Άνοιξα τα μάτια μου και γύρω υπήρχε σκοτάδι. Δεν θυμόμουν πως βρέθηκα στο κρεβάτι μου. Το τελευταίο πράγμα που θυμόμουν ήταν να μιλάω με τον αδερφό μου. Γύρισα το κεφάλι μου και δίπλα μου είδα τον Logan να κοιμάται. Σηκώθηκα όσο πιο προσεκτικά μπορούσα για να μην τον ξυπνήσω και βγήκα από το δωμάτιο μου. Κατευθύνθηκα στην κουζίνα γιανα πιω ένα ποτήρι νερό. Περνώντας από το σαλόνι είδα τον αδερφό μου να κοιμάται. Κοίταξα το ρολόι στον απέναντι τοίχο και η ώρα ήταν τρεις τα ξημερώματα. Πήγα στην κουζίνα αθόρυβα και πήρα ένα ποτήρι. Το γέμισα αλλά πριν προλάβω να πιω έστω μια γουλιά στο μυαλό μου ήρθε αυτό που τόση ώρα δεν μπορούσα να θυμηθώ.

"Η μαμά αυτοκτόνησε. "

Το ποτήρι μου έπεσε από το χέρια και έγινε θρύψαλα. Ο ήχος αυτός  με έκανε να βγω αμέσως από αυτή την σκέψη. Ευτυχώς ο αδερφός μου δεν ξύπνησε γιατί κοιμάται βαριά. Μάζεψα τα γυαλιά καμία το νερό  και κατευθύνθηκα προς το σαλόνι. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήμουν καθόλου προετοιμασμένη για αυτό. Από την μια στιγμή στην άλλη η ζωή μου δεν ήταν όπως την  ήξερα. Οι τοίχοι γύρω μου άρχισαν να μικραίνουν. Όλα μου φαίνονταν ασφυκτικά. Ένιωθα ότι πνιγόμουν. Έβαλα τα παπούτσια μου και πήρα τα κλειδιά του σπιτιού πάνω από το έπιπλο που υπήρχε δίπλα από την πόρτα. Έψαξα λίγο την τσάντα του αδερφού μου και βρήκα τα κλειδιά του αυτοκινήτου του. Λίγο πριν βγω από το σπίτι άκουσα μια φωνή μέσα στο σκοτάδι.

"Τι κάνεις ;"
Γύρισα και ήταν ο Logan. Δεν του απάντησα. Δεν ήθελα να του μιλήσω. Δεν ήθελα να μιλήσω σε κανέναν. Με βιαστηκες κινήσεις βγήκα από το σπίτι.

"Γαμώτο σου !"
Άκουσα πίσω μου πριν κλείσω την πόρτα. Πήγα στο αυτοκίνητο με γοργό βήμα και μπήκα μέσα. Έβαλα την ζώνη μου και άναψα την μηχανή. Πριν προλάβω να ξεκινήσω η πόρτα του συνοδηγού άνοιξε και μέσα μπήκε ο Logan.

"Βγες. "
Του είπα ξερά χωρίς καν να τον κοιτάω.

"Αν δεν θες να μου μιλήσεις, μην το κάνεις αλλά μόνη σου δεν σε αφήνω. Πήγαινε όπου θες εγώ δεν θα μιλάω εκτός αν μου το ζητήσεις. "
Μου είπε εκείνος και εμένα η υπομονή μου εξαντλήθηκε.

"Βγες, σου είπα !"
Του φώναξα αυτήν την φορά και γύρισα να τον κοιτάξω. Εκείνος χωρίς να μου πει κάτι βολεύτικε καλύτερα στην θέση του και έβαλε την ζώνη του. Γύρισα μπροστά μου και με νευρικές κινήσεις ξεκίνησα. Δεν ήξερα που ήθελα να πάω. Απλά ήθελα να ξεχάσω. Ήθελα να ξεχάσω ότι έμαθα για την οικογένεια μου. Ήθελα να ξεχάσω όσα πέρασα τα τρία τελευταία χρόνια. Ήθελα να ξεχάσω ότι υπάρχω. Ήμασταν αρκετή ώρα στον δρόμο. Τελικά σταμάτησα το αυτοκίνητο όταν εφτασά σε μια απόμερη παραλία. Βγήκα από το αυτοκίνητο χωρίς να κοιτάξω τον Logan και προχώρησα προς τον θάλασσα. Δεν υπήρχε ψυχή τριγύρω οπότε χωρίς να το σκεφτώ πολύ έβγαλα τα παπούτσια μου και τα ρούχα μου και έμεινα με τα εσώρουχα. Προχώρησα στο νερό και βούτηξα. Το παγωμένο νερό έκανε το σώμα μου να ανατριχίασει αλλά δεν με ενδιέφερε. Με έκανε να μην σκέφτομαι και αυτό μου άρεσε. Ξαφνικά ένιωσα ένα χέρι να με τραβάει. Πήρα ανάσα και τότε μόνο συνειδητοποίησα ότι είχα κάτσει πολύ παραπάνω ώρα από αυτή που έπρεπε κάτω από το νερό. Άνοιξα τα μάτια μου και μπροστά μου είδα τον Logan.

"Μπορείς να μου πεις τι σε έχει πιάσει ;"
Με ρώτησε θυμωμένος. Χωρίς να του απαντήσω τίποτα βγήκα από την θάλασσα και πήγα να κάτσω στην άμμο. Εκείνος χτύπησε το νερό από τα νεύρα του και έπειτα έκανε μεταβολή και ήρθε να κάτσει δίπλα μου. Για λίγη ώρα δεν μιλούσαμε. Απλά κοιτούσα την ήρεμη θάλασσα και δεν σκεφτόμουν τίποτα. Γύρισα φευγαλέα να τον κοιτάξω και σε αντίθεση με εμένα φαινόταν σκεπτικός. Όταν πλέον ένιωθα λίγο πιο ήρεμη γύρισα προς το μέρος του και τον κοίταξα με ένα κενό βλέμμα.

"Η μαμά μου αυτοκτόνησε. "
Του είπα τελικά.

"Τι ;"
Με ρώτησε και με κοίταξε σαστισμένος.

"Δεν πέθανε όπως νόμιζα, αλλά  αυτοκτόνησε. "
Επανέλαβα με πολύ μπερδεμένη συναισθήματα μέσα μου. Εκείνος έμεινε σιωπηλός. Και τι να έλεγε άλλωστε ;

"Δεν ξέρω περισσότερα. Όταν μου το είπε αυτό ο αδερφός μου λιποθύμησα και δεν πρόλαβε να μου πει τι άλλο γνωρίζει. "
Του είπα πλέον ξεκάθαρα λυπημένη.

"Μέχρι και η μητέρα μου επέλεξε να φύγει μακρυά μου. "
Είπα ενώ οριακά δεν με άκουσα ούτε εγώ. Δάκρυα άρχισαν να τρέχουν για μια ακόμα φορά από τα μάτια μου, ενώ λιγμοί τα συνόδευαν. Ο Logan ήρθε κοντά μου και τύλιξε τα χέρια του γύρω μου, κλείνοντας με στην αγκαλιά του. Η μυρωδιά του με έκανε να νιώσω ανακούφιση και ασφάλεια.

"Θες να γυρίσουμε σπίτι ;"
Με ρώτησε ήρεμα όταν κατάλαβε ότι δεν κλαίω πλέον.

"Όχι, είναι ωραία εδώ. "
Του απάντησα στον ίδιο τόνο. Εκείνος πήγε να με αφήσει αλλά εγώ εσφυξα τα χέρια του πάνω μου. Βολεύτηκα καλύτερα στην αγκαλιά του και ο ύπνος δεν άργησε να με πάρει.

Ένας Μήνας Μετά

Το τέλος του καλοκαιριού είχε φτάσει και σε δύο μέρες θα έπρεπε να επιστρέψουμε στην σχολή. Ήμουν στο δωμάτιο μου και ετοιμαζόμουν για βόλτα. Θα πηγαίναμε σε ένα λούνα παρκ που είχε έρθει στην πόλη. Ντύθηκα απλά όπως πάντα

Κ

αι δεν βάφτηκα καθόλου. Όταν ετοιμάστηκα κάθησα στο κρεβάτι μου και αναλογιζόμουν όσα έγιναν τον τελευταίο μήνα. Την επόμενη μέρα μετά την παραλία βρέθηκα στο κρεβάτι μου. Με είχε πάει σπίτι ο Logan. Μίλησα με τον αδερφό για να μάθω περισσότερες λεπτομέρειες για την μητέρα μου αλλά δεν ήξερε τίποτα παρά πάνω ούτε εκείνος. Το άσχημο όλου αυτού είναι ότι εκείνος την είχε βρει στο μπάνιο με κομμένες φλέβες. Δέκα χρόνων παιδί και αναγκάστηκε να δει μια τέτοια εικόνα. Ούτε ο 'πατερας' ήξερε γιατί. Τον ρωτούσε όλα αυτά τα χρόνια αλλά επέμενε ότι δεν ήξερε γιατί. Όσα αφορά αυτόν δεν του είπα ποτέ ότι έμαθα την αλήθεια. Δεν έχω σκοπό ακόμα, όπως και στον βιολογικό μου πατέρα. Ο Logan είναι συνέχεια από πίσω μου σαν να φοβάται ότι θα κάνω κάτι κακό. Δεν τον άδικο. Το προσπάθησα ήδη αυτό πολλές φορές μετά τον βιασμό μου. Του το; είπε ο αδερφός μου για να με προσέχει. Εμένα όμως όλη αυτή η κατάσταση έχει αρχίσει και με εκνευρίζει. Δεν είμαι κανένα μωρό για να είναι τόσο προστατευτικοί απέναντι μου. Ξαφνικά χτύπησε η πόρτα μου και με έβγαλε από τις σκέψεις μου.

"Ναι. "
Ήταν το μόνο που είπα. Μέσα μπήκε δειλά ο Kendall.

"Ήρθαν η Madeline με τον Andrew. Είμαστε έτοιμοι να φύγουμε. "
Μου είπε και έκατσε δίπλα μου στο κρεβάτι.

"Εντάξει, έρχομαι. "
Του είπα και πήγα να σηκωθώ από το κρεβάτι. Εκείνος μου έπιασε απαλά το χέρι και με σταμάτησε.

"Δεν μου είπες ποτέ τι έγινε στον Καναδά. Φυσικά αν δεν θες μην μου πεις, όμως μην μου πεις τίποτα. Φαίνεται ότι κάτι σοβαρό έγινε. Από την μέρα που επιστρέψατε έχει χαθεί η λάμψη στα μάτια σου. Έχει χαθεί η ζωντάνια σου. "
Μου είπε προσπαθώντας να με κάνει να του ανοιχτώ.

"Έμαθα κάτι, αλλά αλήθεια δεν είμαι έτοιμη ακόμα να μιλήσω για αυτό. "
Του είπα και εκείνος μου έγνεψε με κατανόηση. Πώς γίνεται ένας άνθρωπος να πάθει τέτοια μετάλλαξη. Ο Kendall ήταν ο πιο ειρωνικός ανθρώπους που έχω γνωρίσει. Πλέον απέναντι μου είναι τελείως διαφορετικός. Μου φαίνεται πολύ αλλόκοτο. Προφανώς όμως αυτό που έμαθε για εμένα θα του άλλαξε όλο το σκεπτικό. Σηκωθήκαμε και πήγαμε στο σαλόνι, όπου ήταν και οι υπόλοιποι. Αφού χαιρετηθήκαμε ξεκινήσαμε για τον προορισμό μας. Όταν φτάσαμε είχε νυχτώσει και και το μέρος ήταν πολύ όμορφο στολισμένο με πολλά φώτα.

"Τι θέλετε να κάνουμε πρώτα ; "
Ρώτησε η Daniella χαρωπά.

"Εγώ θέλω να ανέβω στην ρόδα. "
Απάντησα ενθουσιασμένη. Μου αρέσει να βρίσκομαι ψηλά. Είναι σαν να πετάω. Είναι πολύ απελευθερωτική αίσθηση.

"Εγώ δεν πρόκειται να ανέβω στην ρόδα. Φοβάμαι απίστευτα τα ύψη. Απάντησε η Madeline παραπονιάρικα.

"Εγώ βασικά θέλω μαλλί της γριάς. Έχω να φάω πολλά χρόνια. "
Είπε η Daniella.

"Ωραία ιδέα. "
Της απάντησε η Madeline.

"Ωραία, πηγαίνετε για μαλλί της γριάς και εγώ με την Demi θα ανέβουμε στην ρόδα. "
Απάντησε ο Logan. Να το πάλι, όλη την ώρα με ακολουθεί ότι και να κάνω. Χωρίς να τους πω κάτι, τους προσπέρασα εκνευρισμένη και πήγα να σταθώ στην ουρά. Μετά από λίγο δίπλα μου ήρθε ο Logan. Δεν μου είπε κάτι, αλλά ούτε εγώ του μίλησα. Όταν έφτασε η ώρα μας, πριν προλάβω να κάνω οτιδήποτε πλήρωσε και για τους δυο μας και μπήκαμε σε ένα βαγόνι. Η ρόδα ξεκινησε, και όταν φτάσαμε στην κορυφή σταμάτησε για λίγο. Μου έδωσε χρόνο ώστε  να μπορέσω να απολαύσω την θέα. Από εκεί ψηλά φαινόταν όλη η πόλη. Ήταν πραγματικά πανέμορφα. Γύρισα προς τον Logam και εκείνος κοιτούσε μπροστά του αφηρημένος.

"Μπορείς να μου πεις γιατί τον τελευταίο καιρό με ακολουθείς παντού ;"
Τον ρώτησα τελικά αυτό που με έτρωγε. Εκείνος γύρισε και με κοίταξε ανέκφραστος.

"Είναι η τρίτη φορά που θα στο απαντήσω. Αν δεν καταλαβαίνεις δεν φταίω εγώ. Μου αρέσει να είμαι κοντά σου. Προσπαθώ να σου δείξω ότι έχω αλλάξει. Θέλω να με εμπιστευτείς. "
Μου είπε ήρεμα.

"Σε ευχαριστώ που είσαι σε όλα αυτά δίπλα μου. Δεν μπορώ όμως να σε εμπιστευτώ. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω ποτέ. Εχω περάσει πολλά εξαιτίας σου. "
Του είπα απογοητευμένη.

"Εγώ θα κάνω μια τελευταία προσπάθεια. "
Είπε και έκλεισε το πρόσωπο μου στα δύο χέρια του. Με τράβηξε απαλά κοντά του και ένωσε τα χείλη μας. Αυτό το φιλί όμως ήταν διαφορετικό. Ήταν γλυκό και ήρεμο. Δεν έκρυβε καθόλου ένταση. Δεν αντιστάθηκα. Ανταποκρίθηκα αμέσως. Όσες φορές και να το κάνει αυτό νομίζω ότι ποτέ δεν θα καταφέρω να του αντισταθώ. Αυτό το φιλί ξύπνησε πολλά πράγματα μέσα μου. Δεν πίστευα ότι θα το πω αυτό αλλά νομίζω πως θα του δώσω μια ευκαιρία.