ΚΕΦΑΛΑΙΟ 23
Η Αναστασία έθιζε καταλάβει πως η Φατίμα είχε βάλει τον Τζον να σκοτώσει τον Δημήτρη, έθιζε καταλάβει το άσχημο παιχνίδι που έθιζε παίζει πίσω απ την πλάτη της και πίσω απ την πλάτη της βασιλικής οικογένειας.
Ήξερε πως έπρεπε να κυνηγήσει τον δολοφόνο του Δημήτρη και να τον καταγγείλει στις αρχές του βασιλείου της, μα τον λυπήθηκε όταν έφευγε. Θύμα της Φατίμα ήταν κι αυτός και τον έθιζε ξεγελάσει οπότε άλλωστε και την ίδια. Ο Γιάννης όμως δεν το κατάλαβε αυτό. Νόμισε όνος η Αναστασία θα τον έδινε στις αρχές. Την ίδια νύχτα πήρε τη γυναίκα οι και το μικρό γιο τους και έφυγαν γι την Αγγλία. Όλο ι κάποιος συγγενής του θα ζούσε ακόμα εκεί..
Η Ελισάβετ δεν κατάλαβε και τόσα απ όσα άκουσε. όλη εκείνη την ώρα κοιτούσε μια γυναίκα με κάστανα μαλλιά πιασμένα κότσο και σεμνά ρούχα να ψωνίζει σε έναν πάγκο με ντομάτες. Όταν έφυγε η Τζούλια με τον Γιάννη, είπε στην Αναστασία:
"Αυτή δεν είναι η κολλητή σου απ το μπαλέτο;" Και όντως αυτή ήταν. Η Τερέζα θες σοβάρεψε πάρα πολύ. Αφού λοιπόν ξανασυναντήσει με την παλιά της φίλη, πήγαν όλες μαζί στο σπίτι της Αναστασίας και είπαν τις ιστορίες τους.
Η Αναστασία είπε πρώτα τη δική της. Η Ελισάβετ έκλαψε πάρα πολύ για τη δολοφονία της ανιψιάς της και για τον τρόπο που τη σκότωσε η "μητέρα" τους. Το βάζω σε εισαγωγικά γιατί μετά από ότι έκανε δεν ήθελα να τη θεωρούν μητέρα του. Έπειτα είπε κι εκείνη τη δικιά της ιστορία. Αφού πήγε στο μεγάλο βασίλειο, έπιασε δουλειά σε παλάτι ως αξιωματικός και διοικούσε επίσης μάθαινε ξιφομάχος σε νεαρούς. Δεν είχε ξαναπαντρευτεί.
Η Τερέζα είπε:
"Από τότε που έφυγες απ το μπαλέτο, ένιωθα τόσο μόνη με τις άλλες. Κανείς δεν ήταν μαζί μου, ούτε καν η καθηγήτρια. Κουράστηκα κι τα παράτησα κι εμένα κλεισμένη στο σπίτι. Η μητέρα μου κι ο πατέρας μου στεναχωρήθηκα που με έβλεπαν έτσι και αποφάσισαν πως ένα ταξίδι θα μου έκανε καλό. Ήρθαμε εδώ και επειδή μας άρεσε, μετακομίσαμε και τώρα είμαι δασκάλα μπαλέτου σε μια σχολή.»
"Μπράβο!" Είπε ενθουσιασμένη η Αναστασία. "Ήθελα πολύ να σε αναζητήσω αλλά έγιναν πολλά. " Η Τερέζα έσκυψε το κεφάλι.
Η σχολή σε λίγο θα κλείσει γιατί χρειαζόμαστε άλλη μια δασκάλα που δα κάνει μάθημα στα πεντάχρονα. Εμένα το πρόγραμμα μου είναι ήδη πολύ μεγάλο. Σε παρακαλώ, Αναστασία, μπορείς να δώσεις τη σχολή μας;"
Της Αναστασίας της άρεσε η ιδέα, το πρόσωπο της όμως σκοτείνιασε αμέσως μετά.
"Έχω χρόνια να χορέψω. Δεν νομίζω πως θα μπορέσω."
"Αν...σου κάνω προπόνηση;" είπε ικετευτικά η Τερέζα. Η Αναστασία ήξερε πως μπορούσε. Με τη στήριξη της Ελισάβετ και της Τερέζας και με τη σκέψη πως αν ζούσε ο Δημήτρης, αυτό θα της έλεγε να κάνει, θα τα κατάφερνε σίγουρα.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro