ΚΕΦΆΛΑΙΟ 13
Evelyn pov
Με απο οτι εγηνε με την κόρη μου την Βιολέτα ημουν στο σπίτι και εκανα δουλεύεις για να σκεφτω τι θα κάνω, πως θα πλησιασω, πως θα με συγχωρεσει και αλλα τόσα ερώτημα.Τοτε χτυπησε το κουδούνι. Μόλις άνοιξα την πόρτα εμεινα στην παρουσία του άνδρα που στέκονταν μπροστά μου. Αποφάσισα να κάνω την αδιάφορη λόγο της κόρης του.
Ναι τι θα θέλετε παρακαλώ ρωτισα.
Eric:Θα ήθελα να μην ξανά πειράξει η κόρη σου την κόρη μου γιατί δεν ξέρω καθ εγώ τι θα κάνω.
Evelyn:Πότε μην ξανά βρεθείς στο σπίτι μου για να απειλήσεις την κόρη μου.
Evelyn pov
Έκλεισα την πόρτα απο τα νευρα μου που πήγα να την σπάσω. Ακούς εκεί να απειλή την ίδια του την κόρη. Καλα πως τον έπιασε να έρθεις να απειλήσει την κόρη του? Τι άνθρωπος είναι αυτός?
Εύη pov
Ενώ ήμασταν στο δρόμο για το γύρισμο εκανα στον πατέρα μου μια και μοναδική ερώτηση. Γιατί έμενες όταν είδες την μητέρα της Βιολέτας?
Eric:Απλά ήταν μια παλιά φίλη μου και δεν περίμενα ότι θα είναι αυτή η μητέρα της Βιολέτας. Θέλω να μην ξανά μιλήσεις σε αυτή την γυναίκα ουτε στην κόρη της.
Ε:Δεν θα της ξανά μιλήσω μετα απο οτι μου έκανε.
Eric:Καλα θα κάνεις.
Εric pov
Δεν μπορούσα να το πιστέψω ότι η Evelyn και η κόρη μου η Βιολέτα θα εμφανιζοντουσαν στο δρόμο μου. Έχω να την δω απο τότε που γεννήθηκε την μικρή μου. Μου λείπη τόσο πολύ. Αλλά δεν θα καταστρέψω την οικογένεια που έχω τωρα. Δεν ξέρω πως να τούς το πω? Αν τους το πω μπορεί να μην της ξανά δω? Και δεν θέλω να χάσω ποτέ την Audrey και την Εύη. Όλα αυτά ερχόντουσαν στον μυαλό μου.
Εύη pov
Όταν φτάσαμε σπίτι ανέβηκα πάνω στο δωμάτιο και έπεσα στο κρεβάτι για να ξεκουραστώ. Αλλα με πήρε γρήγορα ο ύπνος. Από την εξαντλητική μέρα που πέρασα.
Βιολέτα pov
Μόλις έφτασα στο σπίτι του Αλεξ ανέβηκα και μπήκα στο δωμάτιό που μου είχε δώσει προσωρινά ο Αλεξ. Ακόμα δεν μπήκα καλά στο δωματιο,άνοιξε και μπήκε μέσα ο Αλεξ και με αγκαλιάσε.
Αλεξ:Είσαι καλά?
Βιολ:Οχι δεν είμαι καλά.
Αλεξ:Νόμιζα οτι θα έφευγε και απο το σπίτι μου, μετά απο αυτά που εγηναν με την Εύη στο σχολείο.
Βιολ:Πως γηνετε να αφισω το πιο αγαπημένο μου φίλο στην κατάσταση πού βρίσκεται εξετιας μου. Σου ζητώ συγνώμη που εφιγα και σε αφίσα.
Αλεξ:Μην ζητάς συγνώμη και μην λες βλακειες, μια χαρά ειμαι και το ξέρεις.
Βιολέτα pov
Ναι το ήξερα, αλλά βλέποντας τον με αυτά τα χάλια, η καρδιά μου ραγιζε και έσπαγε σε χίλια κομμάτια. Μα γιατί νιώθω έτσι? Απλά ειναι ένας φίλος? Τι έχω πάθει? Διαφορά συνεσθηματα ερχόντουσαν από το πουθενά.
Αλεξ:Θα μου πεις γιατί έλεγες στο ιατρείο? Γιατί δεν έλεγες μόνο για μένα?
Βιολ:Να το ξέρεις εσυ και η Εύη αξίζετε τα κλάματα της καρδιάς μου.
Αλεξ:Ναι αλλά για πιο λόγο κλαις? Δεν θα μου πεις?
Αλεξ pov
Μόλις άκουσα αυτο πού είπε ήθελα να της πω πώς νιώθω για αυτήν. Να την φιλήσω στα υπέροχα χείλη τής, να την κάνω δίκια μου, αλλά ξέρω οτι όλα αυτα θα τα έκανα μάταια γιατί αγαπάει καποιον άλλον και όχι εμένα. Πότε δεν θα γίνει δική μου. Βιολέτα θα μου πεις γιατί κλαις?
Βιολέτα pov
Καθησα και του είπα όλα για εμένα και την Εύη. Οτι είμαστε αδερφές απο τον ίδιο πατέρα και οτι και αν παθενε εκείνη πονούσα και εγώ. Είχε μείνει να με κοιτάει. Εγω στο άκουσμα των λέξεων μου θημηθεικα τι έκανα στη Εύη και άρχισε να πονάει η καρδιά μου. Προσπάθησα να μην κλάψω, αλλά τα δάκρυα ξεπροβάλανε απο τα μάτια μου. Ο Αλεξ τοτε με έπιασε με τα χέρια του στα μάγουλα μου και μου σκούπισε τα μάτια μου και τότε με φίλησε. Ναι με φίλησε. Το φίλη ηταν τόσο παθιασμένο, γλυκό και γεμάτο αγάπη ταυτόχρονα. Ενεδωσα σε αυτα τα συνεσθηματα και πέρασα τα χέρια μου γύρο απο το κεφάλι του. Ο Αλεξ τοτε έσπασε το φίλη μας, μου είπε συγνώμη και εφιγε απο το δωμάτιο.
Αλεξ pov
Πήγα στο δωμάτιο μου και ξάπλωσα στο κρεβάτι. Μα τι ηλιθειος που είμαι, ενεδωσα σε κάποια συνεστηματα που είναι μάταια για εμένα. Γιατί η καρδια τής είναι του μπάσταρδου του Στρατού και όχι δικιά μου. Δεν έπρεπε να το κανω αυτό, όχι δεν έπρεπε. Στο μυαλό μου ειχα την εικόνα του φίλου. Εκείνη την ώρα σκέφτηκα οτι ε εδοσε και αυτή στο φίλη. Λες να είναι ερωτευμένη μαζί μου? Μπα οχι αποκλείεται? Θα μπερδεύτηκε λογο τον διαφόρων συνεστηματων της? Αχ δεν ξέρω, ειναι τοσο μπέρδεμα. Ετριψα το ποσό μερος του κεφαλιού μου με το χέρι και συκοθηκα έβαλα την φόρμα του ύπνου και έπεσα στο κρεβάτι για ύπνο.
Βιολέτα pov
Όταν εφιγε ο Αλεξ ύστερα απο το φίλι μας, αφησε πισω του τόσα ερωτήματα. Δεν ξέρω πως νιώθω, είμαι μπερδεμένη. Γιατί ενεδωσα στο φίλι του? Μου άρεσε το φίλη του? Παντός για 1 λεπτό, με έκανε να τα ξεχάσω όλα. Όμως γιατί το έκανε αυτό? Αφού ειναι ερωτευμένος με την Cecil? Δεν ξέρω τι να πρώτο να σκευτω. Εγηναν τόσα πολλά σήμερα. Αποφασησα να βαλω τις πυτζαμες μου, ενα σορτσάκι κοντό και μια μπλούζα φουτερ που στο κάτω μέρος της καλυβε το σορτσάκι μου και έπεσα για ύπνο.
Εύη pov
Το πρωί ξυπνισα απο το χτυπώ του ξυπνιτιριου του κινητού μου. Καθησα για πολύ ώρα στο κρεβάτι και σκέφτομουνα γιατί πονάω στα ξαφνικά χωρίς να χτυπάω ή να κάνω κάτι. Αποφάσισα να το αναφέρω τους γονείς μου, για να δω τι στα κομμάτια έχω πάθει.
Audrey:Εύη έλα κάτω για πρωινό, επιδει είναι Σάββατο δεν πάει να πει οτι θα σε περημενουμε για να φάμε.
Ε:Τώρα κατεβενω μαμά.
Εύη pov
Βγήκα απο το ζεστό στρομα μου και άρχισα να ντινομε. Αφού φορεσα μια μάκρημανικη μπλούζα και ενα κολάν, κατέβηκα κάτω. Ο πατέρας μου και η μητέρα μου περημεναν να φάμε. Καλημέρα ειπα και εδοσα ενα φιλακι στους δύο και καθησα να φάω. Εκεί που ετρωγα τα τοστακια απο κοτόπουλο και κρέας,αποφάσισα να τους μηλισω για αυτούς τους περιεργους πόνους. Λοιπον μαμά και μπαμπά θέλω να σας μιλήσω για ένα σοβαρό θέμα που με απασχολεί απο την αρχή της σχολικής χρόνιας.
Audrey:Μην με τρομάζεις κόρη μου, τι έγινε?
Eric:Κάτσε να μας πει και μετά τρομάζεις.
Ε: Χαχαχα λοιπόν συνεχίζω. Εκεί που κάθομαι στα ξαφνικά πονάω σε διάφορα σημεία του σώματος μου και έχω παρατηρήσει οτι αυτό γίνετε απι τότε που ξεκίνησα την νέα χρονιά.
Eric:Μην λες άδειες πρωί πρωί. Αυτο δεν γηνετε που λες.
Audrey:Αυτό γηνετε μόνο όταν...
Eric:Audrey σταματά τώρα μην πεις τίποτα άλλο και εσύ μικρή στο δωμάτιό σου τώρα. Τελειοσε η συζητιση.
Ε:Μα θελω απαντισεις.
Eric:Δεν θα τις βρεις εδώ.
Ε:Μα δεν....
Eric:ΣΤΟ ΔΩΜΆΤΙΟ ΣΟΥ ΕΊΠΑ.
Εύη pov
Εγω ανέβηκα πανω στο δωμάτιό μου. Δεν ξερω τι τον εποιασε τον πατέρα μου, αλλά ένα ξέρω μόνο, κάτι μου κρύβει και εμανα και στην μητέρα μου.
Αυτα για σήμερα επλιζω να σας αρέσει και αυτο το κεφάλαιο φιλάκια πολλά. 😘❤️❤️
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro