Τραγούδι Κεφαλαίου: Πατρικό - Brando x Εκ των Έσω

Στον δρόμο για το σπίτι σκεφτόμουν όσα είχαν γίνει τις δυο τελευταίες μέρες. Πως ο πατέρας μου έγινε χειρότερος εκεί που νόμιζα ότι δεν μπορούσε να γίνει χειρότερη η κατάσταση. Ταυτόχρονα περπατούσα βιαστικά για να φτάσω σπίτι όσο πιο έγκαιρα γίνεται.

Τις σκέψεις μου διέκοψε κάποιος που με τράβηξε γρήγορα στην απέναντι μεριά του δρόμου. Κοίταξα πίσω μου και είδα ότι περνούσε ένα αυτοκίνητο

«Πρόσεχε!», φώναξε ανήσυχος εκείνος που με έσωσε

Αυτή η φωνή κάτι μου θυμίζει. Γύρισα να δω ποιος είναι, όμως δεν μπορούσα να τον καταλάβω μέσα στο σκοτάδι. Το μόνο που μπόρεσα να διακρίνω είναι μια ψηλή και γεροδεμένη φιγούρα, αλλά δεν μπορούσα να διακρίνω τα χαρακτηριστικά του

«Είσαι καλά;», ρώτησε ενώ η ανησυχία παρέμεινε στη φωνή του

«Ναι... ελπίζω», απάντησα διστακτικά

«Ευτυχώς, αλλά άλλη φορά να προσεχείς»

«Συνήθως προσέχω απλώς τώρα κάτι σκεφτόμουν»

«Δεν έχει σημασία. Τέλος πάντων πρέπει να πηγαίνω. Ελπίζω να ξανασυναντηθούμε», είπε και είδα τη φιγούρα του να απομακρύνεται

Η φωνή του μου ήταν πολύ γνωστή, σχεδόν οικεία. Ωστόσο, δεν μπορούσα να καταλάβω με τίποτα ποιος είναι. Ήταν και σκοτεινά οπότε ελάχιστα μπορούσα να διακρίνω τα χαρακτηριστικά του. Νομίζω ήταν... όχι αποκλείεται να ήταν αυτός.

Όταν γύρισα σπίτι είχε μια ασυνήθιστη ησυχία. Πήγα μέσα και είδα ότι ο πατέρας μου κοιμόταν. Ευτυχώς, γιατί δεν είχα καμία όρεξη να τον αντικρίσω. Η μητέρα μου, πάλι, δεν έχω ιδέα που βρίσκεται. Εγώ απλά μπήκα στο δωμάτιο μου, άλλαξα ρούχα και ξάπλωσα

Τότε άκουσα την πόρτα να ανοίγει και και μετά να ξανακλείνει. Ακούστηκαν βήματα προς το μέρος μου κι εγώ κρύφτηκα κάτω από τα σκεπάσματα

Ένιωσα ένα χέρι να μου χαϊδεύει τα μαλλιά. Ύστερα άκουσα τη φωνή της μητέρας μου να ψιθυρίζει. Αυτή δεν έλειπε από το σπίτι; Πως βρέθηκε ξαφνικά;

«Έλενα χρυσό μου! Ξέρω ότι δεν έχω υπάρξει καλή μητέρα, ειδικά τον τελευταίο καιρό, όμως θέλω να ξέρεις πως ό,τι και να γίνει εγώ σ' αγαπώ. Είναι τόσα που θέλω να σου πω, αλλά δεν μπορώ ακόμα. Μια μέρα, όμως, θα τα μάθεις όλα», είπε και σηκώθηκε από το κρεβάτι

Αφού άκουσα την πόρτα να ανοιγοκλείνει, πετάχτηκα πάνω. Τι να εννοούσε άραγε θα τα μάθω όλα; Τι διάολο μου κρύβουν;

Την επόμενη μέρα ξύπνησα- δηλαδή, δεν κοιμήθηκα καθόλου μετά από όσα άκουσα- και άρχισα να ετοιμάζομαι. Τότε χτύπησε το τηλέφωνο μου

«Άντε ρε Έλενα που είσαι τόση ώρα;», ακούστηκε από την άλλη μεριά της γραμμής ο Πάνος να φωνάζει

«Καλημέρα λέει ο κόσμος», είπα ειρωνικά

«Άσε τις καλημέρες τώρα κι έλα γρήγορα. Σε πέντε λεπτά χτυπάει το κουδούνι κι έχουμε πρώτη ώρα τον στριμμένο. Καταλαβαίνεις τι σημαίνει αυτό»

«Ότι αν αργήσω θα πάρω απουσία. Σιγά το πράγμα», είπα χαλαρά

«Δεν νομίζω ότι θα είναι τόσο απλό όταν το μάθει ο πατέρας σου», είπε και το έκλεισε

Άρπαξα ό,τι ρούχα βρήκα μπροστά μου και ντύθηκα γρήγορα. Ήξερα βέβαια ότι δεν θα προλάβαινα να φτάσω, αλλά ας κάνω μια προσπάθεια

Καθώς πήγαινα στο σαλόνι, άκουσα έντονες φωνές και διαπληκτισμούς

«Τι είπες;», άκουσα τον πατέρα μου να φωνάζει οργισμένος

Τότε έτρεξα στο σαλόνι και μπήκα μπροστά από τη μητέρα μου

«Αρκετά!», φώναξα

«Έλενα φύγε από μπροστά!», παρακάλεσε η μητέρα μου

«Φύγε από μπροστά μου μαλακισμένο», συνέχισε να φωνάζει ο πατέρας μου και αφού μου έριξε ένα δυνατό χαστούκι, με έσπρωξε

Έπεσα στο πάτωμα με δύναμη χτυπώντας τον ώμο μου. Έκανα να σηκωθώ ξανά, αλλά ο πατέρας μου πήγε να με κλωτσήσει. Τότε τραβήχτηκα

«Έλενα φύγε γρήγορα!», παρακάλεσε η μητέρα μου

Βγήκα από το σπίτι κι άρχισα να τρέχω για το σχολείο μήπως προλάβω να φτάσω μια λογική ώρα. Τελικά έχασα την πρώτη ώρα, καθώς άργησα να φτάσω, οπότε έμεινα έξω από την τάξη

Όταν χτύπησε για διάλειμμα μπήκα μέσα και βρήκα τον Πάνο

«Τι έγινε γιατί άργησες;», με ρώτησε ανήσυχος

Εγώ δεν απάντησα. Μονάχα τον κοίταξα σιωπηλή

«Πάλι τα ίδια;», είπε αγανακτισμένος και κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά

Είναι ο μόνος που γνωρίζει την κατάσταση που επικρατεί στο σπίτι μου

«Ρε Έλενα! Γιατί δεν κάνει κάτι η μητέρα σου; Γιατί δεν παίρνει διαζύγιο;»

«Δεν ξέρω. Συνέχεια μου λέει ότι δεν γίνεται», είπα και το μυαλό μου πήγε στα λόγια που μου είπε χθες βράδυ. Μήπως σημαίνει κάτι αυτό;

«Έλενα όλα καλά;», ρώτησε ξανά

«Ε; Ναι ναι όλα καλά», δικαιολογήθηκα

«Έλενα τι σκεφτόσουν;», ρώτησε καχύποπτα

«Τίποτα!», είπα απότομα

«Καλά μην εξάπτεσαι!»

Μετά από λίγο μπήκε η καθηγήτρια στην τάξη και το μάθημα άρχισε

Δεν πρόσεχα καθόλου στο μάθημα. Το μυαλό μου το είχα στο χθεσινό βράδυ. Από χθες βράδυ η ίδια σκέψη με βασανίζει, ποιος να ήταν αυτός ο μυστηριώδης τύπος, καθώς και τι εννοούσε η μητέρα μου

Κάποια στιγμή ένα σκούντηγμα με έβγαλε από τις σκέψεις μου και τινάχτηκα τρομαγμένη

«Καλά δεν ακούς τόση ώρα που σου μιλάω;», σιγοφώναξε ο Πάνος

«Τι θες;», τον ρώτησα βαριεστημένα

«Ποια άσκηση κάνουμε;», με ρώτησε

«Δεν έχω ιδέα»

«Έλενα που έχεις το μυαλό σου;»

«Θα σου πω μετά», είπα και γύρισα προς τον πίνακα γιατί η καθηγήτρια μας κοίταζε περίεργα

Αφού πέρασαν εφτά βασανιστικές ώρες, είχε έρθει η ώρα να πάω σπιτι.

Καθώς περπατούσαμε για το σπίτι, ο Πάνος με ρώτησε:

«Θα μου πεις τώρα τι ήταν αυτό που σκεφτόσουν και σε αποσυντόνιζε τόσο πολύ;», ρώτησε με αυτό το ανακριτικό βλέμμα και του είπα τι συνέβη χθες με τον τύπο. Για τη μητέρα μου δεν του είπα τίποτα

«Δεν πάει κάπου το μυαλό σου;», ρώτησε περίεργος

«Όχι, αν και μου φάνηκε γνωστή η φωνή. Κάποιον μου θύμισε αλλά αποκλείεται να ήταν αυτός που νομίζω»

Πραγματικά αποκλείεται όμως, εκτός κι αν είμαι τόσο πολύ τυχερή

«Καλά μην το ψάχνεις άλλο. Έτσι κι αλλιώς δεν θα τον ξαναδείς»

«Δίκιο έχεις», κι εκείνη την ώρα έφτασα σπίτι μου

Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο άγνωστος;
Αν σας άρεσε αφήστε την ψήφο σας