Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

18ο Πρόκληση

"Άντε ρε Demi σε λίγο θα έρθουν να μας πάρουν !"
Μου φώναξε η Liz αγχωμενη. Ήταν σίγουρη πως τώρα που οι παρέες μας έχουν έρθει λίγο πιο κοντά θα γίνει κάτι με τον James. Εγώ πάλι πίστευα ότι ακόμα και αν γινόταν κάτι μετάξι τους θα ήταν μόνο για ένα βράδυ.

"Ρε συ, δεν ξέρω αν πρέπει να έρθω. Δεν μου άρεσαν αυτά που μου είπε ο ηλίθιος. "
Της είπα αναποφάσιστη για το αν πρέπει να βγω με αυτούς.

"Αφού τον ξέρεις. Είναι νάρκισσος και πέφτουλας. Απλά μην του δώσεις σημασία. "
Μου είπε ενώ κοιτούσε για μια τελευταία φορά το μακιγιάζ της στον καθρέφτη.

"Δηλαδή ο James δεν είναι νάρκισσος ;"
Την ρώτησα ειρωνικά.

"Είναι, αλλά ξέρω που πάω να μπλέξω. "
Μου απάντησε με σιγουριά. Ίσιωσετην κοτσίδα που είχε πιάσει τα μαλλιά της και γύρισε επιτέλους προς τα εμένα που καθόμουν στο κρεβάτι μου.

"Πώς είμαι ;"
Με ρώτησε ενθουσιασμένη. Φορούσε για ακόμα μια φορά ένα πολύ ωραίο και κομψό συνδυασμό.

"Πανέμορφη, όπως πάντα. "
Της απάντησα με ένα μικρό χαμόγελο.

"Και εσύ κούκλα είσαι, αλλά ρε συ γιατί δεν βάφεσαιποτέ ; Έχεις πολύ ωραία χαρακτηριστικά. Θα τα αναδείξεις πολύ με το μακιγιάζ. "
Μου είπε για να με ενθαρρύνει.

"Δεν μου αρέσει να βάφομαι. Νιώθω σαν κλόουν. "
Της είπα βαριεστημένα, γιατί δεν μου άρεσε η κουβέντα που ξεκίνησε.

"Εντάξει, όπως νιώθεις εσύ πιο άνετα. Πάντως το outfit σου τέλειο. "
Μου είπε για να μην νιώσω άβολα μάλλον. Σηκώθηκα και πήγα στον καθρέφτη μας. Κοίταξα λίγο τον εαυτό μου και αυτά που φορούσα.

"Καλό είναι. "
Της απάντησα φτιάχνοντας τον γιακά του τζάκετμου. Τότε η πόρτα χτύπησε και η Liz πήγε να ανοίξει.

"Εσείς θα μας πάρετε ;"
Ρώτησε κάπως απογοητευμένη και πήγα κοντά να δω ποιος είναι. Είχαν έρθει ο Carlos με την Alexa.

"Ναι, δεν σου κάνουμε ;"
Ρώτησε ο Carlos, πειράζοντας την. Αυτό το παιδί δεν παρεξηγείτεμε τίποτα, σε αντίθεση με τους φίλους του.

"Όχι, απλά ..."
Πήγε να πει αλλά την σταμάτησα για να μην πει καμία βλακεία.

"Νομίζαμε, πως θα έρθει ο Logan. "
Του είπα βιαστικά για να την προλάβω.

"Όχι, πήρε την Ashley και την Daniella. "
Μου απάντησε εκείνος.

"Εντάξει, πάμε λοιπόν ;"
Τους ρώτησα και όλοι έγνεψανκαταφατικά. Πήραμε τις τσάντες μας με την Liz, κλειδώσαμετο δωμάτιο και πήγαμε όλοι στο πάρκινγκ της σχολής και μπήκαμε στο αυτοκίνητο του Carlos.

Εγώ μετην Liz καθίσαμε πίσω και εννοείται η Alexa συνοδηγός. Μετά από περίπου 20 λεπτά φτάσαμε στο μαγαζί. Ο Carlos πάρκαρε και όλοι βγήκαμε έξω. Λίγο πιο πέρα είδαμε να στέκονται η Daniella, ο James, ο Kendall και η Claire. Ήταν όλοι έξω από το αμάξι του James.

"Θα την σκοτώσω. "
Μου ψιθύρισε η Liz, ώστε να ακούω μόνο εγώ, μεταξύ σοβαρού και αστείου για την Daniella. Αφού πήγαμε όλοι προς αυτούς χαιρετηθήκαμε και περίμενα να έρθει ο Πρέσβης της ηλιθιότητας με την γκόμενα του.

"Γιατί δεν ήρθες τελικά μαζί με τον Logan ;"
Ρώτησε η Liz την Daniella. Η Daniella δεν πρόλαβε να απαντήσει γιατί τον λόγο πήρε ο James.

"Για αυτό. "
Ήταν το μόνο που της είπε και κάτι έδειξε πίσω μας. Εγώ και η Liz κοιτάξαμε και είδαμε τον Logan και την Barbie να κατεβαίνουν από μια τεράστια μηχανή.

Εννοείται η Barbieπως είχε ντυθεί για μια ακόμα φορά σαν ξέκωλο.

Γύρισααπό την άλλη και κοίταξα την Claire και την Daniella και συνειδητοποίησα ότι το στυλ τους μοιάζει απίστευτα πολύ. Είχαν ντυθεί σχεδόν με τον ίδιο τρόπο. Η Daniella φορούσε αυτά.

Και η Claire φορούσε αυτά.

Κοίταξα και την Alexa που ήταν εξίσου απλά αλλά κομψά ντυμένη.

Ήταν όλες πολύ θηλυκές. Η καθεμία με τον τρόπο της. Ήταν η πρώτη φορά που ένιωθα άβολα με το ντύσιμο μου. Ένιωθα ότι δεν ταιριάζω μέσα σε αυτό τον κόσμο. Δεν καταλαβαίνω γιατί. Πάντα υποστήριζατο στυλ μου. Δεν καταλαβαίνω τι έπαθα μόλις κοίταξα αυτή την Barbie. Τι παραπάνω έχει αυτή από εμένα για να με κάνει να νιώσω έτσι. Κούνησαανεπαίσθητα το κεφάλι μου για να μου φύγουν αυτές οι σκέψεις και ακολούθησα όλους τους άλλους μέσα στο μαγαζί. Για μια ακόμα φορά είχαν κλείσει σε VIP τραπέζι. Ο σερβιτόρος μας οδήγησε εκεί και μας έφερε τα ποτά που παρήγγειλαν τα αγόρια. Έφερε βότκα, τζιν, ουίσκι και διάφορους χυμούς και αναψυκτικά για να συνοδέψουν τα ποτά. Εμένα μου σέρβιρε ο Carlos βότκα με βύσσινο όπως του ζήτησα. Τσουγκρίσαμε όλοι μαζί για την επιτυχία που είχε το θεατρικόμας. Η μουσική δεν άργησε να μας παρασύρει και αρχίσαμε να χορεύουμε. Η ώρα πέρναγε και η Liz είχε λυσσάξειγιατί ο James είχε φέρει στο τραπέζι μας μια τύπισσα.

Ήταν αρκετά όμορφη αλλά φαινόταν ντιβάρα. Χόρευαν και του τριβόταν απροκάλυπτα. Ήταν όμως αρκετά αστεία εικόνα, γιατί αυτή ήταν πιο κοντή και από εμένα, ενώ ο James είναι πάρα πολύ ψηλός. Η Liz σαφώς και είναι πολύ καλύτερη εμφανισιακά. Είναι πολύ ψηλή κοπέλα και σίγουρα όχι κοκαλιάρα όπως αυτή που μας κουβάλησε. Φυσικά κατά την γνώμη μου της πέφτει λίγος. Η Liz αξίζει πολύ καλύτερα από μια ψωνάρα σαν τον James. Στο τραπέζι ήρθαν σφηνάκια τεκίλα, ήταν πάρα πάνω από ένα για τον καθένα. Επίσης πάνω στο τραπέζι άφησαν αλάτι και μια πιατέλα με φέτες λεμόνι, αλλά δεν κατάλαβα γιατί. Άρπαξα ένα σφηνάκι και το ήπια. Ένιωσα τον λαιμό μου να καίγεται και έπειτα αυτή η κάψα να κατεβαίνει. Ένιωσα το αλκοόλ να με πιάνει και όλο μου το σώμα να χαλαρώνει. Μια ευθυμία με κατέκλισε. Είδα τον Logan να με κοιτάει και να έρχεται προς το μέρος. Έσκυψε προς τα εμένα θέλοντας να μου πει κάτι γιατί η μουσική ήταν πολύ δυνατή.

"Δεν ξέρεις να πίνεις τελικά έτσι ;"
Με ρώτησε χασκογελώντας. Αυτόματα γύρισα το κεφάλι μου για να δω που είναι η Ashley και πως τον άφησε από τα μάτια της. Την είδα να χορεύει με την Alexa και ούτε που του έδινε σημασία. Έπειτα γύρισα προς αυτόν και τον κοίταξα απευθείας στα μάτια κάτι που κάνω σπάνια. Μάλλον το ποτό μου δίνει αυτό το θάρρος.

"Γιατί πώς πίνετε ;"
Τον ρώτησα στο ίδιο τόνο.

"Δώσε μου το χέρι σου. "
Μου είπε επιτακτικά και χωρίς να το πολύ σκεφτώ το έκανα. Μου έπιασε το καρπό και το γύρισε στο πλάι. Πήρε το δοχείο με το αλάτι και έριξε λίγο στο σημείο ανάμεσα στον αντίχειρα και τον δείκτη μου και το ... έγλειψε ενώ με κοιτούσε απευθείας στα μάτια. ΤΟ ΕΓΛΕΙΨΕ. Ένιωσα τα πόδια μου να τρέμουν. Έπειτα πήρε ένα σφηνάκι και το ήπιε χωρίς να παίρνει τα μάτια του από πάνω μου. Ένιωσα ξαφνικά μια ζέστη να περιβάλει όλο μου το σώμα. Άφησε το ποτήρι κάτω και τότε ήταν η στιγμή που πήρε τα μάτια του από τα δικά μου. Πήρε μια φέτα λεμόνι και την δάγκωσε ελαφρά ώστε να μπορέσει να γευτεί το χυμό του.

"Έτσι την πίνουν. "
Ήταν το μόνο που είπε και εγώ αυτόματα ξεροκατάπια. Μου έκλεισε το μάτι και έφυγε. ΕΦΥΓΕ. Ο ηλίθιος, το βόδι, το ζώο το όρθιο με αναστάτωσε και έφυγε.

"Καλέ κλείσε το στόμα σου, θα μπει καμία μύγα μέσα. "
Μου είπε η Liz που ήρθε δίπλα μου. Τότε έκλεισα το στόμα μου και ξεροκατάπια για μια ακόμα φορά συνειδητοποιώντας ότι έχασκα. Αλλά ακόμα, δεν μπορούσα να πάρω το βλέμμα μου από πάνω του. Τον είχα ακολουθήσειμε τα μάτια μου και τον είδα που πήγε πίσω από την Ashley, κόλλησε επάνω της και άρχισε να κουνάει προκλητικά το σώμα του πάνω της και χάιδευε το δικό της. Έπειτα την γύρισε προς τα εκείνον απότομα  κάπως βίαια και την φίλησε παθιασμένα παράλληλα χορεύοντας ακόμα.

"Νόμιζα ότι εγώ ζηλεύω, αλλά εσύ το έχεις πάει σε άλλο επίπεδο. "
Τότε ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα σαν να ξυπνάω και γύρισα προς την Liz η οποία τους κοιτούσε. Έπειταγύρισε προς εμένα και με χάιδεψε στον ώμο με παρηγοριά. Τινάχτηκα και έβγαλα το χέρι της από πάνω μου.

"Δεν ζηλεύω κανέναν. Και πάνω από όλα ξεκόλλα με αυτή την ιδέα. Δεν μου αρέσει. "
Της απάντησα εκνευρισμένη. Άρπαξα ένα σφηνάκι και το ήπια μονορούφι έπειτα πήρα την Liz και αρχίσαμε να χορεύουμε στην ρυθμό της μουσικής. Η ώρα περνούσε και το ένα ποτό έφερε το άλλο. Η ώρα πήγε τέσσερειςτο ξημέρωμα και εγώ καθόμουν στον καναπέ γιατί είχα κουραστεί από τον χορό και χάζευαστο κινητό μου. Με την άκρη του ματιού μου είδα τον Logan να βγαίνει έξω. Κάτι μου κίνηση την περιέργεια και αποφάσισα να τον ακολουθήσω. Παραπατώντας από την ζάλη του ποτού τον ακολούθησα. Βγήκα έξω και τον είδα με ακουμπισμένητην πλάτη στον τοίχο να καπνίζει.

"Τι κάνεις εδώ, μόνος σου ;"
Τον ρώτησα χωρίς να καταλάβω τις λέξεις που βγήκαν από το στόμα μου.
Εκείνος γύρισε προς τα εμένα και με κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα ξαφνιασμένος. Εγώ τον πλησίασα και εκείνος γύρισε και συνέχισε να κοιτάει ευθεία.

"Βγήκα να κάνω ένα τσιγάρο. "
Μου απάντησε αδιάφορος και πήρε μια τζούρα.

"Εσύ τι κάνεις εδώ ;'
Με ρώτησε στον ίδιο τόνο χωρίς να με κοιτάξει.

"Δεν ξέρω. "
Του απάντησα χαζογελώντας.

"Είσαι μεθυσμένη. "
Μου δήλωσε.

"Δεν είμαι εγώ..."
Ξαφνικά ένιωσα να ανακατεύομαι. Γύρισα στον τοίχο πίσω μου ακούμπησα το χέρι μου σκύβοντας και έβγαλα ότι υπήρχε στο στομάχι μου. Εκείνος έκανε ένα βήμα πίσω ξαφνιασμένος. Πέταξε το τσιγάρο που κρατούσε και το πάτησε για να σβήσει. Αμέσως ήρθε και τράβηξε τα μαλλιά μου από το πρόσωπο μου, μάλλον για να μην λερωθούν. Μόλις τελείωσα με αυτή την όχι και τόσο ωραία διαδικασία γύρισα και τον κοίταξα ντροπιασμένη.

"Ναι, το βλέπω. Καθόλου μεθυσμένη δεν είσαι. "
Μου είπε με σοβαρό ύφος και ειρωνείαστην φωνή του.

"Πρέπει κάποιος να σε γυρίσει στη εστία, είσαι χάλια. "
Είπε πηγαίνοντας να με πλησιάσει. Εγώ έκανα ένα βήμα πίσω αλλά παραπάτησα και ήταν η πρώτη φορά που με έπιασε. Έκανε μια γρήγορη κίνηση και με συγκράτησε από την μέση για να μην πέσω κάτω με την πλάτη. Με σήκωσε και βρέθηκα σε απόσταση αναπνοής από το πρόσωπο του. Τον κοίταξα στα μάτια και νόμιζα ότι εκείνη την στιγμή σταμάτησε ο χρόνος. Εκείνος απομακρύνθηκε και πήρε το βλέμμα του από τα μάτια μου

"Θα σε πάω εγώ. "
Μου είπε και με τράβηξε από το χέρι. Μπήκαμε μέσα με και άφησε δίπλα στο μπαρ να τον περιμένω. Ένιωθα όλο το μαγαζί να γυρίζει. Δεν μπορούσα να κάνω βήμα για τον ακολουθήσω. Μετά από δύο λεπτά ήρθε με τα πράγματα μου και με πήρε και πάλι από το χέρι τραβώντας με έξω.

"Τι θα γι.. γίνει μέσα ... μέσα έξω... θα.. θα την βγάλουμε;"
Τον ρώτησα χασκογελώνταςενώ έχανα κάπως τα λόγια μου.

"Σκάσε "
Μου είπε ενώ με οδήγησε σε ένα αυτοκίνητο, που έμοιαζε κάπως γνώριμο.

"Τι είναι ... αυ... αυτό ; Εσύ με το ... το θηρίο... ήρθες. "
Τον ρώτησα με τον ίδιο τρόπο.

"Αν σε ανεβάσω στη μηχανή στην κατάσταση που είσαι, εσύ είσαι ικανή να πέσεις από κάτω και να σκοτωθείς. Θα πάμε με του Carlos. Τώρα μπες μέσα και σκάσε σου είπα. "
Είπε ενώ άνοιξε την πόρτα και με έσπρωξε να κάτσω στην θέση του συνοδηγού. Έπειτα μου έκλεισε την πόρτα και μπήκε και εκείνος μέσα. Πέταξε τα πράγματα μου στις πίσω θέσεις και έσκυψε μπροστά μου για να πιάσει την ζώνη μοι να με δέσει. Γιατί μυρίζει τόσο ωραία ρε γαμώτο. Έπειτα έβαλε την δική του και ξεκίνησε.

"Γιατί τόσα .. νεύρα ; Δεν σου εκατ...έκατσε η Barbie..;"
Όχι ρε γαμώτο, το είπα δυνατά αυτό. Καλά δεν πειράζει αύριο δεν θα το θυμάμαι καν.

"Η ποια ;"
Ρώτησε γελώντας.

"Η αυτή... πώς την.. πως την λένε... μωρέ... η γκόμενα σου. "
Του είπα μην μπορώντας να θυμηθώ το όνομα της.

"Όχι με την Ashley δεν έχω τέτοιο θέμα. Άλλη είναι το πρόβλημα. "
Μου απάντησε ενώ κοιτούσε ευθεία τον δρόμο.

"Έξυπνη κοπέλα. "
Απάντησα γελώντας ενώ εκείνος μου έριξε μια πλάγια απειλητική μάτια. Στην υπόλοιπη διαδρομή δεν μιλούσε κανείς. Λογικάδεν αργήσαμε να φτάσουμε πολύ. Πάρκαρε το αυτοκίνητο και βγήκε έξω. Εγώπροσπαθούσα να ανοίξω την δικιά μου πόρτα και αφού έκανα μια απότομη κίνηση ηπόρτα άνοιξε διάπλατα και εγώ σωριάστηκα κάτω. Ο Logan ήρθε από πάνω μου και με τράβηξε από το μπράτσο για να σηκωθώ. Εγώ παραπάτησα για μια ακόμα φορά και εκείνος με βοήθησε να ισορροπήσω.

"Άμα λέω εγώ ότι είσαι ηλίθια. "
Μου είπε ενώ περπατούσαμε προς τις εστίες και είχε το χέρι του στην μέση μου για να προλάβει οποιαδήποτε βλακεία μου.

"Γιατί.. γιατί με βοηθάς ;"
Τον ρώτησα χωρίς να το πολύ σκεφτώ.

"Γιατί αύριο δεν θα το θυμάσαι."
Εγώ δεν απάντησα κάτι γιατί δεν κατάλαβα τι εννοούσε. Φτάσαμε και μπήκαμε στο κτήριο και εκεί υπήρχε μια μικρή δυσκολία. Εγώ κοίταξα τις σκάλες που μου φαίνονταν βουνό. Έκανα ένα βήμα στο πρώτο σκαλί αλλά τότε ένιωσα το χέρι του Logan να με τραβάει προς τα πίσω.

"Θα μου χρωστάς μεγάλη χάρη για αυτό που θα κάνω τώρα ηλίθια. "
Μου είπε ξενερωμένος και ξαφνικά ένιωσα να αιωρούμαι. Συνειδητοποίησα ότι με είχε πιάσει σε στυλ νύφης και ανέβαινε τις σκάλες.

"Ναι, αλλά ... αλλάααα δεν ... δεν θα το θυ... θυμάμαι. "
Του είπα γελώντας και άφησα το σώμα μου ελεύθερα στα χέρια του. Όταν ανέβηκε όλα τα σκαλιά με άφησε να σταθώ στα πόδια μου. Πήγα για μια ακόμη φορά να πέσω αλλά πρόλαβε και με έπιασε. Πήγαμε έξω από την πόρτα του δωματίου και άρχισε να ψάχνει μια τσάντα.

"Ξες.. δεν ... δεν είναι ευγενικό να .. να ψάχνεις τα.. τα πράγματα μια... μιας κοπέλας. "
Του είπα με δυσκολία ενώ του σήκωσατο δάχτυλο μου λες και τον μαλώνω.

"Σκάσε. "
Μου είπε εκνευρισμένος, ενώ έβγαλε από την τσάντα κάτι κλειδιά και άνοιξε την πόρτα. Με τράβηξε στο δωμάτιο και έκλεισε την πόρτα πίσω του. Με πλησίασε και με κοίταξε. Πήγα να κάνω ένα βήμα πίσω αλλά παραπάτησα. Εκείνος πρόλαβε και με έπιασε και κόλλησα πάνω του.

"Μυρίζεις ωραία."
Του είπα χωρίς να σκεφτώ τις λέξεις από το στόμα του. Εκείνος με κοίταξε και το βλέμμα του σκοτείνιασε.

"Πρέπει να πας για ύπνο. "
Μου είπε κάπως εκνευρισμένος και με έσπρωξε για να πέσω στο κρεβάτι. Έσκυψε και μου έβγαλε τα παπούτσια μου και ανέβασε τα πόδια μου στο κρεβάτι. Πήρε το πάπλωμα από κάτω μου και με σκέπασε. Εγώ χωρίς να το πολύ σκεφτώ τον τράβηξε από το δερμάτινο τζάκεττου και εκείνος επειδή δεν το περίμενε έχασε την ισορροπία του έπεσε πάνω μου. Για λίγα δευτερόλεπτα τον κοίταξα στα μάτια και εκείνος δεν έκανε κάτι.

"Φίλα με. "
Του είπα και τότε σκοτάδι

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro