Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Αγγελικά μονοπάτια (6)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6ο

Ξεφύσηξα αγανακτισμένη με την συμπεριφορά του Άγγελου και κάθισα στο κρεβάτι μου, μην έχοντας τίποτα να κάνω. Λίγο πριν ξαπλώσω, νιώθοντας πάλι έντονη ζαλάδα, είδα ακουμπισμένο στο κομοδίνο το αγαπημένο μου βιβλίο. Διάβασα τον τίτλο κι έσυρα τ' ακροδάχτυλά μου στα λεία άσπρα γράμματα: Σκάρλετ από την Barbara Baraldi. Αυτό το βιβλίο με κάνει να μπαίνω σε μια παράλληλη πραγματικότητα, όπου το γκόθικ, κυριαρχεί. Η φράση κάτω από τον τίτλο, πάντα μου έκανε εντύπωση : Ο έρωτας έχει τα μάτια του πάγου, ο θάνατος της φωτιάς.

"Ιωάννα;"

Γύρισα το κεφάλι μου ξαφνιασμένη κι αντίκρισα την Ζακλίν. Ω θεέ μου! Έχω να την δω τόσα χρόνια!

" Ζακλίν!" τσίριξα σαν μικρό κοριτσάκι, κι έπεσα στην αγκαλιά της.

" Τι κάνεις κοριτσάρα μου; " με ρώτησε, γελώντας με την αντίδραση μου.

" Πολύ καλά, εσύ; Πότε ήρθες;"

" Πριν λίγες μέρες. Σε έπαιρνα στο κινητό, αλλά εσύ σαν τούβλο που είσαι, το είχες κλειστό. Έτσι πήρα τους γονείς σου, μου είπαν ότι είστε Λευκάδα και να 'μαι!"

"Αχ βρε Ζακλίν. Μου έλειψες!"

"Κι έμενα γλυκούλα μου! Γι αυτό ήρθα!"

"Και πόσο θα μείνεις;"

"Εμ... για πάντα!"

Άνοιξα διάπλατα τα μάτια μου. " Αλήθεια; Ααααα τέλεια!!!" Φώναξα και την αγκάλιασα πιο δυνατά.

" Σιγα καλέ! Θα με σκάσεις!" είπε γελώντας.

" Και πως και θα μείνεις; Σου κακοφάνηκε το Παρίσι;" την πείραξα

" Ε να μωρέ είπα να γυρίσω πίσω στην χώρα μου. Απλώς...."

" Απλώς τι;" τη ρώτησα γερνώντας το κεφάλι στο πλάι.

"Να μωρέ, μάλλον θα μείνω μαζί σας. Οι γονείς σου μου το είπαν. Βέβαια αν δεν θες δεν πειράζει.... δηλαδή... να....."

Τη διέκοψα κι άρχισα να την ταρακουνώ. "Πας καλά;! Μα εννοείται ότι θέλω να μείνεις μαζί μας!"

"Ουφ, πάλι καλά. Δεν πάμε να φάμε τίποτα τώρα;" Με ρώτησε και το στομάχι της γουργούρισε, προκαλώντας μας γέλιο.

Κατεβήκαμε κάτω και ,ευτυχώς, ο Άγγελος είχε φύγει. Να και κάτι καλό σήμερα.

Πήγαμε στο σαλόνι και πήραμε από τον μπουφέ πολλά και διάφορα φαγητά. Έλεος, μιλάμε αυτό το κορίτσι θα εκραγεί!

"Ηρέμησε ρε Ζακλίν! Το έχεις τσακίσει μιλάμε, σε λίγο θα φας και το πιάτο!"

"Μείνε εσύ μία ολόκληρη μέρα νηστική, και μετά να δω πόσο θα φας!" είπε μασουλώντας ένα μήλο.

"Λοιπόν, για πες μου τα νέα σου" της είπα, για ν' αλλάξουμε θέμα.

"Εμ, δεν έχω και πολλά νέα να σου πω την αλήθεια. Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, τίποτα το αξιοσημείωτο δεν συνέβη" σε αντίθεση με μένα "η ζωή μου ήταν μια βαρετή ρουτίνα" ολοκλήρωσε.

"Και από αγόρια;" την ρώτησα

"Ω μικρή περίεργη, δε θα σου πω τίποτα! Το μόνο που πρέπει να ξέρεις είναι ότι μέχρι πρόσφατα ήμουν με κάποιον που γνώρισα στην σχολή" είπε χαμογελώντας.

Είμαι σίγουρη ότι , ακόμα κι αν δεν μου το λέει, είχε πολλές κατακτήσεις στο Παρίσι. Είναι βλέπετε, ψηλή με υπέροχα ξανθιά, χρυσαφένια μαλλιά. Αλλά αυτό το οποίο είναι αξέχαστο επάνω της, είναι η αντίθεση των ματιών της. Μαύρα σαν την πιο σκοτεινή άβυσσο. Με μεγάλες, πυκνές, κατάμαυρες βλεφαρίδες. Τέλος, έχει υπέροχο σώμα, με τέλειες αναλογίες που μαγνητίζει τα βλέμματα και των δύο φύλλων. Είναι μία παρουσία που κάνει αίσθηση και δεν περνάει με τίποτα απαρατήρητη.

" Αμ πες το έτσι χρυσή μου! Και για λέγε! Ωραίος;" τη ρώτησα

Ένα στραβό χαμόγελο απλώθηκε στο πρόσωπό της και μου απάντησε,

" Καλός είναι"

"Και πόσο ήταν;"

"Ίσα με 'μένα, 20" Η Ζακλίν βλέπετε, είναι πιο μεγάλη από εμένα, κατά 3 χρόνια.

"Α μάλιστα" είπα και την κοίταξα λίγο, πριν σκάσω στα γέλια.

"Σκάσε!" Μου είπε και με σκούντηξε στον ώμο.

Η ώρα πέρασε πολύ ευχάριστα, και η συντρόφια της Ζακλίν με έκανε να ξεχάσω τα όσα συνέβησαν με τον Άγγελο. Επίσης της είπε ότι το απόγευμα θα πάμε με τα παιδιά στη παραλία και όταν της πρότεινα να έρθει χάρηκε πάρα πολύ, και φυσικά δέχτηκε. Εξάλλου είχε να τους δει και καιρό. Ενώ λοιπόν η ώρα κύλαγε σαν το νερό και ήμουν ευτυχισμένη που ο Άγγελος δεν είχε εμφανιστεί εδώ και 2 ώρες, ξαφνικά τον βλέπω μπροστά μου. Πφφ...

"Γεια σου Ιωάννα. Ποια είναι η φίλη σου;" ρώτησε με ένα τεράστιο χαμόγελο. Όχι που δεν θα την πρόσεχε.

"Χμ, λοιπόν Άγγελε από 'δω η Ζακλίν, και το αντίστροφο" είπα

"Μμμ Ζακλίν ε; Ωραίο όνομα! Από που είσαι Ζακλίν;"

"Είμαι μισή Γαλλίδα μισή Ελληνίδα" απάντησε με τόνο απαθή. Δεν τον συμπαθεί;

" Alors ma petite francaise, que' ce que tu veux ici?" ρώτησε ο Άγγελος στα γαλλικά. Μα τι λένε, και γιατί φαίνεται θυμωμένος;

"Je suis ici pour elle. Mais tu le sais, non?" ανταπάντησε ειρωνικά η Ζακλίν.

" Laisse lui seule! Il faut venir avec moi! Elle est comme nous!" τηςφώναξε.

" Mais comme nous aussi, n'est ce pas?" Του απάντησε περιφρονιτικά.

Ο Άγγελος φάνηκε να εκνευρίστηκε κι έφυγε έξω προς άγνωση κατεύθηνση. Εγώ γύρισα προς την Ζακλίν.

" Τι έγινε μόλις τώρα;!"

Άγγελος

Γαμώτο, γαμώτο, γαμώτο! Η Ζακλίν! Αν είναι δυνατόν! Ω να πάρει, αυτό μπορεί να φέρει πολλά προβλήματα.

"Πες μου τι θες εδώ! "την ρώτησα, μιλώντας μέσω των σκέψεών μας.

Το γέλιο της αντήχησε στο κεφάλι μου σαν καμπανάκια. "Ξέρεις πολύ καλά τι θέλω Άγγελε! Και ξέρεις ότι θα το πάρω!"

"Α ναι; Πώς; Δε θα μείνει για πάντα στην Λευκάδα, ξέρεις. Και να είσαι σίγουρη, πως θα φροντίσω να χάσεις τα ίχνη της, μια για πάντα!"

Ακόμα ένα ειρωνικό γέλιο. "Μα με θεωρείς τόσο αφελή; Χα ας γελάσω! Αν θες να ξέρεις, για να μην σε κρατάω και σε περιέργεια, έχω φροντίσει να μείνω μόνιμα μαζί της. Οι θνητοί αντικαταστάτες που διαλέξατε είναι τόσο, μα τόσο αφελείς! Καλύτερους δεν βρήκατε;"

Έκλισα τους τοίχους γύρο από το μυαλό μου. Να πάρει! Αυτό δεν θ' αρέσει καθόλου στην Ορόρα. Καθόλου όμως!

Ζακλίν

Χάχα μα έχει τόση πλάκα! Και όλοι είναι τόσο άμυαλοι που τους λυπάμαι. Το σχέδιο πάει όπως ακριβώς το είχαμε πει. Τώρα πρέπει να κερδίσω την εμπιστοσύνη της, όχι ότι δεν την έχω αλλά, πρέπει να την κάνω να έρθει μαζί μου.

Καλώ τον Όρεν στο κινητό.

"Εμπρός;"

"Όλα πάνε βάση σχεδίου" είπα κι ένα αυτάρεσκο χαμόγελο απλώθηκε στο πρόσωπό μου.

Ιωάννα

Μετά τον διάλογό τους στα Γαλλικά, παρόλο που ρώτησα την Ζακλίν, δεν μπήκε στον κόπο να μου απαντήσει, παρά έφυγε, ασχολούμενη με το κινητό της. Έτσι αποφάσισα να βγω λίγο έξω. Το ξενοδοχείο, έχει έναν εξαίσιο κήπο, με λουλούδια σε όλα τα χρώματα.

Καθώς λοιπόν περπατάω σε ένα μονοπάτι από κόκκινα τριαντάφυλλα, ακούω κάτι, ή μάλλον κάποιον να μου απευθύνει τον λόγο.

"Θες να πάμε μία βόλτα;" μου λέει μια απαλή, βελούδινη, οικεία φωνή.

*********************************************
Δίπλα είναι η Joss Stone στον ρόλο της Ζακλιν! :)

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro