son yaprak tın
Toprak ateşlerini susturdun dinlemedin
Bulut oldun Güneş oldun ölümüm ve ezelim
Daha nice sıfatlarla geliyorsun ya kıyıma gelme
Kal gittiğin yerde ben böyle iyiyim
Kaybedince anlayanlardan sın
Yitirince üzülenler den
Emek harcayan ınca
Güzeli görünce kaçanlardan
Hep daha iyisi için
Harap ettin bendeki yerini
Öyle bir vurdun ki
Döndüğünde
Ağladığın o sokaklar dahi sustu
Dilsiz leşti koca bir kent
Bahaneler beyaz yalanlar
Güneşin battığı yerde
Bana unut oldular
Sözünde durmayanlara sevmez Dünya
Ah alıpta gidenleri affetmez zaman
Harcadın bizi, evet, sen...
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro