Μια νέα αρχή και ένα οριστικό τέλος
Φτάσαμε στην Αγγλία και μας περίμενε ένα μεγάλο αυτοκίνητο που μας πήγε στο σπίτι του Άγγελου που τώρα ήταν και δικό μου. Θα έπρεπε η αδερφή μου να ζει εδώ αλλά όχι. Της έκλεψα τον άντρα που μόλις σήμερα παντρεύτηκε, της έκλεψα το χαμόγελο από τα χείλη, την ευτυχία που άξιζε να έχει αυτή όχι εγώ. Μισούσα τον εαυτό μου και ένιωθα τύψεις. Ακολούθησα την καρδιά μου και πρόδωσα όσους αγαπούσα αλλά τώρα δεν υπήρχε επιστροφή. Έπρεπε να ακολουθήσω το δρόμο που είχα διαλέξει, να κοιμηθώ όπως είχα στρώσει.
-"Αγάπη μου φτάσαμε" Μου είπε ο Άγγελος και με ξύπνησε από τις σκέψεις μου
Μου έδειξε το σπίτι το οποίο ήταν τεράστιο με έναν υπέροχο κήπο.
Ήταν ακριβώς το σπίτι που πάντα θα ήθελα να έχω. Θα έπρεπε να ήμουν ευτυχισμένη. Κι όμως, παρ'όλο που ήμουν με τον έρωτα της ζωής μου ένιωθα να μου λείπει κάτι και αυτό ήταν μια καθαρή συνείδηση.
Μπήκαμε μες στο σπίτι το οποίο είχε όλες τις ανέσεις. Είπα στον Άγγελο ότι θα έκανα ένα ντουζ όσο αυτός τακτοποιούσε τα πράγματα. Επέμενε να το κάνει μόνος του, δεν με άφηνε να κάνω το οτιδήποτε επειδή ήμουν έγκυος και "προφανώς" σύμφωνα με αυτόν δεν επιτρεπόταν να σηκώσω ούτε πούπουλο για να μην πάθει τίποτα το παιδί "μας",όπως το αποκαλούσε. Στην αρχή είχε φρικάρει λίγο με το παιδί που δεν ήταν δικό του αλλά μετά νομίζω του άρεσε πολύ η ιδέα να μεγαλώνουμε μαζί ένα παιδί, έστω κι αν δεν ήταν δικό του. Εγώ είχα πάρει την απόφαση από την αρχή να μην πω ποτέ ψέμματα στο παιδί μου για το ποιος ήταν ο πατέρας του. Θα έκρυβα βέβαια το λόγο που χώρισα με το πατέρα του γιατί δεν ήθελα να δημιουργηθεί στο παιδί άσχημη εντύπωση για τον μπαμπά του. Το γεγονός ότι δεν ήταν καλός σύζυγος δεν σημαίνει πως δεν μπορεί να είναι και καλός πατέρας. Έτερον εκάτερον. Θα έλεγα λοιπόν στο παιδί μου ποιος ήταν ο γονιός του, ότι χωρίσαμε πριν γεννηθεί και ότι βρήκα τον έρωτα στον Άγγελο. Βέβαια έπρεπε να το πω και στον Σπύρο. Το είχα ξεχάσει τελείως. Τα είχα σχεδιάσει όλα και δεν είχα πει τίποτα στο πατέρα του παιδιού. Λεπτομέρειες θα μου πείτε τώρα.
Το καυτό νερό έπεφτε πάνω μου και ήλπιζα καθώς κυλούσε στη μπανιέρα και εξαφανιζόταν από τα μάτια μου να έπαιρνε μαζί του και τις τύψεις, τη στεναχώρια και το μισός που ένιωθα για μένα. Είμαι τόσο σκύλα, άκαρδη και αναίσθητη. Πλήγωσα την αδερφή μου, τους γονείς μου, τους γονείς του Άγγελου και θα αναγκάσω τον Άγγελο να μεγαλώσει ένα παιδί που δεν είναι δικό του. Και ούτε καν το συζήτησα με τον Σπύρο, είχε και αυτός δικαίωμα γνώμης πάνω σε αυτό. Αλλά όχι. Η Αγάπη κοιτάει μόνο τον εαυτό της. Δάκρυα άρχισαν να κυλούν στα μάγουλα μου. Γονάτισα στη μπανιέρα και έπιασα το πρόσωπό μου με τα χέρια μου. Μια τρελή ιδέα μου πέρασε από το μυαλό εκείνη τη στιγμή. Αν αυτοκτονούσα όλα θα τελείωναν. Μα τι λέω; Είναι δυνατόν; Είμαι με τον άντρα της ζωής μου και θα αυτοκτονήσω; Κι έτσι θα σκοτώσω και ένα υπέροχο πλάσμα πριν καν γεννηθεί!
-"Μωράκι μου τελείωσα με τα πράγματα να έρθω..."
"Αγάπη; Τι έγινε;" Μόλις με είδε ο Άγγελος να κλαίω φάνηκε από την φωνή του ότι ανησύχησε. Ήρθε κοντά μου και έκατσε στη μπανιέρα. Έβγαλε τα μαλλιά μου από το πρόσωπό μου και τοποθέτησε μαλακά το κεφάλι μου στα πόδια του. Με χάιδευε τρυφερά στο μάγουλο.
-"Γλυκιά μου ξέρω ότι είναι δύσκολο αλλά θα το ξεπεράσουμε. Το υπόσχομαι. Θα το ξεπεράσουμε μαζί. Πήραμε μαζί μια πολύ σημαντική απόφαση, κρίσιμη για το υπόλοιπο της ζωής μας και τώρα πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες. Κι εγώ νιώθω άσχημα. Απαρνηθήκαμε τις οικογένειές μας και μείναμε μόνοι μας. Αλλά θα τα καταφέρουμε. Θα κάνω τα πάντα για να ζήσουμε καλά και οι τρεις μας" Είπε και χάιδεψε την κοιλιά μου. Σήκωσα το πρόσωπό μου και βυθίστηκα στην αγκαλιά του. Άρχισα να κλαίω ακόμη περισσότερο. Εκείνος χάιδευε την πλάτη μου και φιλούσε απαλά τα μαλλιά και το πρόσωπό μου.
Μετά από λίγη ώρα, αφού τα δάκρυά μου είχαν στεγνώσει με σήκωσε στην αγκαλιά του, με έβαλε να κάτσω στη λεκάνη, με σκούπισε και άρχισε να χτενίζει τα μαλλιά μου. Ήταν τόσο γλυκός και τρυφερός που έκανε τα δάκρυα να ξεφεύγουν και πάλι από τα μάτια μου. Αφού τελείωσε μου φίλησε το μάγουλο.
-"Σταμάτα να κλαις ψυχή μου σε παρακαλώ." Μου ψιθύρισε. Γύρισα και να τον φίλησα απαλά. Με ξαναπήρε αγκαλιά για να με πάει στο δωμάτιο μας. "Πάει" σκέφτηκα "Σε λίγο ούτε να περπατάω δεν θα με αφήνει, τέλεια, μέχρι να γεννήσω θα είμαι σαν ανάπηρη."
Με άφησε στο κρεβάτι και μου έβαλε τη νυχτικιά μου. Ξαπλώσαμε αγκαλιά και όλο το βράδυ μου ψιθύριζε όμορφα και γλυκά λόγια ώσπου με πήρε ένας γαλήνιος ύπνος. Ονειρεύτηκα το παιδάκι μου. Ένα κοριτσάκι πανέμορφο. Με μάτια μεγάλα και καταπράσινα σαν τα δικά μου. Οι μπουκλίτσες της χάιδευαν τη μέση της και είχαν το σοκολατί χρώμα των μαλλιών του Σπύρου. Ήταν τόσο γλυκιά και όμορφη.
Μια ηλιαχτίδα φωτός έπεσε στα μάτια μου και με ανάγκασε να ξυπνήσω. Άνοιξα τα μάτια μου και είδα τον Άγγελο να έρχεται από την κουζίνα με μια ποδιά μαύρη με άσπρες ρίγες και ένα τεράστιο δίσκο γεμάτο με φαγητά.
-"Καλημέρα ομορφιά μου". Μου είπε χαμογελαστός. Άφησε τον δίσκο στο κρεβάτι και με φίλησε στο μέτωπο. Μου χάιδεψε το πρόσωπο με ένα κατακόκκινο τριαντάφυλλο όπως αυτά που υπήρχαν στον κήπο.
-"Καλημέρα αγάπη μου, ευχαριστώ πολύ για όλα." Του είπα νιώθοντας πολύ τυχερή που τον είχα.
Μου έφερε το δίσκο στα πόδια μου και ο αχνιστός καφές που είχε φτιάξει γέμιζε το δωμάτιο με μια γλυκιά μυρωδιά καραμέλας που σε ταξίδευε. Εκτός από καφέ μου είχε φτιάξει φυσικό χυμό πορτοκάλι, κρουασάν σοκολάτα και βουτύρου, τοστ, φρυγανιές ,κάποιες με μαρμελάδα φράουλα και άλλες με μέλι και αυγά μάτια. Φυσικά ο δίσκος είχε και ζεστό φρέσκο κέικ ανάμεικτο βανίλια- σοκολάτα. Αυτός το είχε φτιάξει. Πότε πρόλαβε να τα φτιάξει όλα αυτά ένας Θεός ξέρει.
-"Μα καλά τι ώρα ξύπνησες και τα έφτιαξες όλα αυτά;"
-"Εγώ στις 9 ξύπνησα εσύ..." Κοίταξα το ρολόι. 13:30 . Ο Χριστός και η Παναγία.
-"Μα καλά τι ώρα κοιμήθηκα;"
-"Όχι μετά τις 10."
Πω πω. Κοιμήθηκα τόσες ώρες σαν βόιδι και τώρα πρέπει να φάω πάλι σαν βόιδι. Πόσο καιρό θα με άντεχε; 2 μέρες; 5; όχι παραπάνω αποκλείεται.
-"Είσαι πολύ γλυκιά όταν κοιμάσαι" Μου είπε με ένα χαμόγελο 5 χρονου που του έδωσαν σοκολάτα.Το γλυκιά δεν ξέρω πού το βρήκε, εγώ όταν ξύπνησα ήμουν μπρούμιτα, με χέρια πόδια σε όλη την έκταση του κρεβατιού και τα μαξιλάρια,με άγνωστο τρόπο είχαν βρεθεί στην άλλη άκρη του δωματίου. Τι σου κάνει το jetlack!
Αφού έφαγα όσο περισσότερο μπορούσα, τόσο που νόμιζα ότι δεν θα μπορέσω να ξαναφάω ποτέ ξανά κατέβηκα κάτω και τον βρήκα στο γραφείο του.
-"Τί κάνεις γλυκέ μου;" του είπα γλυκά.
-"Ετοιμάζω το διαζύγιο" Σκοτείνιασε το βλέμμα μου στη θύμηση της αδερφής μου.
"Αγάπη μην νιώθεις άσχημα. Είπαμε θα κάνουμε μια νέα αρχή αλλά αυτό για να γίνει πρέπει πρώτα να βάλουμε ένα οριστικό τέλος σε κάποια πράγματα..."
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro