Στο δρόμο για το σπίτι σημειώνω νοερώς την διεύθυνση του Κώστα, σε περίπτωση που την χρειαστώ κάποια άλλη φορά, για να μην ψάχνομαι. Παίρνω τηλέφωνο την Φαίη αλλά δεν το σηκώνει. Μάλλον θα το έτσουξε κι αυτή χθες και θα την μάζευε ο Δημήτρης -θέλω να ελπίζω, δηλαδή. Ξαφνικά τρώω φλασιά και θυμάμαι ότι κοντά στην γειτονιά του Κώστα είναι και το σπίτι της Αναστασίας. Οπότε καιρός για μια επίσκεψη! Πρέπει να είμαι και χάλια από χθες εντωμεταξύ! Δεν ξεβάφτηκα πριν κοιμηθώ! Ευτυχώς δεν είχα σοφατιστεί! Αλλιώς πάει το μαξιλάρι του Κώστα! Και είμαι και με τα ίδια ρούχα! Ας ελπίσω να έχει κάτι πιο άνετο η Αναστασία!

Επιτέλους έφτασα! Τελικά πρέπει να αρχίσω γυμναστήριο δεν γίνεται να συνεχιστεί αυτό! Κάνω δέκα λεπτά δρόμο μισή ώρα, αλλά τέλος πάντων... τώρα έφτασα! Άντε να ανοίξει την πόρτα να φορέσω κάτι άλλο και να κάνω ένα μπανάκι μπας και γίνω άνθρωπος επιτέλους!!

«Ζωή! Τι κανείς εδώ δέκα το πρωί παιδάκι μου και γιατί είσαι σαν ζόμπι μεταλλαγμένο;!» Χαχαχαχαχαχα! Η φάτσα της όλα τα λεφτά! Να σοβαρευτούμε λίγο τώρα γιατί όντως είμαι χαλιά!

«Ναι οκ! Καλημέρα και σε εσένα Αναστασία μου! Τι κανείς;» της απαντώ προσπαθώντας να την κάνω να χαλαρώσει λίγο, γιατί αν δεν το κάνει, μάλλον εδώ έξω θα την βγάλω!!!

«Σταματά ρε χαμένη! Αλήθεια τι έπαθες, γιατί είσαι στα μαύρα σου τα χαλιά;;!» με ρωτάει.

«Να μωρέ δεν κοιμήθηκα σπίτι και...»

«Τιιιι;; Και πού κοιμήθηκες ατιμούτσικο; Σε κανένα γκομενάκι; Γιατί χτες έμαθα είχες σουξέ!» μου λέει διακόπτοντάς με και μου κλείνει το μάτι.

«Κάτσε κάτσε πολλές ερωτήσεις μαζί! Αρχικά δεν με άφησες να τελειώσω αυτό που έλεγα και στην συνεχεία που ξέρεις εσύ για χτες αφού δεν ήσουν μαζί μας;» την ρωτώ με μεγάλη μα πολύ μεγάλη απορία γιατί αυτή δεν είχε έρθει μαζί μας χτες! Ήταν άρρωστη!

«Χαχαχαχαχα! Αρχικά να σε ενημερώσω ότι μίλησα πριν έρθεις με την Φαιη και στην συνεχεία τι να φανταστώ από την στιγμή που μου λες ότι δεν κοιμήθηκες σπίτι σου;» μου ξανάλεει και μου κλείνει το μάτι.

«Αχα! Βουλωμένο γράμμα διαβάζεις πάντως μπράβο!»

«Τι αλήθεια το πέτυχα σε γκομενάκι κοιμήθηκες;;» Κοιτά χαρά ρε η Αναστασία!

«Όχι ρε ούτε καν! Στον Κώστα κοιμήθηκα!»

«Πλακά κάνεις;;;» με ρωτάει και προσπαθεί να εμπεδώσει κάτι που ακόμα προσπαθώ να καταλάβω τι...

«Χαλάρωσε παιδί μου! Δεν έγινε τίποτα!»

«Και πως.... Ποτέ ... που ...γιατί ...; Πες μουυυυ!!»

«Πρώτα θα πάω για ένα μπανάκι. Εσύ πάρε την Φαιη και κανόνισε καφεδάκι σε μια ωρίτσα στα Maison και θα σας τα πω όλα στον καφέ! Αααα... βγάλε μου και κανένα τζινάκι με ένα μπλουζάκι γιατί είμαι σαν σούργελο με αυτά πρωί πρωί!» της λέω και προχωράω προς το μπάνιο.

«Αλήθεια τώρα! Θα περιμένω μια ώρα;»

«Ναι είναι γεγονός! Θα περιμένεις μια ώρα για να μας πει και η Φαιη τι έγινε με τον Δημήτρη!»

«Καλά όπως θες έχω και εγώ να σας πω όμως!!» μου απαντάει και τώρα με τρώει έμενα η αγωνιά.

«Τι τι; Πες μουυυ!»

«Οχιιιιι! Σε μια ώρα!!»

«Χαχαχαχαχα... άντε πάω να κάνω μπάνιο και ετοιμάσου και εσύ!»

«Οκ! Κάνε γρήγορα έχουμε να πούμε πολλά!» μου απαντάει και πηγαίνει η κάθε μια στην δουλειά της.

Μετά από μια ώρα στο Maison

Αχχχ! Έχει περάσει σχεδόν μια ώρα και είμαστε έξω από το Maison! Σήμερα νομίζω ότι άπλα θα κλείσουμε κάνα τρίωρο στο να λεμέ τα νέα μας καλά η Φαιη θα μας πει ότι όλα καλά με τον Δημήτρη αλλά για την Αναστασία δεν έχω ιδέα τι μπορεί να μας πει! Εγώ πάντως θα τους κουλάνω όλους άμα μάθουν τι έγινε με τον Κώστα! Θα μείνουν κόκαλο! Κι αυτός ήταν τόσο γλυκός, τόσο τρυφερός... όταν θέλει πάντα γιατί όταν δεν θέλει γίνεται χειρότερος και από κάφρος!

«Εεεεεε! Ζωή ξυπνά! Τι σκέφτεσαι σου μιλάω τόση ώρα και δεν απαντάς!»

«Οοοοο συγγνώμη ρε Αναστασία αλλά χάθηκα λίγο! Τι μου έλεγες; Πες μου!»

«Τώρα αστό φτάσαμε! Να κοιτά, η Φαιη προφανώς έξω θα έπιανε τραπέζι και μας χαιρετάει!»

«Χαχαχαχα! Ναι πάμε γιατί θα έρθει αυτή εδώ σε λίγο!» λέω στην Αναστασία και κατευθυνόμαστε προς την Φαιη.

«Γεια σου κορίτσι! Τι κανείς;» λέει πρώτη η Αναστασία και ορμάει στην αγκαλιά της Φαιης.

«Καλά είμαι αγάπη μου, εσύ πως είσαι, σου πέρασε η γρίπη;»

«Ναι ναι όλα καλά!»

«Κάτσε καλέ να χαιρετήσω και εγώ την φίλη μου!» λέω στην Αναστασία και γελώ ταυτόχρονα.

«My friend! Τι κανείς έχουμε καιρό να τα πούμε χαχαχαχαχα!»

«Ναι my friend έχουμε παρά πολύ καιρό από χτες τι να λεμέ τώρα!» χαχαχαχα είναι θέα την αγαπώ! Και τις δυο τις αγαπώ!

«Ωραία χαιρετηθήκαμε! Τώρα ελάτε να κάτσουμε να τα πούμε γιατί δεν θα προλάβουμε!» μας λέει η Αναστασία και μας τραβάει από τα χεριά να κάτσουμε!

«Ναι σωστά λοιπόν ποια θα ξεκινήσει;» ρωτώ για να πάρουμε σειρά γιατί αλλιώς θα γίνει χαμός!

«Θα αρχίσω εγώ!» φωνάζει η Φαιη με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά.

«Άντε ξεκινά για να πει και η Ζωή μετά!»

«Ναι γιατί πρέπει να μας πει και η Αναστασία!» συμπληρώνω και κλείνω εγώ τώρα το μάτι στην Αναστασία.

«Παιδιά! Είμαι ερωτευμένη! Τον αγαπώ όσο δεν έχω ξανά αγαπήσει κάποιον άλλο. Είναι φοβερό συναίσθημα!» μας λέει η Φαιη και κοιτάζει σαν χαζοχαρούμενο το υπερπέραν!

«Ναι λες και δεν το ξέραμε ότι είσαι ερωτευμένη, έπρεπε να μας το πεις!» της λέει η Αναστασία και γελάει όσο πιο δυνατά μπορεί!

«Και τι έγινε με τον Δημήτρη θα μας πεις;» την ρωτάω γιατί με έχει φάει η αγωνιά.

«Ναι σωστά! Εεε τι έγινε χορέψαμε λίγο στο κλαμπ και μετά μεθύσαμε και λίγο και καταλήξαμε να φασωνόμαστε και να λεμέ γλυκόλογα ο ένας στον άλλον! Και άπλα μου εξήγησε για την ξαδέρφη του και για να με τιμωρήσει που δεν τον πίστεψα με γέμισε με φιλιά και αγκαλιές! ΑΥΤΟ και νομίζω ότι φτάνει και περισσεύει!»

«Αχχ! Τι ωραία! Θέλω και εγώ! Τι γλυκός! Μπράβο σας ρε παιδιά θα στενοχωριόμουν πολύ αν χωρίζατε είστε τόσο ταιριαστοί! Μπράβο μπράβο τίποτα άλλο μονό ΜΡΑΒΟΟ!» λέει η Αναστασία και την παίρνει αγκαλιά!

«Ναι τέλεια! Καλοπέρασες χτες Φαιη μου; Χαχαχαχα ευχαριστώ Ζωή που έκανες μαζί με τον Κώστα αυτό το κόλπο γιατί αλλιώς ακόμα στα μαχαίρια θα ήμασταν!» της λέω και χαμογελώ με νόημα.

«Χαχαχαχααχα! Ναι δίκιο! Αν δεν ήσουν εσύ και ο Κώστας δεν θα γινόταν τίποτα! Σου χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ!»

«Χαχαχαχαχα όχι μονό σε έμενα αλλά και στον Κώστα!»

«Ναι ναι και στον Κώστα τέλος θα σας κεράσουμε μια μέρα!»

«Ααααα! Ακούω συνεχεία για τον Κώστα και με έχει φάει η αγωνιά! Θα μας πεις επιτέλους τι ακριβώς έγινε με εσένα και τον Κώστα χτες;» με ρωτάει η Αναστασία και επίμονα μπορώ να πω. Αλλά μωρέ κρίμα, αυτή δεν βγήκε χτες οπότε πρέπει να της το πω αλλά τώρα θα μου πεις γιατί η Φαιη που βγήκε ξέρει; Αφού και αυτή στην κοσμάρα της ήταν!

«Τι τι τι; Τι έγινε με τον Κώστα ξεράσετε ΟΛΑ!» λέει η Φαιη με γουρλωμένα ματιά...

«Ναι λοιπόν δεν έγινε τίποτα σπουδαίο άπλα χτες μέθυσα και πήγα να πέσω από ένα τραπέζι και έτυχε να ήταν εκεί ο Κώστας και με πιασε και επειδή ήμουν σε άθλια κατάσταση με πήγε σπίτι του γιατί δεν ήθελε να με πάει σε τέτοια κατάσταση στους δικούς μου και δεν ήξερε τι άλλο να κάνει οπότε κατέληξα να κοιμάμαι σπίτι του σε ξεχωριστά κρεβάτια βεβαία αλλά ναι κοιμήθηκα σπίτι του!» τους είπα και άπλα με κοιτούσαν με το στόμα ανοιχτό και εντελώς ανέκφραστες!

«Πωω! Και φαντάσου να γινόταν τίποτα μεταξύ σας και το πρωί να είστε και οι δυο χαλιά!» Ζωντανεύει η Φαιη και μίλησε επιτέλους.

«Τι λες ρε; Ούτε καν! Αφού αυτός είχε βρει ήδη την επομένη, χτες στο μπαρ!» της λέω φανερά απογοητευμένη.

«Ναι όμως δεν έμεινε με αυτή αλλά με εσένα, οπότε σε νοιάζεται έστω και λίγο!» μου λέει η Φαιη και μάλλον κάτι προσπαθεί να μου πει...;

«Όχι όχι αποκλείεται άπλα με είδε να πέφτω και ήταν κοντά και με έπιασε! Αυτό, τίποτα άλλο! Ούτε καν νοιάζεται!» της λέω και αυτή την στιγμή το πιστεύω! Εντωμεταξύ η Αναστασία ακόμα με κοιτάζει σαν χαζή!

