^
|
|
Taiyo

#Taiyo

Wyszedłem od Deku o 19:39 , było już strasznie późno i nie chciałem wracać do domu , włóczyłem się po mieście bez celu przez jeszcze bardzo długi czas . Na samą myśl o powrocie do miejsca w którym mieszkałem rozbolał mnie brzuch .

Już dawno przekroczyłem godzinę o której miałem wrócić i miałem świadomość tego , że będę miał okropne problemy.

Po około godzinie zdecydowałem się po cichu wejść do ogromnego budynku z pięknym ogrodem i kilkoma fontannami .

Na palcach przekroczyłem próg domu , chciałem wejść niezauważony , ale przy drzwiach stał wściekły ojciec.

Spuściłem wzrok niechcąc patrzeć na
emanujące złością oczy.

-Gdzieś się szfendał ?- powiedział niezadowolony mężczyzna patrząc na mnie z góry .

Mój ojciec byl bardzo wysokim mężczyzna miał około 196 cm wzrostu , umięśniony z krótkimi czarnymi włosami i różowymi oczami .

Jest biznesmenem z wysokim statusem społecznym . Ma potężny dar , za pomocą wyobraźni może stworzyć dosłownie wszystko co nie przekraczało wielkości 2 metrów.

Nienawidziłem tego człowieka całym sercem , chciałem żeby umarł za wszystko co mi zrobił . Chciałbym być tak silny jak Deku i zemścić się na nim , ale ja taki nie byłem nie radziłem sobie z tym , moja psychika nie wytrzymywała i z każdym dniem myślałem coraz intensywniej o tym aby zakończyć moją smutną egzystencję

-Byłem u kolegi - odpowiedziałem cicho nie patrząc w oczy mężczyzny.

-Czy ja ci na to pozwoliłem ?! - ojciec wziął zamach i uderzył mnie z liścia w twarz.

-Przepraszam ojcze - schyliłem się aby okazać swoją skruche.

- Powinieneś być wdzięczny , że pozwalam ci żyć - oznajmił wkurzony i szarpnął mnie za włosy.

-Tak wiem ojcze , obiecuję , że to się więcej nie powtórzy - wyjąkałem trzymany za włosy przez mężczyznę.

-Czy ja czuję od ciebie dym papierosowy? - przestraszyłem się ,bo na mieście rzeczywiście wypaliłem jednego - ODPOWIADAJ DO CHOLERY !-krzyknął mi w twarz i ponownie mnie uderzył.

-Przepraszam.......- powiedziałem cicho z łamiącym się głosem.

-Co teraz bedziesz płakał ?!- zapytał wkurzony mężczyzna a ja starałem się powstrzymać łzy , bo wiedziałem , że to by go tylko jeszcze bardziej zdenerwowało .

Ojciec złapał mnie za ubranie i pociągnął do góry tak , że wisiałem w powietrzu i się dusiłem .

-Błagaj o wybaczenie - krzyknął do mnie przy okazji plując mi w twarz.

-Przepraszam ojcze , wybacz mi - jęknąłem łapczywie nabierając powietrza , którego mi brakowało .

Mężczyzna puścił mnie i z hukiem poleciałem na ziemie , tłukąc sobie kostkę.

-Idź i do końca dnia mi się na oczy nie pokazuj - ojciec odszedł a w drzwiach do kuchni zauważyłem stojąc i patrzącą na mnie beznamiętnie matkę.

Była drobną kobietą z blond włosami i zielonymi oczami , miała taki sam quirk jak ja i mimo , że nie była gorsza od ojca to w dalszym ciągu to okropna matka.

Podniosłem się , po czym znowu upadłem przez stłuczoną kostkę.

Ponownie wstałem i kulejąc udałem się do swojego pokoju .

Gdy przekroczyłem próg od razu położyłem się wykończony na łóżku i zacząłem cicho szlochać , zamykając wszystkie uczucia przed całym światem.

Chce być tak silny jak Deku , ale nie potrafię .

Następnego dnia w szkole

#Deku

-Co ci się stało - zapytałem patrząc na zabandażowaną kostkę Taiyo.

-Wczoraj jak wchodziłem po schodach potknąłem się i mi się stłukła - odpowiedział śmiejąc się .

- To patrz jak chodzisz - oznajmiłem r uśmiechając się i poczochrałem go po głowie.

Taiyo jest taki beztroski i zawsze uśmiechnięty , musiał mieć super dzieciństwo , zazdroszczę mu tego jego optymizmu , jest moim najlepszym przyjacielem mimo , że nasze charaktery są tak skrajnie różne.

Po lekcjach udaliśmy się do naszej ulubionej kawiarni , w której pracowałem.Lubiłem spędzać z nim czas , zawsze ma w sobie tyle pozytywnej energii , że mi nawet zaczyna się chcieć żyć gdy przy nim jestem.

#Shoto

Obudziłem się o 5:58 . Musiałem wstawać wcześniej , ponieważ nie mieszkałem już w akademiku i dojeżdżałem do szkoły metrem.

Ubrałem na siebie czarny luźny sweter , jasne  podarte jeansy i poszedłem do kuchni w celu zrobienia sobie tosta.

Byłem zaspany i dopiero po kilku minutach zauważyłem , że na złą stronę ubrałem sweter.

Od czasu spotkania z tymi czarnowłosymi chłopakami przestałem budzić się i histerycznie wrzeszczeć po nocach  , dzięki czemu w końcu zacząłem się wysypiać .

Moje życie po roku od utrarty pamięci w końcu zaczęło się układać , nie chcę się zatrzymywać , muszę iść przed siebie , aby osiągnąć swój cel.

Jednak mimo wszystko chociażbym nie wiem jakbym się starał , nigdy nie udało mi się zapomnieć o zielonowłosym chłopaku.

#Deku

Taiyo zaczął przychodzić do mnie coraz częściej , co mi w ogóle nie przeszkadzało ani nikomu innemu.

Chłopak zaprzyjaźnił się z wszystkimi , ale najbardziej z Dabim. Bardzo dobrze się dogadywali.

Eriś traktowała go jak starszego brata a inni jak członka rodziny .

Uwielbiałem go i jego sposób życia , cieszę się , że znalazłem takiego przyjaciela , to on mi pomógł po przeprowadzce do tego miasta , to dzięki niemu udało mi się tu zaklimatyzować i być szczęśliwym to wszystko dzięki Taiyo.

Po za tym w ostateczności nie spotkałem się z matką , gdy stałem przed progiem jej domu wycofałem się nie byłem gotowy na to spotkanie. Jeszcze kiedyś to zrobię , obiecałem to sobie.

11 grudzień (tydzień do końca roku szkolnego )

-Taiyoo!- krzyknąłem do chłopaka , który leżał na moim łóżku .

-Co jest ? - zapytał mnie chłopak unosząc głowę znad łóżka.

-Chodźmy do baru , dzisiaj chcę się upić i ty już też możesz w końcu tydzień temu skończyłes 18 lat - powiedziałem bawiąc się ołówkiem - Może weźmiemy jeszcze Shigarakiego i Dabiego co ty na to? - zapytałem z podekscytowaniem .

-Jasne - odpowiedziała po czym wstał z łóżka i podszedł do mnie - tylko przed 21:00 muszę być w domu .

-Też będziesz pić , czy jak zwykle tylko się przyglądać ? - zazwyczaj gdy idziemy do jakiegoś baru , albo napić się czegoś Taiyo tylko patrzy nigdy nic nie zamawia .

-Wiesz dzisiaj chyba wypije z wami , w moim domu no....... nie najlepiej się dzieje , chcę to jakoś odreagować - stwierdził smętnie chłopak.

- Ej Taiyo co się dzieje ? - zapytałem zmartwiony , bo nic nie wiedziałem o jego  problemach rodzinnych.

-To nic , nie przejmuj się , to tylko przejściowe - stwierdził czarnowłosy z wymuszonym uśmiechem.

-Taiyo w razie czego wiesz gdzie mnie szukać - powiedziałem i odwzajemniłem uśmiech aby dodać mu otuchy.

-Dzięki Deku - chłopak wyglądał na smutnego , ale mimo wszystko dalej utrzymywał na swojej twarz ten nieszczęsny grymas , który w najlepszym wypadku można było nazwać uśmiechem.

#Taiyo

O 20:47 wyszedłem z baru i byłem kompletnie zalany w trupa.

Wiedziałem , że w domy czeka na mnie wściekły ojciec , a raczej czeka na worek treningowy  aby wyrzucić z siebie wszystkie negatywne emocje , które nabył podczas spotkań biznesowych. W dodatku jestem  pijany , więc nie będzie szczędzić wysiłków aby każdy zadany przez niego cios w moją stronę bolał.

Nie chciałem wracać do domu , nie lubiłem bólu , ale i tak nie miałem gdzie się podziać. Po za tym mogę uznać alkochol w moim ciele za swego rodzaju znieczulenie. Naprawdę już mam dość takiego  życia.

Kilka minut później

- Coś ty powiedział ?!- krzyknął ojciec a ja leżałem z rozwaloną wargą i nosem pod ścianą.

-Powiedziałem........że traktujesz mnie jak śmiecia - mruknąłem przez łzy - Dlaczego?! Dlaczego tak jest ?! Dlaczego.............. akurat ja ? - zalałem się łzami i nie potrafiłem się uspokoić , dzisiaj wyjątkowo wkurzałem ojca , ponieważ przez alkochol miałem niewyparzoną gębę.

Kłotnia skończyła się po godzinie a moja twarz no cóż nie wyglądała najlepiej. Jutro rodzice mieli wyjechać na 2 dni w delegację , więc będę miał spokój chociaż przez tak krótki czas.

Poszedłem do kuchni i przyłożyłem lód do siniaków i ran , które zrobił mi ojciec . Gdy już opatrzyłem sobie rany udałem się do pokoju i starałem się myśleć o czymś wesołych aby całkowicie się nie pogrążyć w smutku.

Jestem naprawdę żałosny.

#Deku

Następnego dnia Taiyo nie przyszedł do szkoły , pomyślałem , że  za dużo wypił i tak kolokwialnie rzecz ujmując ma po prostu kaca.

Postanowiłem , że po szkole pójdę do niego i zobaczę jak się trzyma oraz przy okazji dam mu spisać co było na lekcjach.

Nigdy nie byłem u niego w domu mimo , że miałem adres jego miejsca zamieszkania. Trochę się zestresowałem gdy zobaczyłem w jakim domu mieszka mój przyjaciel , ciekawi mnie jakimi ludźmi są jego rodzice , może są nadopiekuńczy i spełniają wszystkie życzenia Taiyo , albo też mogą być zapracowani i nie poświęcać mu w ogóle uwagi. Druga opcja wydała mi się bardziej prawdopodobna ze względu na to , że Taiyo mówił mi ostatnio o problemach rodzinnych co w sumie mogło wynikać z przepracowania.

Stałem chwilę przyglądając się wejściu. Wahałem się czy powinienem był tu w ogóle przychodzić , ale w ostateczności po dłuższej chwili zapukałem do drzwi.

Nikt nie zareagował , więc postanowiłem powtórzyć czynność , ale znowu odpowiedziała mi cisza.

Nie zastanawiając się długo po prostu wszedłem do środka i zacząłem się rozglądać , w domu chyba nikogo nie było.

-Taiyo !- zawołałem w nadzieji , że chłopak mi odpowie , ale nic się nie wydarzyło.

Z góry usłyszałem skrzypienie drzwi , więc skierowałem się do źródła hałasu.

Wszedłem po eleganckich schodach do jedynego otwartego pokoju.

-T-taiyo ?- to co zobaczyłem w pokoju wprawiło mnie w osłupienie , nie byłem w stanie nic powiedzieć ani zrobić .

_______

Num taki smutniejszy rozdział , szkoda mi Taiyo był taki fajny :c

Miłego dnia i wesołych świąt ^^