Ναός ΤΟΥ ΣΑΝΤΙΝΟΡ

Ο Λούις βρήκε τη Σοφία ξανά μέσα στο ναό. Την ακολούθησε μέσα από ένα φαρδύ διάδρομο και βρέθηκαν πάλι μετά από έναν καθρέφτη. Εκεί, τους επιτέθηκαν μερικά τέρατα. Ο Λούις τα σκότωσε όλα πανευκολα με αστραπιαίες κινήσεις του σπαθιού του, ενώ εκείνα δεν πρόλαβαν να κάνουν σχεδόν καμία κίνηση. Εκεί εμφανίστηκε ένας χρυσός διακόπτης που άνοιγε μία πύλη. Σήκωσε ένα δοχείο από δίπλα και το έβαλε πάνω για να παραμείνει ανοιχτός.

Πέρασαν την πύλη. Εκεί υπήρχε μία άλλη. Μπροστά τους, είδαν μια βόμβα. Ο Λούις τη σήκωσε, την πέταξε στο δοχείο, εκείνο έσπασε και η πύλη μπροστά τους άνοιξε ενώ η πρώτη πύλη πίσω τους έκλεισε.

ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ

Βγήκαν στον ανατολικό κήπο του ναού. Εκεί, η Σοφία πιάστηκε από ένα πουλί που βρισκόταν εκεί, εκείνο πέταξε και την πήρε μαζί του. Το ίδιο έκανε κι ο Λούις. Πήρε ένα άλλο πουλί και πέρασε πάνω από μερικά δέντρα, όμως του επιτέθηκαν νυχτερίδες και έπεσε πάνω στις φυλλωσιές και έπειτα στο έδαφος. Ευτυχώς το ύψος δεν ήταν πολύ και οι φυλλωσιές μαλάκωσαν την πτώση του. Εκεί, του εμφανίστηκαν αυτά τα τέρατα που πετούσαν μπάλες. Τα σκότωσε με το γνωστό τρόπο. Μετά συνέχισε μέσα από τα δέντρα, πολεμώντας κι άλλα τέτοια.

Βρέθηκε σ' ένα σημείο με πολλούς ανεμοστρόβιλους. Αρπάζοντας άλλο πουλί, κατάφερε και πέταξε ανάμεσα τους. Μετά, έπρεπε να περάσει από κάτι γέφυρες, οι οποίες βρίσκονταν όρθιες μόνο όταν φυσούσε αέρας. Όταν ο αέρας έκοβε, εκείνες έπεφταν και μαζί τους έπεφτε στο κενό και ό,τι βρισκόταν πάνω τους.

Ο δυνατός αέρας που του φυσούσε το πρόσωπο έκανε την κατάσταση ακόμα πιο δύσκολη. Έφτασε σ ένα μέρος όπου βρίσκονταν δύο πύλες με καρφιά οι οποίες ανοιγόκλειναν. Μια νυχτερίδα του επιτέθηκε, εκείνος τη σκότωσε και έγινε βόμβα. Πίσω, ένας βράχος του έκλεισε το δρόμο. Έσυρε το βράχο, τον έβαλε ανάμεσα στις πύλες κι εκείνες σταμάτησαν να ανοιγοκλείνουν.

Πέρασε πάνω από το βράχο. Ανέβηκε κάτι σκαλιά και βρέθηκε σε έναν έρημο κήπο. Ανησύχησε. Μα πού ήταν η Σοφία; Ξαφνικά, του εμφανίστηκαν δυο τεράστιοι γορίλες και εκεί νόμισε πως ήρθε το τέλος του. Πάγωσε. Όμως όχι, θ' αντιμετώπιζε το φόβο του. Ήπιε ένα φίλτρο που είχε πάρει από ένα από τα δύο ξωτικά που συνόδευαν τη Θεά Ελαφίνα, το οποίο τον έκανε άτρωτο για τριάντα δευτερόλεπτα.

Έτσι, ανέβαινε πότε στον ένα και πότε στον άλλον, μετρώντας συγχρόνως μέχρι το τριάντα. Όταν τέλειωνε η δράση του φίλτρου, έπαιρνε άλλο, ανέβαινε πάλι πάνω τους και τους χτυπούσε και πάλι απ' την αρχή. Έτσι, τους κατατρόπωσε και τους δύο. Συνέχισε μέσα από τους ανεμοστρόβιλους. Μετά, έφτασε σε κάτι γρήγορες και πολύ ανεξέλεγκτες κινούμενες πλατφόρμες κι έπρεπε να πηδάει γρήγορα από τη μια στην άλλη για να μη γκρεμιστεί.

Πέρασε με αστραπιαία ταχύτητα απ' όλες, μέχρι που η τελευταία σταμάτησε έξω από μια απ' τις πύλες του ναού. Κατέβηκε. Μεσα από κάτι φυτά, του εμφανίστηκε ένα άμορφο τέρας. Το πολέμησε με το σπαθί του και εκείνο χωρίστηκε σε πολλά μικρότερα, τα οποία νίκησε με την ιδια ευκολία. Έπειτα κίνησε προς την πύλη.