Δεν είναι μόνο το τσιγάρο, το ποτό και οι ουσίες που μπορούν να σε εθίσουν. Πολύ εύκολα μπορεί να εθιστείς και σε έναν άνθρωπο. Χωρίς καν να το καταλάβεις μπορεί να μπει στο μυαλό σου και στην ψυχή σου. Αυτό δεν είναι πάντα κακό αλλά τις περισσότερες φορές είναι καταστροφικό. Έτσι και εγώ ποτέ δεν κατάλαβα πως αυτός ο άνθρωπος κατάφερε να τρυπώσει στο δικό μου μυαλό. Σίγουρα δεν ήμουν έτοιμη να ερωτευτώ και ακόμα πιο σίγουρα δεν ήμουν έτοιμη να ερωτευτώ έναν άνθρωπο σαν αυτόν. Είναι σκοτεινός και άπιστος. Ανήκει στο είδος των αντρών που απεχθάνομαι πιο πολύ στον κόσμο. Είναι αλαζόνας εριστικός και εγωιστής. Δεν ξέρω πως άφησα τον εαυτό μου να τον εμπιστευτεί. Φυσικά δεν θα του δώσω ποτέ την χαρά να το μάθει. Αν το μάθει δεν θα είμαι τίποτα παρά πάνω από ένα όνομα στην λίστα των κατακτήσεων του.

"Demi είσαι έτοιμη ; "

Άκουσα την φωνή της Liz. Έκλεισα αμέσως το ημερολόγιο μου και γύρισα να κοιτάξω προς την πόρτα του δωματίου μου. Ναι είμαι 21 και ακόμα γράφω σε ημερολόγιο. Είναι όμως ο τρόπος μου να κρατάω τις σκέψεις μου σε μια σειρά.

"Liz σου είπα δεν θα έρθω. Ξέρεις πάρα πολύ καλά ότι δεν θα είμαι ευπρόσδεκτη. "

"Μα μου είπε ο James ότι μπορώ να πάρω μαζί μου όποιον θέλω. "

Στο άκουσμα του ονόματος γύρισα για δευτερόλεπτα το βλέμμα μου απογοητευμένη.

"Σίγουρα όμως δεν εννοούσε εμένα. Απορώ πως γίνεται να το έχετε πιστέψει ότι σας θέλουν στην παρέα τους. "

Την είδα να τσιτώνεται, γιατί ήξερε πάρα πολύ καλά ότι έχω δίκιο αλλά δεν ήθελε να το δει.

"Καλά συγγνώμη, δεν έπρεπε καν να σε ρωτήσω. Αν είναι να μου χαλάσεις το βράδυ με τις βλακείες σου, καλύτερα να κάτσεις με τα βιβλία σου. "

Την κοίταξα σοκαρισμένη γιατί δεν περίμενα να μου μιλήσει έτσι. Την έχω κάνει πολλές φορές αυτή την συζήτηση μαζί της αλλά ποτέ δεν έχει αντιδράσει έτσι. Είναι σαν υπνωτισμένη πλέον, βάζει αυτούς πάνω από εμένα, που από την πρώτη στιγμή της στάθηκα.

"Κάνε ότι νομίζεις αλλά αν σε πληγώσει μην έρθεις σε εμένα να κλαίς. "

Το βλέμμα της άλλαξε και έγινε ψυχρό. Με κοίταξε με απαξίωση.

"Καλό σου βράδυ. "

Ήταν το μόνο που είπε και έκλεισε την πόρτα φεύγοντας. Δεν ξέρω πως φτάσαμε σε αυτό το σημείο με την Liz. Είναι η καλύτερη μου φίλη από τότε που έχω έρθει στην σχολή. Όσο θυμάμαι ακόμα εκείνη την πρώτη μέρα μετανιώνω που κρατήθηκα.

Flashback

Τακτοποιούσα τα πράγματα στον κοιτώνα μου, όταν η πόρτα άνοιξε και γύρισα ξαφνιασμένη να δω ποιος είναι.

"Καλημέρα ! "

Είδα απέναντι μου να στέκεται μια πολύ όμορφη ψηλή κοπέλα, κοιτάζοντας με χαμογελαστή

"Καλημέρα. "

Είπα και απλά συνέχισα να φτιάχνω την ντουλάπα μου.

"Εσύ πρέπει να είσαι η Demi Jones. "

"Ναι. "

Είπα αδιάφορα. Δεν είχα σκοπό να κάνω φίλους. Το μόνο που ήθελα ήταν να επικεντρωθώ στις σπουδές μου.

"Εγώ είμαι η Liz Maxwell, η συγκάτοικος σου. Είμαι στην επιτροπή υποδοχής των καινούριων φοιτητών και μου ανατέθηκε να σου δείξω τους χώρους του πανεπιστημίου. "

"Δεν χρειάζεται, μπορώ να τους δω και μόνη μου. "

Της απάντησα χωρίς καν να την κοιτάω. Δεν ήταν κάτι που με ενδιέφερε εκείνη την στιγμή. Είχα πάρα πολύ καιρό μπροστά μου για να δω τους χώρους του πανεπιστημίου.

"Αν δεν το κάνω θα βρω τον μπελά μου. "

Μου είπε εκείνη πλέον αγχωμέμη, θέλοντας να μου αλλάξει γνώμη. Ξεφύσιξα μην έχοντας όρεξη να κοινωνικοποιηθώ.

"Εντάξει, απλά ας το κάνουμε αργότερα. "

Εκείνη δέχτηκε και εγώ συνέχισα να φτιάχνω τα πράγματα μου. Μετά από δύο ώρες και αφού ήμουν έτοιμη, ξεκινήσαμε την ξενάγηση μου. Ξεκινήσαμε από τους εξωτερικούς χώρους καθώς ήταν και το πιο εντυπωσιακό κομμάτι του πανεπιστημίου. Ήταν παντού γεμάτο πράσινο. Τα κτήρια ήταν ψηλά και με επιβλητικό σχεδιασμό. Χάζευα γύρω μου και δεν μπορούσα να το πιστέψω ότι βρίσκομαι επιτέλους εδώ που ονειρευόμουν μια ζωή. Ξαφνικά ένιωσα ένα δυνατό σπρώξιμο και από την μια στιγμή στην άλλη βρέθηκα καθισμένη στο δάπεδο. Κοίταξα προς τα πάνω αυτόματα για να δω από που ήρθε το σπρώξιμο. Τότε ήταν που τον είδα πρώτη φορά. Τα κάστανα του μάτια ήταν καρφωμένα πάνω μου. Ένιωσα έναν έντονο ηλεκτρισμό να με διαπερνάει. Το ύφος του με έκανε να νιώσω άβολα. Κοίταξα την Liz και εκείνη μας κοιτούσε σαστισμένη. Φαινόταν σαν να είχα κάνει εγώ κάποια βλακεία αλλά δεν κατάλαβα ποτέ τον λόγο. Σηκώθηκα εκνευρισμένη που δεν προσφέρθηκε καν να με βοηθήσει και βρέθηκα μια ανάσα μακριά του.

"Εσείς στις μεγάλες πόλεις έτσι κάνετε ; "

"Ορίστε ; "

Με ρώτησε έκπληκτος

"Λέω, έτσι κάνετε. Σπρώχνετε κάποιον και ούτε που προσφέρετε να τον βοηθήσετε. "

Πλέον είχα καρφώσει και εγώ τα μάτια μου πάνω του. Περίμενα να ακούσω έστω ένα συγγνώμη, κάτι που φυσικά δεν έγινε ποτέ.

"Γιατί να σε βοηθήσω ; Εσύ έπεσες πάνω μου. Και περιμένω μια συγγνώμη. "

Αν τα μάτια μου μπορούσαν να σκοτώσουν θα το είχαν κάνει ήδη. Τον κοιτούσα με τόσα νεύρα που δεν είχα ξανά νιώσει ποτέ.

"Εσύ με έριξες, εγώ θα σου ζητήσω συγγνώμη; Νομίζω κάτι μπερδεύεις. "

Επέμεινα, γιατί δεν μπορώ να με αδικούν.

"Όχι τίποτα δεν μπερδεύω. Σε συχγωρώ όμως γιατί μάλλον δεν ξέρεις ποιος είμαι εγώ. Την επόμενη φορά όμως δεν θα περάσει κάτι τέτοιο. "

Είπε και απλά έφυγε βιαστικός. Εγώ γύρισα προς την Liz, η οποία με κοιτούσε με το ύφος - τι έκανες μόλις τώρα ; -

"Μα καλά, πλάκα μου έκανε αυτός ; "

Την ρώτησα εκνευρισμέμη με το θράσος του.

"Πλάκα δεν νομίζω να σου έκανε αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θες να μπλέξεις μαζί του. "

Μου είπε κάπως φοβισμένη.

"Ναι σιγά μην φοβηθώ έναν ψευτονταή. "

Της απάντησα με αυτοπεποίθηση, σαν να ήταν κάτι αυτονόητο.

"Μην πεις ότι εγώ δεν σε προειδοποίησα. "

Την πήρα από το χέρι αγνοώντας τα λόγια της αυτή την φορά και προχωρήσαμε γιατί δεν ήθελα να μιλήσουμε άλλο για έναν βλάκα. Το μόνο που δεν ήξερα είναι ότι αυτός ο βλάκας για τα υπόλοιπα 4 χρόνια θα μου έκανε την ζωή δύσκολη με κάθε πιθανό τρόπο.

End of Flashback

Δεν ξέρω πως έφτασα στο σημείο να κλαίγομαι για έναν τέτοιο άνθρωπο. Έβλεπα εξ' αρχής τα σημάδια, κι όμως με τα παιχνίδια του κατάφερε να με πληγώσει για μία ακόμα φορά. Αυτή την φορά όμως ο πόνος ήταν πιο μεγάλος και βαθύς από κάθε άλλη.

"Δεν θα τον αφήσω όμως να το ξέρει."

Υπενθύμισα στον εαυτό μου ενθαρρυντικά και σηκώθηκα από την καρέκλα μου. Θα πάω σε αυτό το πάρτυ και θα τον κάνω να πονέσει με το ίδιο νόμισμα. Μπήκα στο μπάνιο, έκανα ένα γρήγορο ντουζ και έπειτα πήγα να βάλω τα δυνατά μου για να γίνω όσο πιο όμορφη γινόταν. Πρώτα βάφτηκα, όχι πάρα πολύ έντονα.

Έπειτα έφτιαξε τα μαλλιά μου χαλαρές μπούκλες και τελευταίο άφησα το outfit που θα φορούσα. 

Αυτό το φόρεμα που φόρεσα το είχα βάλει και στο πρώτο μου "ραντεβού" μαζί του. Δεν ήθελα πλέον όμως αυτό το ρούχα να συνδέεται με αυτόν καθώς ήταν ένα από τα αγαπημένα μου. Πήρα μια τσάντα από την ντουλάπα μου, βγήκα από το δωμάτιο και με όση ψυχολογική δύναμη μου είχε μείνει ξεκίνησα για την εστία της αδελφότητας ΖΠΣ. Όταν έφτασα είδα τριγύρω μου πολλά άτομα ήδη να έχουν μεθύσει και ήταν ακόμα δέκα το βράδυ. Μπήκα μέσα και στάθηκα για λίγο κοιτάζοντας τον κόσμο γύρω μου ώστε να βρω τις φίλες μου. Είδα την Daniella να κάθεται σε μια γωνιά και να πίνει μόνη της. Δεν μου φάνηκε ανησυχητικό καθώς πάντα ήταν απόμακρο άτομο. Κάνοντας ένα βήμα να πάω προς τα εκείνη ένιωσα ένα χέρι στον ώμο μου να με σταματάει. Γύρισα και είδα τον Kendall να με κοιτάζει περίεργα.

"Δεν νομίζω ότι είναι πολύ καλή στιγμή να πας να της μιλήσεις. "

Μου είπε με αυτό το κλασικό, ειρωνικό ύφος που δεν έφευγε σχεδόν ποτέ από το πρόσωπο του.

"Και ποιος σου είπε ότι με νοιάζει η γνώμη σου. "

Του απάντησα στον ίδιο τόνο, τινάζοντας το χέρι του από τον ώμο μου.

"Μην πεις ότι δεν σε προειδοποίησα. "

Είπε αινιγματικά και απλά έφυγε. Δεν έδωσα σημασία στα λόγια του και απλά πήγα κοντά της.

"Πάλι μόνη σου είσαι. Νόμιζα ότι ήρθατε με την Liz. "

Γύρισε και με κοίταξε ξαφνιασμένη για λίγα δευτερόλεπτα λες και την έβγαλα από κάποιου είδους λήθαργο. Μετά όμως ξανά γύρισε το βλέμμα της στο ποτήρι της.

"Με την Liz ήρθα. Μόλις ήρθαμε όμως εξαφανίστηκε κάπου με τον James. "

Μου είπε κάπως πικραμένη. Δεν μπορούσα όμως να καταλάβω από που προερχόταν αυτή η αντίδραση.

"Σωστά, είχα ξεχάσει αυτό το πρόβλημα. Εσένα το δικό σου πρόβλημα γιατί δεν είναι μαζί σου; Και κυρίως γιατί μόλις με είδε μου είπε να μην σου μιλήσω ; "

Χωρίς να με κοιτάξει για μια ακόμα φορά ξεφύσιξε.

"Χωρίσαμε... "

Γύρισα και την κοίταξα ξαφνιασμένη.

"Εγώ σας είχα προειδοποιήσει, θα δεις ότι και η Liz θα χωρίσει σύντομα. "

Αυτή την φορά γύρισε να με κοιτάξει αλλά νευριασμένη. Νομίζω δεν έχω ξαναδεί ποτέ έτσι την Daniella.

"Ξέρεις υπάρχουν πολύ πιο σοβαρά προβλήματα από ένα κέρατο που έφαγες εσύ, για να χωρίσει ένα ζευγάρι. "

Ήταν το μόνο που είπε και απλά έφυγε. Έμεινα για λίγο εκεί και κοιτούσα το κενό καθώς προσπαθούσα να επεξεργαστώ όλο αυτό που είχε γίνει.. Μου έκανε εντύπωση αυτό που μου είπε η Daniella, οπότε δεν θα το άφηνα έτσι. Επρεπε να μιλήσω στον Kendall.