Μην ανάβεις το φως,
θα τρομάξουν.
Και μετα μοναξιά, βουβαμάρα.
Μα κι αμα μείνω στο σκοτάδι,
πως θα σε δω;
Κι αν παλι έρθω να σ'αγγιξω,
μπορει να πέσω·
και να μην προλάβεις να με πιάσεις.
Μπορει να σπασω,
και δε θα με βρίσκεις.
Αλλα κι αμα δεν κουνηθώ,
θα χορεύουν γύρω μου,
και δε θα με βλέπεις,
θα χαθω.

Παρόλαυτα...

Μην ανάβεις το φως,
ασε με να ονειρεύομαι.