Ο Κωνσταντής ήταν από τους πιο εργατικούς νέους του χωριού , καλλιεργούσε τα χωράφια που είχε από τη μητέρα του κληρονομήσει , βοηθούσε τον πατέρα του στις λαϊκές αγορές και όποτε ο πατέρας του δεν μπορούσε ο ίδιος ο Κωνσταντής αναλάμβανε με το φορτηγό του να πήγαινε να πουλήσει το εμπόρευμα του στις λαϊκές ...

Ήταν καλός άνθρωπος , φιλότιμος , εργατικός και εμφανίσιμος πολύ σαν άντρας

Είχε καστανόξανθα πυκνά μαλλιά σγουρά  , καταγάλανα μάτια όπου το χρώμα το χε κληρονομήσει από τη συγχωρεμένη μητέρα του , αν και μετρίου αναστήματος είχε πολύ γυμνασμένο σώμα που το χε αποκτήσει από τις γεωργικές εργασίες και από την ενασχόληση του με το ποδόσφαιρο ...

[...]

Στα μέσα Αυγούστου γινόταν το καθιερωμένο πανηγύρι στο χωριό ,  ο Κωνσταντής με τη παρέα του πήγε να διασκεδάσει στη μεγάλη πλατεία όπου είχε στηθεί ένα μεγάλο γλέντι ... Μια λαϊκή κομπανία , με δύο εξαιρετικές φωνές τραγουδούσαν παραδοσιακά και λαϊκά τραγούδια που ξεσήκωναν το κόσμο να πιεί και να χορέψει ... Ο Κωνσταντής  ήπιε με τη παρέα του , διασκέδασε αν και δεν χόρεψε αλλά σε κάποια στιγμή αισθάνθηκε την ανάγκη να φύγει , χαιρέτησε εγκάρδια τη παρέα του , ανέβηκε στο φορτηγό του , έβαλε πρώτη και ξεκίνησε ...

Το σπίτι του ήταν λίγο πιο έξω από το κέντρο του χωριού και αναγκαστικά περνούσε από τα χωράφια , ώσπου κάποια στιγμή αισθάνθηκε την ανάγκη να σταματήσει το αμάξι του κάπου και να πάει να πάρει λίγο αέρα .... Έσβησε το αμάξι του και περπάτησε λίγο για να αναπνεύσει , ξαφνικά σε μια στιγμή άκουσε μια μαγευτική φωνή να τραγουδά ένα άγνωστο τραγούδι που δεν είχε ξανακούσει ποτέ του , συγκεκριμένα μια γυναικεία μελωδική φωνή ... Κάτι τον έκανε να ακολουθήσει από που ερχόταν αυτός ο ιδιαίτερος ήχος και έφτασε σε κάτι δέντρα ... Κρύφτηκε πίσω από αυτά καθώς είδε ένα πολύ επικίνδυνο μα συνάμα καυτό θέαμα που τον αναστάτωσε ... Σε μια μικρή λίμνη είδε μια ολόγυμνη , ψηλή λεπτή γυναίκα , με καστανά μακριά μαλλιά ίσια μέχρι τη μέση της , το σχήμα του σώματος της του θύμισε κλεψύδρα , καλίγραμμα πόδια , τορνευτούς γλουτούς , λευκό δέρμα , τραγουδούσε , χτένιζε τα μακριά μαλλιά της με μια φιλντισένια χτένα  , ενώ ένα διάφανο ασημένιο πέπλο , κάλυπτε ένα μέρος του σώματος της , κάπως γύρισε το πρόσωπο της και τότε είδε δύο μεγάλα εντυπωσιακά καστανά μάτια , με πυκνές μεγάλες βλεφαρίδες , γαλλική μύτη και σαρκώδη προκλητικά χείλη ... Ένιωσε ερεθισμένος αλλά θυμήθηκε τα λόγια του πατέρα του ... Είχε μόλις συναντήσει μια νεράιδα , δεν έπρεπε να μιλήσει μην του έπαιρνε τη μιλιά , αλλά ήθελε σαν τρελός να κάνει σεξ μαζί της , σίγουρα δεν έπρεπε να μιλήσει , αλλά θα την έκανε για πάντα δικιά του μόνο αν κατάφερνε και της έκλεβε το πέπλο και αν το έκρυβε κάπου που η ίδια δεν θα κατάφερνε ποτέ να το βρει ... Ήθελε να την υποτάξει ...

Κωνσταντή ... ακούστηκε η μαγική φωνή της να τον καλεί ...

Εκείνος αποφασισμένος να την υποτάξει , αποφάσισε να μην μιλήσει , να περάσει τέλεια μαζί της και να της έκλεβε το πέπλο να την έκανε δικιά του καθώς είχε μαγευτεί από τον ερωτισμό της και την ομορφιά της ... Εμφανίστηκε εμπρός της ταυτόχρονα βγάζοντας ρούχα παπούτσια και μένοντας και αυτός γυμνός μπροστά της ... Τα στήθη της μεγάλα , στητά τον προκαλούσαν για καυτά παιχνίδια ...

Έλα Κωνσταντή μου ... του έλεγε να τον καλοπιάσει μιας και ήταν μεταφυσικό πλάσμα ήξερε τα ονόματα όλων των ανδρών που περνούσαν απο κει ... Σε άλλους έκλεβε τη μιλιά , ενώ άλλοι έτρεχαν μακριά της ...

Έστρωσε το πέπλο της κάτω και ξάπλωσε πάνω σε αυτό ... Άνοιξε τα πόδια και του κανε νόημα ... Ο Κωνσταντής ήρθε από πάνω της , πήρε θέση ανάμεσα στα πόδια της και ξεκίνησαν να ανταλλάζουν γλωσσόφιλα έντονα και με πάθος , ο Κωνσταντής χάιδευε με δύναμη τα στήθη της και βύζαινε τις όρθιες ρώγες της που είχαν μεγαλώσει ακόμα περισσότερο εξαιτίας της γλώσσας του ...

Αχ ναι Κωνσταντή ... του έλεγε προκαλώντας τον να μιλήσει και να του πάρει τη μιλιά ή τα λογικά του ...

Έφτασε στην άτριχη σχισμή της , βύθισε τη γλώσσα του εκεί και της έκανε στοματικό σεξ με πάθος ενώ εκείνη αναστέναζε , κάποια στιγμή έγινε υγρή , έπειτα ο Κωνσταντής τη κοίταξε , έβαλε το πόδι της πάνω στον ώμο του και μπήκε μέσα της γερά και δυναμικά και με έντονες ωθήσεις μπαινόβγαινε μέσα της και εκείνη είχε ταυτιστεί στο ρυθμό του , ενώ τον κοιτούσε με ένα ηδονικό και λάγνο ύφος σαν να διάβαζε τις σκέψεις του ... Πιάνοντας τη από τη λεπτή της μέση , τη γύρισε στα τέσσερα και μπήκε από τη πίσω πλευρά του αιδοίου της και μπαινόβγαινε ακόμα πιο γρήγορα , ενώ οι όρχεις του όταν χτύπαγαν στο σημείο της έκαναν έναν υπέροχο ήχο και η αίσθηση τους ήταν υπέροχη ... Τελείωσαν και οι δυο μαζί ενώ ο Κωνσταντής τελείωσε στα μπούτια της κάποια στιγμή η νεράιδα ξάπλωσε να βρει την ανάσα της και με μια απότομη κίνηση ο Κωνσταντής της αρπάζει το πέπλο ... Η νεράιδα σαν να αποδυναμώθηκε και τον κοίταζε σαν χαμένη ... Είχε αρχίζει να χαράζει η μέρα ...

Τώρα που χω εγώ το πέπλο είσαι δικιά μου , είναι η τελευταία φορά που το βλέπεις δεν θα το ξαναδείς ... Είσαι η γυναίκα μου πλέον ...

Εκείνη έσκυψε το κεφάλι , ο Κωνσταντής ντύθηκε και της έκανε νόημα να μπουν στο φορτηγό ...

Είσαι και γυμνή πανάθεμα σε πως θα σε κυκλοφορήσω στο χωριό ...

Πήγε πίσω στη καρότσα και βρήκε ένα σεντόνι της το δωσε ...

Σκεπάσου με αυτό και όταν πλησιάζουμε στη πόλη θα σου πάρω κάποια ρούχα ...

