ΚΕΦΆΛΑΙΟ 20
Εύη pov
Φτάσαμε στο πάρκινγκ του νοσοκομείου με την μητέρα μου. Μπήκαμε μέσα στο νοσοκομείο και καθησαμε εξω απο το γιατριο του ορθοπεδικου. Περημεναμε την σειρά μου, να μπω μέσα για να με εξέταση.
Μετά απο 30 λεπτα περίπου,η βοηθός του γιατρού φώναξε το όνομα μου.Η μητέρα μου καθησε έξω και εγω μπήκα μέσα.Καλημέρα σας γιατρέ είπα.
Γιατρός:Καλημέρα. Καθησε σε παρακαλώ στο κρεβάτι για να σε εξετάσω.
Ε:Μάλιστα γιατρέ.
Εύη pov
Καθησα στο κρεβάτι. Ο γιατρός ήρθε και καθησε μπροστά μου. Έπιασε το χέρι μου και εξέτασε προσεχτικά το συμειο που μου ειχε βάλει ο γιατρός του σχολείου το γύψο. Μου έβγαλε τον γύψο και μου είπε να κουνήσω το χέρι μου πάνω, κάτω αριστερά και δεξιά. Εγω υπακοσα και έκανα ότι μου είπε.
Γιατρός:Πονάς?
Ε:Όχι γιατρέ.
Γιατρός:Είσαι μια χαρά μπορείς να κάνεις ότι θέλεις.
Ε:Ευχαριστώ πολύ και βγήκα έξω απο το γιατριο.
Εύη pov
Πήγαμε με την μητέρα μου στα κεντρικά πλήρωσε και υπόγραψε. Πήγαμε στο πάρκινγκ, μπήκαμε μέσα στο αμάξι και ξεκινήσαμε για το σχολείο. Όταν φτάσαμε, κατέβηκα απο το αυτόκινητό και την χαιρέτισα. Όταν έφτασα κοντα στην είσοδο του σχολείου, είδα οτι είχα φτάσει στην ώρα τής εξάσκησης για την μορφή μάς. Εκεί ήταν και οι τρεις τάξεις της τρίτης λυκείου και τα ιβρυδια, οι βρικόλακες, αλλά και η τάξη μου.
Βιολέτα pov
Το πρωί, που άνοιξα τα μάτια μου βρισκόμουν στι δωμάτιο μου πλέον. Το κεφάλι μου πονούσε υπερβολικά από το ποτό. Σηκώθηκα και πήγα με αργά βαριεστημένα βήματα στο μπάνιο. Κοίταξα το καθρέφτη και είδα το ειδολο μου να αντανακλατε στο τζάμι. Ήμουν χάλια. Τα μάτια μου μαυρα απο την μασκαρα και το μαύρο μολύβι. Έπλυνα το πρόσωπό μου και έκανα ενα χαλαρωτικό μπάνιο. Βγηκα έξω έβαλα τα εσώρουχα μου και το μόνο που έπρεπε να κάνω, να ντιθω για το σχολείο. Αν και δεν ήθελα να πάω μετά τα χθεσινό βράδυνα. Ήμουν χάλια. Επέλεξα να βάλω ενα τζιν απλό μαύρο και μια μπλούζα με μανίκια και ανοιχτούς τους ώμους και το λεμο.
Πήρα κινητό, κλειδιά, χρήματα και την τσάντα και κατέβηκα κάτω. Είδα την μητέρα μου να καθαρίζει την κουζίνα και να ετοιμάζει το πρωίνο μάς. Άμεσος έτρεξα και την αγκαλιά σας.
Evelyn:Καλημέρα κοριτσάκι μού. Ετοίμασα πρωίνο.Έλα να κάτσουμε να φάμε.
Βιολ:Δεν έχω όρεξη.
Evelyn: Αγάπη μου πρέπει να φας, γιατί θα γίνει πάλι το ίδιο όπως την τελευταία φορά. Αλλά για να μην θες να φας εσύ κάτι έχεις?
Βιολέτα pov
Δεν άντεξα άλλο και δάκρυα έτρεχαν και επέφταν στην μπλούζα της μητέρας μου.
Evelyn:Τι έχεις? Πες μού. Και μην κλαις.
Βιολ:Απλά μου έλειψες τόσο πολύ.
Evelyn:Και εμένα μου έλειψες άγγελε μου. Αλλά δεν είναι αυτό που σε απασχολεί, ετσι?
Βιολ:Αχ μαμά, η ζωή μου είναι ενα χάος.
Βιολέτα pov
Τότε άρχισα να της εξηγώ τι εγηνε με εμένα και τον Αλεξ, αλλά και με τον πατέρα μου, που μου φέρθηκε σαν να είμαι ενα σκουπίδι και όχι το παιδί του.
Evelyn:Άμα τον βρω θα έχετε να μην το είχε κάνει ποτέ αυτό ο παλιαθρωπος που γελάτε πατέρας σου.
Βιολ:Μην κάνεις τίποτα. Δεν θελω να φέρω άλλο σε δισκολη θέση την Εύη. Μπορεί να μην θέλει να το μάθει κανένας.
Evelyn:Καλά ηρέμησε δεν θα κάνω τίποτα. Και να ξέρεις ο Αλεξ για να το κάνει αυτο θα πρέπει να ήταν απελπισμένος απο την αγάπη του για σένα.
Βιολ: Μαμά μην τον δικαιολογείς. Με έκανε ρεζίλι, μπροστά σε όλους και έπαιξε με τα συνεσθηματα μου.
Evelyn:Πρώτον εσύ έγινες ρεζίλι απο μόνη σου και δεύτερον έπρεπε να του είχες πει τι αισθάνεσε πριν πάει με την κοπέλα που μου είπες. Και αφού δεν το έκανες έπρεπε να του δόσεις την ευκερια να σου εξηγήσει.
Βιολ: Δεν ξέρεις πως αισθάνθηκα εκείνη τη στιγμή και πώς εστανομαι ακόμα.
Evelyn: Καλα πυστευω οταν θα ηρεμεισεις θα σκευτης αυτα που σου είπα. Έλα να κάτσουμε να φαμε.
Βιολέτα pov
Κοίταξα το ρολόι της κουζίνας και είχα μόνο 5 λεπτά για να πάω πριν χτιπισει το κουδούνι. Πήρα γρήγορα το μπουκάλι με το αίμα και έτρεξα σαν σφαίρα εξω απο το σπίτι προς το σχολείο.Όταν έφτασα στο σχολείο είδα τον Αλεξ να περημενη στην είσοδο του σχολείο. Άμεσος δεν του εδοσα σημασία και πήγα να τον προσπεράσω. Τότε με βουτιξε απο το χέρι. Άμεσος άρχισα να φωνάζω να με αφίσει, αλλά με κρατούσε και συνεχίζε να με τραβάει. Όταν φτάσαμε λίγα χιλιόμετρα έξω απο το σχολείο με αφισε και γύρισε για να με βλέπει.
Αλεξ:Θέλω να σου εξηγήσω και θα κάτσεις να με ακούσεις.
Βιολ: Δεν μπορείς να με αναγκάσεις.Δεν θέλω να σε ξαναδώ μπροστά μου και ξέρεις πολύ καλά ότι το εννοώ.
Αλεξ:Απλά κάτσε, σε παρακαλώ.
Βιολέτα pov
Τότε που ειπε σε παρακαλώ, επεσε κάτω στα γόνατα και άρχισε να κλαίει. Όταν το έβλεπα να κλαίει μπροστά μου όλα τα συνεσθηματα μου χάθηκα. Ο θυμός, η οργή και η θλίψη,έγιναν λίπη, η αγάπη και ο έρωτας για αυτόν. Η καρδιά μου ραγιζε να τον βλέπει έτσι. Αποφάσισα να κάτσω να τον ακούσω. Ένταξη θα σε ακούσω μην κάνεις έτσι.
Αλεξ pov
Εκεί που την είδα να έρχετε απο το δάσος. Άμεσος χάρηκα που την είδα. Πυστευα ότι θα κλείνονταν πάλι στο δωμάτιο της χορις να βλέπει κανέναν. Όταν όμως με προσπέρασε χορις να με δει. Αμέσως κατάλαβα ότι δεν θα μου ξανά μηλισει για όλοι τής την ζωή. Την ήξερα καλά. Όταν κάποιος τής φέρετε σκάρτα, απλά τον κάνει πέρα, σαν να μην υπάρχει ή τον εκδικητε. Δεν ήθελα να γυνουν έτσι τα πράγματα γιατί θα συνεχίζε ο πόνος μάς. Αποφασησα να προσπαθήσω για τελευταία φορά, να της δόσω να καταλάβεις γιατί τα έκανα ολα αυτά. Την έπιασα απο το χέρι και την τράβηξα έξω απο το σχολείο. Όταν όμως αρνηθείκε και είπε οτι δεν θέλει να με δει μπροστά τής και το εννοεί,άρχισαν να πέφτουν δάκρυα από τα μάτια μου. Γιατί ήξερα ότι το εννοεί. Ύστερα από 1 λεπτό που μου φάνηκε αιώνας, δεχτικε να με ακούσεις. Της εξήγησα οτι ήμουν ερωτευμένος μαζί τής 10 χρόνια τώρα. Επίσης τής είπα ότι η καρδιά μου γηνοταν χίλια κομμάτια οταν την έβλεπα με τον Στράτο και να πληγωνετε εξετιας του. Το έκανα αυτο με την Cecil για να δω αν έχεις συνεστηματα για μένα. Απλά δεν μπορούσα να βρω άλλο τρόπο. Ήθελα να σου πω πως σε αγαπάω και οτι είμαι ερωτευμένος μαζί σου.
Βιολέτα pov
Άκουγα όσα μου έλεγε και μου εξηγούσε. Και κατάλαβα οτι με αγαπάει πραγματικά. Γιατί και εγώ ένιωθα έτσι για τον Στράτο όταν τον έβλεπα με την Εύη. Μέχρι που έκανα τα ποιο απεσεια λάθοι της ζωής μου. Πλήγωσα την αδερφή μου και τον Αλεξ που τόσο αγαπώ και πόθο. Τον έβλεπα γονατισμενο μπροστά μου να μου εξηγεί με θλίψη να αντιπροσοπευουν τα μάτια του. Σε αυτην την εικόνα που έβλεπα δεν αντεξα και έβαλα τα κλάματα. Δεν ντεξα άλλο. Τον αγαπάω τόσο πολύ και δεν θέλω να πληγοτε εξετιας μου. Αρκετά έχει τραβήξει για μένα. Οπότε γονατισα και τον αγκάλιασα.
Αλεξ:Βιολέτα συγνώμη πραγματικά, δεν σκεφτόμουνα καθαρά. Σε πλήγωσα τον μοναδικό άγγελο που αγαπω και θα αγαπώ για πάντα.
Βιολ:Σταμάτα να εξηγείς άλλο και φίλαμε.
Βιολέτα pov
Άμεσος με έπιασε απο τα μάγουλα μου, που ήταν γεμάτο δάκρυα. Σκούπισε τα δάκρυα μου απο τα μάτια μου και ήρθε κοντα μου και ενοσε τα χίλια μας. Το φίλη ήταν γλυκό, γαλινιο γεμάτο αγάπη που έδιωχνε όλοι τα στεναχορα και τα λύπηρα απο τις καρδιές μας συνεσθηματα και αυτά τα μετρετεπε σε παθιασμένη αγάπη.
Αυτό ήταν και για σήμερα ελπίζω να μην είναι βαρετό και να σάς αρέσει. Τα λέμε στο επόμενο φιλάκια πολλά 😘😘💕💕
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro