Κεφάλαιο Πέμπτο/ part 5
Φθάνοντας στο σπίτι και έχοντας κάνει ένα ζεστό μπάνιο, προκειμένου να καθαρίσω το αλάτι από το σώμα μου, αλλά και για να ζεσταθώ λίγο, καθίσαμε με την Ήλια στην κουζίνα, έχοντας αρπάξει από ένα φλιτζάνι τσάι η καθεμία. Πολλές οι σκέψεις που απειλούσαν να δραπετεύσουν από το μυαλό μας.
«Εντάξει, νομίζω πως μπορούμε να μιλήσουμε ανοιχτά πλέον γι'αυτό το θέμα» άκουσα τη φωνή της και ξεροκατάπια. Το να έρχεσαι αντιμέτωπος με τον ίδιο σου τον εαυτό, με την ανείπωτη αλήθεια σου, ίσως και να είναι το πιο τρομακτικό πράγμα στον κόσμο.
«Δεν γνωρίζω πώς αλλιώς να εκφραστώ σχετικά με όσες σκέψεις ταλανίζουν την καρδιά μου. Νομίζω όμως, πως τον Κενάν τον ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή που τον είδα. Τότε, το είχα αποδώσει στη υπερβολικά όμορφη εμφάνισή του, στα υπέροχα γκριζογάλανα μάτια του και γενικά στις αντιθέσεις των χαρακτηριστικών του. Φοβάμαι όμως πως η αλήθεια είναι άλλη και αυτό με αγχώνει περισσότερο. Φοβάμαι, πως αυτό που νιώθω για εκείνον, εκτός από θαυμασμό, είναι παράλληλα και κάτι βαθύτερο. Κάτι εντελώς διαφορετικό από τα συναισθήματα που θρέφω για τον Έκτορα. Τι θα πω όμως τόσο σε εκείνον, όσο και στην οικογένειά του, οι οποίοι έχουν δώσει μία μικρή περιουσία για τον γάμο μας; Έχουν ειδοποιήσει κόσμο να έρθει από τη Σύρο, ενώ το ίδιο ακριβώς έχουν κάνει και οι γονείς μου. Τι ακριβώς θα πω, πως αγάπησα έναν νεαρό μουσουλμάνο από την Τουρκία και σας καληνυχτίζω όλους; Το ξέρεις και εσύ πολύ καλά, πως δεν είναι εύκολη η απόφαση αυτή, μήτε η θέση μου» της γκρίνιασα και την είδα να προβληματίζεται.
«Λοιπόν, κάτσε να μαζευτεί στο σπίτι και η ψυχολόγος της παρέας μας και θα καταλήξουμε σε μία απόφαση. Αν θέλεις την γνώμη μου, οι λύσεις είναι δύο και ταυτόχρονα μονόδρομος. Είτε αποφασίζεις να μείνεις με τον Έκτορα, συμβιβάζεσαι και κόβεις κάθε επαφή με τον Κενάν, είτε αποφασίζεις να μην περάσεις μία ζωή συμβιβασμών και ακολουθείς τον δρόμο της καρδιάς σου, πράγμα που απαιτεί θάρρος, καθώς και οι δύο γνωρίζουμε τι θα συμβεί. Ξέρω πόσο αγαπάς και σέβεσαι την οικογένεια του Έκτορα, ξέρω πως θα νιώσεις τεράστια ντροπή, ωστόσο θέλω να σε ρωτήσω κάτι, αν και είναι νωρίς ακόμη. Με τον Έκτορα και την εικόνα του, κάνεις όνειρα; Όνειρα για ένα παιδί ας πούμε, παρά το γεγονός πως γνωρίζω ότι ουδέποτε συμπάθησες ιδιαίτερα την ιδέα της απόκτησης παιδιών» με ρώτησε και η αλήθεια είναι πως στην αρχή δυσκολεύτηκα να απαντήσω, περισσότερο γιατί ντρεπόμουν για τον εαυτό μου και τις ενδόμυχες σκέψεις μου.
«Η αλήθεια είναι πως αν παντρευόμουν τον Έκτορα, το παιδί δεν θα ήταν στα άμεσα σχέδια μου» πρόφερα ξεφυσώντας.
«Αν παντρευόσουν τον Κενάν; Αν σε αγκάλιαζε και σου έκανε έρωτα ο άνθρωπος που πραγματικά επιθυμείς; Θα σε πείραζε;» με ρώτησε ξανά και ένιωσα το πρόσωπό μου να φλέγεται «Νομίζω πως έστω και έτσι την πήρα την απάντηση. Το σημαντικό είναι, πως ο Κενάν γνωρίζει τουλάχιστον την ύπαρξη του Έκτορα και η σχέση σας δεν έχει ξεκινήσει βασισμένη στα ψέματα. Ωστόσο, το πρόβλημα με την οικογένειά σου, είναι μονάχα το ένα κομμάτι. Δεν γνωρίζουμε τίποτε για την τούρκικη πλευρά» μου είπε η φίλη μου.
«Από όσο ξέρω, ούτε εκεί είναι καλά τα πράγματα. Προσπαθούν να παντρέψουν τον Κενάν με προξενιό, με την μικρή αδερφή του Μετίν» της απάντησα και την είδα να γουρλώνει τα μάτια. «Ναι, του δικού σου Μετίν» αποτελείωσα τη σκέψη μου πειράζοντάς την.
«Εγώ δεν οικειοποιήθηκα κανέναν φίλη μου. Πού να μπλέκω με τους απέναντι, άσε που ο Μετίν, αγαπά υπερβολικά την πατρίδα του και τις γυναίκες της. Δεν υπήρχε περίπτωση να γυρίσει να κοιτάξει μία Ελληνίδα» ολοκλήρωσε και μειδίασα με νόημα.
«Όταν μιλά η καρδιά, η λογική σωπαίνει»
«Σοφή κουβέντα» μου απάντησε η Ήλια κατεβάζοντας με θόρυβο την τελευταία γουλιά από το τσάι της.
Αθήνα
Έχοντας αφήσει την πολυτελή του πόρσε στον χώρο στάθμευσης της εταιρείας του, ο Ιάσωνας ανέβαινε στο γραφείο του βαθιά προβληματισμένος, σε σημείο που δεν ήθελε να πει ούτε καλημέρα στο προσωπικό του. Ο Αχιλλέας, που ήταν κάτι σαν τα μάτια και τα αυτιά του, τον περίμενε στον καναπέ του γραφείου του στωικά, όταν τον είδε τελικά να μπαίνει ξεφυσώντας.
«Καλημέρα κύριε. Με καλέσατε από πολύ νωρίς και η αλήθεια είναι πως ανησύχησα» του είπε ο προσωπικός του φύλακας.
«Η αλήθεια είναι πως ο οποιοσδήποτε στη θέση μου θα ανησυχούσε. Γνωρίζεις πολύ καλά, πως από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι του ο Κενάν στην εταιρεία, υπήρχε κάτι ανάμεσα σε εκείνον και την κόρη μου, που δεν μου άρεσε καθόλου. Έπειτα, ανακάλυψα την προσωπική του κάρτα, πάνω στην οποία ήταν γραμμένο αρχικά στα τούρκικα, ένα κομπλιμέντο για εκείνη. Φαινομενικά, σε όλους θα έμοιαζε με ένα αθώο φλερτ, ανάμεσα σε έναν άντρα και μία γυναίκα που αντικρύζουν ο ένας τον άλλο για πρώτη φορά. Οφείλω να ομολογήσω, πως διόλου αδικώ την κόρη μου. Ο Κενάν, είναι πράγματι ένας πολύ εντυπωσιακός άντρας, παρά την καταγωγή του από τους γύφτους. Ωστόσο, καθώς το μυαλό μου παίρνει πολλές στροφές και φυσικά έχω τα μέσα παντού, αποφάσισα να ερευνήσω την υπόθεση λιγάκι παραπάνω. Έτσι, όταν η κόρη μου βρισκόταν στον κάτω όροφο, έχοντας αφήσει το κινητό της καταλάθος στο γραφείο μου, μπόρεσα να πραγματοποιήσω μία σύντομη, αν και αδιάκριτη έρευνα. Το μόνο που κατόρθωσα να εντοπίσω, ήταν ένα ηλεκτρονικό μήνυμα, όπου την ρωτούσε αν ήταν καλά και την προέτρεπε να σπουδάσει ψυχολογία. Αυτό μου δείχνει πως μεταξύ τους, προηγήθηκε κάποια συζήτηση. Θέλει να οδηγήσει την κόρη μου στον γκρεμό και να δεις που στο τέλος, θα τα καταφέρει ο αλήτης! Λοιπόν, ξέρεις πολύ καλά τι θα συμβεί, αν η Ιλεάνα παρατήσει τον Έκτορα. Αυτός θα μας καρφώσει στην εφορία για μαύρο χρήμα και εμένα, θα μου κλείσουν το μαγαζάκι. Επομένως Αχιλλέα, θα ήθελα να σου ζητήσω μία χάρη. Εξάλλου, πληρώνεσαι για να μου προσφέρεις υπηρεσίες. Θα πας στην Κω και θα παρακολουθείς στενά τις κινήσεις της κόρης μου. Αν δεις κάτι ύποπτο, ή εκείνον, τότε να τον απειλήσεις και να του δώσεις ένα γερό μάθημα για να μην χώνει την μύτη του σε ξένες οικογένειες, ούτε αυτός, ούτε η καταγωγή του από τους άγριους. Η κόρη μου επιστρέφει σε δύο μέρες. Εσύ, φρόντισε καλά να της χαλάσεις όλα τα σχέδια, καθώς έτσι και μάθει κάτι ο Έκτορας, τη βάψαμε» τελείωσε ο Ιάσωνας και ο Αχιλλέας, υποκλίθηκε ελαφρώς. Ωστόσο προτού φύγει, του είπε :
«Είχες κάποτε υποσχεθεί, να σταματήσεις αυτό που έκανες και ξέρεις πολύ καλά για τι πράγμα μιλώ. Ιάσωνα, πρέπει να κάνεις μία νέα αρχή με την οικογένειά σου και όχι να στρίβεις το μαχαίρι στην πληγή» τελείωσε και ο Πετράκης τον κοίταξε αυστηρά.
«Μπορείς να πηγαίνεις» πρόφερε συγκρατημένα.
Ως πατέρας, εκείνος ήξερε τι ήταν καλύτερο για την κόρη του, ενώ δεν μπορούσε να διανοηθεί να μπλέκει με Τούρκους μουσουλμάνους. Όχι, δεν θα την άφηνε έρμαιο δικό τους να την παρασύρουν στις βρωμογειτονιές τους και να την χώσουν τελικά σε ένα σπίτι, μιας που η δουλειά για τις γυναίκες, ήταν κάτι δύσκολο σε τέτοιες χώρες και ας θεωρούταν η Τουρκία ανεπτυγμένο κράτος σε σχέση με τα υπόλοιπα της Ανατολής. Όχι, δεν θα άφηνε την κόρη του να καταστρέψει τόσο το δικό της μέλλον, όσο και το δικό του, καθώς και τους κόπους τους οποίους έχτιζε μία ολόκληρη ζωή. Θα χρησιμοποιούσε όλα τα αθέμιτα μέσα, αλλά τελικά θα πετύχαινε τον στόχο του. Ο γάμος θα γινόταν και η Ιλεάνα θα συνέχιζε την ζωή της, πλάι στον Έκτορα.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro