Ξεκίνησα γρήγορα για το σπίτι μου, καθώς θα γινόταν φασαρία αν ανακάλυπταν ότι έλειπα από το δωμάτιο μου.

Όταν μπήκα σπίτι είδα τη μητέρα μου να περιμένει πίσω από την πόρτα. Από τη μία ανακουφίστηκα που ήταν εκείνη αντί για τον πατέρα μου, αλλά από την άλλη ταράχτηκα, γιατί αυτό σημαίνει ότι με πήραν χαμπάρι

«Που ήσουν;», με ρώτησε ψυχρά

Εγώ απλά την κοίταζα χωρίς να απαντάω

«Ρώτησα που ησουν!», είπε πιο έντονα

«Είχα πάει με τον Πάνο στο σπίτι της Κατερίνας, για να διαβάσουμε», δικαιολογήθηκα, καθώς δεν ήθελα να της πω την αλήθεια

«Αλήθεια ε; Γιατί εγώ πήρα τηλέφωνο τη μητέρα της Κατερίνας και τη μητέρα του Πάνου και μου είπαν ότι δεν ήσουν εκεί. Πάλι καλά να λες που δεν ήταν ο πατέρας σου εδώ το απόγευμα να δει ότι λείπεις από το δωμάτιο σου»

«Και να το έβλεπε στα αρχίδια μου!», φώναξα

«Έλενα πρόσεχε πως μιλάς και λέγε που ήσουν!», φώναξε η μητέρα μου θυμωμένα

Τότε σάστισα, καθώς δεν ήξερα τι να πω. Να της πω την αλήθεια ή όχι; Κι αν το πει στον πατέρα μου; Δεν με νοιάζει, ας το πει!

«Είμαι αναπληρωματικό μέλος του αγαπημένου μου συγκροτήματος», είπα με μια ανάσα και ταυτόχρονα έκανα ένα βήμα πίσω

Εκείνη δεν έλεγε τίποτα. Μονάχα με κοίταζε σαν να είπα κάτι ανήκουστο, κάτι περίεργο. Λογικό, καθώς δεν περίμενε να το ακούσει αυτό

«Έλενα τι έκανες;», κατάφερε να πει με τρεμάμενη φωνή μετά από λίγα λεπτά σιωπής. «Καταλαβαίνεις τι θα γίνει αν το μάθει ο πατέρας σου;»

«Δεν με νοιάζει πλέον. Κουράστηκα πια με τις απειλές και με όλα! Εγώ θα ακολουθήσω το όνειρό μου θέλετε δε θέλετε!», είπα ενώ είχε ανεβεί αρκετά ο τόνος της φωνής μου

«Έλενα εγώ δεν έχω πρόβλημα με αυτό και το ξέρεις πολύ καλά πως ό,τι κι αν κάνεις εγώ θα σε στηρίζω. Ο πατέρας σου, όμως, δεν είναι το ίδιο υποστηρικτικός κι αν μάθει τι έκανες θα γίνει χαμός», είπε ενώ φαινόταν ανήσυχη

«Αν θέλει να με διώξει, ας με διώξει δεν με νοιάζει πλέον!»

«Έλενα-»

«Καληνύχτα μαμά», είπα απότομα και πήγα στο δωμάτιό μου

Έκλεισα την πόρτα πίσω μου με δύναμη κι αφού ντύθηκα ξάπλωσα στο κρεβάτι. Με τόσα που συνέβησαν σήμερα με πήρε αμέσως ο ύπνος

Το πρωί όταν ξύπνησα πήρα το κινητό στα χέρια μου και είδα ότι είχα ένα μήνυμα από τον Μάριο

"Έλενα σε παρακαλώ θέλω να μιλήσουμε"

"Δεν νομίζω ότι έχουμε να πούμε κάτι Μάριε. Το Σάββατο τα είδα όλα όσα έπρεπε να δω"

"Ρε Έλενα άκουσέ με σε παρακαλώ. Σήμερα το απόγευμα θα σε περιμένω στο παρκάκι κοντά στο σχολείο. Αν θες να με ακούσεις, έλα"

Όταν έφτασα στο σχολείο πήγα να βρω τον Πάνο. Τον βρήκα να κάθεται αγκαλιά με την Κατερίνα

«Καλημέρα», είπα και γύρισαν και οι δύο ξαφνιασμένοι προς το μέρος μου

«Καλημέρα», είπαν και οι δύο βαριεστημένα

«Συγγνώμη που σας ζαλίζω τον έρωτα, αλλά θέλω τη συμβουλή σας. Σαν καλοί φίλοι που είστε θα με βοηθήσετε έτσι δεν είναι;», είπα κοιτάζοντας τους με βλέμμα κουταβιού

«Λέγε τι θες», συνέχισε να λέει ο Πάνος βαριεστημένα

«Να δώσω στον Μάριο δεύτερη ευκαιρία ή όχι;»

«Γιατί σου ζήτησε να τα πείτε;»

«Ναι», είπα και τους έδειξα τα μηνύματα

«Εγώ λέω να τον ακούσεις. Ίσως να έχει μια καλή εξήγηση μετά από τις μαλακίες που έκανε, αλλά δεν ξέρω αν αξίζει να δώσεις δεύτερη ευκαιρία. Κάτι τέτοιο δεν συγχωρείται τόσο εύκολα», είπε ο Πάνος καχύποπτα

«Θα συμφωνήσω με τον Πάνο», είπε η Κατερίνα κοιτάζοντας τον

«Ε βέβαια! Αν δεν ταιριάζατε...»

«Αμάν ρε Έλενα!», είπε ο Πάνος

«Τέλος πάντων δεν ξέρω ακόμα τι θα κάνω. Θα σκεφτώ αυτά που μου είπατε», είπα και πήγαμε προς την τάξη

Μετά το σχολείο πήγα ξανά για πρόβα, καθώς ήθελα να κάνω μερικές ακόμα πρόβες με τον Μίνωα. Ωστόσο, το μυαλό μου δεν ήταν στην πρόβα, αλλά στα μηνύματα του Μάριου. Από τη μία δεν θέλω να τον ξαναδώ στα μάτια μου, ούτε να τον ακούσω μετά από αυτό που έκανε, αλλά από την άλλη αν έχει να μου πει κάτι σημαντικό; Αν όντως έχει μετανιώσει και μου λέει αλήθεια;

«Έλενα όλα καλά;», με ρώτησε ο Μίνωας όταν τελειώσαμε την πρόβα

«Τίποτα, δηλαδή κάτι με απασχολεί»

«Τι σε απασχολεί; Έγινε τίποτα με τον πατέρα σου;», ρώτησε με περιέργεια και ανησυχία

«Όχι καμία σχέση. Κάτι άλλο με απασχολεί»

«Ερωτικό;»

«Ναι», είπα και του είπα όλη την ιστορία για τον Μάριο

«Τι μαλάκας! Από τη μία μπορεί να μην τα είχατε ακόμα, αλλά από την άλλη από τη στιγμή που δεν ήταν ξεκαθαρισμένο δεν έπρεπε να το κάνει», είπε θυμωμένος

«Μου είπε να συναντηθούμε. Θέλει λέει να μου μιλήσει σχετικά με το Σάββατο»

«Κι εσύ τι είπες;», ρώτησε καχύποπτα

«Δεν του έχω απαντήσει. Δεν ξέρω αν πρέπει να τον ακούσω. Αν έχει να μου πει κάτι σοβαρό;»

«Είσαι ερωτευμένη μαζί του έτσι;», ρώτησε με περίεργο ύφος

«Ναι ρε γαμώτο. Τι λες να κάνω;», είπα ενώ απορούσα για το ύφος του

«Σε αυτές τις περιπτώσεις καλό θα ήταν να μην δίνεις δεύτερη ευκαιρία. Ωστόσο, αφού είσαι τόσο ερωτευμένη μαζί του συνάντησε τον να δεις τι έχει να σου πει, για να καταλάβεις αν αξίζει»

«Έχεις δίκιο. Αυτό θα κάνω. Σ' ευχαριστώ!», είπα και τον φίλησα στο μάγουλο

«Περίμενε να σε πάω εγώ»

«Όχι θα πάω μόνη μου. Δεν είναι μακριά»

«Επιμένω»

«Καλά», είπα και δεν επέμεινα άλλο

Βγήκαμε από το στούντιο και μπήκαμε στο αυτοκίνητο. Όταν φτάσαμε τον αγκάλιασα και βγήκα από το αμάξι

Πήγα προς το παγκάκι που κάθομαι συνήθως. Ο Μάριος ήταν ήδη εκεί. Μόλις με είδε, φάνηκε ανακουφισμένος

«Νόμιζα ότι δεν θα ερχόσουν»

«Καλά μη χαίρεσαι. Ήρθα να δω τι θα μου πεις», είπα απότομα

«Άκου Έλενα. Όσα σου είπα χθες τα εννοούσα δεν ήθελα να παίξω. Κι όταν πήγα να σε φιλήσω επίσης το εννοούσα. Σε θέλω εδώ και καιρό»

«Α ναι; Και τότε γιατί πηδιόσουν με την Κάτια», είπα ενώ είχα αρχίσει να νευριάζω

«Το ξέρω φέρθηκα σαν κάφρος, αλλά δεν σκεφτόμουν καθαρά. Είχα πιει κιόλας και δεν καταλάβαινα τι έκανα. Σε παρακαλώ πίστεψε με μόνο με εσένα θέλω να είμαι»

«Δεν ξέρω Μάριε. Πρέπει να το σκεφτώ σοβαρά αυτό», είπα διστακτικά

«Σε παρακαλώ Έλενα!», είπε ενώ με κοίταζε με ύφος κουταβιού. Πως γίνεται να αντισταθείς σε τέτοιο ύφος;

«Εντάξει σε πιστεύω, αλλά με την πρώτη μαλακία που θα κάνεις σε έχω χωρίσει»

«Εντάξει μωρό μου», είπε και με φίλησε

Καθίσαμε λίγο στο παρκάκι αγκαλιά κι ύστερα κάναμε βόλτα στην περιοχή. Ήταν τόσο ωραία. Επιτέλους είμαι με το αγόρι που θέλω τόσους μήνες

Εσείς τι πιστεύετε; Έκανε καλά η Έλενα που έδωσε ευκαιρία στον Μάριο;
Αν σας άρεσε αφήστε ψήφο και σχόλιο