Εκείνη μόνο τον κοιτούσε , τυλίχτηκε με το σεντόνι , ο Κωνσταντής πήγε στο πίσω μέρος του αμαξιού , δίπλωσε το πέπλο , το βαλε μέσα στη πίσω τσέπη στο  παντελόνι του να μην το δει η νεράιδα μπήκε στη θέση του οδηγού και ξεκίνησαν ...

[...]

Κόντευαν λίγο πριν το χωριό όπου έμποροι είχαν στήσει τη πραμάτεια τους ... Ο Κωνσταντής σταμάτησε και της είπε

Θα μείνεις εδώ , κοίτα μη φύγεις ... της είπε και όταν βγήκε από το φορτηγό το κλείδωσε ...

Καλημέρα Γιάννη ...

Γεια σου Κωνσταντή ...

Ήρθα να δω τα φουστάνια που χεις ...

Ο Γιάννης κοίταξε το φορτηγό του Κωνσταντή και του κλεισε το μάτι πονηρά ...

Ρε τι κουκλάρα χτύπησες ρε μεγάλε , σαν νεράιδα μοιάζει ...

Ε θέλω δύο φουστάνια να της πάρω γιατί πάνω στο σεξ , καταλαβαίνεις ...

Αμ εγώ δεν κατάλαβα ;;; Διάλεξε για την όμορφη σου όποια σου αρέσουν ...

Ο Κωνσταντής διάλεξε 5 φουστάνια και ένα ζευγάρι χαμηλά παπούτσια για τη νεράιδα ...

Πόσο κάνουν ;;;

Για σένα Κωνσταντή τίποτα ...

Έλα ρε Γιάννη ...

Καλώς αφού επιμένεις ... Σε ευχαριστώ ...

Εγώ σε ευχαριστώ , τα λέμε ...

Ο Κωνσταντής μπήκε μες στο αμάξι και της έδωσε τη σακούλα ...

Σου πήρα φουστάνια και ένα ζευγάρι παπούτσια με το καιρό θα σου αγοράσω κι άλλα ...

[...]

Ρε παλιόπαιδο σε τι μπελάδες με έβαλες ...

Πατέρα βοήθησε με ...

Αχ τι να σου κάνω που μου φερες τούτο δω το θηλυκό ... Βρε νεράιδα βρήκες να ερωτευτείς ;;;

Τώρα πια έχει ανθρώπινη υπόσταση ορίστε και το πέπλο της ...

Η νεράιδα ήταν κλειδωμένη σε μια κρεβατοκάμαρα , όση ώρα συζητούσαν στη κουζίνα ο Κωνσταντής με τον πατέρα του ...

Ο κυρ Δημήτρης περιεργαζόταν το πέπλο της ...

Σε παραδέχομαι που την υπόταξες ...

Άστα αυτά για άλλη ώρα πατέρα , πρέπει να κρύψουμε το πέπλο για να μη το βρει ποτέ , θέλω να παραμείνει δικιά μου να είναι η γυναίκα μου ...

Θα το θάψουμε βαθιά στη πίσω πλευρά του κήπου και δεν θα το βρει ποτέ , μη φοβάσαι , τι να σου κάνω που η Ευδοξία μου σε έκανε κακομαθημένο , αλλά εργατικό και καλό παιδί ...

Σε ευχαριστώ πατέρα ...

Ο Κυρ Δημήτρης πήγε και έσκαψε πολύ βαθιά στο κήπο , έθαψε βαθιά στη γη το ασημένιο πέπλο της νεράιδας για χάρη του γιου του για να μην το βρει ποτέ εκείνη και φύγει μακριά τους ...

[...]

Απο δω και πέρα θα σαι γυναίκα μου , πέρα από ρούχα και παπούτσια , θα σου φέρω βιβλία για να μάθεις να μαγειρεύεις , για  να μάθεις ανθρώπινους τρόπους συμπεριφοράς ...

Ναι ψέλλισε η νεράιδα ...

Αλλά δεν έχεις όνομα ... Θα σε ονομάσω Κρυσταλλία γιατί είσαι όμορφη και σπάνια σαν Κρύσταλλο καθαρό και πολύτιμο ...

Η Κρυσταλλία φορώντας ένα ροζ μακρύ φόρεμα με πολύχρωμα σχέδια του χαμογέλασε γλυκά ...