Jasmine's POV

Έχει περάσει μια εβδομάδα από τότε που ξεκίνησα δουλειά στο Velvet και παρόλο που η κούραση ήταν αναπόφευκτη, δεν μπορούσα να αρνηθώ ότι απολάμβανα τη νέα μου καθημερινότητα. Με τους συναδέλφους μου είχαμε αναπτύξει μια καλή σχέση. Ακόμη και ο Leo, που στην αρχή φαινόταν απόμακρος, είχε αρχίσει να ανταλλάσσει μαζί μου μερικές κουβέντες. Είχα γνωρίσει όλους τους σερβιτόρους, τρεις άντρες και δύο γυναίκες πέρα από την Aisha, που ήταν από την πρώτη μέρα δίπλα μου. Ήταν όλοι τους φιλικοί και πρόθυμοι να με βοηθήσουν να προσαρμοστώ. Απόψε, όμως, είχα το πρώτο μου ρεπό και αποφάσισα να το περάσω στο σπίτι. Καθόμουν στο σαλόνι με τη Luna και συζητούσαμε, γνωρίζοντας η μία την άλλη λίγο καλύτερα. Παρόλο που ήταν μικρότερή, υπάρχει κάτι σε εκείνη που με έκανε να την εκτιμήσω. Ήταν ώριμη και λογική για την ηλικία της. Είναι μόνο δεκαπέντε, αλλά μιλάει πιο ώριμα από κάποιον που έχει τα δίπλα της χρόνια. Η φωνή της Kat ήταν αυτή που διέκοψε τη συζήτησή μας.

"Γεια σας!"
Είπε χαρούμενα, μπαίνοντας στο σαλόνι.

"Γεια!"
Απαντήσαμε ταυτόχρονα και οι δύο, γυρίζοντας να την κοιτάξουμε.

"Δεν δουλεύεις σήμερα;"
Με ρώτησε με καθαρή περιέργεια και κάθισε δίπλα μου.

"Όχι, έχω ρεπό."
Της απάντησα και μπορούσα να καταλάβω μόνο από την φωνή μου την κούραση που μου έβγαινε.

"Και θα κάτσεις μέσα;"
Είπε με έκπληξη, κοιτάζοντάς με λες και είχα πει κάτι εντελώς παράλογο. Εγώ απλά της έγνεψα και εκείνη άνοιξε τα μάτια της διάπλατα.

"Δεν υπάρχει περίπτωση! Απόψε θα βγούμε. Στο λέω τόσες μέρες,"
Δήλωσε αποφασιστικά. Αυτή η ανεμελιά της με έκανε να χαμογελάσω αυθόρμητα.

"Έχει δίκιο η Kat. Δεν είναι όλα μόνο δουλειά. Πρέπει να ξεσκάσεις και λίγο."
Πρόσθεσε η Luna. Αναστέναξα και της κοίταξα ξέροντας ότι δεν θα έβγαινα εύκολα από αυτή τη συζήτηση.

"Εντάξει,"
Είπα τελικά.

"Την επόμενη φορά, όμως, θα πάμε βόλτα όλες μαζί,"
Πρόσθεσα, κοιτάζοντας τη Luna. Δεν μου άρεσε που θα την αφήναμε μόνη.

"Μην ανησυχείς. Έχω διάβασμα άλλωστε. Πηγαίνετε να διασκεδάσετε και τις επόμενες μέρες θα κανονίσουμε να πάμε παραλία,"
Μου είπε καθησυχαστικά.

"Εννοείται πως θα πάμε στο Velvet!"
Είπε η Kat, κάνοντας με να αναστενάξω.

"Πάλι εκεί; Κάθε μέρα εκεί είμαι,"
Είπα, αν και η αλήθεια ήταν ότι δεν θα με ενοχλούσε. Έχω δεθεί με τα παιδιά και περνάω όμορφα.

"Ναι, είμαι περίεργη να γνωρίσω και τον φίλο σου,"
Πρόσθεσε παιχνιδιάρικα η Kat.

"Ποιον φίλο της;"
Ρώτησε η Luna, γελώντας πονηρά.

"Ένας τύπος που την φέρνει κάθε βράδυ σπίτι."
Είπε η Kat, πριν προλάβω να αντιδράσω.

"Δεν συμβαίνει τίποτα μωρέ. Σου το έχω πει τόσες φορές. Απλώς με φέρνει επειδή είμαι στον δρόμο του."
Διαμαρτυρήθηκα, αλλά ήξερα πολύ καλά ότι δεν θα αλλάξει εύκολα γνώμη.

"Αυτό θα το δω απόψε."
Είπε η Kat, με πονηριά στα μάτια της. Μετά από λίγα ακόμη πειράγματα, σηκωθήκαμε για να ετοιμαστούμε. Η Luna πήγε στο δωμάτιο της και εμείς κατευθυνθήκαμε προς το δικό μας.

[...]

Η Kat έβγαλε από την ντουλάπα της ένα εντυπωσιακό κόκκινο φόρεμα που αγκάλιαζε τέλεια το σώμα της. Έπιασε τα μαλλιά της σε ένα χαλαρό κότσο, αφήνοντας μερικές τούφες να στολίζουν το πρόσωπο της. Διάλεξε χρυσά σκουλαρίκια και ένα ασορτί λεπτό βραχιόλι. Στα πόδια της φόρεσε μαύρα ψηλοτάκουνα και ολοκλήρωσε την εμφάνιση με ένα διακριτικό αλλά εντυπωσιακό μακιγιάζ, δίνοντας έμφαση στα κόκκινα χείλη της. Από την άλλη, εγώ διάλεξα ένα μαύρο μακρύ ανάλαφρο φόρεμα με ανοιχτή πλάτη. Άφησα τα μαλλιά μου στους ώμους να πέφτουν ελαφρώς κυματιστά και πρόσθεσα μικρά ασημένια σκουλαρίκια. Το μακιγιάζ μου ήταν απλό αλλά κομψό, με σμόκι μάτια και nude κραγιόν. Ολοκλήρωσα την εμφάνισή μου με μαύρες γόβες και μια μικρή τσάντα-φάκελο.

"Πω πω είσαι κούκλα !"
Μου είπε η Kat κοιτάζοντας με.

"Σε ευχαριστώ και εσύ είσαι πανέμορφη. "
Της είπα και εκείνη μου χαμογέλασε. Αφού βεβαιωυήκαμε ότι είμαστε έτοιμες, πήραμε μαζί τα απαραίτητα και ξεκινήσαμε με προορισμό το Velvet.

[...]

Kat's POV

Όσο πλησιάζαμε τα φώτα του Velvet λαμποκοπούσαν, κάνοντας αυτή την περιοχή να μοιάζει γεμάτη ζωή. Εγώ και η Jasmine φτάσαμε με το ταξί και κατευθυνθήκαμε κατευθείαν προς την πόρτα.

"Meyer"
Είπα με σιγουριά και ο άντρας που στεκόταν εκεί αμέσως μας άφησε να περάσουμε. Ένας άλλος άντρας μας οδήγησε προς το εσωτερικό του Club και μας έβαλε να καθίσουμε στον VIP καναπέ, που ο Juan πάντα είχε έτοιμο για εμένα και την παρέα μου.

"Τι θα πιείτε;"
Ρώτησε ο σερβιτόρος που ήρθε για να πάρει παραγγελία. Η Jasmine αφού τον χαιρέτησε, παρήγγειλε το ποτό της και το ίδιο έκανα και εγώ. Κοίταξα γύρω μου και το μέρος ήταν γεμάτο, η μουσική έντονη και η ατμόσφαιρα σαγηνευτική.
Ξεκινήσαμε να διασκεδάζουμε και να παρασυρόμαστε κι εμείς στον ρυθμό της μουσικής. Κάποια στιγμή παρατήρησα ότι κάποιος μας πλησιάζει. Ήταν το τσιράκι του Juan, με το συνηθισμένο του ανέκφραστο πρόσωπο.

"Ωχ, έρχεται ο βλάκας. Λογικά θα τον έχεις γνωρίσει,"
Είπα στην Jasmine, χωρίς να πάρω το βλέμμα μου από πάνω του.

"Ποιος βλάκας;"
Ρώτησε εκείνη, μπερδεμένη και ακολούθησε το βλέμμα μου. Όταν συνειδητοποίησε ποιον εννοώ, πήγε να μου πει κάτι, αλλά δεν πρόλαβε τελικά.

"Γεια σας, δεν περίμενα να έρθεις εδώ για ποτό,"
Είπε ο τύπος, αφού μας χαιρέτησε πρώτα. Εγώ απλά του κούνησα το κεφάλι αδιάφορα, ενώ η Jasmine του χαμογέλασε.

"Είπα να διασκεδάσω και λίγο εδώ. Είναι πολύ ωραίο το Club άλλωστε."
Απάντησε η Jasmine. Φαινόταν σαν να υπάρχει μια οικειότητα ανάμεσα τους.

"Έχεις δίκιο, Θα πω στον Juan ότι ήρθατε."
Είπε με το σοβαρό του ύφος και έφυγε.

"Δεν τον συμπαθώ καθόλου. Είναι λες και δεν έχει καθόλου συναισθήματα μέσα του αυτός ο άνθρωπος. Όποτε έρχομαι για ποτό με την παρέα μου, έχει πάντα την ίδια ανέκφραστη φάτσα,"
Είπα ενοχλημένη με την στάση του.

"Δεν μου είπες ότι δεν τον συμπαθείς,"
Απάντησε η Jasmine, μπερδεμένη, και αυτό με μπέρδεψε κι εμένα.

"Πότε να στο πω;"
Την ρώτησα.

"Όταν σου είπα ότι με φέρνει σπίτι,"
Μου είπε σαν να είναι το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο.

"Μα δεν μου είπες για... Μην μου πεις ότι αυτός είναι ο Derek;"
Τη ρώτησα, έκπληκτη.

"Ναι, κι από ό,τι κατάλαβα, τον ήξερες,"
Μου είπε, ενώ ήπιε μια γουλιά από το ποτό της.

"Ήξερα αυτόν, όχι το όνομα του. Δεν έτυχε να το ακούσω ποτέ,"
Της είπα και ήπια κι εγώ μια γουλιά.

"Πάντως κρίμα που είναι τόσο ξινός, γιατί είναι κούκλος,"
Συμπλήρωσα, με το μυαλό μου να τρέχει πίσω στην πρώτη φορά που τον είδα. Είχα σκοπό να κάνω κίνηση, αλλά κατάλαβα γρήγορα ότι δεν με παίρνει. Πριν προλάβουμε να συνεχίσουμε την κουβέντα μας, είδα τον Juan να πλησιάζει. Όταν έφτασε κοντά μας, τον αγκάλιασα σφιχτά.

"Ήρεμα, μικρή, πριν μια εβδομάδα με είδες, όχι πριν κανένα χρόνο."
Είπε γελώντας με την αντίδραση μου και με αγκάλιασε κι εκείνος. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ο Juan ήταν ο μοναδικός άνθρωπος που εμπιστευόμουν τα προβλήματα μου. Ούτε με την μητέρα μου δεν ήμουν τόσο δεμένη. Δεν υπήρχε τίποτα πονηρό ανάμεσά μας, για εμένα ο Juan ήταν πάντα σαν μεγάλος αδερφός. Όταν βγήκα από την αγκαλιά του, παρατήρησα ότι η Jasmine ήταν λίγο τσιτωμένη με την παρουσία του. Κάτι έπαιζε εδώ, και έπρεπε να το μάθω.

"Hola, Chica,"
Είπε ο Juan στην Jasmine και εκείνη του χάρισε ένα ειρωνικό χαμόγελο. Ήξερα ότι κάτι συμβαίνει, αλλά δεν ήμουν σίγουρη τι.

"Hallo,"
Απάντησε εκείνη, πιθανώς στα γερμανικά.

"Θα κάτσεις;"
Ρώτησα τον Juan.

"Όχι, έχω δουλειές, αλλά θα σας προσέχει ο Derek,"
Είπε και ένιωσα το αίμα να μου ανεβαίνει στο κεφάλι. Δεν ήταν ακριβώς αυτό που ήθελα να ακούσω.

"Δεν είμαστε μωρά για να μας προσέχει κάποιος. Άλλωστε δεν σου είπα να κάτσεις για να μας προσέχεις. Απλά περνάω ωραία όταν είσαι μαζί. "
Του είπα ενοχλημένη.

"Ειδικά εσύ, μικρή, μωρό είσαι."
Μου είπε και εγώ του έβγαλα την γλώσσα παιχνιδιάρικα σαν απάντηση. Αφού μας χαιρέτησε κι έφυγε, γύρισα προς την Jasmine, που τόση ώρα ήταν σιωπηλή.

"Τι παίζει με τον Juan;"
Τη ρώτησα, απευθείας. Εκείνη στο άκουσμα της ερώτησής μου, ήπιε μια γερή γουλιά από το ποτό της.

"Τίποτα δεν παίζει,"
Μου είπε δήθεν αδιάφορα, αλλά δεν με έπειθε.

"Και όλο αυτό με τις γλώσσες τι ήταν;"
Επέμεινα κοιτάζοντας την πονηρά. Ήξερα ότι κάτι γινόταν, όσο κι αν δεν το παραδεχόταν.

"Τίποτα σοβαρό. Απλά επειδή πετάει συνέχεια φράσεις στα ισπανικά, κάποια στιγμή του είπα ότι δεν καταλαβαίνω. Εκείνος μου είπε ότι δεν τον ενδιαφέρει κι εγώ του είπα κάθε φορά που θα το κάνει θα απαντάω κι εγώ στα γερμανικά και δέχτηκε."
Μου είπε, σαν να ήταν το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο. Γέλασα γιατί ήξερα ότι για τον Juan, όλο αυτό ήταν απλώς ένα  παιχνίδι.

[...]

Η ώρα είχε περάσει κι η μουσική ηχούσε δυνατά, σχεδόν με έσπρωχνε να χορέψω στο ρυθμό της. Η ατμόσφαιρα ήταν χαλαρή και το ποτό είχε αρχίσει να με κάνει να νιώθω πιο ελεύθερη. Ήθελα να το ζήσω το βράδυ. Κι εκεί ήταν αυτός, ο Tyler. Τον κοιτούσα κι εκείνος απομακρυνόταν, αφού είχε το βλέμμα του καρφωμένο πάνω μου.

"Κοίτα. Ο Tyler δεν έχει πάρει τα μάτια του από πάνω μου."
Είπα σκύβοντας προς την Jasmine. Εκείνη γύρισε προς το μέρος μου και μου έριξε μια ανήσυχη ματιά.

"Δεν το θεωρώ καλή ιδέα, Kat. Βασικός κανόνας του Juan είναι ότι απαγορεύεται το φλερτ μεταξύ υπαλλήλων και πελατών. Μπορεί να τον βάλεις σε μπελάδες."
Μου είπε διστακτικά αλλά εγώ ήμουν αποφασισμένη. Ήταν το ποτό που μού έδινε μαλλον αυτό το θάρρος κι αν η Jasmine δεν ήθελε να συμμετέχει, δεν θα την έπαιρνα μαζί μου. Σηκώθηκα και κατευθύνθηκα προς τη μπάρα, χωρίς να πω τίποτα παραπάνω δε εκείνη. Κάθισα μπροστά του, βλέποντας το χαμόγελό του να μεγαλώνει. Αμέσως η αυτοπεποίθηση μου μεγάλωσε.

"Σου πάει πολύ η μπάρα. "
Του είπα και εκείνος χαμογέλασε με το σχόλιο μου. Η ώρα πέρασε χωρίς να το καταλάβω και σύντομα το ποτό μου άδειασε για δεύτερη φορά. Του ζήτησα το τηλέφωνο του, όταν ξαφνικά άκουσα μια γνώριμη φωνή πίσω μου.

"Ξέρεις, δεν είναι ωραίο να απασχολείς τους εργαζόμενους."
Γύρισα και το βλέμμα μου πάγωσε όταν αντίκρισα τον Derek. Γιατί ακριβώς είχε έρθει; Για να μου κάνει χαλάστρα; Δεν του πέφτει καν λόγος.

"Εκείνος δεν φαίνεται να ενοχλείται,"
Του απάντησα με θράσος, κοιτάζοντας τον έντονα στα μάτια. Ο Derek με κοίταξε με αυστηρότητα, κι η φωνή του πήρε έναν πιο κρύο τόνο.

"Ο Tyler καλύτερα να κοιτάει την δουλειά του κι όχι τα κοριτσάκια."
Μου είπε και η τελευταία λέξη χτύπησε σαν καμπανάκι στα αυτιά μου. Ο Tyler απλώς ένευσε και απομακρύνθηκε, πηγαίνοντας να φτιάξει ποτά πιο πέρα. Τι σκατά; Δεν ήταν κανένας μπαμπούλας ο Derek. Δεν είχε κανέναν λόγο να ανακατεύεται σε ό,τι έκανα. Δεν είχε νόημα να ασχοληθώ περισσότερο όμως αυτή την στιγμή. Αφού τον κοίταξα μια τελευταία φορά εκκνευρισμένη επέστρεψα στην Jasmine.

"Φύγαμε."
Είπα στην Jasmine εκκνευρισμένη, ενώ κατάλαβα από το απογοητευμένο βλέμμα της πως είχε παρακολουθήσει την σκηνή. Αφού μαζέψαμε τα πράγματα μας η Jasmine με ακολούθησε, κι οι πόρτες του Velvet έκλεισαν πίσω μας καθώς βγαίναμε, με την ένταση της νύχτας να με ακολουθεί και τις σκέψεις μου να τρέχουν στην απαράδεκτη συμπεριφορά του Derek. Την επόμενη φορά δεν θα του περάσει όμως.