Μια βροχερή μέρα, η Αναστασία βρισκόταν στο δωμάτιο της. Λυπόταν που δεν μπορούσε να πάει στον κήπο να νοσταλγήσει την οικογένεια της, όπως έκανε την Άνοιξη. Οι τοίχοι με τα λουλούδια δεν μπορουσαν ούτε εκείνοι να της φτιάξουνν τη διάθεση. Τα σεντόνια είχαν αντικατασταθεί με χοντρά γκρίζα παπλώματα.

Χτύπησε η πόρτα.

"Περάστε!" φώναηε η Αναστασία. Μπήκε ο Μιχάλης και εκείνη ένιωσε πως το δωμάτιο φωτίστηκε. Μόνο εκείνος της έφτιαχνε τη διάθεση.

"θέλω να σου πω κάτι και θα στο πω σύντομα, για να μην 'κολλήσω'." της είπε.

"Παρακαλώ, κάθισε!" του απάντησε και του έδιξε το κρεβάτι. Κάθισαν στο κρεβάτι. ο Μιχάλης την κοίταξε στα μάτια και της είπε:

"Κοιτα, Αναστασία, γνωριζόμαστε σχεδόν ένα χρόνο και...πιστέυω πως έχεις καταλάβει πως μου αρέσεις..."

"Ναι, το έχω καταλάβει..." είπε η Αναστασία. "Και...;"

"Και...σκεφτομαι μήπως θα ήθελες...να γίνεις το κορίτσι μου."Η Αναστασία φοβόταν πως θα έρθει αυτή  στιγμή. Πώς θα του έλεγε "όχι" τώρα; Θα του έλεγε την αλήθεια.

"Ευχαριστώ, μα από τότε που πέθανε ο άντρας μου, ορκίστηκα στον εαυτό μου να μην ξαναδώ ερωτικά κανεναν άλλο άντρα ούτε να ξαναπαντρευτώ. Ο όρκος μου συνεχίστηκε και αφού πήρα την απόφαση να αρχίσω μια νέα ζωή."

"Λυπάμαι, νόμιζα πως τον είχες ξεπεράσει." είπε λυπημένος ο Μιχάλης και έφυγε.

Η Αναστασία έμεινε μόνη με τις σκέψεις της να κοιτάει η βροχή έξω απ' το παράθυρο. Τον αγαπούσε κι εκείνη, μα ένιωθε πως θα απατούσε τον Δημήτρη. Γιατί κι αυτόν τον αγαπούσε.

"Θα μετανώσεις για αυτό που μου κάνεις." άκουσε μια φωνή πίσω της, αφού ξανάνοιξε η πόρτα.

"Σε παρακαλώ, Μιχάλη, άφησε με ήσυχη. Μην το χειρότερεύσεις." είπε χωρίς να γυρίσει.

"Σου φαίνομαι για τον Μιχάλη;" ξαναείπε η φωνή. Η Αναστασία γύρισε και είδε τον Δημήτρη!. Η μάλλον τοι πνεύμα του. Στεκόταν στην πόρτα.

"Αγαπη μου;' Η Ανστασία χαιρόταν τόσο πολύ που τον είδε, που δε φοβήθηκε. Πήγε να τον αγκαλιάσει, μα...

"Δεν μπορώ να σε αγγίξω!" του είπε.

"Ακριβώς." είπε εκείνος. "Γιατί είμαι μόνο μια ανάμνηση. Συνήθως οι νεκρόι δεν εμφανίζονται μετά το θάνατο τους, εγώ όμως έκανα μια εξαίρεση. Για να σε κάνω ευτυχισμένη."