-Καλημέρα Άρια, χαίρομαι πολύ που σε βλέπω, μου λέει ο Σταύρος.

-Καλά, μην παίρνεις και όρκο. Άλεξ! Τι γίνεται;

-Τι κάνεις εσύ εδώ;

-Μπήκα να πάρω έναν καφέ, δεν ήξερα να σε ρωτήσω πρώτα.

-Ωραία, πάρε τον καφέ σου και δρόμο..

-Όχι.. αγοράκι μου.. Λοιπόν, τι γίνεται εδώ;

-Να μην σε νοιάζει..

-Όχι αγόρι μου, δεν κατάλαβες καλά! Απαιτώ να μου εξηγήσεις τι συμβαίνει!

-Απαιτείς; Για χαλάρωσε..

-Δεν θα μου πεις ΕΣΥ τι θα κάνω μαλάκα! Τι έγινε; Φιλαράκος σου είναι ο μαλάκας από εδώ και τον έβαλες να μου την πέσει; Να αποδείξεις τι; Ότι είχες δίκιο για τα ρούχα μου και την εμφάνισή μου; Μίλα! Αλλά τι να πεις; Ξέρεις ότι έχω δίκιο, το ήξερες από την πρώτη στιγμή, απλά έχεις βαλθεί να μου σπάσεις τα νεύρα!

-Ενώ εσύ.. είσαι η Αγία! Ξεχνάς ότι έκανες με την Ειρήνη;

-Αυτό που έκανες εσύ ήταν πολύ τραβηγμένο! Τι ήθελες να μου παραστήσεις δηλαδή; Τον ήρωα;

-Λες μαλακίες! Τον Σταύρο τον είδα εδώ σήμερα και απλά μιλήσαμε λίγο. Χτες του συστήθηκα ως αγόρι σου και έπρεπε οπωσδήποτε να το ξεκαθαρίσω. Μην γίνομαι και σούργελο στον κόσμο..

-Ναι σωστά, σου πέφτω και λίγη, ενώ αυτά τα τσουλάκια που κυκλοφορείς είναι καλύτερα ε;

-Σκάσε!

-Εμένα δεν θα μου λες σκάσε! Άκουσες; Και μην νομίζεις ότι το τρώω το παραμυθάκι σου. Μια χαρά τα κανόνισες με το φιλαράκο σου από εδώ για να κερδίσεις το γαμημένο στοίχημα! Δεν έχεις μάθει να χάνεις Άλεξ, ούτε θα μάθεις ποτέ! Αυτό είναι το πρόβλημά σου..

-Θα μας το παίξεις και ψυχολόγος τώρα; Αλλά ναι, ξέχασα.. εσύ τα ξέρεις όλα! Τουλάχιστον όλα...

-Δεν είναι η πρώτη φορά που το βλέπω αυτό σε εσένα Άλεξ! Δεν ξέχασα τι έγινε πέρυσι.. Σε πόνεσε πολύ που σας πήραμε το πρωτάθλημα έτσι.. Για αυτό έχεις θέμα μαζί μου. Θέλεις να είσαι πάντα ο καλύτερος, ο πρώτος, θέλεις να έχεις τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο. Δεν ανέχεσαι να είναι κάποιος καλύτερος από εσένα!

-Σταμάτα! Δεν ξέρεις τι λες!

-Εγώ ξέρω πολύ καλά τι λέω, σε αντίθεση με εσένα.. Δεν ξέρεις να χάνεις! Δεν έμαθες ποτέ, δεν περιμένω να μάθεις τώρα!

-Ναι ρε, δεν έχω μάθει να χάνω! Αλλά αυτό θα με κάνει να παλεύω πάντα για τη νίκη και να είμαι ο καλύτερος!

-Εγωιστή σε κάνει! Δεν σου έμαθε κανείς ότι δεν παίζεις μόνος σου αλλά με άλλους δέκα; Ότι το ποδόσφαιρο είναι ομαδικό άθλημα; Αλλά τι σου λέω τώρα.. "ομαδικότητα" άγνωστη λέξη για εσένα!

-Άκου να σου πω! Δεν θα μου μάθεις ΕΣΥ πώς παίζεται το ποδόσφαιρο!

-Και μισογύνης; Γίνεται όλο και καλύτερο! Μπράβο αγόρι μου! Πέσε πιο χαμηλά! Μπορείς.. Βγάλε στη φόρα όλα τα μειονεκτήματα του χαρακτήρα σου! Λοιπόν δεν θα κάτσω να ασχοληθώ κι άλλο μαζί σου! Αρκετά! Μην ξαναβρεθείς μπροστά μου!

-Εμένα, δεν θα με απειλείς! Κατάλαβες; Όσο για αυτό που είπες.. είναι αναπόφευκτο! Να σου θυμίσω ότι έχω την "χαρά" να είμαι μαζί σου στο ίδιο σχολείο, στην ίδια ομάδα, στην ίδια παρέα.

-Να με αγνοείς, μπορείς;

-Ευχαρίστως! Έτσι κι αλλιώς δεν αξίζεις τίποτα παραπάνω!

-Δεν έχω όρεξη να συνεχίσω να πλακώνομαι μαζί σου.. Όσο για σένα Σταύρο... πραγματικά λυπάμαι! Δεν ξέρω τι είναι χειρότερο, να είσαι ανώμαλος και να την πέφτεις σε μεθυσμένα κορίτσια ή να έχεις φίλο αυτόν τον μαλάκα; Τώρα που το σκέφτομαι το δεύτερο μάλλον είναι χειρότερο.. Κρίμα, και φαινόσουν καλό παιδί..

-Ε.. Άρια, περίμενε, να σου εξηγήσω.. εγώ δεν...

-Άστο Σταύρο.. δεν φταις εσύ..τουλάχιστον όχι όσο ο μαλάκας από εδώ.. Έφυγα!

Πήρα τον καφέ μου και βγήκα από το μαγαζί όσο πιο γρήγορα μπορούσα.. Αν με έπιανε κάποιος από τη μύτη αυτή τη στιγμή θα έσκαγα σίγουρα! Χτυπάει και το κινητό μου, είναι ο Άγγελος! Τον είχα ξεχάσει τελείως αυτόν! Δεν μπορώ να του απαντήσω τώρα! Όχι είμαι ένα μάτσο χάλια και ο Άγγελος δεν πρέπει να μάθει τίποτα για τα χτεσινά! Αλλιώς θα με σκοτώσει! Το αγνοώ.. επιμένει, δεύτερη φορά, δεν μπορώ να μην απαντήσω! Οκ, ψύχραιμα..

-Έλα Άγγελε..

-Καλημέρα μωρό μου.. τι καλημέρα δηλαδή τρεις η ώρα το μεσημέρι..

-Ναι.. έχεις δίκιο!

-Όλα καλά..;

-Μια χαρά..

-Γιατί δεν με πήρες τηλέφωνο; Τώρα ξύπνησες;

-Πριν λίγο, αλλά δεν είχα μπαταρία -Τι λέω Θεέ μου!-

-Α.. οκ. Είσαι σπίτι τώρα;

-Ναι σπίτι.. -Όχι ρε φίλε! Τι κορνάρεις κι εσύ ρε μαλάκα.. καρφωθήκαμε τώρα!-

-Είσαι στο σπίτι; Κι αυτές οι κόρνες;

-Είμαι στο μπαλκόνι..

-Α.. οκ! Πες μου τώρα πώς πέρασες χτες;

-Μια χαρά..

-Τι ώρα γυρίσατε;

-Ε.. δεν θυμάμαι ακριβώς..

-Μάλιστα.. Κοιμήθηκες στης Ολίβιας τελικά;

-Ναι.. Λοιπόν μωρό μου έχω δεύτερη γραμμή και πρέπει να είναι η μητέρα μου, πρέπει να σε κλείσω.

-Εντάξει.. πάρε με μόλις τελειώσεις μωρό μου!

-Άγγελε...

-Τι είναι αγάπη μου;

-Σ' αγαπάω.. πολύ!

-Κι εγώ σ' αγαπάω μωρό μου! Εννοείται αυτό! Άντε, απάντησε στη μητέρα σου τώρα, να μην περιμένει..

-Εντάξει.. άντε φιλάκια..

Νιώθω τα μάτια μου να βουρκώνουν έτσι, χωρίς λόγο. Μου λείπει πάρα πολύ ο Άγγελος γαμώτο! Και δεν νιώθω καθόλου ωραία που του λέω ψέματα, αλλά ξέρω ότι αν του πω την αλήθεια θα θυμώσει πολύ. Δεν θα έχει και άδικο βασικά.. ήμουν απαράδεκτη! Αλλά ορκίζομαι! Δεν θα ξανακάνω ποτέ κάτι ανάλογο, ούτε θα ξαναπώ ψέματα στον Άγγελο! Γαμώτο! Νιώθω ήδη την απόσταση να μπαίνει ανάμεσά μας. Όχι! Δεν θα το επιτρέψω αυτό..

Το τηλέφωνο με βγάζει από τις σκέψεις μου. Είναι ο Άρης.. Άντε γεια! Από τον Άρη δεν μπορώ να κρυφτώ..

-Έλα Άρη μου..

-Άρια.. πού είσαι;

-Τώρα μπαίνω στο σπίτι.. τι έγινε είσαι καλά;

-Άρια..

-Τι συμβαίνει Άρη;

-Έχεις χρόνο να σου πω;

-Όχι πολύ.. γιατί πρέπει να πάω για προπόνηση, πες μου όμως τι συμβαίνει;

-Άσ' το.. μιλάμε μετά.

-Όχι Άρη! Πες μου τι συμβαίνει; Ακούγεσαι χάλια..

-Καλά.. σου τα λέω συνοπτικά. Ο πατέρας μου.. έχει σχέση με άλλη γυναίκα και θέλει να μας την κουβαλήσει μέσα στο σπίτι. Θα έρθει το βράδυ με τα πράγματά της!

Όχι! Αυτό είναι ό,τι χειρότερο για τον Άρη! Ξέρω πόσο πόνεσε τον Άρη όταν τους παράτησε η μητέρα του. Του έκανε μήνες να το ξεπεράσει, αλλά ξέρω πόσο πολύ την αγαπούσε! Ήταν πολύ δεμένος μαζί της, καθώς ο πατέρας του έτρεχε όλη την ημέρα με τη δουλειά και έλειπε πολλές ώρες από το σπίτι. Τώρα όμως; Έχουν περάσει μόνο δυο χρόνια από όταν έγινε αυτό.. Δεν μπορεί σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα να βάλει άλλη γυναίκα μέσα στο σπίτι. Προφανώς και δεν εννοώ να μείνει μια ζωή μόνος του ο άνθρωπος αλλά ό,τι κάνει ας το κρατήσει μακριά από τα παιδιά του.

-Άρια με ακούς;

-Ναι Άρη συγγνώμη.. Κοίτα, ξέρω πόσο δύσκολο είναι, αλλά ψύχραιμα!

-Τι ψύχραιμα ρε Άρια; Είμαι ένα βήμα πριν τα σπάσω όλα εδώ μέσα! Καταλαβαίνεις; Καμιά άλλη γυναίκα δεν μπορεί να πάρει τη θέση της μάνας μου! ΚΑΜΙΑ!

-Άρη, σε παρακαλώ, προσπάθησε να ηρεμήσεις!

-Τι να ηρεμήσω Άρια; Καταλαβαίνεις; Δεν γουστάρω καμία άλλη γυναίκα εδώ μέσα!

-Άρη, ψυχραιμία! Σε καταλαβαίνω απόλυτα..

-Πήγαινε για προπόνηση τώρα, μην σε καθυστερώ, θα τα πούμε μετά..

-Άρη μου, μην κάνεις καμιά τρέλα έτσι.. Σ' αγαπάω πολύ!

-Εντάξει Άρια, να προσέχεις..

Δεν το πιστεύω! Πρώτη φορά ακούω τον κολλητό μου σε τέτοια σύγχυση, πρώτη φορά μετά από το περιστατικό με την μητέρα του. Γαμώτο! Πρέπει να είμαι κοντά του αυτή τη στιγμή.. Δεν θα το αντέξει αυτό, πρέπει να είμαι δίπλα του! Η Ιωάννα! Αυτή μόνο μπορεί να τον βοηθήσει..

-Ναι..

-Ιωάννα, η Άρια είμαι.

-Ναι, Άρια σε γνώρισα. Τι κάνεις; Πώς περνάς;

-Ιωάννα, σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον, αλλά δεν έχω χρόνο τώρα να σου μιλήσω. Σε πήρα για κάτι σοβαρό, έχει να κάνει με τον Άρη..

-Άρια.. δεν ξέρεις;

-Τι να ξέρω Ιωάννα;

-Με τον Άρη έχουμε μία εβδομάδα που είμαστε κάπως.. Τσακωθήκαμε και..

-Το θέμα με την κοπάνα; Νόμιζα ότι το λύσατε, δεν μου είπε κάτι ο Άρης..

-Όχι μόνο, από εκεί ξεκίνησε, η μία κουβέντα έφερε την άλλη και.. τσακωθήκαμε. Δεν έχουμε χωρίσει οριστικά, αλλά δεν έχουμε ξεκαθαρίσει και τα πράγματα. Ήταν να πάμε χτες για καφέ να μιλήσουμε, αλλά δεν ήρθε ποτέ!

-Ιωάννα δεν ξέρω κάτι για όλα αυτά, αλλά έχει συμβεί κάτι σοβαρό. Ιωάννα ο Άρης σε χρειάζεται..

-Τι έγινε Άρια; Με τρομάζεις!

-Δεν ξέρω ακριβώς τι έχει γίνει.. μου τα έλεγε μπερδεμένα. Είναι σε άθλια κατάσταση!

-Άρια! Μίλα μου! Τι συμβαίνει;

-Πριν δύο χρόνια, οι γονείς του Άρη χώρισαν πριν δύο χρόνια. Έγινε με άσχημο τρόπο..

-Τα ξέρω αυτά Άρια! Πες μου τι συμβαίνει; Γύρισε η μητέρα του;

-Όχι Ιωάννα. Συμβαίνει κάτι πιο σοβαρό! Ο πατέρας του έχει σχέση με μια άλλη γυναίκα, η οποία θα μετακομίσει σπίτι τους. Ξέρεις πόσο την αγαπούσε ο Άρης τη μητέρα του. Αυτό που συμβαίνει τώρα του είναι τόσο δύσκολο!

-Σε κλείνω Άρια, πάω να τον βρω..

-Ιωάννα, περίμενε. Κοίτα, τον Άρη τον ξέρω από μικρό παιδί.. Μπορεί να κάνει βλακείες, μπορεί να μην είναι ο πιο κατάλληλος άνθρωπος για σχέση, μπορεί ακόμα κάποιες φορές να μην τον καταλαβαίνω, αλλά για ένα πράγμα είμαι σίγουρη! Ο Άρης σ' αγαπάει! Και αυτό δεν αλλάζει, ότι κι αν γίνει!

-Άρια, πρέπει να πάω να τον βρω, κι εγώ τον αγαπάω!

-Χαίρομαι, κοιτάξτε να τα ξαναβρείτε ε..

-Αυτό που προέχει τώρα είναι η ψυχολογία του Άρη, όλα τα άλλα..

-Άντε, καλή τύχη!

Α μωρέ τα βλαμμένα.. Αγαπιούνται και δεν το έχουν καταλάβει! Μα καλά, ο Άρης γιατί δεν μου είπε ότι τσακώθηκαν και μάλιστα ότι σκόπευαν να συναντηθούν για να τα ξαναβρούν.. Ο κολλητός μου άρχισε να παίρνει πρωτοβουλίες, καλό αυτό! Τώρα πρέπει να μπω σφαίρα για μπάνιο, αν θέλω να φτάσω έγκαιρα στην προπόνηση. Βιάσου Άρια!

Παρά το ξενύχτι η προπόνηση βγαίνει σχετικά εύκολα. Ο Χρήστος έχει λυσσάξει να παίξουμε με καινούριο σύστημα με εμένα και τον Άλεξ να παίξουμε δίπλα δίπλα. Μέχρι στιγμής δεν έχουμε μιλήσει, έχουμε αρκεστεί μόνο σε κάτι άγρια βλέμματα. Γιατί να είναι τόσο κομπλεξικός; Τον μισώ, τον μισώ!

-Είσαι ηλίθια; Πού δίνεις πάσα; μου φωνάζει ο κάφρος για μια ατυχή πάσα.

-Μου βγήκε λίγο πιο δυνατή, εσύ πού κολλάς; Και με ποιο δικαίωμα με βρίζεις;

-Πού κολλάω; Αν μου έδινες θα έβαζα γκολ!

-Χαλαρώνεις λίγο; Προπόνηση κάνουμε! Δεν έγινε και τίποτα..

-Αν το κάνεις αυτό στον αγώνα;

-Δεν θα το κάνω! Σκάσε επιτέλους!

-Δεν μιλάω για να δω πού θα το φτάσετε, αλλά ξεπερνάτε τα όρια, μας κατσαδιάζει ο Χρήστος.

-Εγώ, την είδες ρε Χρήστο τι έκανε; δικαιολογείται ο κάφρος.

-Άλεξ, δεν έχεις δίκιο, όλοι έχουν δικαίωμα στο λάθος!

-Όλοι έχουν, αλλά όταν πρόκειται για εμένα με κρεμάτε, μη θυμηθώ τον αγώνα στην Ξάνθη!

-Άλεξ! Αρκετά! Άρια;

-Εγώ τι έκανα;

-Σου έχω πει ότι στην ομάδα μου δεν χωράνε εγωισμοί και πείσματα! Έχω πει να λύσετε τις διαφορές σας, αλλά εσύ συνέχισες τον καβγά!

-Ναι εγώ φταίω τώρα, ο άλλος με έβρισε τι να έκανα;

-Αρκετά! Φύγατε και οι δύο τρέξιμο μέχρι το τέλος της προπόνησης!

-Μα τώρα αρχίσαμε, διαμαρτύρεται ο κάφρος.

-Δεν θα το ξαναπώ! Φύγατε και οι δύο! Την επόμενη φορά να ξέρετε ότι η τιμωρία θα είναι πολύ αυστηρή!

-Βλέπεις τι κάνεις με τις αμπαλίες σου; με κουρδίζει ο κάφρος!

-Βούλωσέ το! Δεν έχω όρεξη να τσακωθώ μαζί σου, εξάλλου τον άκουσες τον Χρήστο!

-Κοίταξε κοπέλα μου! Εγώ δεν έχω όρεξη να πληρώνω τα δικά σου σπασμένα!

-Αν δεν έχεις, να μην μιλάς!

-Εσύ είσαι αυτή που πρέπει να κλείσεις το στόμα σου!

-Εγώ;

-Εσύ, άνοιξες το στόμα σου χτες στην Ειρήνη και δεν ήξερες τι έλεγες..

-Α σοβαρά; Τι έγινε, σε άφησε το τσουλάκι;

-Όχι, αλλά και να με άφηνε..

-Εσύ έχεις ένα χαρέμι σωστά..

-Σκάσε!

-Α, και μιας και το θυμήθηκα, είσαι πολύ φτηνός αγόρι μου! Ναι, για αυτό που έγινε με τον Σταύρο μιλάω.. Πόσο πιο χαμηλά θα πέσεις, πες μου!

-....

-Δεν μιλάς έτσι; Λοιπόν, άκου με.. Τα πράγματα είναι πολύ απλά.. Δεν σε χωνεύω, δεν με χωνεύεις ας μην ασχοληθούμε ξανά ο ένας με τον άλλον!

-Δεν σου υπόσχομαι τίποτα! Εγώ ανθρώπους που μου τη σπάνε δύσκολα τους αγνοώ..

-Καιρός να μάθεις να το κάνεις για να μην την πληρώσουμε και οι δύο. Τον άκουσες τον Χρήστο..

-Έτσι που το θέτεις..

-Λοιπόν, σύμφωνοι;

-Ας πούμε..

Δεν το πιστεύω ότι συμφώνησα με τον κάφρο! Ιστορικό γεγονός, σημειώστε ημερομηνία!! Πήρα το κινητό μου και τα ακουστικά και συνέχισα την.. τιμωρία μόνη μου. Μου έπεσαν τα πόδια να τρέχω. Πρέπει να βελτιώσω τη φυσική μου κατάσταση, από αύριο ξεκινάω γυμναστήριο!

Επιτέλους κάποια στιγμή ήρθε η λύτρωση! Άκουσα τη σφυρίχτρα του Χρήστου που σήμανε το τέλος της προπόνησης! Ζήτησα ξανά συγγνώμη από τον Χρήστο, χαιρέτησα τον Πάνο και έφυγα γρήγορα για το σπίτι! Έπρεπε να μιλήσω στον Άρη..

Έτοιμο και αυτό το κεφάλαιο! Οι προβλέψεις σας ήταν σωστές.. ;)

Σας ευχαριστώ για την στήριξη!!