13ο Θάρρος ή αλήθεια
Έχουν περάσει 3 μήνες από εκείνο το βράδυ στο club. Είναι 27 Δεκεμβρίου και εγώ βρίσκομαι στο σπίτι μου για τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές. Μαζί μου έχει έρθει και η Daniella. Την κάλεσα να περάσουμε μαζί τις γιορτές, γιατί εκείνη ήθελε να μείνει στην σχολή. Τέτοιες μέρες όμως δεν υπάρχει ψυχή εκεί, οπότε θα την είχα άγχος να ξέρω ότι ήταν μόνη της. Προσπάθησα να επικοινωνήσω με τον Cody πολλές φορές γιατί δεν μου άρεσε καθόλου ο τρόπος που έφυγε. Δεν μου απαντούσε όμως ούτε στα μηνύματα αλλά ούτε και στις κλήσεις. Η καθημερινότητα μου μετά από εκείνο το βράδυ γινόταν όλο και πιο δύσκολη μέρα με την μέρα. Το μόνο θετικό είναι ότι στο μάθημα των μουσικών οργάνων ο καθηγητής με δέχτηκε. Στο μάθημα του χορού η καθηγήτρια δεν συμφώνησε με την αλλαγή παρτενέρ και μέρα παρά μέρα έκανα πρόβες με τον James. Τελικά καταφέραμε μετά από πολλούς καυγάδες να συντονιστούμε και να κάνουμε μία πολύ καλή πρόοδο. Πιστεύω ότι στο τέλος του εξαμήνου θα παρουσιάσουμε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Η καθηγήτρια βλέποντας την συνεργασία μας και την χημεία που υπάρχει μεταξύ μας θεώρησε ότι το Objection που διαλέξαμε για μουσική ήταν το ιδανικό κομμάτι. Στο μάθημα της υποκριτικής από την άλλη τα πράγματα δεν πάνε και τόσο καλά αφού δεν υπάρχει πρόβα που να μην τσακωθώ με τον Logan. Αγχώνομαι και μόνο στην ιδέα ότι μετά την επιστροφή μας στην σχολή θα πρέπει να ξεκινήσουμε τις πρόβες με την σκηνή του φιλιού. Η Liz δεν επέστρεψε όλο το εξάμηνο γιατί ήθελε να μείνει μαζί με την μητέρα της να την φροντίζει. Ευτυχώς έμεινε πολύ λίγο καιρό στην εντατική και πλέον είναι σπίτι της. Το αίτημα φιλίας που μου είχε κάνει ο Logan ακόμα δεν το έχω δεχτεί, αλλά και εκείνος δεν το έχει πάρει πίσω. Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει και το τελευταίο διάστημα δεν μπορώ να τον βγάλω από το μυαλό μου. Η Daniella πιστεύει ότι είμαι ερωτευμένη μαζί του και δεν το έχω καταλάβει. Εγώ από την άλλη δεν θέλω να πιστεύω κάτι τέτοιο. Αυτός ο άνθρωπος μου έχει φερθεί με τον χειρότερο τρόπο. Δεν γίνεται να νιώθω κάτι τέτοιο για έναν κόπανο σαν αυτόν. Στεκόμουν στο παράθυρο του δωματίου μου και τα σκεφτόμουν όλα αυτά, ενώ παρατηρούσα τον γκρίζο ουρανό, όταν η πόρτα χτύπησε και με έβγαλε από τις σκέψεις μου.
"Ναι."
Ήταν το μόνο που είπα αφηρημένη. Η πόρτα άνοιξε, μέσα μπήκε η Daniella και εγώ γύρισα να την κοιτάξω. Εκείνη ήρθε κοντά μου και μου χαμογέλασε.
"Θα πάμε τελικά στο καρναβάλι ;"
Με ρώτησε ενώ με τα μάτια της με παρακαλούσε να της πω ναι.
"Προσπαθείς εδώ και μέρες να πετύχεις τον Kendall, αλλά και να τον δούμε δεν θα του μιλήσεις. "
Της απάντησα και είδα την απογοήτευση στα μάτια της. Φυσικά το να του μιλήσει, από μόνητης το θεωρούσα κακή ιδέα, αλλά δεν θα μπω καν στον κόπο να της το πω. Το να τελευταίο πράγμα που θέλω αυτή την στιγμή είναι να μαλώσω μαζί της.
"Το ξέρω, αλλά αλήθεια τον θέλω πάρα πολύ και δεν ξέρω τι να κάνω... "
Μου είπε ενώ ήταν έτοιμη να βουρκώσει. Εγώ αναστέναξα αφού δεν μπορώ να της πω όχι.
"Εντάξει, θα πάμε."
Της είπα τελικά και εκείνη με έσφιξε μέσα στην αγκαλιά της.
"Ο πατέρας σου θα έρθει για πρωτοχρονιά τελικά ;"
Με ρώτησε εκείνη διστακτικά.
"Όχι, πρέπει να μείνει στην Γερμανία μέχρι της 5 Ιανουαρίου για την δουλεία του. Μέχρι τότε εμείς θα έχουμε φύγει έτσι και αλλιώς."
Της είπα για μία ακόμα φορά απογοητευμένη από τον πατέρα μου. Βέβαια αυτή την κατάσταση την έχω συνηθίσει. Τις περισσότερες γιορτές της ζωής μου τις έχω περάσει σε σπίτια συγγενών. Ο πατέρας μου πάντα έβαζε την δουλεία του πάνω από όλα και εμένα μαζί. Ήταν απών στις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής μου οπότε μία ακόμα δεν θα έκανε την διαφορά.
"Εντάξει, πιστεύω και οι δύο μας τέλεια θα περάσουμε."
Μου είπε χαμογελώντας για να με καθησυχάσει.
"Είμαι σίγουρη."
Της απάντησα και εγώ χαμογελώντας αυτή την φορά. Αφού μιλήσαμε λίγο ακόμα για άσχετα πράγματα ξεκινήσαμε να ετοιμαζόμαστε για την βόλτα μας. Ντυθήκαμε απλά αλλά ζεστά.
Εγώ φόρεσα αυτό
Και η Daniella αυτό
Όταν πλέον είμαστε έτοιμες η ώρα είχε πάει 9.
"Πάμε ;"
Την ρώτησα και εκείνη έγνεψε θετικά. Ξεκινήσαμε και περίπου μετά από μισή ώρα είχαμε φτάσει. Κάναμε μέσα στον χώρο βόλτες για αρκετή ώρα. Πήραμε και φάγαμε μαλλί της γριάς κάτι που είχα να κάνω από παιδάκι. Κάπου μέσα στο κόσμο καταφέραμε και εντοπίσαμε τελικά τον Kendall. Ήμουν σίγουρη ότι θα τον πετύχουμε εδώ γιατί κάθε χρόνο όλη η η πόλη μαζεύεται εδώ. Το πρόβλημα ήταν ότι δεν ήταν μόνος του. Ήταν με όλη την γνωστή ηλίθια παρέα. Πως γίνεται ακόμα και εδώ να τον βλέπω αυτόν τον άνθρωπο μπροστά μου; Αν για όλες τις φορές που τον έχω πετύχει στα πιο άκυρα μέρη, μου έδιναν 10 λεπτά τώρα θα είχα γίνει εκατομμυριούχος .Για κακή μου τύχη μας είδαν και εκείνοι και ήρθαν προς το μέρος μας.
"Γειά σας κορίτσια. "
Μας είπε πρώτος ο Kendall και μετά ακολούθησαν και υπόλοιποι εκτός του Logan που απλά έγνεψε το κεφάλι του.
"Γειά "
Απαντήσαμε και εμείς ταυτόχρονα με την Daniella. Φυσικά με τελείως διαφορετικό τρόπο. εγώ αδιάφορα και η Daniella με ενθουσιασμό.
"Είχα σκοπό να σου στείλω μήνυμα."
Απευθύνθηκε σε εμένα ο Kendall.
"Σε εμένα ;"
Τον ρώτησα παραξενευμένη.
"Ναι, το φαντάστηκα ότι θα είσαι εδώ για τις διακοπές. Κάνω πάρτυ την παραμονή της πρωτοχρονιάς, για την αλλαγή του χρόνου και ήθελα να σε καλέσω."
Μου είπε και εγώ τον κοίταξα ύποπτα.
"Σίγουρα εμένα ήθελες να καλέσεις ;"
Τον ρώτησα περίεργη, γιατί δεν μπορούσα να καταλάβω τις προθέσεις του.
"Ναι, γιατί σου κάνει εντύπωση;"
Με ρώτησε κάνοντας τον ανήξερο.
"Γιατί δεν ξέρω αν θα θέλουν και οι φίλοι σου. "
Του απάντησα σαν να ήταν κάτι αυτονόητο.
"Όχι τα παιδιά δεν έχουν θέμα."
Μου απάντησε αλλά εγώ ένιωθα ότι κάτι μου βρωμάει σε όλο αυτό. Ήταν πολύ περίεργο που ο Logan δεν είχε πει τίποτα μέχρι στιγμής.
"Εννοείται πως είσαι και εσύ καλεσμένη, απλά δεν ήξερα ότι θα έρθεις μαζί με την Demi εδώ."
Απευθύνθηκε ο Kendall αυτή την φορά στην Daniella ενώ εκείνη κόκκινησε και του χαμογέλασε.
"Ελπίζω να σας δω εκεί. "
Μας είπε φεύγοντας με την παρέα του, για να συνεχίσουν την βόλτα τους. Εγώ γύρισα προς την Daniellaκαι την είδα που ήταν έτοιμη να τσιρίξει από την χαρά της.
"Μπορείς να μου εξηγήσεις πως αυτός ο άνθρωπος βρίσκεται συνέχεια μπροστά μου ;"
Την ρώτησα εγώ μέσα στα νεύρα εννοώντας τον Logan.
"Μπορεί να τους κάλεσε ο Kendall για τις διακοπές, όπως έκανες εσύ με εμένα. "
Μου απάντησε αδιαφορεί, προσπαθώντας να το εξηγήσει λογικά.
"Λες να του αρέσω και εγώ !"
Συνέχισε να λέει αλλάζοντας θέμα. Εγώ εκνευρίστηκα κι άλλο γιατί πετάει σε ένα ροζ συννεφάκι που θα πέσει απότομα. Εννοείται πως θα γίνω αυτή η φίλη που θα λέει -εγω στα έλεγα-.
"Δεν ξέρω μάλλον ήταν ευγενικός και σε κάλεσε. Βασικά δεν ξέρω καν γιατί κάλεσε εμένα. "
Ρώτησα εγώ καχύποπτη. Η Daniella δεν ασχολήθηκε καν να μου απαντήσει γιατί ονειροπολούσε. Συνεχίσαμε την βόλτα μας και μετά από καμιά ώρα γυρίσαμε σπίτι μου. Οι μέρες πέρασαν γρήγορα και έφτασε η μέρα του πάρτυ. Η Daniella είχε κάνει άνω κάτω το δωμάτιο μου. Είχε από εδώ και εκεί ρούχα της, γιατί έψαχνε το τέλειο outfit για το πάρτυ. Τελικά κατέληξε σε ένα πολύωραίο συνδυασμό.
Εγώ σε αντίθεση με εκείνη μην θέλοντας να εντυπωσιάσω κάποιον ντύθηκα όπως πάντα απλά.
Αφού ήμασταν έτοιμες ξεκινήσαμε για το σπίτι του Kendall. Από ότι μου είπε σε μήνυμα δεν ήταν πολύ μακριάαπό το δικό μου. Φτάσαμε και είδα την Daniella να ισιώνει τα ρούχα της. Ήθελα να γελάσω, γιατί ποτέ δεν κατάλαβα την αντίδραση των ανθρώπων που είναι ερωτευμένοι. Δεν ξέρω γιατί δίνουν τόση βάση στην εμφάνιση τους. Αν σε θέλει ο άλλος, θα σε θέλει για αυτό που είσαι. Σίγουρα όχι για το πώς ντύνεσαι. Χτύπησατην πόρτα και μετά από λίγο μας άνοιξε μια κοπέλα.
Την ήξερα από το σχολείο αλλά ποτέ δεν κάναμε παρέα. Ήταν από τα δημοφιλή παιδιά. Εγώ έτσι και αλλιώς ήμουν μοναχικό άτομο και δεν είχα φίλους στο λύκειο. Χαιρετηθήκαμε με την κοπέλα και μπήκαμε μέσα. Φτάνοντας στο σαλόνι ήταν εκεί όλοι η γνωστή παρέα. Εκτός από τον Logan. Πήγαμε στο τραπέζι με τα ποτά και πήραμε από ένα. Τότε ήρθε κοντά μας ο Kendall.
"Χαίρομαι που ήρθατε τελικά."
Είπε κυρίως προς την Daniella.
"Ναι, είναι πολύ ωραία."
Του απάντησε εκείνη σαν χαζογκόμενακαι εγώ ήθελα να κάνω Facepalm εκείνη την στιγμή. Την προσοχή μου, όμως τράβηξε αυτό που παρατήρησα σε μια γωνιά του σαλονιού. Ο Logan είχε στριμώξει σε μια γωνιά το τσουλίτου λυκείου μου και της την έπεφτε απροκάλυπτα.
Αυτός υποτίθεται δεν έχει κοπέλα ; Θεε μου γιατί αυτός ο άνθρωπος πάει από το κακό στο χειρότερο με το γούστο του. Στρέφοντας το βλέμμα μου αλλού γιατί απόψε δεν ήθελα να του δώσω σημασία, είδα τον Cody να κάθεται μόνος του και να ασχολείται με το κινητό του. Αφήνοντας το ζευγαράκι μόνο του πήγα προς τον Cody. Δεν με ένοιαζε αν ήθελε να με ακούσει. Εγώ θα του μιλούσα.
"Γεια."
Του είπα δειλά. Εκείνος σήκωσε το βλέμμα του από το κινητό του και ξαφνιάστηκε που με είδε μπροστά του.
"Γεια, τι κάνεις εσύ εδώ. '
Μου είπε κάπως επιθετικά.
"Με κάλεσε ο Kendall. "
Του απάντησα σαν να ήταν κάτι αυτονόητο.
"Δεν ήξερα ότι κάνετε παρέα. "
Μου είπε ειρωνικά ενώ γύρισε στο κινητό του.
"Δεν κάνουμε. Με είδε στο καρναβάλι και από ευγένεια με κάλεσε. "
Του απάντησα εγώ αυτή την φορά επιθετικά. Δεν πρόλαβε όμως να μου πει κάτι.
"Γύρισα μωρό μου. "
Πετάχτηκε από το πουθενά μια άκυρη μιλώντας στο Cody, ενώ πήγε και έκατσε δίπλα του.
"Η κοπέλα ;"
Τον ρώτησε σαν να μην βρίσκομαι μπροστά. Τότε άρχισαν να μου ανάβουν τα λαμπάκια.
"Να σας συστήσω. "
Της απάντησε βαριεστημένα.
"Από εδώ η Demi. Μια πολύ καλή μου φίλη. "
Της είπε ενώ με κοιτούσε σαν να με παρακαλούσε να μην της πω την αλήθεια. Ότι είμαι πρώην του δηλαδή.
"Demi από εδώ η Ciara. Η κοπέλα μου και αδερφή του Kendall."
Η ποια του ; μα καλά ποτέ πρόλαβε ; εκτός αν..
"Α ωραία χάρηκα. "
Απάντησα με ένα ψεύτικο χαμόγελο.
"Φαίνεστε πολύ ωραίο ζευγάρι. Πόσο καιρό είστε μαζί. "
Τους ρώτησα όσο πιο ήρεμα μπορούσα.
"7 μήνες. "
Μου απάντησε εκείνη περήφανη. Εκείνη την στιγμή μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι. Όχι μόνο μου την έπεσε όσο ήταν μαζί με την κοπέλα, αλλά τα έφτιαξε μαζί της αμέσως μετά που χωρίσαμε. Και το χειρότερο θύμωσε μαζί μου επειδή του έριξα άκυρο. Δεν πρόλαβα να πω κάτι όμως γιατί η φωνή του Kendall με σταμάτησε και όλοι γύρισαν προς αυτόν.
"Παιδιά, μαζευτεί σε έναν κύκλο γύρω από το τραπέζι. Ήρθε η στιγμή για παιχνίδι."
Πω πω τι παιχνίδι, λες και είμαστε μωρά σκέφτηκα, αλλά δεν μπορούσα να παραπονεθώγιατί όλοι οι υπόλοιποι έτρεξαν με χαρά να κάτσουν. Έτσι τους ακολούθησα και έκατσα και εγώ. Ήμουν ανάμεσα στην Daniella και την κοπέλα που μας άνοιξε την πόρτα, selena νομίζω την λένε. Ακριβώς απέναντι μου ήταν ο πανίβλακας.
"Λοιπόν θα παίξουμε θάρρος ή αλήθεια. Σαν οικοδεσπότης εννοείται πως θα κάνω πρώτος ερώτηση. Logan. "
Είπε γυρίζοντας προς τον φίλο του.
"Θάρρος."
Απάντησε ξερά σαν να βαριότανεκείνος.
"Έχεις το θάρρος να μείνεις σε ένα δωμάτιο για 7 λεπτά με την... Demi"
Τι είπε μόλις τώρα ; Εγώ τι φταίω πάλι ρε παιδιά ;
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro