ΚΕΦΆΛΑΙΟ 23
Στρατός pov
Ήμουν στην παραλία και ετοιμάζαμε το πάρτι με τον Αλεξ. Σε μια φάση ο Αλεξ έστειλε μήνυμα στην Εύη για να έρθει να βοηθήσει. Τότε εμφανίστηκαν ο Νικ και η Cecil με τα ποτά και τα τρόφιμα.
Αλεξ:Επιτέλους ήρθατε?
Στράτος:Σιγά παιδί μου πώς κάνεις έτσι?Ούτε να παντρεύοσουν δεν θα έκανες έτσι.
Cecil:Τότε θα κάνει χειρότερα και γελάσαμε.
Αλεξ:Καλα, καλά αφήστε τα χαχανιτα και κάνετε λίγο τα φώτα, το τραπέζι, τα ποτά τα φαγητά και τα τριαντάφυλλα. Εγω θα πάω να φέρω την Βιολέτα.
Στράτος:Τι σου είπε η Εύη στο μήνυμα?
Αλεξ:Θα έρθει να βοηθήσει. Της το ζητισα για να παω να φέρω την Βιολέτα.
Στράτος:Οκ πάμε να πάρουμε τα κορίτσια μάς.
Νικ:Μην αργισεις Στράτο για να προλάβουμε.
Στράτος:Οκ.
Στράτος pov
Εγω πηγα στην μηχανή και ο Αλεξ στο αμάξι του. Έφτασα έξω απο το σπίτι τής Εύης και τοτε χτύπησες το κινητό μου. Το έβγαλα απο το μαύρο δερμάτινο μπουφάν και κοίταξα να δω ποιος ειχε στείλει το μήνυμα. Ήταν η Εύη για να την πάρω. Πήγα και χτύπησα την πόρτα.
Εύη pov
Εκεί που περημενα απάντηση του Στράτου χτύπησε το κουδούνι. Όταν άνοιξα είχα μείνει. Ηταν τέλειος, με το μαύρο παντελόνι, το άσπρο πουκάμισο και το δερμάτινο μπουφάν του. Μα καλά πότε πρόλαβες και ήρθες? Και κλείσε το στόμα θα μπει καμία μύγα.
Στράτος: Εε βοηθούσα τον Αλεξ και μου είπε ότι θα ερχόσουν να τον αντικαταστήσεις και ήρθα να σε πάρω όπως κανονίσαμε αλλά ποιο γρήγορα. Και για να κλείσω το στομα μου. Κλειστό μου εσύ με αυτά τα ζουμερά χειλάκια σου.
Ε:Οκ.
Εύη pov Τότε τον πλησίασα και τον φίλησα. Για άλλη μια φορά το φίλη μας ήταν βαθύ και παθιασμένο.
Στράτος :Θα ήθελα να σε κάνω δίκαια μου.
Ε:Πρέπει να παμε να βοηθήσουμε τα παιδιά.
Στράτος:Οκ πάμε τότε πριν το μετανιώσω.
Εύη pov
Έκλεισα και κλειδιά την πόρτα του σπιτιου μου. Ανέβηκα στην μηχανή το Στράτου και φύγαμε. Σε 5 λεπτά ήμασταν στην παραλία. Περπατήσαμε λιγα χιλιόμετρα και φτάσαμε στο μέρος που γινόταν το πάρτι. Τα αγορια είχαν κάνει πολύ καλη δουλειά αν και ο Νικ με την Cecil ακόμα φιαχναν το μέρος. Είχαν στρώσει ενα κόκκινο χαλί και παντού είχε ένα στρογγυλό τραπέζι με ποτήρια, πιάτα, κεριά και λουλούδια. Εε ενα άλλο τραπέζι λίγο ποιο πέρα που ήταν ορθογώνιο είχε τα ποτά και τα τρόφιμα. Είχα μείνε να το κοιτάω.
Στράτος:Κάναμε πολύ καλη δουλειά φέρνετε.
Ε:Ναι πάρα πολύ καλή.
Cecil:Αλλά θέλει και άλλα για να τέλειωσει και να γίνει τέλειο. Για αυτο μην χαζομερατε και ελάτε να βοηθήσετε.Λοιπόν τα αγόρια θα φερουν τις καρέκλες, η Εύη θα κρεμάσει στο δέντρο εκεί τα φωτάκια και εγώ θα κάνω της λεπτομέρειες με τα κεριά και τα ροδοπέταλα.
Ε+Στράτος +Νικ:Οκ
Eric pov
Καθόμασταν στην παραθαλάσσια ταβέρνα μαζί με την γυναίκα μου και ακούγαμε τις φωνές των Νέων που μας είχανε πάρει τα αυτιά λίγο ποιο πέρα στην παραλία.
Βιολέτα pov
Σήμερα τα παιδιά ήταν πολύ περίεργα και από ότι μου είπαν, λέγανε για την κατάστασή της Εύης και εμένα. Μήπως είπε τίποτα ο Αλεξ η Εύη στα παιδιά και τα ξέρουν όλα? Το κεφάλι μου πονούσε από το άγχος και άγνοια. Έκανα ενα μπάνιο χαλαρωτικό γρήγορα και έπεσα να κοιμηθώ. Κλιν κλον... Ποιος να είναι τετοια ώρα. Ανοιξα τα μάτια μου και έπιασα το κινητό. Ναι ποιος είναι? Μίλα γιατί θα σε πάρει και θα σε σηκώσει.
Αλεξ: Εγω είμαι και χτυπάω το κουδούνι της είπα απο εξω απο το σπίτι.
Βιολέτα pov
Βιολέτα δεν πας καλά καθόλου σκεφτικα. Σηκώθηκα και πήγα να ανοίξω. Αφού άνοιξα την πόρτα, είδα τον Αλεξ να στέκεστε μπροστά μου.
Αλεξ:Αγάπη μου σύγνωμη πιυ σε ξυπνισα.
Βιολ:Δεν πειράζει. Τι θέλεις απο δω?
Αλεξ:Δεν μπορώ να δω την κοπέλα μου?
Βιολ:Φυσικά και μπορείς να με δεις βρε χαζούλη και το φίλησα.
Αλεξ:Θα ήθελα τόσο πολύ να μείνουμε έτσι εδώ, αλλά πρέπει να πάμε κάπου.
Βιολ:Που να πάμε τέτοια ώρα?
Αλεξ:Έξω στην θάλασσα. Δεν θες να παμε οι δυο μας?
Βιολ:Και το ρωτάς? Ελα περνά μέσα. Πάω να ετοιμαστώ και έρχομαι.
Βιολέτα pov
Ανέβηκα γρήγορα πάνω στο δωμάτιο μου και άρχισα να ψάχνω τα ρούχα μου. Στο τέλος κατέληξα σε ένα δερμάτινο παντελόνι και μια μπλούζα μαύρο ραντακι. Βαφτικα, έκανα τα μαλλιά μου μπούκλες και έβαλα τις μπότες μου, πήρα τα κλειδιά μου, λεφτα και κινητό και κατέβηκα κάτω. Η μητερα μου είχε έρθει αοο την δουλειά και κουβέντα ζει με τον Αλεξ. Μολις έφτασα στο σαλόνι άκουσα για τα γενέθλια μου.
Evelyn:Αγάπη μου είσαι πολύ όμορφη σήμερα.
Βιολ:Ευχαριστώ μαμά. Αλλά γιατί μηλατε για τα γενέθλια μου?
Αλεξ:Μα είναι σήμερα αγάπη μου.
Evelyn:Αλεξ παιδί μου, είπε αγάπη μου?
Βιολ:Τα φτιάξαμε μαμά. Αλλά το ξέχασα τέλειος ότι έχω σήμερα γενέθλια. Με όλα αυτα που συνέβησαν τελευταία έχασα το μυαλό μου.
Evelyn:Πόσο χαίρομαι παιδιά μου, αν και το ήξερα ότι ήσασταν φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον.
Βιολ:Πάμε Άλεξ?
Αλεξ: Ναι.
Evelyn:Καλα να περάσετε και να διασκεδάσετε.
Βιολέτα pov
Μας έσπρωξε άρον άρον προς την πορτα και μας έβγαλε έξω.
Αλεξ:Πάντα μου άρεσε ή μητερα σου έχει πολύ πλάκα.
Evelyn:Και εμένα μου αρέσεις γαμπρε μου.
Βιολ:Παμε να φύγουμε, γιατί μας ακούνε.
Αλεξ:Πάμε.
Αλεξ pov
Την πήγα προς την θάλασσα. Περπατάμε στην αμμουδιά ώστε να καταλάβει οτι είναι κατα τύχη που θα κανουν έκπληξη τα παιδιά.
Εύη pov
Κρεμάλα τα λαμπάκια στο δέντρο και τα παιδιά πήγενω ερχόντουσαν με γρήγορο βήματα για να προλαβουν. Εκεί που κρεμόταν τα τα φωτάκια δεν μπορουσα να φτάσω ένα κλαδί που ήταν πολύ ψηλά και ένιωσα τοτε δυο δυνατά χέρια να με τυλίγουν πγυρο απο την μέση μου. Γύρισα και είδα τον Στράτο. Με φίλησε στο μπράτσο του χεριού μου και γύρισα για να κρεμάσω τα φώτα. Όταν τελειοσα με κατέβασε και με φίλησε ξανά στα χείλια.
Στράτος:Παιδιά μου έστηλε μήνυμα ο Αλεξ έρχονται.Κλειστε τα φωτα και κρυφτείτε.
Εύη pov
Και αυτο κάνα με, κλείσαμε τα φωτα και κρυφτηκαμε ολοι πίσω απο τα τραπέζια.
Βιολέτα pov
Περπατούσαμε στην αμμουδιά μέχρι που καθησαμε κάτω στην άμμο με τον Αλεξ. Τότε τα πάντα φώτισαν απο πίσω και η σκιες μας αντανακλούσαν στην θάλασσα. Γύρισα το κεφάλι μου και κοίταξα όλα τα παιδιά να καθοντε και να μας κοιτάνε. Έπειτα όλα μαζί ειπανε. ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΆ ΝΑ ΤΑ ΕΚΑΤΟΣΤΉΣΕΙΣ ΒΙΟΛΈΤΑ ΜΑΣ. 💘💘💘
Ελπίζω να μην ειναι βαρετό. Μπορεί να ανεβάσω και άλλο, όμως δεν ειμαι και σίγουρη. Θα τα πούμε στο επομένο φιλάκια πολλά😘💕😍 αγγελάκια μου. Ααα το επόμενο βιβλίο θα ανέβει το πρώτο κεφάλαιο αύριο το μεσιμερη. Ελπίζω να σας αρέσει.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro