Daniella POVS

Καθόμουν στο κρεβάτι απέναντι από τον Kendall και περίμενε να ακούσει αυτά που έχω να του πω. Προσπαθούσα να βρω την δύναμη να του πω αυτά που ήθελα.

"Λοιπόν ;"
Με ρώτησε χαμογελόντας μου ενθαρρυντικά.

"Πιστεύω ότι φταίω εγώ για όλα αυτά που έγιναν. "
Του είπα και οριακά μόνο εγώ άκουγα την φωνή μου.

"Γιατί ;"
Με ρώτησε ξαφνιασμένος.

"Αν δεν είχε γίνει όλα αυτό με εκείνον τον βλάκα. Δεν θα .."
Πήγα να του εξηγήσω αλλά δεν με άφησε.

"Όχι, αυτό ούτε καν να το σκέφτεσαι. Για αυτό έφταιγε μόνο αυτός ! Εννοείται πως θα σε υπερασπιζόμουν χίλιες φορές αν ξανά συνέβαινε.. "
Για λίγο σταμάτησε σαν να σκέφτηκε κάτι.

"Δηλαδή και εσένα και οποιαδήποτε κοπέλα βρισκόταν στην θέση σου. "
Μου είπε τελικά.

"Ναι απλά... έτσι και αλλιώς η Demi τους είχε καλέσει για εμένα και την Liz... "
Για μια ακόμα φορά με διέκοψε γιατί δεν καταλάβαινε τι εννοούσα.

"Ε δεν μπορούσε να ξέρει τι θα γίνει. "
Μου είπε προσπαθώντας να την δικαιολογήσει. Εγώ πήρα μια βαθειά ανάσα και του εξηγησα.

"Το ξέρω, απλά δεν είναι αυτός ο λόγος που φαντάζεσαι. Ήθελε να ζηλέψει ο James για την Liz και ... Κάποιος άλλος για εμένα. "
Για μια ακόμα φορά δεν κατάφερα να του πω πως νιώθω. Άλλωστε δεν θα ήταν σωστό από την στιγμή που έχει κοπέλα.

"Δηλαδή ούτε εγώ, ούτε η Liz θέλαμε αυτούς. "
Του είπα, έσκυψα το κεφάλι μου και ένιωσα τα μάγουλα μου να καίνε από ντροπή. Πέρασαν κάποια δευτερόλεπτα σιωπής. Ένιωσα το κρεβάτι δίπλα να βουλιάζει και κοίταξα προς τα εκεί. Είχε έρθει και είχε κάτσει δίπλα μου. Χωρίς να το καταλάβω κοίταξα κατευθείαν στα μάτια του. Ήταν κατά πράσινα και ένιωθα ότι θα μπορούσα να χαθώ εκεί μέσα.

"Άλλος... Ποιος άλλος ;"
Με ρώτησε και τα μάτια του έλαμψαν. Γιατί μου κάνει τώρα αυτή την ερώτηση ; Τι τον νοιάζει ποιος μου αρέσει ; Ξεροκατάπια γιατί δεν πίστευα πως είχε έρθει η στιγμή που θα του πω για το πως νιώθω τόσο καιρό.

Liz POVS

"Χαίρομαι που τα είπαμε. Πρέπει να πάω όμως τώρα για να δω τι θα γίνει με εκείνον τον καθηγητή. "
Μου είπε ο Max και σηκώθηκε από το κρεβάτι. Το ίδιο έκανα και εγώ και τον οδήγησα μέχρι την πόρτα. Όταν άνοιξα την πόρτα είδα απέξω τον James να στέκεται έτοιμος να χτυπήσει την πόρτα. Όταν αντιλήφθηκε ότι ήδη είχα ανοίξει κατέβασε το χέρι του και μου χαμογέλασε. Κοίταξε πίσω μου και το χαμόγελο του έφυγε από τα χείλη. Εγώ αποχαιρέτησα τον Max και όταν εκείνος έφυγε έστρεψα την προσοχή μου στον James.

"Τι κάνεις εσύ εδώ ;"
Τον ρώτησα χαρούμενη που τον έβλεπα. Εκείνος με κοίταξε κάπως περίεργα και μπήκε μέσα χωρίς να πάρω αρχικά απάντηση.  Εγώ εκλεισα την πόρτα και γύρισα προς τα εκείνον που ήταν ακόμα όρθιος.

"Ήρθα να δω πως είσαι με όλο αυτό που έχει γίνει. Αλλά από ότι είδα είχες παρέα για παρηγοριά. "
Στην αρχή σάστισα αλλά μετά τον πλησίασα χαμογελόντας πονηρά.

"Ζηλεύεις ;"
Τον ρώτησα ειρωνικά.

"Εγώ να ζηλεύω ; Δεν είμαστε καν μαζί. Δεν έχω λόγο να ζηλέψω. Απλά δεν σε είχα κοπέλα που θα βάζεις τον οποιοδήποτε στο δωμάτιο σου. "
Σοκαρίστηκα με αυτό που άκουσα να βγαίνει από το στόμα του. Χωρίς να το σκεφτώ τον χαστούκισα. Τον είδα να κλείνει για λίγο τα μάτια του σαν να προσπαθούσε να ηρεμήσει.

"Δεν ξέρεις τίποτα για εμένα ! Δεν μπορείς να μιλάς έτσι για εμένα ! Αν θες λοιπόν να ξέρεις ήταν ο αδερφός της Demi. Ήρθε εδώ από τον Καναδά γιατί ζήτησαν από εκείνον και τον πατέρα του λίτρα. Ήρθε εδώ για να μπορέσει κάποιος να του εξηγήσει τι ακριβώς έχει γίνει. "
Του είπα εξοργισμένη από την στάση του απέναντι μου. Είτε ζηλεύει είτε όχι δεν μπορεί να το γυρνάει σε εμένα για να καλύψει τον εαυτό του. Όσο και να τον θέλω αυτό δεν θα το επιτρέψω ούτε σε αυτόν ούτε σε κανέναν.

"Εγώ δεν... "
Πήγε να μου δικαιολογηθεί γιατί φαινόταν ότι ήδη είχε μετανιώσει για αυτό που είπε. Εγώ όμως εκείνη την στιγμή δεν ήθελα να ακούσω τίποτα.

"Εσύ τίποτα ! Εσύ απλά έβγαλες τα συμπεράσματα σου χωρίς καν να μπεις στον κόπο να με ρωτήσεις πρώτα. Θέλω να φύγεις. Τώρα ! "
Του φώναξα. Εκείνος χωρίς να μου πει τίποτα παραπάνω έφυγε χτυπώντας την πόρτα πίσω του. Εκείνη την στιγμή άκουσα την καρδιά μου να σπάει σε χίλια μικρά κομμάτια. Ξέρω ότι στο μέλλον θα το μετανιώσω αυτό που έκανα.

Μια μέρα μετά.

Demi POVS

"Σε παρακαλώ φάε ένα κομμάτι ψωμί. Από εχθές δεν έχεις φάει τίποτα. "
Άκουσα τον Logan να μου λέει αδύναμα από την άλλη πλευρά του χώρου. Του είχα ζητήσει να πάει όσο πιο μακριά μπορεί. Δεν ήθελα κανέναν κοντά μου. Το σώμα μου δεν ανέχεται κανενός είδους άγγιγμα αυτή την στιγμή.

"Δεν θέλω. "
Του είπα ξερά στον ίδιο τόνο γιατί και εγώ ήμουν εξαντλημένη. Εγώ ήμουν και ψυχικά. Αν με σκότωναν αυτή την στιγμή καθόλου δεν θα με ενδιέφερε. Άκουσα βήματα και γύρισα προς το μέρος του. Τον είδα να έρχεται προς τα εμένα κουτσένοντας. Εγώ μαζεύτηκα πιο πολύ στην γωνία μου και εκείνος έκατσε δίπλα μου αφήνοντας ένα μικρό κενό ανάμεσα μας. 

"Κοίτα με σε παρακαλώ. Δεν το αντέχω αυτό. "
Τον άκουσα να μου λέει. Εγώ γύρισα δειλά και τον κοίταξα.

"Συγγνώμη. "
Ήταν το μόνο που μου είπε και τον είδα να κομπιάζει.

"Γιατί μου ζητάς εσύ συγγνώμη. Εσύ δεν μου έκανες κάτι. "
Του είπα αδιάφορα

"Συγγνώμη γιατί δεν μπόρεσα να σε βοηθήσω. Ήμουν ακριβώς απέξω. Άκουγα τις φωνές σου. Με είχαν δέσει σε μια κολώνα. Δεν ήθελαν να με βοηθήσουν με το πόδι μου. Απλά ήθελαν να με βγάλουν έξω. Υπέφερα που σε άκουγα να παρακαλάς για βοήθεια και δεν μπορούσα να κάνω κάτι. Όταν μπήκα μέσα και σε είδα σε αυτή την κατάσταση ένιωσα μέσα μου κάτι να σπάει. "
Μου είπε και είδα τα μάτια του να βουρκωνουν. Είναι η πρώτη φορά που τον βλέπω να εκδηλώνει κάποιου είδους συναίσθημα. Ήθελα να κλάψω και εγώ με αυτά που έλεγε αλλά το προηγούμενο βράδυ έκλαψα τόσο που πιστεύω έχω στερέψει από δάκρυα.

"Δεν φταις εσύ σου είπα. Δεν θα μπορούσες να έχεις κάνει κάτι. "
Του είπα για να τον καθησυχάσω.

"Μπορεί να είμαι ο χειρότερος μαλάκας της ιστορίας. Να σου έχω φερθεί άσχημα και σε σένα και σε άλλες κοπέλες δηλαδη. Αυτό όμως δεν μπορώ να το συγχωρήσω στον εαυτό μου. Δεν μπόρεσα να σε προστατέψω και με πονάει. "
Μου είπε χωρίς να με κοιτάει πλέον με σκιμένο κεφάλι. Δεν του είπα κάτι. Δεν μπορούσα να τον παρηγορήσω.

Δύο ώρες μετά

Είχα ξαπλώσει στο κρύο τσιμέντο και δίπλα μου ακόμα καθόταν ο Logan. Ξαφνικά ακούσαμε πολύ φασαρία από σειρήνες. Πετάχτηκα από την θέση μου, σηκώθηκα και έτρεξα προς την πόρτα.

"Βοηθειααα ! Εδώ είμαστε ! Ανοίξτε μας ! Βοήθεια. "
Φώναζα ενώ χτυπούσα με τα χέρια μου την πόρτα όσο πιο δυνατά μπορούσα για να κανω την παρουσία μας αισθητή.

"Απομακρυνθείτε από την πόρτα. Επαναλαμβάνω Απομακρυνθείτε από την πόρτα. "
Είπε κάποιος μέσα από ένα μεγάφωνο αλλά εγώ είχα θολώσει και απλά συνέχισα να χτυπάω με μανία την πόρτα. Ξαφνικά ένιωσα τον Logan να με τυλίγει με τα χέρια του γύρω από την μέση μου και να με τραβάει με γρήγορες κινήσεις μακρυά. Κολλήσαμε στον τοίχο. Καθησαμε κάτω και με το άλλο του χέρι μας κάλυψε. Ξαφνικά μια έκρηξη ακούστηκε και εγώ τρόμαξα και κόλλησα πάνω του. Μετά ένας δυνατός ήχος ακούστηκε και ο χώρος γέμισε φως. Γύρισα προς την πόρτα που ήταν πλέον ανοιχτή. Εγώ και ο Logan σηκωθήκαμε και δύο αστυνομικοί μας πλησίασαν.

"Μην ανησυχείτε τώρα είναι όλα καλά. "
Μας είπαν καθησυχαστικά και μας έριξαν από μια κουβέρτα. Εγώ προχώρησα μπροστά δειλά και πίσω μου οι δύο αστυνομικοί βοήθησαν τον Logan καθώς με δυσκολία πάταγε το χτυπημένο πόδι του. Όταν βγήκα έξω δυσκολεύτηκα να κοιτάξω γιατί τα μάτια μου δεν είχαν συνηθίσει ακόμα σε τόσο φως. Είδα γύρω μου 3 περιπολικά και υπήρχαν τουλάχιστον άλλοι 4 αστυνομικοί. Μέσα σε κάθε περιπολικό είδα έναν από αυτούς του σιχαμένους. Ένιωθα σαν να φεύγει ένα βάρος από πάνω μου. Συνειδητοποίησα ότι υπάρχει ένα ασθενοφόρο, όπου και οδήγησαν τον Logan. Υπήρχε άλλο ένα αυτοκίνητο λίγο πιο πέρα. Τότε είδα από την θέση του οδηγού να βγαίνει ο πατέρας του Logan και να πηγαίνει προς τα εκείνον. Για λίγα δευτερόλεπτα απογοητεύτικα που δεν υπήρχε κανένας για εμένα. Όμως τότε είδα να βγαίνει από εκείνο το αυτοκίνητο ο ... Max. Είχε έρθει ο αδερφός μου ! Χωρίς να το σκεφτώ έτρεξα και μόλις έφτασα κοντά του μπήκα στην αγκαλιά του. Εκείνος τύλιξε τα χέρια του γύρω μου και με έσφυξε στην αγκαλιά του. Εκείνη την στιγμή ένιωσα το συναίσθημα ότι βρέθηκα σπίτι μου. Έδωσα μια προχειρη κατάθεση στους αστυνομικούς και πήγα προς το ασθενοφόρο για να δω πως είναι ο Logan.

"Θα κάνεις εισαγωγή ;"
Τον ρώτησα

"Όχι, δεν θα χρειαστεί. Ευτυχώς δεν μπήκε μέσα η σφαίρα. Μου περιποιήθηκαν την πληγή και μπορώ να γυρίσω στο πανεπιστήμιο. "
Του χαμογέλασα και μετά από λίγο μπήκαμε όλοι μέσα στο αυτοκίνητο του κυρίου Smith. Επικρατούσε ησυχία. Εγώ είχα κάτσει πίσω με τον Logan.

"Θα πρέπει αύριο να σας πάω στο τμήμα στα κεντρικά να δώσετε κανονική κατάθεση. "
Είπε ο κύριος Smith. Ένιωσα το σώμα μου να τσιτώνεται στην ιδέα ότι θα πρέπει να διηγηθώ από την αρχή όλο αυτό που έγινε. Ένιωσα τον Logan να μου πιάνει το χέρι απαλά με το δικό του. Περιέργως το σώμα μου ανέχτηκε αυτό το άγγιγμα. Γύρισα και τον κοίταξα και αυτός μου χαμογέλασε καθησυχαστικά. Όταν φτάσαμε στην σχολή πήγα απευθείας στο δωμάτιο μου. Ήταν εκεί η Liz και η Daniella. Μόλις με είδαν έτρεξαν και με αγκάλιασαν.
Εγώ μετά από λίγο βγήκα από την αγκαλιά τους και βρήκα την δύναμη και τους χαμογέλασα άχνα.

"Πώς είσαι ;"

"Πώς έγινε ;"

"Σε πείραξαν ;"
Άρχισαν να με βομβαρδίζουν με ερωτήσεις. Εγώ όμως δεν είχα την δύναμη εκείνη την στιγμή να τους πω τι είχε συμβει.

"Κορίτσια μου χίλια συγνώμη αλλά αυτή την στιγμή δεν μπορώ να το συζητήσω. Το μόνο που θέλω είναι να κάνω ένα μπάνιο και να πέσω για ύπνο. "
Τους είπα και πήρα την τσάντα του μπάνιου μου. Της χαιρέτησα και πήγα στα αποδυτήρια. Μπήκα κάτω από το καυτό νερό και τότε χωρίς να το το κατάλαβω δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια μου. Άρχισα να τρίβω το σώμα μου με μανία. Ήθελα να βγάλω το δερμα μου με την αηδία που ένιωθα. Κοίταξα το αίμα που είχε ξεραθεί στα πόδια μου και άρχισα να το τρίβω με το σφουγγάρι με όση δύναμη είχα. Όταν κατάλαβα ότι τα είχα γδάρει από το τρίψιμο δεν άντεξα τον πόνο που ένιωθα μέσα μου και γλιστρά πάνω στο τοίχο και έκατσα κάτω. Έκλαιγα για αρκετή ώρα μέχρι που κατάφερα να βρω την δύναμη να ξανασηκωθώ στο πόδια μου. Ντύθηκα και βγήκα από την ντουζιέρα. Έβγαλα ένα ψαλίδι που είχα στην τσάντα μου. Είχα θυμό μέσα μου. Πλησίασα τον καθρέφτη. Κοίταξα με αηδία τον εαυτό μου και έπιασα μια τούφα από τα μακρυά μαύρα σγουρά μαλλιά μου και την έκοψα. Τότε χωρίς να το καταλάβω άρχισα να κόβω με μανία τα μαλλιά μου.

Είχα τοσο θυμό μέσα μου που ήταν ο μόνος τρόπος για να ξεσπάσω. Όταν τελείωσα πήρα τα πράγματα μου και επέστρεψα στο δωμάτιο μου. Άφησα δίπλα άστο γραφείο την τσάντα μου και χωρίς να μιλήσω στην Liz ξάπλωσα στο κρεβάτι μου. Δεν ήξερα αν θα κοιμηθώ αλλά ήθελα να ξεκουράσω το σώμα μου και κυρίως ήθελα να ξεκουράσω την ψυχή μου. Δεν ήξερα αν θα το καταφέρω αλλά τον επόμενο καιρό είχα σκοπό να βάλω τα δυνατά μου να μην με πάρει από κάτω.