Το αγρίμι #3
Πέτρος : Γιώργος Καραμίχος
Μαρκέλλα : Δανάη Παππά
Δυο μέρες πριν φύγει η Μαρκέλλα συμμετείχε ενεργά στις δουλειές του σπιτιού , μάλιστα πήγε και στο κοτέτσι και μάζεψε τα αυγά από τις κότες , τα έβαλε σε ένα καλάθι και εκεί που πήγε να βγει περπάτησε λίγο πήγε να παραπατήσει αλλά ήρθε και τη κράτησε ο Πέτρος για να μην πέσει ...
Καλά είσαι ;;;
Σε ευχαριστώ , καλά είμαι , ευτυχώς δεν έπαθαν κάτι τα αυγά ... του είπε και γέλασαν ...
Όταν πας τα αυγά στη μάνα μου , θα σε πάρω με το φορτηγό για να πάμε στο κτήμα με τις μηλιές , θα με βοηθήσεις στη συγκομιδή των μήλων και θα τα βάζεις στα τελάρα , εντάξει ;;;
Εντάξει Πέτρο ...
Φύγαμε τότε ...
Έφτασαν στο χωράφι με τις μηλιές και ξεκίνησαν απευθείας δουλειά ... Σε κάποια στιγμή η Μαρκέλλα θυμήθηκε το μπουγέλο που χε φάει από τον Πέτρο και πήγε να τη πιάσει νευρικό γέλιο αλλά κρατήθηκε ... Για μια στιγμή απόρησε πως κατάφερε με τη τόση σύγχυση να φύγει με τα πόδια από το κτήμα και να καταλήξει στο κέντρο του χωριού μπουγελωμένη , ψάχνοντας το σπίτι που θα τη φιλοξενούσε και χωρίς να ξέρει πως ο γιος του ζευγαριού ήταν ο ωραίος αγριάνθρωπος που τη μπουγέλωσε αδίκως ...
[...]
Αφού είχαν μαζέψει τα τελάρα με τα μήλα και τα είχαν φορτώσει στους εμπόρους , τα φορτηγά των εμπόρων έφυγαν και ο Πέτρος με τη Μαρκέλλα πήραν μια ανάσα , ώσπου τους έπιασε μια ξαφνική νεροποντή ...
Πάμε γρήγορα στο αμάξι Μαρκέλλα ...
Με γοργό βήμα μπήκαν στο φορτηγό , ο Πέτρος έβαλε πρώτη και έφυγαν , η βροχή όσο πήγαινε και δυνάμωνε ...
Γαμώτο και είναι αρκετά μακριά το σπίτι από δω και η βροχή δυναμώνει , γαμώτο ...
Η Μαρκέλλα δεν μιλούσε ...
Θα πάμε στο στάβλο μας σε δυο λεπτά , είναι μεγάλος θα κάτσουμε από τη μια πλευρά γιατί από την άλλη είναι τα άλογα μας ο Περσέας και η Αστραπή ...
Εντάξει ... απάντησε η Μαρκέλλα ...
Έφτασαν στο στάβλο , πάρκαραν το αμάξι έξω , ο Πέτρος ξεκλείδωσε και μπήκαν και οι δυο μέσα όπου υπήρχαν άχυρα και ήταν ζεστά ... Πιο πέρα ήταν μια καρέκλα με δυο μεγάλες κουβέρτες ...
Εδώ καταφεύγω όποτε έρχεται η μπόρια και με πιάνει στο χωράφι ... Το κινητό του Πέτρου χτύπησε ...
Έλα μάνα ...
Γιε μου είστε καλά εσύ και η Μαρκέλλα ;;;
Είμαστε στο στάβλο μέχρι να σταματήσει η μπόρα ...
Να προσέχετε ...
Εντάξει , αν είναι θα σε πάρω εγώ , γεια ... της είπε βιαστικά και το έκλεισε ... Ξεφύσησε και κοίταξε παράξενα τη Μαρκέλλα ... Έρχεται με γοργό βήμα και της λέει ...
Εσύ φταις , εσύ που μου πάνε στραβά και ανάποδα τα πράγματα τις τελευταίες μέρες ... με την Μαρκέλλα να μένει άναυδη από το ξέσπασμα του ... Ακολούθησε σιωπή λίγων λεπτών ...
Εσύ τελικά είσαι διπολικός ...
Γιατί το λες αυτό ;;; Τι εννοείς ;;; τη ρώτησε σοβαρός γεμάτος απορία ...
Τις τελευταίες μέρες μέχρι πριν λίγη ώρα τα πηγαίναμε καλά , αλλά βέβαια εσύ και οι ιδιορρυθμίες σου έχετε την τάση να καταστρέφετε οτιδήποτε καλό συμβαίνει ... του είπε ...
Εκείνος έρχεται και τη πιάνει από το μπράτσο της , τη κοιτά έντονα και παράξενα ...
Γιατί τα κάνεις όλα αυτά ;;; Κερδίζεις κάτι με τέτοιο φέρσιμο ;;;
Γαμώ το στανιό μου ... είπε μέσα από τα δόντια του , τη κολλάει επάνω του και όρμησε με φόρα στα χείλη της χαρίζοντας της ένα βαθύ , υγρό γλωσσόφιλο , απαιτητικό γεμάτο πάθος ... Στην αρχή η Μαρκέλλα μούδιασε , μετά ένιωσε να καίγεται και η γλώσσα της ακολούθησε το ρυθμό της γλώσσας του Πέτρου , αγκαλιάστηκαν εκείνη παραδομένη στο φιλί του και εκείνος χάιδευε με την αντρική του παλάμη τις καμπύλες της και εκείνη μούγκριζε από απόλαυση που επιτέλους ξεκινούσε να βιώνει μια ιδιαίτερη εμπειρία ... Τρελαινόταν που ο Πέτρος έβαλε στο καυτό παιχνίδι και τη γλώσσα του ... Διέκοψαν για λίγο το φιλί τους ...
Το θες αυτό ;;; τη ρώτησε με βαθιά φωνή ο Πέτρος ...
Ναι , πολύ ... του απάντησε ...
Τότε ο Πέτρος πήρε μια κουβέρτα και την έστρωσε κάτω , την άλλη την άφησε δίπλα ... Ξεκίνησαν να βγάζουν τα παπούτσια τους , να γδύνουν ο ένας τον άλλον , ώσπου έμειναν τελείως γυμνοί ... Αγκαλιάστηκαν η Μαρκέλλα είχε εντυπωσιαστεί από το αρμονικό , γεροδεμένο και με ιδιαίτερο προσόν σώμα του Πέτρου ενώ ο Πέτρος από τα στήθη της και τις έντονες καμπύλες της ... Την αγκάλιασε και φιλώντας την με αισθησιασμό τη ξάπλωσε πάνω στη κουβέρτα που χε στρώσει πριν ... Αγκαλιασμένοι και γυμνοί αντάλλαζαν παθιασμένα και υγρά φιλιά και κυλιόντουσαν αγκαλιασμένοι στη κουβέρτα πότε την έβαζε από κάτω του και πότε έφερνε από πάνω του τη Μαρκέλλα ... Ώσπου την έβαλε τελικά από κάτω του ...
Τη φιλούσε στο λαιμό , έγλειφε τα στήθη της , τα χάϊδευε , έτριβε τις όρθιες ρώγες τους , τις έγλειφε , τις ρουφούσε και έριχνε κλεφτές ματιές στην Μαρκέλλα ενώ ήδη παραδομένη σε εκείνον απολάμβανε τα τερτίπια της γλώσσας του , ένιωθε τον φαλλό του να τη πιέζει κάτω χαμηλά στη κοιλιά της και αντάλλαζαν έντονες ματιές μεταξύ τους ... Έφτασε στο σημείο της , το έγλειψε απαλά ...
Άνοιξε τα πόδια σου περισσότερο ... της είπε και εκείνη τον υπάκουσε ...
Βύθισε δύο δάχτυλα στην σχισμή της ανάμεσα και την αυνάνιζε , ενώ τη κοιτούσε με πόθο , κάποια στιγμή της φίλησε τον ώμο ώσπου κατέληξε να της φιλά το λαιμό με πάθος , η Μαρκέλλα τρελαινόταν να τη φιλάει ένας άνδρας στο λαιμό ώσπου δεν άντεξε άλλο και υγράνθηκε ... Ο Πέτρος το κατάλαβε και μπήκε κανονικά μέσα της , χαμογελώντας της πονηρά , τύλιξε τα πόδια της γύρω από τη μέση του , έμεινε για λίγο ακίνητος και ξεκίνησε να μπαινοβγαίνει με γερές ωθήσεις ... Η Μαρκέλλα κρατιόταν γύρω από τους ώμους του και φτιαχνόταν όταν τον έβλεπε να παίρνει εκφράσεις ηδονής το πρόσωπο του όταν τη κατακτούσε , τον φιλούσε στο λαιμό του ... Τα χέρια της γλύστρισαν απαλά και χούφτωσαν τους όρθιους και καλοσχηματισμένους γλουτούς του ... Έπειτα χάιδεψαν τις φαρδιές του πλάτες ...
Αλλάζοντας στάση η Μαρκέλλα του ζήτησε να κάτσει οκλαδόν ... Έκατσε κοντά του και απέναντι του , έβαλε με προσοχή τον φαλλό του στη σχισμή της , τύλιξε τα πόδια της γύρω από τη μέση του και ελέγχοντας πλέον και αυτή τις κινήσεις , αντάλλαζαν έντονα γλωσσόφιλα και έγερνε κάθε τρεις και λίγο πίσω επίτηδες για να θαυμάσει ακόμα περισσότερο ο Πέτρος τα στήθη της όπου τα έγλειφε αφού ρουφούσε τις ρώγες μούγκριζε από απόλαυση ...
Με μια κίνηση την έφερε από κάτω του μπρούμητα ρίχντωντας της ένα χαστούκι στο γοφό της ... Μπήκε από τη πίσω πλευρά του αιδοίου της , της φιλούσε όλη τη πλάτη , της τραβούσε ελαφρώς τα μακριά μαλλιά της και μπαινόβγαινε με αισθησιασμό και δυναμισμό αναστενάζοντας , ενώ εκείνη είχε χαθεί στη μαγευτική του σεξουαλική δίνη που τόσες μέρες ενδόμυχα αποζητούσε και δεν το παραδεχόταν ούτε στον ίδιο της τον εαυτό ... Τελείωσε παραμιλώντας διάφορες εκφράσεις η Μαρκέλλα , ενώ ο Πέτρος αφού ξεκόλλησε το κορμί του από πάνω της , της έκανε νόημα να γονατίσει , εκείνος στάθηκε όρθιος εμπρός της παίζοντας τον φαλλό του ...
Χειλάρες μου όμορφες ... της είπε , εκείνη άνοιξε το στόμα της και ένας πίδακας από τα ζεστά υγρά του Πέτρου προσγειώθηκαν στα σαρκώδη χείλη της , ο Πέτρος τελείωσε αναστενάζοντας και βρίζοντας , ενώ η Μαρκέλλα γευόταν προκλητικά τα υγρά του ... Όταν την είδε να τα γεύεται της έκλεισε το μάτι και εκείνη του χαμογέλασε ...
[...]
Είχαν σκουπιστεί και καθόντουσαν αγκαλιασμένοι και ξαπλωμένοι πάνω στη κουβέρτα , ενώ είχαν σκεπαστεί με την άλλη ...
Πως ήταν τα φοιτητικά σου χρόνια στη Ρώμη ;;;
Πολύ όμορφα , τα δικά σου στη Κέρκυρα ;;;
Ωραία , αλλά με δυσκολίες , εργαζόμουν ως μπάρμαν για να τα βγάλω πέρα και οι γονείς μου έστελναν βέβαια ... Στην Αθήνα πως είναι οι ρυθμοί γενικά ;;;
Στη πόλη οι ρυθμοί είναι φρενήρεις , επικρατεί άγχος , βιασύνη , αλλά έχει ζωή ...
Και εδώ στο χωριό επικρατεί άγχος με τις δουλειές αλλά όχι αυτό το πράγμα που γίνεται στην Αθήνα ... Μαρκέλλα ;;; της είπε και τη κοίταξε με τα σοκολατί εκφραστικά μάτια του ...
Πες μου ... του είπε και με το δείκτη της χάιδεψε τις γωνίες του προσώπου του και το χώρισμα στο θεληματικό του πηγούνι ...
Θα θελες να μείνεις εδώ στο χωριό ;;; τη ρώτησε σοβαρά , εκείνη δεν απάντησε παρά τον αγκάλιασε περισσότερο και έγειρε στον ώμο του ...
[...]
Τρια χρόνια μετά , Αθήνα
Η παρέα περνούσε πολύ όμορφα στο μπαρ , οι φίλοι της Μαρκέλλας είχαν συμπαθήσει τον Πέτρο ... Ο Πέτρος είχε πιάσει δουλειά σε ένα μεγάλο εκπαιδευτικό οργανισμό-φροντιστήριο και εργαζόταν ως φιλόλογος , συγκατοικούσαν μαζί με τη Μαρκέλλα ...
Ρε παιδιά , σας καμαρώνω είστε πολύ ταιριαστό ζευγάρι ... είπε η Μαρίνα ...
Μαρίνα σου διαφεύγει μια ερώτηση αλλά θα τη κάνω εγώ ... Πέτρο και Μαρκέλλα δεν μας έχετε πει ποτέ τον τρόπο που γνωριστήκατε , το πως δηλαδή ... ρώτησε με ζωηρό ενδιαφέρον ο Δημήτρης ...
Ο Πέτρος και η Μαρκέλλα κοιτάχτηκαν με νόημα , αντάλλαξαν ματιές με συνωμοτικά χαμόγελα ...
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro