Ένας Μήνας Μετά

Βρίσκομαι στο δωμάτιο μου, στην σχολή χαμένη στις σκέψεις. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι έκανα κάτι τέτοιο. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι αποφάσισα να είμαι μαζί του. Κι όμως αυτή είναι η πιο χαρούμενη περίοδος της ζωής μου. Κι αν με ρωτούσε κάποιος τρία χρόνια πριν αν θα πίστευα ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν έτσι, θα έβαζα τα γέλια. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ ποτέ τον εαυτό μου δίπλα του. Να όμως που έγινε και αυτό. Φυσικά δεν μπορώ να τον εμπιστευτώ ακόμα τελείως. Του ζήτησα να το κρατήσουμε για λίγο καιρό κρυφό. Δεν ήθελα να το μάθουν οι υπόλοιποι πριν σιγουρευτώ ότι όλο αυτό είναι αληθινό. Φυσικά δεν είμαι χαρούμενη μόνο για αυτό. Διανύω την τελευταία μου χρονιά εδώ. Είμαι ένα βήμα πριν το όνειρο μου πλέον. Θέλω να αφήσω πίσω μου ότι συνέβη τα προηγούμενα χρόνια, ακόμα και αυτά που έγιναν τελευταία. Θέλω να αφήσω τις ψεύτικες αναμνήσεις που είχα για την οικογένεια μου. Οι μόνοι άνθρωποι που είναι πλέον οικογένεια μου είναι ο Max και ο Kendall. Ακόμα και η μητέρα μου πέθανε μέσα μου για δεύτερη φορά όταν έμαθα αυτά που μου είπε ο Max. Έχω τα αδέλφια μου, τους φίλους, τον Logan και αυτό μου αρκεί. Δεν θα αφήσω τίποτα να μου χαλάσει αυτή την χρονιά. Το κινητό μου χτυπησε ξαφνικά και με έβγαλε από τις σκέψεις μου.

"Ναι. "
Απάντησα αφηρημένη χωρίς να δω ποιος είναι.

"Είμαι με τα παιδιά στην λέσχη, θα έρθεις ;"
Με ρώτησε ο Logan. Προφανώς δεν τους φαίνεται περίεργο που μιλάμε τόσο άνετα γιατί τα είχαμε βρει πολύ καιρό πριν.

"Ναι, θα ετοιμαστώ και θα έρθω. Κανόνισε μόνο μην αρχίσεις τις βλακείες σου. "
Του είπα δήθεν θυμωμένη. Με πειράζει πολύ μπροστά τους τις τελευταίες μέρες. Είναι σαν να θέλει να το καταλάβουν.

"Ότι θέλω θα κάνω. "
Απάντησε και είμαι σίγουρη πως τα χείλη του εκείνη την στιγμή θα στόλιζε εκείνο το πονηρό χαμόγελο. Δεν πρόλαβα να του απαντήσω γιατί μου το έκλεισε. Σηκώθηκα από το κρεβάτι βαριεστημένα και πήγα στην ντουλάπα. Διάλεξα ρούχα και τα φόρεσα.

Έπιασα τα μαλλιά μου κοτσίδα και αφού πήρα το κινητό μου ξεκίνησα για την λέσχη.

{...)

"Σταματά. "
Του ψυθιρισα νευριασμένη. Πήρα το χέρι του πάνω από το πόδι μου, που το είχε τοποθετήσει αρκετά ψηλά και του έριξα ένα δολοφονικό βλέμμα. Εκείνος μου χαμογέλασε και ήμουν σίγουρη πως κάτι ετοιμαζόταν να κάνει. Ξανά έβαλε το χέρι του εκεί και με κοίταξε προκλητικά.

"Μπορείς να μου πεις τι σε έχει πιάσει. ;"
Τον ρώτησα αγανακτισμένη.

"Τι λέτε εσείς εκεί ;"
Ρώτησε ο Kendall με ένα πονηρό ύφος. Εγώ αυτόν καποα στιγμή θα τον δείρω.

"Τα δικά μας. "
Πρόλαβε ο Logan και απάντησε. Του έριξα μια αγκωνία στα πλευρά και εκείνος μου έσφυξε αντανακλαστικά το πόδι.

"Μπα ; Από ποτέ έχετε εσείς δικά σας ;"
Ρώτησε ο James με περιέργεια. Α σήμερα αυτό το παρεάκι δεν μου γλυτώσει.

"Έλα μωρέ, βλακείες λέει. Τώρα θα τον μάθετε τον φίλο σας. "
Τους απάντησα προσπαθώντας να καλύψω τα υπονοούμενα του.

"Τον φίλο μας τον ξέρουμε, εσείς πολύ κολλητοί γίνατε όμως τελευταία. "
Συμπλήρωσε ο Carlos. Καλά όλοι βαλτοί είναι σήμερα ;

"Απλά τα βρήκαμε και δεν μαλώνουμε πια. "
Είπα αδιάφορη.

"Θα τους το πω. "
Μου ψυθίρισε στο αυτί ξαφνικά. Γύρισα και τον κοίταξα με γουρλωμένα μάτια.

"Μην τολμήσεις. "
Του είπα μέσα από τα δόντια μου. Ξαφνικά σηκώθηκε όρθιος, ανέβηκε στην καρέκλα του και έπειτα στο τραπέζι. Εγώ του έκανα απελπεισμένη νόημα να κατέβει αλλά δεν μου έδινε σημασία. Να που το προαίσθημα βγήκε αληθινό.

"Τι έπαθε αυτό ; Χαζευε ;"
Ρώτησε ο Andrew μπερδεμένος. Ο Logan του έριξε ένα άγριο βλέμμα αλλά δεν ασχολήθηκε περισσότερο.

"Την προσεχή σας παρακαλώ. "
Είπε και όλη η λέσχη γύρισε προς το μέρος μας. Ήταν όλοι η σχολή μαζεμένοι και όλοι οι φίλοι μας εκεί. Εγώ πάντως δεν ήμουν έτοιμη για κάτι τέτοιο. Για μια ακόμα φορά όμως με αγνόησε. 

"Οι περισσότεροι με ξέρετε, κάποιοι όχι. Φυσικά σε όλο τον γυναικείο πληθυσμό της σχολής είμαι γνωστός. Βέβαια είναι λογικό αφού είμαι ακαταμάχητος. "
Είπε και εγώ ήμουν έτοιμη να του πετάξω τον καφέ μου. Ειλικρινά δεν ξέρω πως κρατήθηκα. Κοίτα μια ψωνάρα που βρήκα να μπλέξω.

"Κυρίες μου, θα σας απογοητεύσω όμως γιατί πλέον είμαι δεσμευμένος."
Εντάξει το παίρνω πίσω. Δεν θα του πετάξω τον καφέ μου. Παραμένει ψωνάρα όμως.

"Βρήκα την κοπέλα που με έκανε να νιώσω. Με έκανε να νιώσω πολλά παραπάνω από αυτά που πίστευα ποτέ ότι θα μπορούσα να νιώσω. Με έκανε να πιστέψω στον έρωτα. Με έκανε να θέλω να είμαι πιστός. "
Αυτά τα λόγια δεν περίμενα ποτέ να βγουν από το στόμα αυτού του ανθρώπου. Εγώ του τα έκανα όλα αυτά;

"Με αυτή την κοπέλα ήμασταν στα μαχαίρια. Ήταν ο μόνος άνθρωπος που δεν με φοβόταν. Ήταν ο μόνος άνθρωπος που τολμούσε να μου πάει κόντρα, και ακόμα το κάνει βέβαια. "
Είπε και μου έριξε μια πλαγιά μάτια.

"Όμως ήταν και η μόνη κοπέλα που δεν με ήθελε για την φήμη μου ή τα λεφτά μου. Και ναι οι περισσότερες για αυτά με θέλετε. "
Είπε κοιτώντας μέσα στον κόσμο τις κοπέλες. Καμία δεν τόλμησε όμως να μιλήσει.

"Ποια είναι η άτυχη τελικά ;"
Ακούστηκε μέσα στον κόσμο μια γνώριμη φωνή. Είδα την Ashley να σηκώνεται από ένα τραπέζι και να μας πλησιάζει. Ο Logan ξαφνικά σκοτείνιασε και πηδηξε από το τραπέζι στο έδαφος. Την πλησίασε απειλητικά και όταν έφτασε μπροστά της την κοίταξε υποτιμητικά.

"Σίγουρα όχι εσύ. Η Demi Jones είναι η κοπέλα μου πλέον και το καλό που σας θέλω είναι να το χωνέψετε. "
Είπε και γύρισε να κοιτάξει εμένα. Εγώ εκείνη την στιγμή το μόνο που ήθελα ήταν να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Αγνόησε την Ashley και με πλησίασε. Μου άπλωσε το χέρι του και με ένα χαμόγελο με ενθάρρυνε για να σηκωθώ. Έπιασα το χέρι του και σηκώθηκα δειλά. Τυλιξε το χέρι του γύρω από την μέση μου και με τράβηξε κοντά του.

"Όλα αυτά τα χρόνια περάσαμε πολλά οι δύο μας. Όμως μέσα από όλα αυτά κατάλαβα ότι είσαι η μία για εμένα και αν χρειαζόταν θα τα έκανα όλα από την αρχή για να σε κάνω δικιά μου."
Είπε ενώ πλέον κοιτούσε μόνο εμένα. Είχα χαθεί στα καστανά του μάτια και ήταν σαν να είμαστε μόνο οι δύο μας. Με τράβηξε κοντά του και με φιλησε. Τον φιλί δεν κράτησε πολύ. Προφανώς ήθελε απλά να αποδείξει στον κόσμο τα λεγόμενα του.

"Τώρα μπορείτε να επιστρέψετε στις δουλειές. "
Είπε στον κόσμο και με οδήγησε να καθίσουμε πίσω στο τραπέζι μας. Με την άκρη του ματιού μου είδα την Ashley να μας κοιτάει σαν να ήταν έτοιμη να πετάξει δηλητήριο.

"Αυτό ειλικρινά δεν περίμενα ποτέ να το δω. "
Είπε ο Carlos όταν κάτσαμε στις θέσεις μας.

"Να σου πω την αλήθεια ούτε εγώ. "
Του απάντησα και ένα γελάκι μου ξέφυγε.

"Πάντως μπράβο παιδιά γιατί ειλικρινά μας βγάλατε την ψυχή μέχρι να γίνει αυτό. "
Είπε η Alexa σαν να ανακουφίστηκε.

"Γιατί περίμενες ότι θα μας είμαστε μαζί ;"
Την ρώτησα έκπληκτη.

"Γιατί εσύ δεν το περίμενες ;"
Με ρώτησε η Daniella πονηρά.

"Όχι. "
Της είπα με σιγουριά.

"Εγώ πάντως που δεν σας ξέρω πολύ καιρό έβγαζε μάτι ότι θέλετε ο ένας τον άλλο. "
Είπε η Madeline για να μου αποδείξει ότι τελικά θα ήμασταν μαζί.

"Άλλωστε από την πρώτη μέρα υπάρχε κάτι μεταξύ σας. "
Συμπλήρωσε η Liz με νόημα που ήταν μπροστά στην πρώτη μας γνωριμία.

"Εντάξει κατάλαβα, ταιριάζουμε και ήταν το πεπρωμένο μας να είμαστε μαζί. "
Τους απάντησα ειρωνικά γιατί προφανώς ήμουν η μόνη που δεν έβλεπε ότι τα πράγματα δεν θα έχουν τέτοια εξέλιξη.

"Τώρα μπορούμε να αλλάξουμε θέμα ;"
Τους ρώτησα πιο ήρεμα. Όλοι γέλασαν και ευτυχώς η συζήτηση άλλαξε. Η ώρα κύλισε πολύ ήρεμα και δεν είχαμε άλλες εκπλήξεις. Μετά από περίπου μία ώρα ο Logan με γύρισε στο δωμάτιο μου και κανονίσαμε να βγούμε το ιδιο βράδυ το πρώτο μας επίσημο ραντεβού σαν ζευγάρι. Όλο αυτό τον μήνα βρισκόμασταν στα κρυφά είτε στο δωμάτιο μου, είτε στο δικό του, είτε στο αυτοκίνητο του, είτε στο δικό μου. Η αλήθεια είναι ότι ένιωθα ανακούφιση που το είπαμε. Ήδη υπήρχαν πολλά μυστικά. Αυτό νομίζω πως ήταν περιττό πλέον. Κάθησα και ασχολήθηκα με κάποιες εργασίες μου και όταν η ώρα πήγε οχτώ ξεκίνησα να ετοιμαΙμαι. Έβγαλα ένα φόρεμα από την ντουλάπα μου και το φόρεσα.

Αυτο το φόρεμα μου το είχε πάρει ο αδερφός μου μετά την αποφοίτησή μου από το λύκειο. Όλα αυτά τα χρόνια δεν είχα τολμήσει να το φορέσω. Εκείνη την στιγμή όμως μου φάνηκε η πιο σωστή επιλογή. Έφτιαξα το σχήμα στις φυσικές μου μπούκλες και βάφτηκα φυσικά.

Ο Logan έφτασε πάνω στην ώρα, όταν ήμουν πλέον έτοιμη. Αρχικά πήγαμε για φαγητό σε ένα εστιατόριο και έπειτα καταλήξαμε στο Venice Beach. Κάναμε βόλτα και μιλήσαμε για το μέλλον μας. Τι θέλει να κάνει ο καθένας. Φοβόταν πως θα φύγω από την California, αλλά τον διαβεβαίωσα ότι αυτό δεν πρόκειται να γίνει. Η βραδιά μας πέρασε πραγματικά υπέροχα. Το συναίσθημα να μπορώ να τον αγκαλιάσω και τον φιλάω χωρίς να φοβάμαι ότι θα μας δεί κάποιος ήταν απερίγραπτο. Ούτε φυσικά ένιωθα τύψεις καθώς πλέον ήμουν σίγουρη ότι είναι δικός μου και εγώ δικιά του. Απελευθέρωσα τον εαυτό μου και μπορούσα να δω πως είναι να νιώθεις αυτές τις πεταλούδες όταν βρίσκεσαι δίπλα στο άτομο που αγαπάς. Κατά τις δώδεκα επιστρέψαμε στους κοιτώνες.

"Θες να έρθεις μέσα ; Η Liz θα κοιμηθεί με τον James. "
Του είπα όταν πλέον ήμασταν μπροστά από την πόρτα του δωματίου μου.

"Καλύτερα όχι, το πρωί πρέπει να ξυπνήσω νωρίς. Έχω κάποιες εκκρεμότητες με τον πατέρα μου και θέλω να του μιλήσω. Όπως και να έχει όμως, τώρα έχουμε όλο τον χρόνο μπροστά μας. "
Μου είπε γλυκά και με φίλησε. Τον καληνύχτισα και μπήκα στο δωμάτιο μου. Δεν πέρασε ούτε ένα λεπτό και η πόρτα μου χτύπησε. Υπέθεσα ότι θα άλλαξε γνώμη και έτρεξα ενθουσιασμένη στην πόρτα. Όταν άνοιξα όμως, το άτομο που στεκόταν μπροστά ήταν το τελευταίο που περίμενα να δω εκείνη την στιγμή.

"Πρέπει να μιλήσουμε. "
Είπε και εγώ σιγουρεύτηκα ότι κάτι κακό πρόκειται να ακούσω.