυμάμαι εκείνη την ημέρα στην παιδική χαρά ....έκανα μέρες να ξαναβγώ με την μικρή από το σπίτι ,από φόβο μήπως μου την πάρεις ....είναι εγωιστικό το ξέρω, αλλά δεν μπορείς να φανταστείς πόσο οδυνηρό είναι να καταφέρνεις να μείνεις έγκυος και να μην μπορείς να φέρεις σε πέρας την εγκυμοσύνη ....ένιωθα άχρηστη ...καταραμένη ....δεν ήταν βλέπεις μια φορά μόνο ....πέντε αποβολές και όλες μετά τον τέταρτο μήνα .....

Απο τα μάτια της έτρεχαν δάκρυα και ο Ευκλείδης πήγε κοντά της και την αγκάλιασε .....

Στ: και πάνω που πίστεψα πως δεν θα αγκάλιαζα ποτέ ένα μωρό ,μας ειδοποίησαν για ένα κοριτσάκι νεογέννητο .....συνέχισε .....μόλις την ειδα στην μικρή κούνια του μαιευτηρίου, την αγάπησα και μίσησα εσένα .....για μια ακόμα φορά στα μάτια μου ο Θεός είχε γίνει άδικος ...μοίραζε παιδιά εκεί που δεν τα ήθελαν .....την πήρα στα χέρια μου και από τότε έγινε ο λόγος ύπαρξης μου ....ακούγομαι τρελή, αλλά αν την χάσω από τη ζωή μου νομίζω πως θα πεθάνω....

Η Αμαλία ξαφνικά ένιωσε πόσο καλό έκανε σε αυτή τη γυναικά με το λάθος της ,αλλά παράλληλα και πόσο κακό θα της έκανε η αποκάλυψη ....δεν ήξερε τι να πει ....

Ευκλ: νομίζω πως η χειρότερη στιγμή στην ζωή μου, ήταν όταν κινδύνευε η ζωή της και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα για αυτό ...ούτε το πιο απλό ,όπως να δώσω αίμα ....
Π: και τότε εμφανίστηκα εγώ .....
Ευκλ: ο Λευτέρης ήταν έτοιμος να σε πάρει τηλέφωνο όταν εμφανίστηκες ....
Π: έτσι το έμαθε ;....
Ευκλ: ναι ....και τώρα έχει παγιδευτεί στο δικό μας μυστικό .....
Π:τον αγαπαει ,οπότε θα καταλάβει ....
Στ: δεν την ξέρεις την Ναυσικά ....όσο δυνατά αγαπαει ,τόσο δύσκολα συγχωρεί ....
Αμ: τους ειδα μαζί ...είναι πολύ ταιριαστοί ....
Στ: το ξέρω, αν και στην αρχή δεν τον ήθελα κοντά της ....εκείνη μου είπε όμως πως αν τον γνωρίσω θα τον αγαπήσω ....και εγώ προσπάθησα να τον γνωρίσω .....είχε δίκιο ....και τώρα παντρεύτηκαν και εγώ δεν ήμουν εκεί ....
Αμ: πότε παντρεύτηκαν ;....
Στ: πριν δυο μέρες .....ήταν ιδέα του Λευτέρη μήπως και έτσι την κάνει να μην απομακρυνθεί από κοντά του ....
Αμ: δεν έπρεπε να το δεχτείτε ....από όσα έχω ακούσει για την Ναυσικά, μάλλον θα αντιδράσει αντίθετα .....
Στ: το ξέρω, αλλά δεν μπορούσα να του το αρνηθώ ....

Π: καλές οι αναμνήσεις και οι συζητήσεις ....τι θα κάνουμε όμως ;...πως θα της το πούμε;...
Ευκλ: εμείς πρέπει να της μιλήσουμε ....θα της εξηγήσουμε και θα της δώσουμε τα χαρτιά της υιοθεσίας ....
Π: και μετά θα έρθει σε εμάς λογικά ....και τότε θα πρέπει να την κάνουμε να καταλάβει πως δεν ήταν ανεπιθύμητη ....