«Και αφού δεν νοιάζεται γιατί δεν σε άφησε να πέσεις όλο και κάποιος θα σε έπιανε! Αλλά όχι ήρθε εκείνος!!»

«Μωρέ λες να νοιάζεται λίγο...;» την ρωτώ γιατί άρχισα να το σκέφτομαι.

«Ναι λέω και είμαι σίγουρη!» μου απαντάει πραγματικά πολύ σίγουρη!

«Καλά αλήθεια τώρα κοιμήθηκες σπίτι του;; Και πως και δεθήκατε έτσι εσείς;» επιτέλους ξύπνησε η Αναστασίααα ναιιιι!

«Καλημέρα! Ναι σπίτι του κοιμήθηκα και όσο για το δέσιμο τίποτα άπλα βοηθήσαμε τα παιδιά να τα βρουν και βρεθήκαμε σε κοινή παρέα!» της εξηγώ και εντάξει νομίζω κάλμαρε αρκετά!

«Αααα οκ τρόμαξα! Χαχαχαχαχα...» μου λέει και άρχισε να γελάει και να κοπανιέται σαν την Μενεγάκη αλλά ακόμα την μαθαίνω αυτή την κοπέλα... δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει μαζί της αλλά ποτέ δεν βαριέσαι όταν την έχεις φίλη!

«Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχ! Έχω πεθάνει με το γέλιο της!» λέω στην Φαιη και πλέον γελάω και εγώ μαζί της.

«Χαχαχααχαχαχαχ!! Και εγώ είναι θεά!» και τώρα γελάμε όλες μαζί...

Μετά από κανένα δεκάλεπτο γέλιο γιατί πραγματικά ήταν τέλειο ξαφνικά μου έρχεται φλασία για κάτι που μου είπε η Αναστασία ότι θέλει να μας πει οπότε δεν χάνω ευκαιρία και την ρωτώ αμέσως:

«Αναστασίααα...!»

«Ναι καλέ τι έπαθες μου έκοψες την χολή;» με ρωτάει και ακουμπάει την κάρδια της και η Φαιη άπλα πίνει τον Late της!

«Κάτι ήθελες να μας πεις κι εσύ για να ακούσουμε!»

«Ναι ναι καλά λέει η Ζωή για πες τι ήθελες να μοιραστείς μαζί μας;»

«Ωραία αλλά δεν θα με δουλέψετε οκ;»

«Οκ οκ!» της απαντώ!

«Ναι άντε πες!» της λέει η Φαιη.

«Νομίζω ότι ερωτεύτηκα! Και μάλιστα πολύ και είναι και μεγαλύτερος!»

«Τι εννοείς από το σχολείο; Τον ξέρουμε; Ποτέ; Πες τα όλα τώρα!» πετάγεται και με προλαβαίνει η Φαιη!

«Βασικά ναι τον ξέρετε αλλά ....»

«Αλλά τιι.... Πες μας ρε συ!» την πιέζω.

«Οκ! Είναι ο Χρήστος!»

«Ναι τι έκανε ο αδελφός μου γιατί μάλλον κάτι έχασα;»

Ο Χρήστος είναι ο αδελφός μου και είναι δεκαοκτώ, δεν πάει σχολειό πηγαίνει σε ένα επαγγελματικό λύκειο αλλά είναι πολύ καλό παιδί παρόλο που εγώ προσωπικά θα τον σκοτώσω καμιά μέρα!

«Ναι ο αδελφός σου! Να ήρθε χτες από το σπίτι για να με ρωτήσει πού είσαι γιατί σε έπαιρνε τηλέφωνο και δεν το σήκωνες και εγώ ήμουν μονή σπίτι να πιάσαμε την κουβέντα και του είπα ότι ήμουν άρρωστη και δεν βγήκα και έκατσε να μου κάνει παρέα! Και είδαμε ταινία μετά μιλήσαμε και για προσωπικά θέματα και μετά εκεί που καθόμασταν στον καναπέ δεν ξέρω πως αλλά φιληθήκαμε και μετά νιώσαμε άβολα οπότε έφυγε και εγώ έμεινα να τον σκέφτομαι!»

Σοκ! Έμεινα τώρα! Μπράβο Χρηστό! Μονό όμως και την πληγώσει χαμός θα γίνει!

«Πωωωω! Αναστασία έπιασες λαβράκι! Ο Χρηστός είναι κούκλος μπράβο ρε φιλενάδα τα σιγά ποταμάκια να φοβάσαι!» λέει με έναν ενθουσιασμό η Φαίη και την αγκαλιάζει!

«Ευχαριστώ πολύ Φαιη μου! Ρε Ζωή μου θύμωσες γιατί δεν μου μιλάς;»

«Όχι ρε πας καλά τι να σου θυμώσω! Είμαι πολύ χαρούμενη για την κολλητή μου αλλά και για τον αδερφούλη μου!» της λέω και της κλείνω το μάτι με πολύ νόημα!

«Αλήθεια ρεε; Ευχαριστώ πολυυύ!!!»

«Τι ευχαριστείς βρω σιγά δίκια σου είναι η ζωή άπλα να ξέρεις ότι ο αδελφός μου δεν έχει μυαλό!»

«Αχχ έχει όμως σώμα!» πετάγεται η Φαιη.

«Ρε Φαιηηη! Ντροπή έχεις και δεσμό!» της λέει η Αναστασία και την σπρώχνει φιλικά πάντα!

«Χαχαχαχαχαχα... βρε πλακά κάνω πλακά! Δεν πάμε σιγά σιγά γιατί πιαστήκαμε στην καρέκλα τόσες ώρες και τα λεμέ στον δρόμο για το σπίτι!» λέει η Φαιη και σηκώνεται αμέσως!

«Ναι ναι πάμε! Λοιπόν κορίτσια πάμε σπίτια μας και μετά μαζευόμαστε το βραδάκι σπίτι μου να κοιμηθούμε όλες μαζί οκ;» τους λέω γιατί πρέπει να κάνουμε και κατάσταση στην Αναστασία!

«Ναιιι ....να κάνουμε και κατάσταση στην Αναστασία!» λέει η Φαιη και μου κλείνει το μάτι.

«Καλά Φαιη μέσα στο μυαλό μου είσαι και εγώ αυτό σκέφτηκα!» πάω νομίζω πραγματικά ότι έχω το άλλο μου μισό.

«Κορίτσια δεν πάμε άντε εγώ στρίβω από εδώ και σταματήστε να συνωμοτείτε για έμενα!» λέει η Αναστασία και μας φιλάει για να φύγει.

«Ναι άντε πάμε τα λεμέ μετά!» λέει και η Φαιη και φεύγει και αυτή σιγά σιγά.

«Φιλάκια κορίτσια τα λεμέ το βραδάκι!» τους λέω και εγώ και πάω προς το σπίτι.

Η μέρα γεμάτη ανατροπές αχχ..! λες ο Κώστας να ενδιαφέρεται δεν ξέρω... δεν ξέρω καθόλου καλά δεν πειράζει θα δούμε το βράδυ με τα κορίτσια τι θα πουν και αυτές αν και η Φαιη μου το είπε ξεκάθαρα ότι νοιάζεται οπότε ...θα δούμε!

Λοιπόν πως σας φάνηκε και αυτό το κεφάλαιο; Μεγάλο αλλά ξέρετε πως είναι οι κοριτσίστικες κουβέντες άμα μπορούσαμε θα μιλάγαμε για ώρες!

Συγγνώμη που αργήσαμε να το ανεβάσουμε αλλά είχαμε πάει και εμείς διακοπές, εγώ γύρισα οπότε έγραψα και το κεφάλαιο και η φίλη μου η @pylolia κάνει ακόμα διακοπές!

Ψηφήστε και σχολιάστε. Πως βλέπετε την Ζωή τελικά θα καταλάβει αν ενδιαφέρεται ο Κωστας η όχι; Και εκείνος ενδιαφέρεται όντως; Για την Αναστασία που ερωτεύτηκε για πρώτη φορά; Περιμένω εντυπώσεις φιλάκια πολλά!!!