Ξεκίνησα να ψάχνω τον Kendall μέσα στον κόσμο. Αυτή την φορά μου φαινόταν πολύ σοβαρή η κατάσταση. Δεν θα άφηνα αυτούς τους ηλίθιους να πληγώνουν εμένα και τις φίλες μου πια. Αφού δεν τον βρήκα στο ισόγειο, άρχισα να ανεβαίνω τις σκάλες. Σήκωσα το βλέμμα μου και είδα τον Logan και την ηλίθια γκόμενα του να κατεβαίνουν. Έκανα μεταβολή και κατέβηκα αμέσως. Προσπάθησα να χαθώ μέσα στο πλήθος για να μην με δει. Δεν τον φοβάμαι, απλά είμαι πολύ εγωίστρια. Με πόνεσε που τον εμπιστεύτηκα και αυτός απλά έπαιξε μαζί μου. Δυσκολεύτηκα να το παραδεχτώ ακόμα και στον εαυτό μου τον πρώτο καιρό. Δεν πρόκειται να τον αφήσω να το δει. Επικεντρώθηκα και πάλι στην αναζήτηση του Kendall. Θα έλεγα ότι ήταν ο μόνος που είχε και λίγο λογική από αυτή την παρέα. Μετά όμως από τα γεγονότα που είδα απόψε άλλαξα γνώμη και για αυτόν. Τον είδα σε έναν καναπέ να κάθεται μαζί με τον Carlos και την Alexa. Γελούσε και συμπεριφερόταν σαν να μην έγινε τίποτα. Τόσο πολύ νοιαζόταν για την Daniella.
Τους πλησίασα και γύρισα προς τον Kendall χωρίς καν να μπω στον κόπο να χαιρετήσω τους υπότιτλους.

"Θέλω να μιλήσουμε, τώρα !"

Του είπα απαιτητικά

"Δεν νομίζω ότι έχουμε να πούμε κάτι. "

Απάντησε εκείνος αδιάφορος χωρίς να με κοιτάξει καν στα μάτια.

"Θες να συζητήσουμε μπροστά στους φίλους σου, γιατί εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα. '

Του είπα χρησιμοποιώντας την ειρωνεία του σαν όπλο για να τον πείσω.

"Καλά !"

Είπε και σηκώθηκε εκνευρισμένος αυτή την φορά. Με προσπέρασε και χωρίς να με κοιτάξει με τράβηξε από το μπράτσο για να τον ακολουθήσω. Βγήκαμε έξω, στην πίσω αυλή που ήταν λίγο πιο ήσυχα. Όταν σταματήσαμε να περπατάμε τραβήχτηκα από το κράτημα του. Γύρισε και αυτή την φορά βρήκε το θάρρος να με κοιτάξει.

"Τι θες ;"

Με ρώτησε ενοχλημένος.

"Τι έκανες στην Daniella ;"

Ένα γελάκι ειρωνείας του ξέφυγε.

"Σε προειδοποίησα ότι δεν ήταν καλή στιγμή να μιλήσετε. Κοίτα, δική σου φίλη είναι, αν θέλει ας σου πει εκείνη. Εγώ απλά της έθεσα έναν όρο αν ήθελε να ήμαστε μαζί. Αυτή επέλεξε και όπως είδες, όχι εμένα. "

Μου απάντησε χωρίς όμως να μου λέει στην πραγματικότητα τι είχε γίνει. Έπαιζε με τις λέξεις και αυτό με νευρίαζε ακόμα περισσότερο.

"Μπορείς να μιλήσεις σαν άνθρωπος και να αφήσεις τα αινίγματα ;"

Τον ρώτησα αγανακτισμένη με την ανώριμη συμπεριφορά του.

"Δεν λέω αινίγματα, απλά στο συγκεκριμένο θέμα μόνο η ίδια μπορεί να σου μιλήσει. Συγγνώμη τώρα αλλά θέλω να επιστρέψω στους φίλους μου. "

Χωρίς να μου εξηγήσει εν τέλη, έφυγε. Ειλικρινά δεν ήξερα τι άλλο να κάνω. Ξέρω όμως πολύ καλά ότι εγώ έφταιγα γιατί εγώ μας έμπλεξα με αυτή την παρέα. Είναι το τελευταίο μας εξάμηνο και τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Επέστρεψα μέσα και πήγα στο μπάνιο γιατί ήθελα να ρίξω λίγο νερό στο πρόσωπο μου. Άνοιξα την βρύση και αφού πήρα μια καλή ποσότητα νερού, δρόσισα το πρόσωπο μου. Όταν σήκωσα το βλέμμα μου για να κοιταχτώ στον καθρέφτη είδα πίσω μου τον Logan. Καθόταν με σταυρωμένα χέρια γερμένος στην πόρτα. Προσπάθησα να φανώ όσο πιο ψύχραιμη μπορούσα αυτή την φορά. Χωρίς να του δώσω πάρα πάνω σημασία, πήρα λίγο χαρτί, σκούπισα το πρόσωπο μου και το πέταξα στα σκουπίδια. Πήρα την τσάντα μου και πήγα να φύγω. Προφανώς όμως δεν θα ήταν τόσο εύκολα τα πράγματα. Ο Logan ανασηκώθηκε και στάθηκε μπροστά στην είσοδο της πόρτας. Τον κοίταξα σαστισμένη. Τι στο καλό θέλει πια από εμένα αυτός ο άνθρωπος ;

"Αν δεν έχεις φύγει σε ένα δευτερόλεπτο από μπροστά μου θα βάλω τις φωνές. "

Του είπα εκνευρισμένη.

"Τόσο πολύ με φοβάσαι τελικά ;"

Με ρώτησε με αυτό το ηλίθιο χαμόγελο, που τόσο απεχθάνομαι.

"Εγώ, να φοβάμαι εσένα ;"

Του γύρισα την ερώτηση, γελώντας ειρωνικά.

"Έτσι φάνηκε όταν με είδες στις σκάλες και το έβαλες στα πόδια ;"

Προφανώς και με είδε ! Είμαι τόσο ηλίθια, δεν έπρεπε καν να του έχω δώσει σημασία.

"Τι λες, ποιες σκάλες ;"

Προσπάθησα να φανώ όσο πιο πειστική μπορούσα, αλλά δεν πήγε και πολύ καλά αυτό.

"Μην κάνεις σε εμένα την χαζή. Ξέρεις πολύ καλά τι λέω. Εμένα δεν θες να με δεις αλλά στο πάρτι μου μια χαρά ήρθες. "

Μου είπε προσπαθώντας να με φέρει σε δύσκολη θέση. Πάντα έτσι κάνει όταν θέλει να βγει από πάνω.

"Για εσένα νομίζεις ότι ήρθα ; Με τις φίλες μου ήρθα επειδή τις κάλεσαν οι ανεγκέφαλοι φίλοι σου. "

Για λίγο δεν είπε τίποτα και απλά με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω. Έκανε ένα βήμα μπροστά και εγώ αυτόματα ένα πίσω.

"Ακόμα και τώρα θα μου πεις ότι δεν με φοβάσαι ;"

Μου είπε προφανώς λόγω της αντίδρασης μου.

"Όχι απλά δεν θέλω να με ακουμπήσεις, μου φέρνεις αηδία."

Του είπα όσο πιο υποτιμητικά μπορούσα. Ήταν όμως ψέμα. Η τόσο κοντινή απόσταση μεταξύ μας, μου έφερε στην μύτη αυτό το μεθυστικό του άρωμα που μέχρι στιγμής δεν είχα ιδέα ποσό μου είχε λείψει. Είδα το βλέμμα του να σκοτεινιάζει αλλά το χαμόγελο δεν έφυγε από τα χείλια του. Έσκυψε κοντά μου και τότε κοκάλωσα.

"Όταν σε πηδούσα δεν θυμάμαι να έλεγες κάτι τέτοιο. "

Μου ψιθύρισε στο αυτί και εγώ γουρλωτά τα μάτια μου. Το θράσος του πλέον δεν είχε όρια. Χωρίς να το πολύ σκεφτώ με όση δύναμη είχα τον χαστούκισα. Έκλεισε για δευτερόλεπτα τα μάτια του και έπειτα γύρισε και πάλι το βλέμμα του προς τα εμένα. Τόσο νευριασμένο δεν νομίζω ότι τον είχα ξαναδεί. Άρπαξε το μπράτσο μου και με κόλλησε πάνω του. Πλέον όντως είχα αρχίσει να φοβάμαι.

"Δεν θα τολμήσεις να ξανασηκώσεις χέρι πάνω μου, κατάλαβες; "

Με ρώτησε ταρακουνώντας με. Τον κοίταξα έντονα στα μάτια και προσπάθησα να τραβηχτώ χωρίς ιδιαίτερο αποτέλεσμα αφού ήταν πολύ πιο δυνατός από εμένα.

"Και εσύ δεν θα μου ξαναμιλήσεις έτσι. Και τους τσαμπουκάδες σου τραβά να τους κάνεις στο τσουλί την Ashley. "

Το τελευταίο μου ξέφυγε και το μετάνιωσα την ίδια στιγμή που το είπα. Τώρα σίγουρα θα κατάλαβε το ποσό με πόνεσε ο χωρισμός μας. Με άφησε σπρώχνοντας με και εγώ παραπάτησα.

"Δυστυχώς για εσένα η Ashley ήταν πριν από εσένα και μετά και κατά την διάρκεια όπως έμαθες και μόνη σου. Οπότε καταλαβαίνω γιατί την ζηλεύεις. Δεν έχω σκοπό να σου κάνω κάτι. Το μόνο που ήθελα ήταν να παίξω μαζί σου. Έχει πλάκα να σε βλέπω σε αυτή την ... κατάσταση "

Είπε δείχνοντας με υποτιμητικά.

"Γέλα όσο θες, αλλά δυστυχώς για εσένα αυτό τελειώνει σε λίγους μήνες. Οπότε ξεκινά να βρεις καινούριο παιχνίδάκι. Εγώ έχω τελειώσει με όλη αυτή την κατάσταση. "

Πήγα να φύγω αλλά όταν βγήκα από την πόρτα γύρισα και τον κοίταξα.

"Α και την Ashley δεν την ζηλεύω ίσα ίσα την λυπάμαι που είναι μαζί σου. "

Τότε χωρίς να περιμένω απάντηση γύρισα και έφυγα μακριά του. Είχα σκοπό με κάθε κόστος να τον αποφύγω για τους υπόλοιπους μήνες. Προφανώς όμως αυτό δεν θα γινόταν, γιατί στην ζωή μου τίποτα δεν ήταν εύκολο.