Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

59. Επισκέψεις!

- Και δηλαδή τώρα που θα έρθει ο κολλητός σου θα με έχεις στο φτύσιμο; με ρωτάει ο Άλεξ που βρίσκεται κάτω από μια μπάρα με βάρη, στο γυμναστήριο της ομάδας.

-Όχι βρε μωρό μου! Χαζή είμαι να σε αφήσω τώρα που σε βρήκα; του λέω ενώ σε λίγα λεπτά συμπληρώνουμε τρεις ώρες ατομικής προπόνησης.

-Ναι καλά.. παραπονιέται ο γλυκός μου.

-Μην είσαι βλάκας παιδί μου! Μόλις τελειώσουμε θα πάω να τον πάρω και θα πάμε για ένα καφέ. Το βράδυ θα βγούμε κανονικά, όπως κανονίσαμε με τα παιδιά! Εκτός αν η μάνα μου επιμένει στην τιμωρία.. Αλλά πιστεύω λόγω Άρη να υποχωρήσει.

-Και θα μας φέρεις και τον Άρη;

-Άλεξ! Ο Άρης είναι κολλητός μου και επειδή έχουμε τρεις ώρες εδώ μέσα και τα νεύρα μου δεν είναι καθόλου καλά, μαζέψου για να μην πλακωθούμε!

-Καλά, καλά.. Τουλάχιστον θα σε δω το βράδυ! Αν δεν ερχόταν η μάνα σου δεν θα σε άφηνε να βγεις! Οπότε ας δω τη θετική πλευρά.

-Αλεξάκο ζηλεύεις;

-Όχι βέβαια!

-Ζηλεύεις, ζηλεύεις! φωνάζω θριαμβευτικά.

-Δεν ζηλεύω!

-Τότε γιατί έχεις πρόβλημα που θα έρθει ο Άρης;

-Γιατί... γιατί...

-Γιατί;

-Γιατί... ζηλεύω γαμώτο ναι!

-Χα! Ζηλεύεις!

-Ναι ρε γαμώτο! Ξέρω πόσο δεμένοι είστε και δεν μπορώ να σκέφτομαι ότι θα σε αγκαλιάζει και θα είστε όλη τη μέρα μαζί και..

-Μωρό μου εσύ! του λέω και του τσιμπάω το μάγουλο.

-Έλα μην με κοροϊδεύεις!

-Είσαι πολύ γλυκός όταν ζηλεύεις!

-Υποσχέσου μου ότι δεν θα σε αγγίξει! Και δεν θα κοιμηθείτε μαζί! Και μην γελάς.. Δεν είναι αστείο.

-Εντάξει μωρό μου! Ό,τι πεις.. Αλλά θα είσαι κύριος μαζί του.

-Θα προσπαθήσω.

-Σε λατρεύω! του λέω αυθόρμητα και του δίνω ένα φιλί.

Τελειώνουμε τις ασκήσεις και βγαίνουμε από το γυμναστήριο και για να βρούμε την υπόλοιπη ομάδα που προπονείται στο γήπεδο. Ναι, είναι η τελευταία μέρα της καταραμένης τιμωρίας! Μία εβδομάδα τώρα δεν έχουμε ακουμπήσει μπάλα και εγώ κοντεύω να τρελαθώ. Δεν γίνεται οι άλλοι να παίζουν κι εμείς να τρέχουμε και να ξεσκιζόμαστε σε ασκήσεις δύναμης. Την Τρίτη είχα θολώσει εντελώς, για αυτό πήρα μια μπάλα, τηλεφώνησα στον Άλεξ και πήγαμε στο πέντε επί πέντε της γειτονιάς. Καθίσαμε δύο ώρες και πραγματικά μετά ήμουν άλλος άνθρωπος! Το επαναλάβαμε και τις επόμενες μέρες, παρά την κούραση που ήδη είχαμε από τις εξαντλητικές προπονήσεις.

-Τέλος για σήμερα! Τα λέμε τη Δευτέρα. Ελεύθεροι όλοι, εκτός από Άλεξ και Άρια.

-Ωχ! λέω ψιθυριστά στον Άλεξ, όμως μου χαρίζει ένα βλέμμα γεμάτο συμπαράσταση και πλησιάζουμε τον Χρήστο.

-Λοιπόν, η εβδομάδα της τιμωρίας τελειώνει σήμερα. Τη Δευτέρα ελάτε μισή ώρα νωρίτερα από τους άλλους για να μιλήσουμε. Σκεφτείτε τι πρέπει να υποσχεθείτε για να μείνετε και θα έχω καταλήξει κι εγώ σε μια απόφαση. Ξεκουραστείτε αύριο Κυριακή και τα λέμε. Ελεύθεροι!

-Ευχαριστούμε! λέω και φεύγουμε όπως όπως.

Όλη την εβδομάδα δεν έχω κοιτάξει μια φορά τον Χρήστο στα μάτια άνετα! Ίσως είναι και ο τρόπος του τις μέρες αυτές που μας κρατούν σε απόσταση. Ελπίζω μόνο η απόφαση που θα πάρει να είναι λογική. Δεν θέλω καν να σκέφτομαι τι μπορεί να γίνει αν μας διώξει.. Δεν μπορώ να το σκέφτομαι, αν είναι θα πεθάνω μια και καλή τότε. Ας μην χάνω από τώρα χρόνο από τη ζωή μου.

Χαιρετάω τον Άλεξ, αφού του λέω για τριακοσιαστή φορά ότι δεν θα με αγγίζει ο Άρης, και πηγαίνω σπίτι. Κάνω στα γρήγορα ένα μπάνιο, στεγνώνω τα μαλλιά μου και ετοιμάζομαι. Έρχεται και η μάνα μου και φεύγουμε για τα ΚΤΕΛ, για να πάρουμε τον Άρη. Είμαι σίγουρη ότι συμφώνησε μόνο και μόνο για έναν λόγο! Ξέροντας ότι δεν πρόκειται να σταματήσω με τον Άλεξ, δέχτηκε να έρθει ο Άρης ενώ είμαι σε τιμωρία για να τον ελέγξει! Αν ο Άρης έδινε το οκέυ η μάνα μου θα ηρεμούσε κάπως, για λίγο καιρό, μέχρι να βρει κάτι άλλο για να μου πρήζει το κεφάλι όλη την ημέρα.

-Άρη!!! Φωνάζω μέσα στον κόσμο και κουνάω σαν υστερική το χέρι μου για να με δει ο Άρης.

-Επιτέλους!! Ένας μήνας ήταν αυτός, δεν έχω ιδέα πώς πέρασε! λέει όταν πέφτω στην αγκαλιά του.

-Μου έχεις λείψει άπειρα! Θα περάσουμε τέλεια αυτές τις δύο μέρες. Είμαι ευτυχισμένη που ήρθες! ουρλιάζω σχεδόν και τον αγκαλιάζω ξανά.

«Ήταν που υποσχέθηκες στον Άλεξ ότι δεν θα σε αγγίζει!» Βρε καλώς τα παιδιά τα δικά μας! Λοιπόν, θα σου το πω ευγενικά: Σκάσε! Εντάξει;

Αφού τον γεμίσει με σάλια η μάνα μου φεύγουμε για το κέντρο. Κατεβαίνουμε κοντά στο Λευκό Πύργο, παίρνουμε καφέ στο χέρι και περπατάμε κατά μήκος της παραλιακής.

-Πες μου όλα τα νέα σου! του λέω όταν καθόμαστε για να μιλήσουμε.

-Χα! Προηγείσαι μικρή! Έχουν αλλάξει τόσα πράγματα στη ζωή σου αυτόν τον ένα μήνα που έχουμε να βρεθούμε.

-Από πού να αρχίσω;

-Άρια, μου τα έχεις πει όλα. Απλά θέλω να διαπιστώσω «ιδίοις όμασι» αν είσαι ευτυχισμένη! Πες μου για αυτόν, πώς είναι, πώς σου φέρεται;

-Άρη, ο Άλεξ.. Είναι απλά υπέροχος..

-Δείγμα πρώτου τεστ θετικο!

-Τι;

-Το χαμόγελο σου μόλις ανέφερες το όνομά του έφτασε μέχρι τα αυτιά σου! Συνεχίζουμε..

-Είσαι βλάκας! λέω χαζογελώντας.

-Μην ξεφεύγουμε από το θέμα. Πού είχαμε μείνει; Στο ότι «ο Άλεξ είναι απλά υπέροχος»!

-Ναι.. Άρη,δεν μπορώ να σου το περιγράψω! Είναι..

-Άσε, κατάλαβα!

-Τι κατάλαβες ψυχολόγε μου;

-Ότι είσαι πολύ ερωτευμένη! Δυσυτυχώς ή ευτυχώς..

-Αυτό το ξέρω Άρη! Κάτι καινούριο έχεις να μου πεις;

-Μην βιάζεσαι ερωτευμένη, χαζή, φίλη μου!

-Λίγα τα κοσμητικά και θα αρχίσω να ανησυχώ..

-Συνεχίζω. Το πόρισμα είναι ότι είσαι απίστευτα εξαρτημένη. Μένει να διαπιστώσω αν νιώθει το ίδιο. Αλλιώς να ξέρεις ότι θα σε πάρω μαζί μου στα Γιάννενα, για να αποφύγουμε τα χειρότερα.

-Θα το δεις Άρη! Είναι κι αυτός ερωτευμένος μαζί μου!

-Ή είσαι τυφλωμένη από έρωτα και τρως τα παραμύθια που σου πουλάει!

-Ρε Άρη γαμώτο! Γιατί το κάνεις αυτό; Γιατί με γειώνεις;

-Πλάκα σου κάνω βρε χαζό μου.. Εμπιστεύομαι το ένστικτό σου, απλά θέλω να τσεκάρω την κατάσταση!

-Για έλεγχο ήρθες Άρη; Συννενοημένος με τη μάνα μου είσαι για να μου σπάσετε τα νεύρα;

-Αριάκι, χαλάρωσε λίγο! Απλά θέλω να είμαι σίγουρος ότι είσαι σε καλά χέρια.

-Εντάξει, συγγνώμη! Απλά η μάνα μου μου έχει σπάσει τα νεύρα!

-Μην ανησυχείς, θα την κανονίσω εγώ την κυρά-Βάσω.

-Αυτός είσαι ρε κολλητέ!

-Το ξέρω.. Λοιπόν, εγώ λέω να πάμε σπίτι γιατί πεινάω σαν λύκος! Και η μάνα σου είπε ότι θα φτιάξει παστίτσιο.

-Φύγαμε! Στο δρόμο θα μου πεις τα δικά σου.

-Ναι, θα το περάσω κι αυτό.

-Άλλο που δεν θέλεις.. Είσαι λίγο κουτσομπόλα κατά βάθος!

-Εγώ φταίω ρε που ενδιαφέρομαι για τον κολλητό μου!

-Πω.. γκρίνια! Ούτε ένα αστείο δεν σηκώνεις εσύ; Τι έγινε, έχασες το χιούμορ σου εδώ; Σε κάνανε σαν τα μούτρα σου οι Θεσσαλονικείς;

-Το ενδεχόμενο ότι το έχασες εσύ;

-Ποτέ!

-Λοιπόν, λέγε! Τι κάνει η Ιωάννα;

-Καλά! Σκοτώνεται βέβαια στο διάβασμα και μπορεί να υπάρχουν μέρες που δεν συναντιόμαστε καθόλου, εκτός από το σχολείο. Αλλά είμαστε καλά, αλήθεια!

-Χαίρομαι! Δεν το πιστεύω ότι έχεις τόσους μήνες σχέση ρε..

-Σε τρεις εβδομάδες κλείνουμε χρόνο!!

-Ουάου! Τι θα οργανώσεις κολλητέ; Έχεις γίνει πολύ ρομαντικός πλέον, δεν νομίζω να το αφήσεις έτσι..

-Πας καλά; Θα το κάψουμε! Οι δυο μας φυσικά.

-Τι έχεις σκεφτεί;

-Ακόμα το επεξεργάζομαι.. Εννοείται θα χρειαστώ και τη βοήθειά σου!

-Αλίμονο..

Φτάσαμε στο σπίτι, φάγαμε και ο Άρης κανόνισε με τη μάνα μου για το βράδυ. Φυσικά με έδιωξαν, ήθελαν να μιλήσουν ιδιαιτέρως! Βάζω το χέρι μου στη φωτιά ότι η μάνα μου του είπε ένα σωρό υπερβολές για τον Άλεξ και τον έβαλε να επιβλέψει την κατάσταση! Ας έχει.. τουλάχιστον θα δω τον Άλεξ!

Είχαμε ραντεβού στις εννιά, οπότε κατά τις εφτάμισι άρχισα να ετοιμάζομαι. Ναι, σαν υστερική γκόμενα.. Τι να κάνουμε; Ερωτεύτηκα κι εγώ! Τώρα θα υποστώ τις συνέπειες.. Που λέει ο λόγος δηλαδή!

Συναντήσαμε τον Άλεξ στο πάρκο. Όταν φτάσαμε, ήταν ήδη εκεί και μας περίμενε. Θα ζήσουμε μεγάλες στιγμές!

-Μωρό μου, ήρθαμε!

-Γεια! λέει, ενώ κυριαρχεί μια αμηχανία στην ατμόσφαιρα.

-Γεια σου Άλεξ, λέει ο Άρης κάνοντας το πρώτο βήμα.

-Λοιπόν πάμε, να μην μας περιμένουν οι άλλοι!

Ο Άλεξ με αγκάλιασε από τη μέση και ξεκινήσαμε να βρούμε ταξί. Με βάλανε και ανάμεσα και κάναμε μια ωραία βόλτα σιωπηλοί. Τα νεύρα μου άρχισαν να τσιτώνονται. Δεν θα με τρελάνουν αυτοί με τα πείσματά τους και τις ζήλειες τους. Ώρα για δράση, τώρα που φτάσαμε. Κατεβαίνουμε, πριν βρούμε τους άλλους αποφασίζω να τους πω δυο λογάκια.

-Λοιπόν, περιμένετε! Πριν βρούμε τους άλλους, πρέπει να μιλήσουμε.. Έτσι θα τη βγάλουμε; Στη μούγκα εντελώς; Το ξέρω ότι δεν έχετε και το καλύτερο παρελθόν, αλλά προσπαθήστε λίγο για χάρη μου! Μην με βάζετε στη μέση γαμώτο!

-Έχεις δίκιο! κάνει την αρχή ο Άλεξ μου. Νερό κι αλάτι για ό,τι έγινε, ας τα βρούμε για χάρη της Άριας.

-Εφόσον είσαι το αγόρι της Άριας, δεν μπορώ να μην σε αποδεχτώ! Αρκεί να δω ότι πραγατικά ενδιαφέρεσαι για την Άρια!

-Θα το πω και σε εσένα. Την Άρια την βλέπω σοβαρά! Δεν έχω σκοπό να παίξω μαζί της και πρέπει να με πιστέψεις!

-Η αλήθεια είναι ότι δεν είσαι ο τύπος που μπορεί να με πείσει εύκολα, αλλά εμπιστεύομαι την Άρια!

-Άρη, είμαι κι εγώ μπροστά, αν σου λέει κάτι..

-Άρια, αυτά είναι μεταξύ μας, μην ανακατεύεσαι! συνεχίζει ο Άρης, ο οποίος την είδε ξαφνικά σωματοφύλακάς μου. Δεν θα έχω κανένα θέμα μαζί σου, αλλά αν πληγώσεις την Άρια θα έχεις να κάνεις μαζί μου!

-Άρη! τον μαλώνω.

-Μην ανησυχείς φίλε, την προσέχω και θα την προσέχω σαν τα μάτια μου!

-Τότε θα τα πάμε πολύ καλά εμείς οι δύο! λέει ο Άρης και δίνουν τα χέρια.

Ναι! Υπάρχει Θεός! Έτσι που ξεκίνησε η συζήτηση νόμιζα ότι θα πλακωθούν. Αλλά τα βρήκανε μωρέ τα γλυκούλια μου. Αν και ο Άρης πήρε πολύ σοβαρά το ρόλο της νταντάς και μου ήρθε να τον βαρέσω κάποια στιγμή! Αλλά τέλος καλό, όλα καλά! Πάμε να βρούμε τα παιδιά και να μπούμε στο μαγαζί για φαγητό. Εγώ, ο Άλεξ, ο Άρης, ο Πάνος, η Έλενα και η Ολίβια. Μια ευχάριστη παρέα, μέχρι που έσκασε μια τύπισσα η οποία μόλις μας είδε, μας έβγαλε κανονική ακτινογραφία! Όχι όλους βέβαια, εμένα μόνο! Και τον Άλεξ, που εκείνη την ώρα ήταν απασχολημένος με το να μου πειράζει τα μαλλιά. Και όταν την είδε πάγωσε και αυτός! Και να αναρωτιέμαι! Ποια στο διάολο είναι αυτή; Που είναι και ωραία ανάθεμά την! Ψηλή, ξανθιά, με πράσινα μάτια και γενικά μια πολύ ωραία κοπέλα! Κάτι αρχίζω να υποψιάζομαι.. Θα έχουμε δράματα..!!




Είναι Πέμπτη!!! Το ξέρετε κι εσείς έτσι; Είναι Πέμπτη! Η μόνη μέρα πλέον που έχω κενή! Και επειδή δεν το έψηνα πολύ να διαβάσω Λατινικά, να ΄μαι!! Με καινούριο κεφάλαιο! Συμφωνώ, ότι δεν ήταν και πολύ συναρπαστικό, όμως η Άρια είπε ότι "Θα έχουμε δράματα..!!". Να την ακούτε την Άρια, κάτι ξέρει.. Λοιπόν, έχω μια εύκολη ερώτηση για εσάς: ποια όμορφη κοπέλα κάνει την εμφάνισή της στο τέλος; Έχετε βρει πιο δύσκολα, δεν θα με απογοητεύσετε, το ξέρω! ;)

Λοιπόν, όπως είπα πλέον θα ανεβάζω κάθε Κυριακή.. Εκτός αν προλαβαίνω νωρίτερα! Τώρα δεν νομίζω να προλάβω Κυριακή, αλλά θα προσπαθήσω, γιατί κι εσείς προσπαθείτε να κρατάτε ψηλά την ιστορία μου και να την στηρίζετε! 

Πάω να δω Εθνική!! (ποιος τα χέζει τα Λατινικά.. :Ρ)

Αυτά, από την πλέον εγγεγραμμένη στο Γκίνες συγγραφέα σας! Ναι, ναι, Γκίνες!! Πώς, πού, πότε και γιατί; Στην Κύπρο, στο ταξίδι μας, όπου ο Δήμος Αγίας Νάπας έκανε μια προσπάθεια να (ξανα)μπεί στο Γκίνες με το Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας. Και τα κατάφερε-καταφέραμε! 754 άτομα φίλοι μου μεταξύ αυτών και μία χορεύτρια της Σακίρα (Janet Fuentes)!! Εντάξει, αρκετά ψωνίστηκα, αλλά ήθελα να το πω :Ρ 

Εντάξει, τελειώνω την πολυλογία.. Τα λέμε σύντομα με εξελίξεις!! Φιλούμπες! <3


Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro