Μιράντα pov
Εφόσον ήταν η σειρά τους η αδερφή μου έκανε κίνηση για να του δώσει το δώρο με ένα διστακτικό χαμόγελο ενώ εκείνος την κοιτούσε χωρίς χαμόγελο με ένα βλέμμα του κενού. Ενώ έδωσε το δώρο στον Άρη έκανε κίνηση και έδωσε δώρο και στον.....!!!😧 πραγματικά όλοι μείναμε με το στόμα ανοιχτό όταν είδαμε ότι εδώσε δώρο και στον Mark. Του το πρόσφερε αδιάφορα και άψυχα μιας και την απάτησε. Δεν μπορούσε να μην του δώσει το δώρο. Τι να το έκανε εξάλλου. Και εγώ στην θέση της θα ήθελα να το ξεφορτωθώ να μην θυμαμαι την προδοσία του. Ο Mark άνοιξε το δώρο του χωρίς να πει λέξη μιας και ο Άρης με τον Liam και όλα τα αγόρια τον κοιτούσαν με βλέμμα σαν να του είχαν το μαχαιρι στο λαιμό για να μην στεναχωρησει η πειράξει την Βιολέττα. Εκείνος είδε ότι το κολιέ ήταν κάπως περίεργο. Έβγαζε ένα σύναισθημα απάθειας, θυμού, μίσους και προδοσίας. Ήταν ένα κολιέ με μια μαύρη καρδιά που είχε στο κέντρο της ένα σπάθι και γύρω από το σπάθι και την μαύρη από το ρουμπίνι καρδιά ένα πράσινο φίδι. Την κοίταξε με θυμό, κάτι που το παρατηρούσαν όλοι.

Βιολέττα: Τα δώρα μου προοριζόταν το κάθε ένα για διαφορετικό άτομο, όμως με τις τελευταίες εξελίξεις των γεγονότων και επειδή ο πρόεδρος κάνει κουμάντο και στις διακοπές μας, δεν μπορούσα να μην δώσω κάτι που πήρα. Έτσι έχουν τα πράγματα. Καλό χρόνο Mark! ( Έφυγα από κοντά τους και γύρισα στην θέση μου ανάμεσα στην Μιράντα και στον Karolo! Ενώ αναστεναξα μελαγχόλικα).

Μιράντα pov
Πραγματικά θαυμάζω την αδερφή μου για την δύναμη που δείχνει. Αν ήμουν εγώ στην θέση της ίσως να επερνα εκδίκηση. Πραγματικά την θαυμάζω που έχει γίνει μια δυνατή και ανεξάρτητη γυναίκα.

flashback

Θυμάμαι τα πρώτα χρόνια της κατάθλιψης της και ειλικρινά δεν θέλω να τα σκέφτομαι. Ήταν αποκαρδιωμενη, αδύναμη, χαμένη, πληγωμένη χωρίς ψυχή. Στις αρχές δεν έτρωγε και έπινε ελάχιστο νερό καθώς δεν άνοιξε σε κανένα για να μπούμε στο δωμάτιο της. Λιποθήμησε πολλές φορές από την στεναχώρια, την κατάθλιψη και το ότι δεν έτρωγε σχεδόν καθόλου. Ειλικρινά μέσα σε 2 μήνες είχε γίνει αγνώριστη ενώ είχε χάσει 10 κίλα. Ο πατέρας μας με την μήτερα μας ανησυχουσαν και της φώναζαν, όμως εκείνη δεν καταλάβαινε τίποτα. Τα μάτια της από την αϋπνία και τα κλάματα ήταν πρισμένα και μαύρα. Εγώ προσπαθούσα να την συνεφερω, όμως δεν με άκουγε. Βρέθηκε στο νοσοκομείο αρκετές φορές διασωληνωμενη με όρους και βελόνες κάτι που της προκάλεσε τραύμα και πλέον τις φοβάται. Επαιρνε φάρμακα για την κατάθλιψη. Μια μέρα όμως ενώ άκουγα τον Tristan Torres που του περνάνε συνέντευξη για το πως κατάφερε να γίνει ένας τραγουδίστης και χορευτής μεγάλης κλάσης και είχα δίπλα την αδερφή μου να κοίταει την τηλεόραση αδιάφορα, αναισθητη και γενικά σαν να είναι στο κενό, εκείνος απάντησε στην ερώτηση για το μπουλινγκ και πως διαθέτη αυτή την χαρούμενη ενέργεια με το χαμόγελο του. Σε εκείνη την ερώτηση απάντησε ως εξής:

Tristan Torres
Πραγματικά δεν μου αρέσει να μιλάω για τον εαυτό μου και τα προβλήματα μου σε δημόσιο επίπεδο. Είμαι ένας άνθρωπος που προσπαθώ να καταπολεμήσω τα προβλήματα μόνος μου. Όμως επειδή ζητήθηκε να μιλήσω για αυτό το θέμα. Ένα θέμα που απασχολεί όχι μόνο νέους, αλλά και ανθρώπους διαφόρων ηλικιών. Θα μιλήσω ώστε να μπορέσω να τους εμψύχωσω. Έχω κάθε χρόνο απειλητικά μηνύματα με μπουλινγκ και πολλά από αυτά για την ζωή μου, όμως αυτό που με κάνει να χαμογελάω και να είμαι με την ελπίδα στην καρδιά είναι ότι ξέρω ότι εγώ δεν έχω κάνει λάθος. Δεν έχω πειράξει κανέναν και είμαι καθαρός απεναντι τους. Το μόνο που έχω να πω είναι οτι εσείς δεν έχετε κάνει κανένα λάθος. Πρέπει να εφοδιαστειτε με δύναμη, θάρρος, αποφασιστικότητα. Μην κάθεστε να σκέφτεστε τι λάθος έχετε κάνει γιατί πολύ απλά αυτοι είναι λάθος προς εσάς. Αυτοί έχουν ανασφάλειες και προβλήματα. Εσείς το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να μιλήσετε στην οικογένεια ή σε έναν φίλο σας. Αν είστε άνθρωποι που θέλετε να το παλέψετε μόνοι ΣΑΣ. Το μόνο που πρέπει να κάνετε είναι να πάρετε την ζωή στα χέρια σας. Νικήστε τους φόβους σας. Πάρτε δύναμη από τα όνειρα σας, τα αγαπημένα σας πρόσωπα που ανησυχουν για σας, τα παιδιά σας, την οικογένειά ΣΑΣ. Κάντε ότι σας αρέσει, παλέψτε, μάθετε πως να υπερασπίζεστε τον εαυτό σας, με πολεμικές τέχνες, με εξυπνάδα, με ότι διαθέτης μέσα σου. Ποίο είναι αυτό το δυνατό σου σημείο που εσύ έχεις. Κάντο το δυνατο χαρτί, ένα όπλο για να πολεμήσεις τους εχθρούς σου. Εγώ έχω το χαμόγελο, την ελπίδα, την μουσική και τον χορό. ΕΣΎ?!!! ΆΡΠΑΞΕ ΤΗΝ ΖΩΉ ΚΑΙ ΚΆΝΕ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΣΟΥ ΝΑ ΛΥΓΊΣΟΥΝ!!!!.

Δημοσιογράφος: Πολύ ωραία, υποστηρικτικά και πραγματικά όλο δύναμη και αποφασιστικότητα εμψυχωτικα λόγια από τον λατρεμένο μας Tristan. Ευχαριστούμε για τα υπέροχα λόγια σου και που μας έδειξες την δύναμη της θέλησης σου . Παρακαλώ για να κλείσουμε θα ήθελα να χορέψετε ή να τραγουδισετε κάτι.

Tristan: Μεταχαρας!!!

Μιράντα pov
Πραγματικά εκείνη την ώρα που κοίταξα την αδερφή μου ήταν καθηλωμένη με σοβαρό ύφος και κοιτούσε την συνέντευξη του Tristan. Τα μάτια της έλαμψαν όταν άκουσε όλα αυτά τα υπέροχα λόγια της και έκλαψε ενώ τον έβλεπε να χορεύει με αυτό το λαμπερό και όλο ελπίδα χαμόγελο! Μετά από περίπου 1 βδομάδα, μια όμορφη ανοιξιάτικη μέρα εκείνη κατέβηκε με την φόρμα γυμναστικής προς το δεύτερο γυμνάστριο. Αρχισε να χορεύει με το δάσκαλο της. Πραγματικά είχε τόσο πείσμα που ο πατέρας χαροποιηθηκε και τις έκανε το δεύτερο γυμνάστριο μια τεράστια αιθουσα χορού. Ποτέ όμως δεν χαμογέλασε. Πίεζε τον εαυτό της στο έπακρο. Πήγαινε στους γιατρούς για να λύσει το πρόβλημα με την τριχοφυΐα. Έγινε μια όμορφη, δυνατή, ανεξάρτητη γυναίκα. Τώρα πλέον ξέρει χορό, τραγούδι, μποξ, να υπερασπίζεται τον εαυτό της και τους γύρω της.

The end flashback

Μιράντα pov
Ένα δάκρυ έπεσε από τα μάτια μου. Ο Liam το παρατήρησε και εγώ το σκούπισα με χαρά για να δείξω ότι είμαι συγκινημένη. Κάτι που δεν ίσχυε μιας και θυμηθηκα τα βάσανα της αδερφής μου. Εφόσον ο Mark δεν είπε τίποτα για να μην εξοργισει τον Άρη για ακόμα μια φορά και τον στείλει στο νοσοκομείο όπως την προηγούμενη φορά, ο Άρης παραβλέψε την περίεργη κατάσταση και άνοιξε το δώρο. Αμέσως γούρλωσε τα μάτια και για μια στιγμή χαμογέλασε, αλλά το χαμόγελο κράτησε μόνο για 2 δεύτερολεπτά.  Το δώρο του ήταν ένα λευκόχρυσο δαχτυλίδι σαν μια φαρδιά βέρα που είχε χαραμενες τους χτύπους της καρδιάς.

Γειά λουκουμακια μου ❤️ τί μου κάνετε?! Ελπίζω να είστε καλά. Λοιπόν στο θέμα μάς.
Εδώ λοιπόν μαθαινουμε πώς ήταν η Βιολέττα τα 3 πρώτα χρόνια της κατάθληψης!!! Βασικά ήθελα να γράψω και πιο χειροτερο με βάση τον πόνο της και το μαύρο σκοτάδι που βρισκοταν, αλλά δεν ήθελα να το παρακάνω. Αν και έχω διαβάσει βιβλία με ψυχολογικές τέτοιες κατάστασεις και πραγματικά είναι πολύ οδυνηρό στο τί τραβάνε αυτοί οι άνθρωποι.
Προσέχετε τον Άγγελο με το όνομα Tristan Torrens είναι σημαντικό προσωπο για το δεύτερο βιβλίο τής συνέχειας Άρης και Βιολέττα.
Θα χωρίσω το βιβλίο σε 3 βιβλία γιατί πραγματικά είναι μεγάλο.
Καλή συνέχεια λουκουμακια!!! 😘❤️